Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 23 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Wes Anderson
‹Grand Budapest Hotel›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
70,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułGrand Budapest Hotel
Tytuł oryginalnyThe Grand Budapest Hotel
Dystrybutor Imperial CinePix
Data premiery28 marca 2014
ReżyseriaWes Anderson
ZdjęciaRobert D. Yeoman
Scenariusz
ObsadaSaoirse Ronan, Jude Law, Ralph Fiennes, Tilda Swinton, Bill Murray, Edward Norton, Owen Wilson, Jason Schwartzman
MuzykaAlexandre Desplat
Rok produkcji2014
Kraj produkcjiNiemcy, USA
WWW
Gatunekdramat, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Co nam w kinie gra: Grand Budapest Hotel
[Wes Anderson „Grand Budapest Hotel” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W Esensji trwa Tydzień z Wesem Andersonem, a tymczasem na ekrany kin trafił jego najnowszy film: „Grand Budapest Hotel”. Film ten recenzowaliśmy przy okazji relacji z Festiwalu Berlińskiego, dziś oczywiście przypominamy tę recenzję.

Marta Bałaga

Co nam w kinie gra: Grand Budapest Hotel
[Wes Anderson „Grand Budapest Hotel” - recenzja]

W Esensji trwa Tydzień z Wesem Andersonem, a tymczasem na ekrany kin trafił jego najnowszy film: „Grand Budapest Hotel”. Film ten recenzowaliśmy przy okazji relacji z Festiwalu Berlińskiego, dziś oczywiście przypominamy tę recenzję.

Wes Anderson
‹Grand Budapest Hotel›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
70,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułGrand Budapest Hotel
Tytuł oryginalnyThe Grand Budapest Hotel
Dystrybutor Imperial CinePix
Data premiery28 marca 2014
ReżyseriaWes Anderson
ZdjęciaRobert D. Yeoman
Scenariusz
ObsadaSaoirse Ronan, Jude Law, Ralph Fiennes, Tilda Swinton, Bill Murray, Edward Norton, Owen Wilson, Jason Schwartzman
MuzykaAlexandre Desplat
Rok produkcji2014
Kraj produkcjiNiemcy, USA
WWW
Gatunekdramat, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Stefan Zweig urodził się w 1881 roku w rodzinie o żydowskich korzeniach. Pierwsze wiersze opublikował już jako nastolatek, w latach 20. należał do grona najpopularniejszych pisarzy na świecie. Zaprzysięgły pacyfista, przerażony rosnącym wciąż wpływem Hitlera popełnił samobójstwo. Teraz jego zapomniana nieco twórczość zainspirowała samego Wesa Andersona.
Grand Budapest Hotel to miejsce niezwykłe; nawet boy hotelowy uważa pracę w nim za najwyższy zaszczyt. „Kto by nie chciał tu pracować? Ten hotel to instytucja” – powie młody Zero Moustafa (debiutant Tony Revolori) rysując sobie kredką dodający powagi wąsik.
Wielka w tym zasługa legendarnego concierge Gustava H. (Ralph Fiennes); jego uwodzicielski urok i dbałość o każdy szczegół sprawia, że większość gości przyjeżdża tu specjalnie dla niego. Kłopoty zaczynają się, gdy ku wielkiemu niezadowoleniu rodziny majętna hrabina (zmieniona nie do poznania Tilda Swinton) przekazuje mu w testamencie bezcenny obraz. Ciężar walki o reputację Gustava i dobro hotelu spocznie na barkach Zero Moustafy, a Europa pomału zaczyna przygotowania do wojny.
O niewielu współczesnych reżyserach można powiedzieć, że mają charakterystyczny, rozpoznawalny od pierwszych minut styl. Wes Anderson z pewnością do nich należy. Bawi się kolorem i kompozycją kadrów, nie tyle kręcąc filmy, ile budując światy. „Grand Budapest Hotel” nie stanowi wyjątku od tej reguły.
Anderson na każdym kroku podkreśla, że przedstawione przez niego miejsca są tworem, konstrukcją. Wrażenie to potęgują makiety przypominające dziecięce zabawki, przerysowani bohaterowie i komiksowa wręcz przemoc przyprawiająca o trudny do opanowania chichot. Co więcej, tym razem amerykański reżyser stworzył nawet fikcyjny wschodnioeuropejski kraj o swojsko brzmiącej nazwie Zubrowka, tak „rzeczywisty” jak Budapeszt w „Sklepie za rogiem” Lubitscha.
Anderson nigdy nie wybiera się w te filmowe podróże sam. Jak zwykle udało mu się zebrać przyprawiającą o zawrót głowy obsadę: w filmie zagrali między innymi Tilda Swinton, Saoirse Ronan, Willem Defoe, Adrien Brody, F. Murray Abraham, Jude Law, Edward Norton i mówiący z szybkością karabinu maszynowego Ralph Fiennes, który dawno już chyba tak dobrze się nie bawił. Odpoczywając od deklamowania Szekspira i prześladowania Harry’ego Pottera, udowadnia, że jest także wybitnym aktorem komediowym i zachwyca w roli „liberalnie wyperfumowanego” wielbiciela starszych pań. Nie da się też ukryć, że w filmie przypadły mu najlepsze kwestie, które wygłasza z prawdziwym smakiem. Oskarżony o świadome sprowadzenie hrabiny na złą drogę, odpowiada zdziwiony: „Chodzę do łóżka ze wszystkimi moimi przyjaciółmi”.
W „Grand Budapest Hotel” nie mogło też zabraknąć Billa Murraya, z którym od czasu „Rushmore” Anderson nakręcił już siedem filmów. Słynny aktor powiedział dziennikarzom, że Andersonowi się nie odmawia, bo obiecuje długie godziny pracy i niskie wynagrodzenie: „Pracując z Wesem, właściwie do tego dopłacasz, na same napiwki wydasz więcej niż zarobisz. Żyje w swoim własnym magicznym świecie i dzięki nam chyba nieźle się bawi. Tak bardzo go lubimy, że się na to zgadzamy”.
Oprócz nawiązań do Stefana Zweiga, a zwłaszcza jego wydanej także w Polsce ksiażki pod tytułem „Niecierpliwość serca”, Anderson przyznał się do fascynacji Irène Némirovsky, Hannah Arendt oraz długą listą filmów, które oglądał wspólnie z ekipą. „Grand Hotel”, „Kochaj mnie dziś”, „Być albo nie być”, „Milczenie” Bergmana – podczas konferencji prasowej aktorzy przekrzykiwali się, wymieniając ich tytuły.
Co ciekawe, pomimo tak różnych inspiracji „Grand Budapest Hotel” jest bardzo spójny. Anderson nigdy nie cytuje ich dosłownie, tylko przekłada na swój filmowy język.
„Grand Budapest Hotel” to rozkoszne cacko, które tak jak słodycze z pojawiającej się w filmie cukierni Mendla nie stanowi może pełnowartościowego posiłku, ale trudno mu się oprzeć. Jeśli szuka się w kinie głębokich znaczeń, lepiej wybrać się na inny film. Jeśli natomiast ma się ochotę na wysłuchanie szalonej baśni, nie można lepiej trafić.
koniec
28 marca 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja ogląda: Sierpień 2014 (1)
— Karolina Ćwiek-Rogalska, Jarosław Robak

