Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 września 2023
w Esensji w Esensjopedii
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup

Esensja ogląda: Październik 2014 (1)
[ - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Październikowe edycje „Esensja ogląda” rozpoczynamy ostrożnie: recenzją dwóch pozycji kinowych i dwóch DVD/BR.

Piotr Dobry, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Esensja ogląda: Październik 2014 (1)
[ - recenzja]

Październikowe edycje „Esensja ogląda” rozpoczynamy ostrożnie: recenzją dwóch pozycji kinowych i dwóch DVD/BR.
Kino
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Kamil Witek [50%]
Kompletnie nie rozumiem podtytułu filmu, dodanego zapewne przez polskiego dystrybutora („Są kobiety, dla których łamie się wszystkie zasady”), bo akurat płeć piękna w pierwszym amerykańskim filmie Guillame’a Caneta pełni raczej rolę ozdobnika niż jakąkolwiek oś napędową. Tym bardziej szkoda, bo przy ociekającej seksapilem utalentowanej trójce Cotillard-Kunis-Saldana, mocniejszy kobiecy głos wyszedł by filmowi tylko na dobre. Nie zmienia to faktu, że same „Więzy krwi” nie imponują niczym, co sprawiło aby o tej małej wpadce zwyczajnie zapomnieć. Akcja zbudowana jest na prostej i wtórnej zasadzie postawienia dwóch braci po przeciwnych stronach barykady uczciwości (policjant – złoczyńca). Co gorsza, ilość tarć między nimi i brak emocjonalnego pogłębienia ich przeplatającej się historii uwypukla największą wadę filmu – brak zrozumienia u widza siły ich relacji, która na tle całej fabuły wynika wyłącznie z rodzinnego pokrewieństwa. Wiele tu rozpoczętych i urwanych wątków, nie potrzebnych postaci i scen. A w samej forsowanej z uporem tezie o tym, iż więzy krwi są najważniejsze, ewidentnie brakuje – nomem omen – ekranowej krwistości.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Konrad Wągrowski [80%]
Po obejrzanym na Horyzontach znakomitym „Lewiatanie” Zwiagincewa i obejrzanym przedwczoraj świetnym „Geograf przepił globus” Aleksandra Wieledinskiego chyba będę musiał się przeprosić z rosyjskim kinem (które, jednak, z nielicznymi wyjątkami raczej mi nie leżało). Do „Lewiatana” będzie czas wrócić, parę słów więc o „Geografie”. Kapitalna opowieść, w której mamy i trochę takiej współczesnej rosyjskiej beznadziei i trochę ogólnoludzkiego egzystencjalnego bólu i poczucia utraconego życia i braku szans na jakąkolwiek zmianę. Rzecz w sumie mocno dołująca, ale nie w taki polski sposób (wiecie, brudne ściany katowickich domów, bohaterowie zbierają złom), tylko rosyjski – z wisielczym, ale naprawdę niezłym humorem, ironią, dużą ilością wódki. Bohater, inteligent o przegranym życiu odrzuca świadomie wszelkie szanse, bo jest zbyt inteligentny, by sądzić że w jego życiu cokolwiek mogłoby się zmienić na lepsze. I ten fatalizm połączony z nieuniknionym w takiej sytuacji dystansem do wszystkiego kreuje niepowtarzalny klimat filmu. A poza tym barwni bohaterowie drugoplanowi o wcale nieoczywistych rolach i świetny pomysł na przeniesienie drugiej części filmu w zamknięte grono uczestników wycieczki szkolnej i niesamowite pejzaże uralskiej przyrody.
DVD / BD
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Jarosław Loretz [60%]
Z założenia jest to przesłodzona, naiwna historyjka uszykowana specjalnie dla stęsknionej czarów w monotonnym, codziennym świecie młodzieży. W tym przesłodzeniu jest jednak sympatyczna, pomysłowa i bardzo barwna, dzięki czemu ogląda się ją z przyjemnością, tylko z rzadka mąconą rozmaitej maści potknięciami i spłyceniami, choć ich wachlarz jest w sumie dość szeroki – od notorycznego ratowania bohaterów metodą deus ex machina (zawsze pojawi się ktoś, kto niespodzianie pomoże), przez zdumiewające przy tak porządnej realizacji kiksy (po walce brak ciał zabitych), aż po elementy wątpliwe logicznie (płocha, przeciętna licealistka robi w kilka sekund bombę z kuchenki gazowej) czy obnażające ułomną w niektórych aspektach wyobraźnię scenarzysty bądź autorki powieści (wilkołaki to wyłącznie faceci, podczas gdy reszta nadprzyrodzonej ferajny jest obupłciowa). Irytuje też finalne łzawe roztrząsanie rodzinnych powiązań. Reszta jednak stoi na dość wysokim poziomie, a już szczególnie zadowolenie może budzić spora oryginalność historii (ze sztampy jest tu chyba tylko niemal niezbita pewność, że żadnemu z pozytywnych bohaterów – no, prawie żadnemu – bardziej trwała krzywda stać się nie może), poboczność wątku romansowego, który zdawałoby się powinien dominować w produkcji tego typu, a także niewielka przewidywalność fabuły, powodująca, że zamiast ze znudzeniem zgadywać, co się stanie za dwie, trzy czy piętnaście minut, z zainteresowaniem śledzi się poczynania bohaterów.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Piotr Dobry
Naczytawszy się o rzekomej kiczowatości „Noego: Wybranego przez Boga”, długo wzbraniałem się przed seansem. I jak zwykle niesłusznie, bo to fajniejszy blockbuster niż „Godzilla”. Konwencji fantasy nie usprawiedliwiałbym jedynie komiksowym rodowodem, bowiem czy już w samej biblijnej przypowieści jest materiał na bergmanowski dramat egzystencjalny, którego najwyraźniej domagali się co poniektórzy? Przypuszczam, że wątpię; tutaj, o ile nie chce się zrobić katechezy dla najmłodszych, można iść albo w komedię, jak w „Evanie Wszechmogącym”, albo właśnie w epicką fantastykę, jak u Aronofsky’ego. Motyw ze „skalniakami” – wyborny, nie zaszkodziłoby jeszcze więcej mitycznych stworów. Poza tym, co bardzo się chwali, da się „Noego” czytać na kilka sposobów, zatwardziały katolik znajdzie tu, well, apoteozę zatwardziałego katolicyzmu. I na zdrowie. Ja z kolei czytam to tak, że nadgorliwe wypełnianie boskich planów, decydowanie za innych i wpieprzanie się im w prywatność nigdy do niczego dobrego nie prowadzi, każdy normalny człowiek powinien najzwyczajniej w świecie zająć się własnym życiem, własnymi sprawami, własną rodziną. Niby takie proste, a wciąż zrozumiałe dla tak nielicznych, że naprawdę potrzebujemy takich właśnie filmów, gdzie Emma Watson pięknie i klarownie to wyłoży.
koniec
11 października 2014

