Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Mira Nair
‹Vanity Fair: Targowisko próżności›

EKSTRAKT:20%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułVanity Fair: Targowisko próżności
Tytuł oryginalnyVanity Fair
Dystrybutor Vision
Data premiery27 maja 2005
ReżyseriaMira Nair
ZdjęciaDeclan Quinn
Scenariusz
ObsadaReese Witherspoon, James Purefoy, Gabriel Byrne, Romola Garai, Rhys Ifans, Jonathan Rhys-Meyers, Bob Hoskins, Eileen Atkins, Jim Broadbent, Camilla Rutherford
MuzykaMychael Danna
Rok produkcji2004
Kraj produkcjiUSA, Wielka Brytania
Czas trwania137 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Z Bollywood do Hollywood
[Mira Nair „Vanity Fair: Targowisko próżności” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Vanity fair” to obecnie poczytny w Stanach Zjednoczonych żurnal o modzie i kosmetykach. Prasa tego typu charakteryzuje się przerostem formy nad treścią i w istocie więcej w niej zdjęć do oglądania niż tekstów do czytania. Wystarczyło tego nie tylko na zainspirowanie nowego filmu Miry Nair, ale także na brutalne zgładzenie przesłania pierwowzoru literackiego.

Urszula Lipińska

Z Bollywood do Hollywood
[Mira Nair „Vanity Fair: Targowisko próżności” - recenzja]

„Vanity fair” to obecnie poczytny w Stanach Zjednoczonych żurnal o modzie i kosmetykach. Prasa tego typu charakteryzuje się przerostem formy nad treścią i w istocie więcej w niej zdjęć do oglądania niż tekstów do czytania. Wystarczyło tego nie tylko na zainspirowanie nowego filmu Miry Nair, ale także na brutalne zgładzenie przesłania pierwowzoru literackiego.

