Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Martin Campbell
‹Granice wytrzymałości›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułGranice wytrzymałości
Tytuł oryginalnyVertical Limit
Dystrybutor Syrena
Data premiery26 stycznia 2001
ReżyseriaMartin Campbell
ZdjęciaDavid Tattersall
Scenariusz
ObsadaScott Glenn, Chris O'Donnell, Robin Tunney, Izabella Scorupco, Bill Paxton
MuzykaJames Newton Howard
Rok produkcji2000
Kraj produkcjiNiemcy, USA
Czas trwania119 min
WWW
Gatunekprzygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Granica wytrzymałości ...widza?!
[Martin Campbell „Granice wytrzymałości” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Generalnie jest to katastroficzny film akcji, bardziej akcji niż katastroficzny. Fabuła przewidywalna od pierwszej do ostatniej sceny. Mimo to ogląda się bardzo przyjemnie. Całość ratują majestatyczne ujęcia gór, a także otoczka niebezpiecznej i trudnej wyprawy.

Marcin Herman

Granica wytrzymałości ...widza?!
[Martin Campbell „Granice wytrzymałości” - recenzja]

Generalnie jest to katastroficzny film akcji, bardziej akcji niż katastroficzny. Fabuła przewidywalna od pierwszej do ostatniej sceny. Mimo to ogląda się bardzo przyjemnie. Całość ratują majestatyczne ujęcia gór, a także otoczka niebezpiecznej i trudnej wyprawy.

