Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 30 listopada 2023
w Esensji w Esensjopedii

Thomas Vinterberg
‹Komuna›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKomuna
Tytuł oryginalnyKollektivet
Dystrybutor Gutek Film
Data premiery19 sierpnia 2016
ReżyseriaThomas Vinterberg
ZdjęciaJesper Tøffner
Scenariusz
ObsadaUlrich Thomsen, Fares Fares, Trine Dyrholm, Julie Agnete Vang, Helene Reingaard Neumann, Lars Ranthe, Ole Dupont, Martha Sofie Wallstrøm Hansen
MuzykaFons Merkies
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiDania, Holandia, Szwecja
Czas trwania111 min
Gatunekdramat, familijny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Trzęsienie ziemi
[Thomas Vinterberg „Komuna” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Sposób na złagodzenie kryzysu wieku średniego, zaproponowany przez „Komunę” Thomasa Vinterberga, to to po trochu marzenie wszystkich stęsknionych za studenckimi czasami życia na kocią łapę. Okresu gdzie przyjaciele zawsze są obok, alkoholu nigdy nie brakuje, a zabawa jest ograniczona tylko przez własne szaleństwo.

Kamil Witek

Trzęsienie ziemi
[Thomas Vinterberg „Komuna” - recenzja]

Sposób na złagodzenie kryzysu wieku średniego, zaproponowany przez „Komunę” Thomasa Vinterberga, to to po trochu marzenie wszystkich stęsknionych za studenckimi czasami życia na kocią łapę. Okresu gdzie przyjaciele zawsze są obok, alkoholu nigdy nie brakuje, a zabawa jest ograniczona tylko przez własne szaleństwo.

Thomas Vinterberg
‹Komuna›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKomuna
Tytuł oryginalnyKollektivet
Dystrybutor Gutek Film
Data premiery19 sierpnia 2016
ReżyseriaThomas Vinterberg
ZdjęciaJesper Tøffner
Scenariusz
ObsadaUlrich Thomsen, Fares Fares, Trine Dyrholm, Julie Agnete Vang, Helene Reingaard Neumann, Lars Ranthe, Ole Dupont, Martha Sofie Wallstrøm Hansen
MuzykaFons Merkies
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiDania, Holandia, Szwecja
Czas trwania111 min
Gatunekdramat, familijny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Duńska rzeczywistość z połowy lat 70, która służy tu za tło rozterek pokolenia 40 plus, przypomina bardziej rodzimą współczesność. Architekt Erik i telewizyjna prezenterka Anna dziedziczą spory dom na przedmieściach. Wykształcone i nieźle zarabiające małżeństwo z dorastającą córką, nie może pozwolić sobie na samodzielne mieszkanie w tak dużej posiadłości. Opłaty są wysokie, pokusa intratnej sprzedaży nieruchomości za sześciocyfrową kwotę – ogromna. Zmęczona mieszczańskim życiem Anna ma jednak swój plan odnośnie nowego miejsca. Znudzona powtarzalnością dnia codziennego proponuje mężowi osobliwy układ. Do domu wprowadzą się także ich znajomi, do pustych pokoi zorganizują zewnętrzną rekrutację. Mimo początkowej rezerwy i sporych wątpliwości, Erik przystaje na nietypową egzystencjonalną woltę, bo także i w jego przypadku radość z życia to nie epitet, którym możemy określić jego wyczerpaną stagnacją mimikę.
Rytmie życia wykreowanej w kilka chwil komuny przyglądamy się generalnie pobieżnie. Jej członkowie szybko sklecają podstawowe reguły funkcjonowania w mikro społeczności, głównie ograniczające się do dyżurów w kuchni i sprawiedliwego podziału spożywanego piwa. Między kadrami podglądamy dobrą zabawę, nudystyczne wycieczki nad morza czy wspólne imprezy i święta. Reżyserskie oko Vinterberga w tej pozornej sielance nie przestaje jednakże spoglądać na o wiele ważniejszy wątek, który niejako stanowił koło zamachowe zmian w życiu Anny i Erika. Ich związek, choć pełen zrozumienia i prawdziwie ciepłej wspólnoty, to relacja pozbawiona nowych bodźców. Co więcej, Erik idąc za potrzebą świeżości, oddaje się romansowi z urodziwą i dużo młodszą studentką. W sposobie opowiadania o małżeńskim kryzysie nie ma tu miejsca na wybuchowe oskarżenia czy kłótnie. Vinterberg emocjonalizm bohaterów wyposaża w temperaturę co najwyżej letnią, która paradoksalnie tylko podkreśla zaawansowanie i głębokość kryzysu. Anna z Erikiem przeżyli razem więcej niż wszystko, ukrywanie przez jedną stronę zdrady to zwyczajna nieuczciwość. W zanurzonej w nudzie relacji nie ma miejsca na obłudę i fałszywość – miłość jest tu naturalnym zjawiskiem, o którym dwójka znających się na wylot dorosłych może spokojnie rozmawiać. Dlatego Anna stara się nowa sytuację zaakceptować i przyjąć do porządku dziennego, wszak wszystko co nowe i nietypowe wyznacza dla niej obecną życiową ścieżkę.
Lecz to co ma być dla Anny źródłem nowej ekscytacji i świeżości powoli zaczyna ją niszczyć. Nowoczesne reguły komuny zaczynają uwierać, odgłosy seksu z pokoju męża pobudzać niebezpiecznie wyobraźnię. „Komuna” w swym szerszym wydźwięku to bowiem studium badań nad tolerancją na zmiany, a ta u każdego ma swoją granicę. W tej dość gorzkiej opowieści Vinterberg obserwuje powoli rozkład małżeństwa jako jedności, lecz na tyle płynnie, by widz patrząc na coraz bardziej desperackie próby Anny odzyskania kontroli nad komuną, ogólną sytuacją i związkiem, miał świadomość, że za każdą z nich czai się nieodzowna katastrofa.
„Komuna”, choć osadzona wiele lat wstecz, to zarazem niejako komentarz do współczesnych i pełnych ułudy lifestylowych nawoływań ze wszystkich stron do notorycznych zmian we własnym życiu. Stagnacja w jakimkolwiek obszarze to zawsze wartość ujemna. Brak pędu ku nowemu, chwytania życia i trzęsienia nim każdego dnia, to przeciwnik nastawionej na nieustanną aktywność obecnej rzeczywistości. W pogoni za szczęściem w codzienności i ucieczki od szarzyzny życia nie należy jednak - w przciwieństwie do Anny - zapominać, że trzęsienie ziemi najwięcej ofiar zbiera w swoim epicentrum.
koniec
8 października 2016

