Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Thomas Vinterberg
‹Komuna›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKomuna
Tytuł oryginalnyKollektivet
Dystrybutor Gutek Film
Data premiery19 sierpnia 2016
ReżyseriaThomas Vinterberg
ZdjęciaJesper Tøffner
Scenariusz
ObsadaUlrich Thomsen, Fares Fares, Trine Dyrholm, Julie Agnete Vang, Helene Reingaard Neumann, Lars Ranthe, Ole Dupont, Martha Sofie Wallstrøm Hansen
MuzykaFons Merkies
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiDania, Holandia, Szwecja
Czas trwania111 min
Gatunekdramat, familijny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Trzęsienie ziemi
[Thomas Vinterberg „Komuna” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Sposób na złagodzenie kryzysu wieku średniego, zaproponowany przez „Komunę” Thomasa Vinterberga, to to po trochu marzenie wszystkich stęsknionych za studenckimi czasami życia na kocią łapę. Okresu gdzie przyjaciele zawsze są obok, alkoholu nigdy nie brakuje, a zabawa jest ograniczona tylko przez własne szaleństwo.

Kamil Witek

Trzęsienie ziemi
[Thomas Vinterberg „Komuna” - recenzja]

Sposób na złagodzenie kryzysu wieku średniego, zaproponowany przez „Komunę” Thomasa Vinterberga, to to po trochu marzenie wszystkich stęsknionych za studenckimi czasami życia na kocią łapę. Okresu gdzie przyjaciele zawsze są obok, alkoholu nigdy nie brakuje, a zabawa jest ograniczona tylko przez własne szaleństwo.

Thomas Vinterberg
‹Komuna›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKomuna
Tytuł oryginalnyKollektivet
Dystrybutor Gutek Film
Data premiery19 sierpnia 2016
ReżyseriaThomas Vinterberg
ZdjęciaJesper Tøffner
Scenariusz
ObsadaUlrich Thomsen, Fares Fares, Trine Dyrholm, Julie Agnete Vang, Helene Reingaard Neumann, Lars Ranthe, Ole Dupont, Martha Sofie Wallstrøm Hansen
MuzykaFons Merkies
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiDania, Holandia, Szwecja
Czas trwania111 min
Gatunekdramat, familijny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Duńska rzeczywistość z połowy lat 70, która służy tu za tło rozterek pokolenia 40 plus, przypomina bardziej rodzimą współczesność. Architekt Erik i telewizyjna prezenterka Anna dziedziczą spory dom na przedmieściach. Wykształcone i nieźle zarabiające małżeństwo z dorastającą córką, nie może pozwolić sobie na samodzielne mieszkanie w tak dużej posiadłości. Opłaty są wysokie, pokusa intratnej sprzedaży nieruchomości za sześciocyfrową kwotę – ogromna. Zmęczona mieszczańskim życiem Anna ma jednak swój plan odnośnie nowego miejsca. Znudzona powtarzalnością dnia codziennego proponuje mężowi osobliwy układ. Do domu wprowadzą się także ich znajomi, do pustych pokoi zorganizują zewnętrzną rekrutację. Mimo początkowej rezerwy i sporych wątpliwości, Erik przystaje na nietypową egzystencjonalną woltę, bo także i w jego przypadku radość z życia to nie epitet, którym możemy określić jego wyczerpaną stagnacją mimikę.
Rytmie życia wykreowanej w kilka chwil komuny przyglądamy się generalnie pobieżnie. Jej członkowie szybko sklecają podstawowe reguły funkcjonowania w mikro społeczności, głównie ograniczające się do dyżurów w kuchni i sprawiedliwego podziału spożywanego piwa. Między kadrami podglądamy dobrą zabawę, nudystyczne wycieczki nad morza czy wspólne imprezy i święta. Reżyserskie oko Vinterberga w tej pozornej sielance nie przestaje jednakże spoglądać na o wiele ważniejszy wątek, który niejako stanowił koło zamachowe zmian w życiu Anny i Erika. Ich związek, choć pełen zrozumienia i prawdziwie ciepłej wspólnoty, to relacja pozbawiona nowych bodźców. Co więcej, Erik idąc za potrzebą świeżości, oddaje się romansowi z urodziwą i dużo młodszą studentką. W sposobie opowiadania o małżeńskim kryzysie nie ma tu miejsca na wybuchowe oskarżenia czy kłótnie. Vinterberg emocjonalizm bohaterów wyposaża w temperaturę co najwyżej letnią, która paradoksalnie tylko podkreśla zaawansowanie i głębokość kryzysu. Anna z Erikiem przeżyli razem więcej niż wszystko, ukrywanie przez jedną stronę zdrady to zwyczajna nieuczciwość. W zanurzonej w nudzie relacji nie ma miejsca na obłudę i fałszywość – miłość jest tu naturalnym zjawiskiem, o którym dwójka znających się na wylot dorosłych może spokojnie rozmawiać. Dlatego Anna stara się nowa sytuację zaakceptować i przyjąć do porządku dziennego, wszak wszystko co nowe i nietypowe wyznacza dla niej obecną życiową ścieżkę.
Lecz to co ma być dla Anny źródłem nowej ekscytacji i świeżości powoli zaczyna ją niszczyć. Nowoczesne reguły komuny zaczynają uwierać, odgłosy seksu z pokoju męża pobudzać niebezpiecznie wyobraźnię. „Komuna” w swym szerszym wydźwięku to bowiem studium badań nad tolerancją na zmiany, a ta u każdego ma swoją granicę. W tej dość gorzkiej opowieści Vinterberg obserwuje powoli rozkład małżeństwa jako jedności, lecz na tyle płynnie, by widz patrząc na coraz bardziej desperackie próby Anny odzyskania kontroli nad komuną, ogólną sytuacją i związkiem, miał świadomość, że za każdą z nich czai się nieodzowna katastrofa.
„Komuna”, choć osadzona wiele lat wstecz, to zarazem niejako komentarz do współczesnych i pełnych ułudy lifestylowych nawoływań ze wszystkich stron do notorycznych zmian we własnym życiu. Stagnacja w jakimkolwiek obszarze to zawsze wartość ujemna. Brak pędu ku nowemu, chwytania życia i trzęsienia nim każdego dnia, to przeciwnik nastawionej na nieustanną aktywność obecnej rzeczywistości. W pogoni za szczęściem w codzienności i ucieczki od szarzyzny życia nie należy jednak - w przciwieństwie do Anny - zapominać, że trzęsienie ziemi najwięcej ofiar zbiera w swoim epicentrum.
koniec
8 października 2016

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Skazani na śmierć
— Sebastian Chosiński

Esensja ogląda: Sierpień 2015 (1)
— Jarosław Loretz, Jarosław Robak, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja ogląda: Grudzień 2013 (3)
— Sebastian Chosiński, Karolina Ćwiek-Rogalska, Agnieszka Szady

Esensja ogląda: Marzec 2013 (4)
— Miłosz Cybowski, Grzegorz Fortuna, Gabriel Krawczyk, Małgorzata Steciak

Społeczeństwo nigdy nie zapomina
— Karolina Ćwiek-Rogalska

Anatomia fascynacji
— Urszula Lipińska

Bardzo ponura „Uroczystość”
— Katarzyna Michalak

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.