Martin Campbell
‹Granice wytrzymałości›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułGranice wytrzymałości
Tytuł oryginalnyVertical Limit
Dystrybutor Syrena
Data premiery26 stycznia 2001
ReżyseriaMartin Campbell
ZdjęciaDavid Tattersall
Scenariusz
ObsadaScott Glenn, Chris O'Donnell, Robin Tunney, Izabella Scorupco, Bill Paxton
MuzykaJames Newton Howard
Rok produkcji2000
Kraj produkcjiNiemcy, USA
Czas trwania119 min
WWW
Gatunekprzygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Lubię góry. Lubię wspinaczkę. Z ochotą poszedłem więc na "Granice wytrzymałości" ("Vertical limit") z Chrisem O′Donnellem i Izabellą Scorupco w rolach głównych. Niestety z kina wyszedłem z przeświadczeniem, że reżyser Martin Campbell stworzył film testujący odporność widza na nagłe zwroty akcji, gwałtowne wydarzenia i pozornie nieprzewidywalne zdarzenia. Film, którego fabułę można było przewidzieć od pierwszej do ostatniej sceny, najeżono fajerwerkami, by przez przypadek nie dać widzowi chwili na złapanie oddechu. Na dłuższą metę męczące.
Skały w Utah. Na skutek błędu w asekuracji zdarza się wypadek. Na jednej linie wisi rodzeństwo Peter i Annie Garrett oraz ich ojciec Royce. Jedna lina i jeden punkt asekuracyjny nie są w stanie utrzymać ich wszystkich. Peter, na wyraźny rozkaz ojca, jest zmuszony odciąć go, by ratować siebie i siostrę. Każdy doświadczony wspinacz tak by postąpił. Ten fabularny pistolet z pewnością wypali jeszcze przy końcu filmu. Royce Garrett spada w przepaść. Całość, mimo iż widowiskowa i szokująca, była kręcona w dużym stopniu w studiu, co niestety jest w kilku momentach widoczne. Daleko temu do pierwszej sceny z "M:I2".
Skały w Utah. "Jakiś czas później" - chciałoby się powiedzieć. Nagle na ziemię na pierwszym planie spada ciało Royce′a Garretta. Kolejny szok oglądającego. Po chwili przychodzi refleksja, że rozwiązanie to równie dobrze pasuje do kreskówek z serii "Road runner". Tyle tylko, że nikt się nie śmieje.
Po tragicznym wypadku drogi rodzeństwa się rozchodzą. On porzuca wspinaczkę, zostaje fotografem National Geographic. Ona odnosi kolejne sukcesy jako młoda alpinistka. Ich drogi ponownie spotykają się w obozie himalaistów u stóp legendarnego K2 na pograniczu Indii i Pakistanu. Annie bierze udział w wyprawie organizowanej przez ekscentrycznego milionera Elliota Vaughna, który ze szczytu K2 chce pomachać samolotowi swoich nowych linii lotniczych. Wszystko wydaje się być w porządku: jest doświadczenie, są pieniądze, w ekipie bierze udział wielu doświadczonych alpinistów. Powszechnego entuzjazmu nie podziela jedynie Montgomery Wick, który niczym mityczna Kasandra wieszczy kłopoty. I rzeczywiście. Wkrótce w góry musi ruszyć kolejna wyprawa, by ratować poprzednią. Peter Garrett rusza na ratunek siostrze. Zapowiada się na katastroficzne kino akcji...
Od tego momentu rozpoczyna się najbardziej efektowna część filmu. Jednocześnie jest to część najbardziej męcząca. Znika gdzieś powszechny spokój. Wybuch goni lawinę, lawina przynosi śmierć człowieka. I tak w kółko. Mocno przesadzone. Na sali kinowej co rusz słychać okrzyki zaskoczenia, zdziwienia i przerażenia.
Czasami pomiędzy kolejnymi wybuchami i lawinami pojawiają się niesamowite wprost ujęcia gór. Górzyste rejony Mt. Cook i Queenstown w Nowej Zelandii znakomicie imitują okolice K2. Zdjęcia w wykonaniu Davida Tattersalla doskonale podkreślają majestat gór. Człowiek odczuwa ich potęgę i wyższość. Widoków dopełnia kłująca w uszy cisza. Dla dźwiękowca Kathleen "Pud" Cusack było to prawdziwe wyzwanie. Na wysokość 8000 metrów, na której rozgrywa się akcja filmu nie mogły docierać żadne obce dźwięki. Cisza musiała być absolutna, przerywana jedynie jękiem wiatru i szczękaniem sprzętu. Dzięki temu czujemy się zaabsorbowani wyprawą, by za chwilę dać się wciągnąć w wir wydarzeń.
Warstwa psychologiczna filmu opiera się na uczuciu łączącym rodzeństwo Petera i Annie Garrettów. Więź ta jest na tyle silna, że mimo dzielących ich wyrzutów, chłopak decyduje się ratować siostrę w sytuacji, kiedy nie ma nikogo, kto mógłby pomóc. Kolejną płaszczyzną jest kreacja Billa Paxtona, który znakomicie wcielił się w postać milionera Elliota Vaughna. Sytuacja, w której znalazł się wraz z szefem wyprawy oraz Annie Garrett, pokazuje jak silny jest instynkt samozachowawczy człowieka, na ile może się zdobyć w obliczu zagrożenia życia. Moralną ocenę jego działań pozostawiam widzowi. Życie oceniło go samo. Wąż pożarł swój ogon. Pistolet wypalił.
Najlepszym momentem w filmie jest jedna drobna scena, a właściwie ujęcie. Kiedy niedobitki wyprawy ratunkowej w osobach Petera Garretta, Montgomerego Wicka oraz Monique Aubertine (w tej roli Izabella Scorupco) zatrzymuje się na noc, jest prawie pewne, że nie zdążą, a uwięzieni w lodowej grocie Annie i Vaughn umrą na rozedmę płuc. Peter, który ma z nimi radiowy kontakt, wraz z Monique decyduje się wyruszyć w nocy, by nadrobić stracony czas. Wick przed świtem chce poderwać obóz do dalszego marszu. Kiedy odgrywa nieobecność towarzyszy, grymas na jego twarzy, ni to uśmiech ni to wyraz pogardy, wyraża cały szacunek dla odwagi i wewnętrznej siły Petera.
Bardzo miłym akcentem jest także nieśmiały pocałunek pomiędzy Peterem i Monique w jednej z ostatnich scen filmu.
Warto jeszcze wspomnieć, że do realizacji filmu zatrudniono jednego z najbardziej znanych i doświadczonych himalaistów świata Eda Viestursa. Zagrał on w filmie samego siebie i służył ekipie jako konsultant. Jest on jedynym Amerykaninem, który zdobył 12 z 14 najwyższych szczytów świata.
Generalnie jest to katastroficzny film akcji, bardziej akcji niż katastroficzny. Fabuła przewidywalna od pierwszej do ostatniej sceny. Mimo to ogląda się bardzo przyjemnie. Całość ratują majestatyczne ujęcia gór, a także otoczka niebezpiecznej i trudnej wyprawy. Zapewne każdy dorosły chłopiec chciałby być jak Chris O′Donnell. Starsi mogą utożsamiać się z doświadczonym i statecznym Montgomery Wickiem (znakomita kreacja Scotta Glenna). Zdecydowanie nie polecam ludziom, którzy nie lubią w kinie przesady. Film raczej dla miłośników przygód i kina akcji. Z rozmachem zrealizowany thriller o zachowaniu człowieka w sytuacji ekstremalnej.
koniec
1 marca 2001

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Co nam w kinie gra: Furia, Dobre serce i Zakazane owoce
— Esensja

As w rękawie
— Ewa Drab

Lis zdemaskowany!
— Ewa Drab

DVD: Bez granic
— Ewa Drab

Tegoż autora

Przyszłość Thorgala i prawo skali
— Marcin Herman

Nazwisko: Sienkiewicz, Henryk. Zawód: scenarzysta komiksowy
— Marcin Herman, Piotr Niemkiewicz

Kto mu pisze teksty?
— Marcin Herman

Reklama – wybór (nie)kontrolowany!
— Marcin Herman

Nie tylko underground #5
— Marcin Herman

Thorgal to dziewica?
— Marcin Herman

Festiwal się zmienia
— Marcin Herman

Debiutant zwycięża w Łodzi
— Marcin Herman

Wilq triumfuje
— Marcin Herman

Nieśmietelnie zabawne
— Marcin Herman

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.