Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Phil Lord, Christopher Miller
‹22 Jump Street›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Tytuł22 Jump Street
Dystrybutor UIP
Data premiery13 czerwca 2014
ReżyseriaPhil Lord, Christopher Miller
ZdjęciaBarry Peterson
Scenariusz
ObsadaDave Franco, Channing Tatum, Jonah Hill, Nick Offerman, Peter Stormare, Ice Cube, Amber Stevens, Rob Riggle
MuzykaMark Mothersbaugh
Rok produkcji2014
Kraj produkcjiUSA
CyklJump Street
WWW
Gatunekakcja, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Nic dwa razy się nie zdarza?
[Phil Lord, Christopher Miller „22 Jump Street” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Jaka jest najlepsza recepta na udaną kontynuację przebojowej komedii? Zdaniem reżyserów Christophera Millera i Phila Lorda nie wystarczy jeszcze raz opowiedzieć te same żarty, zmieniając tylko dekoracje. Najlepszy dowcip „22 Jump Street” polega na tym, że kpi się tu z samej konwencji sequela.

Jarosław Robak

Nic dwa razy się nie zdarza?
[Phil Lord, Christopher Miller „22 Jump Street” - recenzja]

Jaka jest najlepsza recepta na udaną kontynuację przebojowej komedii? Zdaniem reżyserów Christophera Millera i Phila Lorda nie wystarczy jeszcze raz opowiedzieć te same żarty, zmieniając tylko dekoracje. Najlepszy dowcip „22 Jump Street” polega na tym, że kpi się tu z samej konwencji sequela.

