Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii
WASZ EKSTRAKT:
70,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup

Esensja ogląda: Pażdziernik 2015 (1)
[ - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Dziś proponujemy recenzje „Młodości”, „45 lat” oraz wydanej na DVD „Magii w świetle księżyca”.

Jarosław Loretz, Jarosław Robak

Esensja ogląda: Pażdziernik 2015 (1)
[ - recenzja]

Dziś proponujemy recenzje „Młodości”, „45 lat” oraz wydanej na DVD „Magii w świetle księżyca”.
Kino
WASZ EKSTRAKT:
70,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Młodość
(2015, reż. Paolo Sorrentino)
Jarosław Robak [70%]
Nowy film Paolo Sorrentino mógłby się nazywać „Wielkie piękno 2” – mamy tu bowiem to samo co w poprzednim obrazie Włocha połączenie wzniosłości i kiczu, ironii i czułości, luksus filmowany przez łagodnie płynącą kamerę. Reżyser znów zestawia refleksję nad stanem kultury z opowieścią o mężczyźnie, któremu na tamten świat bliżej już niż dalej; banał konsumpcji z tematami ostatecznymi, porządki pop i sacrum (na tyle, na ile rolę tego drugiego spełniać może sztuka). Wychodzi z tego film trochę wtórny, ale ujmujący. Intrygujący, choć nierówny. Sorrentino bierze motywy przerabiane już wielokrotnie wcześniej – i nawet jeśli nie mówi na ich temat nic nowego (a nie mówi), to przynajmniej nieźle udaje, wydobywając z nich liryzm, owo „wielkie piękno”. Częściej niż poprzednio pudłuje, niewiele pozostawia wyobraźni widza, trochę też zbyt łatwo uwodzi patentami z poprzedniego filmu – a, mimo to, trudno na „Młodość” się gniewać. Świetni są tu aktorzy: Michael Caine, Harvey Keitel i Rachel Weisz potrafią obronić truizmy i klisze, które przeznaczono im w scenariuszu. Zresztą, na samego Sorrentino też bym przesadnie nie narzekał – na każdą banalną metaforę (np. widok przez lunetę obrazujący młodość i starość) przypada tu kilka niezłych żartów, małych twistów i mnóstwo serdeczności, jaką twórca darzy swoich bohaterów.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
45 lat
(2015, reż. Andrew Haigh)
Jarosław Robak [80%]
Andrew Haigh, reżyser wspaniałego „Zupełnie innego weekendu”, tym razem, zamiast o namiętności/miłości młodych ludzi, opowiada – z równym wyczuciem – o dojrzałym małżeństwie, które w przeddzień czterdziestej piątej rocznicy ślubu, dość nieoczekiwanie przechodzi kryzys. Trzęsienie ziemi w życiu Kate (wielka Charlotte Rampling, na której opiera się film) i Geoffa (Tom Courtenay) spowodowane jest wiadomością, że w alpejskim lodowcu odnaleziono nietknięte zębem czasu ciało Katii, tragicznie zmarłej dawnej miłości mężczyzny. Powracają więc wspomnienia, już niekoniecznie związane z małżeńskim jubileuszem, a wraz z nimi pojawia się niepewność, nawet strach: wspólne szczęście nie tylko okazuje się rezultatem przypadku, ale także wiąże się z utratą czegoś równie ważnego – a może nawet zasadza się na kłamstwie. Nie jest to jednak dramat ciskania talerzy o ścianę, burzliwych kłótni i płaczliwych ultimatów – Haigh daleki jest też od ironii czy obnażania nieautentyczności konwenansu (którym jest zarówno huczne celebrowanie rocznicy, jak i samo małżeństwo). Angielski reżyser subtelnie przygląda się emocjom, które wygrywane są przez aktorów bez szarży – i chyba właśnie dlatego, że bohaterowie zapadają się w sobie, a dominującym nastrojem są tu raczej gorycz i rezygnacja aniżeli rozpacz, kolejne sceny z życia Kate i Geoffa robią tak wstrząsające wrażenie. To film o drobnych pęknięciach i nieporozumieniach, niespełnieniach, sekretach i kłamstewkach, fantastycznie wyłapujący momenty, w którym dobrotliwość okazuje się rutyną. Oczywistą kulminacją tak pomyślanego filmu jest rocznicowe przyjęcie – zapewniam, że jest to jeden z najlepszych, najbardziej przeszywających finałów, jakie w tym roku obejrzycie.
DVD / BD
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Magia w blasku księżyca
(2014, reż. Woody Allen)
Jarosław Loretz [60%]
Filmy Woody′ego Allena bez Woody′ego Allena mają na ogół to do siebie, że w swoim przegadaniu gubią urok, a na dokładkę brakuje im specyficznego humoru. Szczęście w nieszczęściu, że „Magia w blasku księżyca” posiada w obsadzie kradnącą każdą scenę Emmę Stone, a także może pochwalić się niezgorszą fabułą, która przez pierwszą połowę opowieści może i zanudza, ale w drugiej – między innymi dzięki prościutkiemu, ale mimo wszystko sprytnemu twistowi – niespodziewanie dostaje rumieńców. Dzięki temu swobodnie można wybaczyć męczącą niekiedy bufonadę ze strony Firtha i irytujące próby podszywania się Simona McBurneya pod Woody′ego Allena. Świetnie jest też skrojona końcowa dyskusja z ciotką, kiedy to zagnieżdżone gdzieś w zakamarkach osobowości magika uczucia są po kolei zręcznie wydłubywane, i to zupełnie „mimochodem”. Film powinien więc zadowolić nie tylko zagorzałych miłośników Allena, nie dających złego słowa powiedzieć na cokolwiek, co tylko wyszło spod jego ręki, ale i tych, którzy po prostu lubią miłe, ciepłe kino o uczuciach.
koniec
2 października 2015

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Rozsądek i romantyczność
— Jarosław Robak

Z tego cyklu

Marzec 2018 (2)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski

Marzec 2018 (1)
— Piotr Dobry, Marcin Mroziuk, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Luty 2018 (2)
— Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Luty 2018 (1)
— Marcin Mroziuk, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Styczeń 2018 (1)
— Jarosław Loretz

Grudzień 2017 (4)
— Konrad Wągrowski

Grudzień 2017 (3)
— Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Grudzień 2017 (2)
— Sebastian Chosiński

Grudzień 2017 (1)
— Piotr Dobry, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk

Listopad 2017 (3)
— Jarosław Loretz, Kamil Witek

Tegoż twórcy

Nie graj już tego więcej, Woody
— Kamil Witek

Oddech starego człowieka
— Konrad Wągrowski

Nic już nie gra
— Grzegorz Fortuna

Rozsądek i romantyczność
— Jarosław Robak

Dandys-wędrowiec
— Elżbieta Obroślak

Konkurs na recenzję filmową: Piękne kino
— Bartosz Marzec

Espoo Ciné 2013: Kobieta na skraju załamania nerwowego
— Marta Bałaga

Skończyła się boża chwała, teraz wódka by się zdała
— Gabriel Krawczyk

Rzymskie wakacje
— Grzegorz Fortuna

Więcej takich pocztówek
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.