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Dziki Wschód w obronie Stalingradu
Sebastian Chosiński

29 XI 2023

Druga odsłona trzyczęściowego uzbeckiego miniserialu „Tu jest granica” wyreżyserowana została już nie przez Jurija Stepczuka, lecz Eduarda Chaczaturowa. Z poprzednią powiązana jest miejscem akcji (pogranicze z Afganistanem) oraz głównymi bohaterami (Koriesznikow, Łozowoj, Swietłana, Talibchan, Abzał). Choć czas już nieco inny, trwa bowiem druga wojna światowa, a Niemcy zacięcie atakują Stalingrad.

więcej »

East Side Story: Dlaczego go nie udusiła!?
Sebastian Chosiński

26 XI 2023

O uzbeckim gwiazdorze współczesnego kina obyczajowego Ahadzie Kajumie pisałem już parokrotnie. Zawsze źle. Przy okazji „Zdradzającej panny młodej” autorstwa Jułduz Saidowej również nie stwierdzę nic dobrego. To, mimo intrygującego tematu, film nadzwyczaj kiepski, na dodatek utrwalający stereotypy.

więcej »

Fundacja: Sez. 2. odc. 3. Nowa budowla na gruzach prozy Asimova
Marcin Mroziuk

24 XI 2023

Od początku drugiego sezonu można było wzrost znaczenia Hariego Seldona, a finał tego odcinka zdaje się wskazywać na to, że scenarzyści postanowili wycisnąć z tej postaci, ile się tylko da. Można mieć nawet nadzieję, że będzie to korzystne dla serialu – oczywiście jeśli zapomnimy o literackim pierwowzorze.

więcej »

Polecamy

Dysonans motoryzacyjny

Z filmu wyjęte:

Dysonans motoryzacyjny
— Jarosław Loretz

Obrandowani
— Jarosław Loretz

Na wywczasie
— Jarosław Loretz

W kupie raźniej
— Jarosław Loretz

Proszę szanownej wycieczki
— Jarosław Loretz

Och jej, ja tu faktycznie mam tatuaż
— Jarosław Loretz

Proszę oddać mi kapelusz. W środku tkwi połowa mojego czerepu
— Jarosław Loretz

Superman z napędem kobiecym
— Jarosław Loretz

Warzywny dramat
— Jarosław Loretz

Międzygwiezdne fotele w natarciu
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Skazani na śmierć
— Sebastian Chosiński

Esensja ogląda: Sierpień 2015 (1)
— Jarosław Loretz, Jarosław Robak, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja ogląda: Grudzień 2013 (3)
— Sebastian Chosiński, Karolina Ćwiek-Rogalska, Agnieszka Szady

Esensja ogląda: Marzec 2013 (4)
— Miłosz Cybowski, Grzegorz Fortuna, Gabriel Krawczyk, Małgorzata Steciak

Społeczeństwo nigdy nie zapomina
— Karolina Ćwiek-Rogalska

Anatomia fascynacji
— Urszula Lipińska

Bardzo ponura „Uroczystość”
— Katarzyna Michalak

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.