Wspomnienie miłości, czyli „Grand Budapest Hotel”
— Karolina Rochnowska

Esensja ogląda: Kwiecień 2014 (2)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Agnieszka Szady

Berlinale 2014: Ludzie w hotelu
— Marta Bałaga

Z tego cyklu

Perfect Days
— Kamil Witek

Czasem myślę o umieraniu
— Kamil Witek

Poprzednie życie
— Kamil Witek

Ślepowidzenie
— Sebastian Chosiński

Umrika
— Sebastian Chosiński

„Tajemnice Bridgend” i „Czarodziejska góra”
— Sebastian Chosiński, Konrad Wągrowski

Jesteśmy waszymi przyjaciółmi
— Sebastian Chosiński

Slow West
— Sebastian Chosiński

Imigranci
— Marta Bałaga, Sebastian Chosiński

Steve Jobs
— Kamil Witek

Tegoż twórcy

Krótko o filmach: Spotkanie na pustkowiu
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja ogląda: Sierpień 2014 (1)
— Karolina Ćwiek-Rogalska, Jarosław Robak

Esensja ogląda: Maj 2013 (3)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Jakub Gałka, Kamil Witek

Esensja ogląda: Grudzień 2012 (Kino)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Jakub Gałka, Jarosław Loretz, Marcin T.P. Łuczyński, Daniel Markiewicz, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski

3. American Film Festival: Dzień pierwszy
— Kamil Witek

Wszystkie lisy nasze są
— Karol Kućmierz

Podwodny świat Zissou
— Konrad Wągrowski

Tragikomedie dla dziwaków
— Michał Chaciński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.