Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Byron Howard, Rich Moore, Jared Bush
‹Zwierzogród›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
85,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZwierzogród
Tytuł oryginalnyZootopia
Dystrybutor Disney
Data premiery19 lutego 2016
ReżyseriaByron Howard, Rich Moore, Jared Bush
Scenariusz
ObsadaIdris Elba, Ginnifer Goodwin, Jason Bateman, Alan Tudyk, J.K. Simmons, Katie Lowes, Jenny Slate, Bonnie Hunt
MuzykaMichael Giacchino
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania108 min
Gatunekakcja, animacja, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Nie nazywaj mnie słodziakiem
[Byron Howard, Rich Moore, Jared Bush „Zwierzogród” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Co najmniej od czasu pierwszego „Shreka” nikogo nie dziwi, że film animowany skierowany zasadniczo do dzieci może być tak samo atrakcyjny dla dorosłych, a zdarzają się nawet seanse, na których małolaty stanowią mniejszość. „Zwierzogród” pod tym względem wspiął się na wyżyny, o jakich parę lat temu żadne studio nawet by nie pomyślało.

Agnieszka ‘Achika’ Szady

Nie nazywaj mnie słodziakiem
[Byron Howard, Rich Moore, Jared Bush „Zwierzogród” - recenzja]

Co najmniej od czasu pierwszego „Shreka” nikogo nie dziwi, że film animowany skierowany zasadniczo do dzieci może być tak samo atrakcyjny dla dorosłych, a zdarzają się nawet seanse, na których małolaty stanowią mniejszość. „Zwierzogród” pod tym względem wspiął się na wyżyny, o jakich parę lat temu żadne studio nawet by nie pomyślało.

Byron Howard, Rich Moore, Jared Bush
‹Zwierzogród›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
85,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZwierzogród
Tytuł oryginalnyZootopia
Dystrybutor Disney
Data premiery19 lutego 2016
ReżyseriaByron Howard, Rich Moore, Jared Bush
Scenariusz
ObsadaIdris Elba, Ginnifer Goodwin, Jason Bateman, Alan Tudyk, J.K. Simmons, Katie Lowes, Jenny Slate, Bonnie Hunt
MuzykaMichael Giacchino
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania108 min
Gatunekakcja, animacja, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Skoro od paru lat niespecjalnie da się widzom zaimponować poziomem animacji, cóż pozostaje? Fabuła! I tutaj twórcy „Zwierzogrodu” trafili w dziesiątkę. Powstał film, który na początku jest komedią nieco w stylu „Akademii policyjnej”, później zmienia się w kryminał, by wreszcie zmutować w thriller polityczny. Tak, nadal mówimy o kolorowej bajce z gadającymi zwierzątkami. Ale ponieważ są bajki i bajki, należy od razu uprzedzić rodziców, że „Zwierzogród” niespecjalnie nadaje się dla bardzo małych dzieci, które paru scen mogą się naprawdę porządnie wystraszyć (no, chyba, że są twardzielami i nie bały się atakującego niedźwiedzia w „Meridzie”).
Oryginalny tytuł jest nieco bardziej znaczący niż polski: „Zootopia” to gra słów z „utopią”. Widzimy świat, w którym żyją, mieszkają i pracują ssaki o dowolnych rozmiarach i preferencjach żywieniowych. Co prawda nie dowiadujemy się, jak został rozwiązany problem mięsożerców, jednak prawdopodobne jest, że – tak jak lew w „Madagaskarze” – przeszły na dietę rybną. Poszczególne dzielnice mają nie tylko architekturę ale nawet klimat dostosowany do gatunków polarnych, tropikalnych czy pustynnych. Świetne są filmowe pomysły na wygląd i działanie miasta, w którym mieszkają i pracują zwierzaki takie, jak żyrafy z jednej strony, a ryjówki z drugiej; na przykład drzwi do pociągu w trzech różnych rozmiarach, aby nikt nikogo przypadkiem nie nadepnął. Drobne gryzonie mają zresztą osobną dzielnicę – tu brawa dla Bartosza Wierzbięty za przełożenie „Little Rodentia” na „Chomiczówka” (i jeszcze większe brawa za nadanie pani pancernikowej nazwiska Potiomkin).
W świecie tym istnieją różne nieprzyjemne strony realnego życia – jak szkolni dręczyciele, drobne złodziejaszki czy wcale nie tak drobna mafia – jednak patrząc z punktu widzenia społeczności można to miejsce nazwać zbliżonym do raju. Co prawda lew nie położył się obok jagnięcia, ale za to obowiązki służbowe dzieli z owcą.
Jak wspomniałam, początkowe skojarzenie to „Akademia policyjna”: policjantką zostaje osoba pozornie całkiem się do tego nienadająca, nabór był inicjatywą burmistrza… Dalej jest klasycznie: żółtodziób wpada na trop grubszej intrygi, za pomocnika ma spryciarza z półświatka, oczywiście zostają najlepszymi przyjaciółmi, zaś kryminalną aferę uknuł ktoś wysoko postawiony. Przejmujący jest fakt, że cały spisek ma na celu sztuczne stworzenie atmosfery zagrożenia i w rezultacie podburzenie jednej części społeczeństwa przeciwko drugiej. W filmie są to roślinożercy i drapieżniki, a że jedne i drugie od lat żyją w zgodzie, dochodzi jeszcze wątek „wróg jest pośród nas”. A słowa jednej z postaci, że strach jest najskuteczniejszym narzędziem władzy, już zupełnie nic wspólnego nie mają z zabawną kreskówką, z jakimi tradycyjnie kojarzą się disneyowskie animacje. Zdarzają się wypowiedzi zrozumiałe głównie dla widowni amerykańskiej (na przykład tekst o tym, że tylko królik może drugiego królika nazwać słodziakiem), co nie zmienia faktu, że podstawowe przesłanie filmu nie tylko brzmi niepokojąco aktualnie, ale w dodatku da się dopasować właściwie do każdej epoki w dziejach naszej cywilizacji. Zasadę „dziel i rządź” sformułowali przecież już starożytni Rzymianie.
To, że film opowiada o poważnych rzeczach, a momentami bywa – jak na studio Disneya – dość mroczny, nie oznacza, że nie jest on zarazem doskonałą komedią. Jest. Na przykład w pewnym momencie bohaterowie dostają się w łapy mafii białych niedźwiedzi, które mówią z rosyjskim akcentem, ale kieruje nimi typowy włoski ojciec chrzestny (znakomita parodia roli Marlona Brando), w dodatku będący przedstawicielem zupełnie innego gatunku. Bardzo, bardzo innego. Gdzieś w tle na mgnienie oka migają „uzwierzęcone” tytuły znanych filmów, zaś gdy bohaterka wyjeżdża ze swojego króliczego miasteczka, mija tablicę taką, jakie się widuje na westernach: You are now leaving Bunnyburrow, population: …i w tym miejscu zamiast namalowanej liczby umieszczony jest licznik, którego odczyt rośnie w zawrotnym tempie. No i jeszcze przypadkowy, niezamierzony przez twórców zza oceanu żart: pracownikami jakiejś biurowo-garniturkowej korporacji są, ekhm, lemingi.
koniec
18 marca 2016