Phil Lord, Christopher Miller
‹22 Jump Street›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Tytuł22 Jump Street
Dystrybutor UIP
Data premiery13 czerwca 2014
ReżyseriaPhil Lord, Christopher Miller
ZdjęciaBarry Peterson
Scenariusz
ObsadaDave Franco, Channing Tatum, Jonah Hill, Nick Offerman, Peter Stormare, Ice Cube, Amber Stevens, Rob Riggle
MuzykaMark Mothersbaugh
Rok produkcji2014
Kraj produkcjiUSA
CyklJump Street
WWW
Gatunekakcja, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Pozornie wszystko wygląda tak, jak w „21 Jump Street”. Schmidt i Jenko, policjanci ze specjalnej antynarkotykowej jednostki, działając „pod przykrywką”, mają odnaleźć dilerów i dostawców nowego, popularnego wśród młodzieży specyfiku – tym razem udawać muszą nie licealistów, ale studentów college’u. I tak jak w pierwszym filmie, w czasie śledztwa przyjaźń bohaterów zostanie wystawiona na próbę: Jenko (Channing Tatum) błyskawicznie znajdzie wspólny język z grupą sportowców i więcej czasu zacznie spędzać na siłowni niż w towarzystwie partnera; tymczasem Schmidt (Jonah Hill) zbliży się do młodzieży o bardziej artystycznych zainteresowaniach, a przy okazji zadurzy się w ślicznej studentce historii sztuki (Amber Stevens).
Już krótki zarys fabuły pokazuje, że Lord i Miller nie zamierzają rewolucjonizować wcześniej wypracowanej formuły. Co więcej, tak ostentacyjnie serwują sceny będące niemal kalkami pomysłów z pierwszego filmu (nieudane aresztowanie, Jezus – tym razem wietnamski, narkotyczny odjazd), że trudno nie zapytać, czy ktoś tu przypadkiem nie zamierza wyprowadzić nas w pole. Tym bardziej, że film od początku wydaje się być dziwnie samoświadomy: w dialogach wprost padają teksty o większym budżecie przeznaczonym na działania policjantów, albo o tym, że za drugim razem nigdy nie udaje się tak dobrze, jak za pierwszym. Na szczęście, ta ostatnia uwaga nie dotyczy „22 Jump Street” – nie dość, że w błyskotliwości na poziomie meta może równać się z serią „Krzyk”, to jeszcze pozostaje znakomitą komedią akcji, pełną fabularnych niespodzianek i szalonych gagów.
W porównaniu do pierwszej części, nieco mniej ciekawie wypadają obserwacje obyczajowe: o ile obraz licealnej rzeczywistości w „21 Jump Street” miał w sobie coś świeżego (kto jeszcze kilka lat temu mógłby pomyśleć, że ekologia będzie domeną „popularnych” dzieciaków, a przystojni buntownicy traktowani będą jak frajerzy?), o tyle kampusowy światek w sequelu odmalowany jest dość stereotypowo: pokręceni wykładowcy, bractwa studenckie z odzierającymi z godności ceremoniami inicjacyjnymi, biblioteki świecące pustkami – widzieliśmy to wszystko w paru innych filmach (co nie znaczy, że wciąż nie jest zabawne).
Sercem filmu jest jednak relacja Jenko i Schmidta, a ta zostaje satysfakcjonująco pogłębiona. Kumpelska chemia między odtwórcami głównych ról tylko uwiarygadnia napięcia, jakie pojawiają się między ich bohaterami, dowodząc tym samym, że prawdziwa przyjaźń daleka bywa od doskonałej harmonii – i że to właśnie wzajemne tarcia prowadzić mogą do przezwyciężania słabości. Kontrasty między fizycznością i stylem bycia bohaterów są pożywką dla komedii gagów, ale film prawdziwie ujmuje scenami o subtelniejszym charakterze (choć wciąż utrzymanymi na krawędzi zgrywy), jak choćby wtedy, gdy Hill i Tatum odgrywają scenę z homarami z „Annie Hall” Woody’ego Allena.
„22 Jump Street” to również świetnie napisane postacie drugiego planu. Mnie najbardziej cieszy większa rola kapitana Dicksona (Ice Cube), jeszcze bardziej wkurzonego niż w pierwszej części – i to nie bez powodu. Choć wśród aktorów pojawiają się znane nazwiska (m. in. Peter Stormare), prawdziwą złodziejką scen okazuje się Jillian Bell w roli studentki Mercedes – jej gra tak nieodparcie kojarzy się z Leną Dunham (a raczej z jakąś jej psychopatyczną wersją), że zastanawiam się, czy nie było zamierzeniem twórców zakpić tu też trochę z serialu „Dziewczyny”.
Komedia Lorda i Millera spodoba się przede wszystkim tym, którzy polubili pierwszą część – to ten sam rodzaj humoru, czasem na granicy dobrego smaku; ta sama konwencja buddy movie. I równie dobry film, inteligentnie przekuwający na zalety trudności, na jakie zwykle napotykają kontynuacje kinowych przebojów. W „21 Jump Street” z 2012 roku jeszcze mrugano okiem do tych, którzy pamiętali serialowy pierwowzór z młodym Johnnym Deppem. Teraz nie ma takiej potrzeby – potencjał nowej „Jump Street” zdaje się niewyczerpalny (i na ten temat znajdzie się kapitalny żart!), a w takiej formie całej ekipy przeprowadzka pod numer 23 wydaje się tyleż nieunikniona, co pożądana.
koniec
13 czerwca 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Uwierz w siebie, bla bla bla
— Agnieszka Szady

Esensja ogląda: Wrzesień 2012 (kino)
— Ewa Drab, Mateusz Kowalski, Alicja Kuciel, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Sierpień 2012 (kino)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Anna Kańtoch, Alicja Kuciel, Małgorzata Steciak, Konrad Wągrowski

Pobawmy się w policjantów i… licealistów
— Ewa Drab

Tegoż autora

Żmije
— Jarosław Robak

American Film Festiwal 2018 (1)
— Jarosław Robak, Kamil Witek

Pretty in Pink
— Jarosław Robak

Szycie wewnętrzne
— Jarosław Robak

Film o filmie tak złym, że aż dobrym
— Jarosław Robak

Czarująca historia miłosna
— Jarosław Robak

Remanent filmowy 2017
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Grzegorz Fortuna, Adam Kordaś, Marcin Osuch, Jarosław Robak, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Ameryka jak wielki park Disneya
— Jarosław Robak

Duch Ameryki a kwestia rasowa
— Jarosław Robak

NajAmerican Film Festival 2017
— Jarosław Robak, Kamil Witek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.