Komentarze

11 X 2014   09:06:43

Do kina marsz?

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fundacja: Sez. 1. odc. 10. Nic tak nie jednoczy jak wspólny wróg
Marcin Mroziuk

25 IX 2023

Możemy się przekonać, że w serialu znaczenie Hariego Seldona jest znacznie większe niż w cyklu Isaaca Asimova, gdyż tutaj nie tylko jest twórcą psychohistorii i obu Fundacji, lecz nawet po swej śmierci aktywnie uczestniczy w rozwoju wydarzeń.

więcej »

East Side Story: Kamp Amersfoort
Sebastian Chosiński

24 IX 2023

Uzbecki dramat wojenny „Sto jeden” Hamidułły Hasanowa to opowieść oparta na faktach. Reżyser przedstawia w niej historię wziętych do niewoli latem 1941 roku jeńców wojennych Armii Czerwonej – byli nimi sami Uzbecy – którzy trafili do znajdującego się na terenie Holandii Kamp Amersfoort. Komendant obozu Walter Heinrich otrzymał zadanie przygotowania ich do swoiście pojętej misji specjalnej.

więcej »

Fundacja: Sez. 1. odc. 9. Pionki na szachownicy przeznaczenia vel psychohistorii
Marcin Mroziuk

22 IX 2023

Chociaż z dużym zainteresowaniem obserwujemy, jak konflikt na Terminusie osiąga punkt kulminacyjny, to niestety w jego finałowej scenie otrzymujemy – niemal dosłownie – deus ex machina. Nic dziwnego, że na tym tle zdecydowanie lepiej wypada wątek rozgrywki między Świtem i Zmierzchem, która także wkracza w decydująca fazę.

więcej »

Polecamy

Peregrynacje wyssane z palca

Z filmu wyjęte:

Peregrynacje wyssane z palca
— Jarosław Loretz

Podróże międzygwiezdne de luxe
— Jarosław Loretz

E.T. wersja hard
— Jarosław Loretz

Ogrodowy nielot
— Jarosław Loretz

Mumii podejście drugie
— Jarosław Loretz

Mumia z gwiazd
— Jarosław Loretz

Pracownik idealny
— Jarosław Loretz

Niech się mury… drzewią?
— Jarosław Loretz

Interpol muzealny
— Jarosław Loretz

Gdy w domu brakło kombinerek
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Do sedna: Darren Aronofsky. Noe: Wybrany przez Boga
— Marcin Knyszyński

Co nam w kinie gra: Geograf przepił globus
— Sebastian Chosiński

Esensja ogląda: Czerwiec 2014 (2)
— Sebastian Chosiński, Piotr Dobry, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Źródła
— Grzegorz Fortuna

East Side Story: Żywot człowieka nieprzystosowanego
— Sebastian Chosiński

Z tego cyklu

Marzec 2018 (2)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski

Marzec 2018 (1)
— Piotr Dobry, Marcin Mroziuk, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Luty 2018 (2)
— Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Luty 2018 (1)
— Marcin Mroziuk, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Styczeń 2018 (1)
— Jarosław Loretz

Grudzień 2017 (4)
— Konrad Wągrowski

Grudzień 2017 (3)
— Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Grudzień 2017 (2)
— Sebastian Chosiński

Grudzień 2017 (1)
— Piotr Dobry, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk

Listopad 2017 (3)
— Jarosław Loretz, Kamil Witek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.