Mira Nair
‹Vanity Fair: Targowisko próżności›

EKSTRAKT:20%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułVanity Fair: Targowisko próżności
Tytuł oryginalnyVanity Fair
Dystrybutor Vision
Data premiery27 maja 2005
ReżyseriaMira Nair
ZdjęciaDeclan Quinn
Scenariusz
ObsadaReese Witherspoon, James Purefoy, Gabriel Byrne, Romola Garai, Rhys Ifans, Jonathan Rhys-Meyers, Bob Hoskins, Eileen Atkins, Jim Broadbent, Camilla Rutherford
MuzykaMychael Danna
Rok produkcji2004
Kraj produkcjiUSA, Wielka Brytania
Czas trwania137 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Hinduska reżyserka słynnego „Monsunowego wesela” dała się skusić ofercie współpracy z Hollywood. Na warsztat wzięto powieść „Targowisko próżności”, zdecydowanie najbardziej znaną w dorobku angielskiego pisarza Williama Mackepeace’a Thackeraya, swego czasu bardzo poczytną. Aż trzech scenarzystów (w tym nagrodzony Oskarem za skrypt altmanowskiego „Gosford Park”, Julian Fellows) okroiło książkowy tekst z postaci Amelii Sedley, spychając ją na drugi plan, opowieść skupiając natomiast wokół osoby Rebeki Sharp (granej przez Reese Witherspoon). Film jest ilustracją poczynań córki podrzędnego malarza i operowej chórzystki, która po ukończeniu szkoły postanawia, za pomocą swojej inteligencji, czaru i podstępów, przeniknąć na szczyt angielskiej arystokracji. Jej życie to ciągłe wzloty i upadki, przeplatające się niczym pozytywne i negatywne opinie społeczeństwa o Becky. Nic jednak nie jest w stanie zniechęcić zdeterminowanej dziewczyny do zaprzestania poszukiwania przepisu na zaskarbienie sobie sympatii londyńskiej socjety i zapuszczenie korzeni w bogatej elicie towarzyskiej.
Aktualność przesłania powieści pozwalała uważać, że jedynym pretekstem do ekranizacji nie była tylko możliwość stworzenia barwnego widowiska w pełnej przepychu, wartej miliony oprawie. Współcześnie u Thackeraya doszukiwać się możemy analogii do teraźniejszego „wyścigu szczurów” czy, tak dziś cenionego, kultu młodości i perfekcyjnej zewnętrzności. Powierzenie reżyserii Mirze Nair rozbudzało apetyt na intrygującą realizację klasyki angielskiej literatury i smakowity kąsek dla kinomana. Tymczasem twórczyni „ Salaam Bombay!”, jak na Hinduskę przystało, z należytą pieczołowitością potraktowała jedynie pojawiający się w powieści wątek Indii. Na ten element książkowego modelu reżyserka położyła największy nacisk, co widać w kostiumach, scenografii i nielicznych fragmentach snutej opowieści, przy okazji bagatelizując kunszt słowa pisanego i trafne sportretowanie XIX-wiecznego społeczeństwa Anglii przez pisarza. Gdzie w filmie poruszany jest temat podróży do tego azjatyckiego kraju, tam obraz Nair odżywa ze świeżością właściwą jej poprzednim dziełom. Zapachniało urokiem bollywoodzkich produkcji ( którymi reżyserka de facto nigdy się nie trudniła) w scenie występu Becky przed królem w rezydencji lorda Steyne’a. Niestety, to za mało, aby produkcja nie położyła się cieniem na filmografii podziwianej artystki.
Kadr ze słabo znanego prequela „Dirty Dancing – The Begining”
Kadr ze słabo znanego prequela „Dirty Dancing – The Begining”
Obsadzenie w głównej roli Reese „legalnej blondynki” Witherspoon, z całym szacunkiem do jej wdzięcznej prezencji w przepięknych sukniach, było gwoździem do trumny. Aktorka nie pokazuje złożoności charakteru Becky, gubiąc niuanse i głębię psychiki bohaterki. Powieściowa panna Sharp to wyrachowana manipulantka, bezczelna i egoistyczna. Chce stać się częścią angielskiej arystokracji, za wszelką cenę, dążąc po trupach do celu. Stworzona przez Witherspoon kreacja to przeurocze, sympatyczne i łagodne dziewczątko, serdeczne do tego stopnia, że jesteśmy gotowi jej współczuć niskiego urodzenia i trudności przedostawania się do wyższych sfer. Nie podjęła się także wykreowania Becky na odpowiednik dzisiejszych karierowiczek-feministek, jej interpretacja nie daje pretekstu do polemiki z wyznawanymi przez Sharp zasadami, bo całą charyzmę osobowości literackiego wzorca aktorka utopiła w satynowych sukniach i olśniewających diamentach, tworząc pustą lalkę Barbie.
Całokształt filmu przypomina natomiast pudełko dla owej idealnej Barbie. Absolutnie nic nie można zarzucić przepychowi scenografii i barwnym kostiumom, ale to wszystko jest tylko atrakcyjna otoczką. „Targowisku próżności” brak środka, sensu, głębi, które uczyniły książkę Thackeraya nieśmiertelną i wpisały ją w kanon klasyki literatury. Zamysł autora bez skrupułów spłaszczono, z powodzeniem czyniąc go banalnym i miałkim.
Trudno określić do kogo twórcy ten film adresowali i komu go polecić. Żadna to gratka dla fanów błyskotliwości i egzotyki poprzednich dzieł Miry Nair. Amatorzy prozy Thackeraya potraktują ekranizację albo jako „wolne żarty”, albo wręcz profanację świetnej książki. Może zwolenniczki kolorowej prasy o modzie znajdą coś dla siebie?
koniec
1 czerwca 2005

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż autora

Bez wstydu, ale tylko w ciemności
— Urszula Lipińska

Lepiej się nie zbliżać
— Urszula Lipińska

Zagrożenie życia
— Urszula Lipińska

Dwugłos o „Daas”
— Urszula Lipińska, Michał Oleszczyk

Bieg po prawdę
— Urszula Lipińska

Gdynia 2011 (2): Panorama Polskiego Kina
— Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Artur Zaborski

Gdynia 2011 (1): Filmy konkursowe
— Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Artur Zaborski

ENH, czyli ponad pół setki filmów (2)
— Ewa Drab, Karol Kućmierz, Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

ENH, czyli ponad pół setki filmów (1)
— Ewa Drab, Karol Kućmierz, Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Matka, żona i kochanka
— Urszula Lipińska

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.