Komentarze

18 III 2016   17:52:11

To jednak nie lemingi a leniwce.

18 III 2016   19:21:31

Ostatnie zdanie recenzji - mistrzowskie!

18 III 2016   19:28:59

@Rafał tu nie ma błędu, chodzi o lemingi, które kupowały wiśniowe lizaki od lisa.

18 III 2016   20:51:25

No ale tym zdaniem recenzentka wpisuje się w upolitycznianie recenzji rozpoczęte w poprzedniej recenzji tego filmu

18 III 2016   21:23:47

Ale robi to delikatnie, w jednym zdaniu, a nie wali po oczach sierpem i młotem.

19 III 2016   10:41:08

Co za czasy, Disney produkuje porządne filmy, a Pixar tłucze sequel za sequelem.

22 III 2016   14:24:15

Zarzucanie upolitycznienia recenzji filmu, którego oryginalny tytuł brzmi "Zootopia" jest naprawdę śmiałe.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja ogląda: Czerwiec 2017 (2)
— Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Kamil Witek

Bernie Sanders byłby dumny
— Piotr Dobry

Tegoż twórcy

Niedoczarowana
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Postacie z gier w pogoni za szczęściem
— Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Czerwiec 2017 (2)
— Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Kamil Witek

Intrygi w lukrowanym światku
— Agnieszka Szady

Śpiewający zakapiorzy i fruwające lampiony
— Agnieszka Szady

SPF – Subiektywny Przegląd Filmów (4)
— Jakub Gałka

Tegoż autora

I gwiazdka z nieba nie pomoże, kiedy brak natchnienia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Tajemnica beczki z solą
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Serializacja MCU
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Półelfi łotrzyk w kanale burzowym
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Zwariowane studentki znów atakują
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Transformersy w krainie kucyków?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Płomykówki i gadzinówki
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Jedyna nadzieja w lisiczce?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Ken odkrywa patriarchat, czyli bunt postaci drugoplanowych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.