Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Ron Clements, John Musker, Don Hall, Chris Williams
‹Vaiana: Skarb oceanu›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułVaiana: Skarb oceanu
Tytuł oryginalnyMoana
Dystrybutor Disney
Data premiery25 listopada 2016
ReżyseriaRon Clements, John Musker, Don Hall, Chris Williams
Scenariusz
ObsadaDwayne ‘The Rock’ Johnson, Alan Tudyk, Jemaine Clement, Nicole Scherzinger, Auli'i Cravalho, Temuera Morrison, Rachel House, Phillipa Soo
MuzykaOpetaia Foa'i, Mark Mancina, Lin-Manuel Miranda
Rok produkcji2016
Czas trwania103 min
Gatunekanimacja, komedia, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

O półbogu, który chciał mieć szacun na dzielni
[Ron Clements, John Musker, Don Hall, Chris Williams „Vaiana: Skarb oceanu” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Córka i przyszła następczyni wodza całej wyspy musi dorosnąć do odpowiedzialności za swoje plemię. Ups… stało się to jeszcze przed rozpoczęciem właściwej akcji filmu. Kto więc będzie w „Vaianie” dorastał i do czego? Bo wszak bez przemiany wewnętrznej fabuła filmu dla młodzieży obejść się nie może.

Agnieszka ‘Achika’ Szady

O półbogu, który chciał mieć szacun na dzielni
[Ron Clements, John Musker, Don Hall, Chris Williams „Vaiana: Skarb oceanu” - recenzja]

Córka i przyszła następczyni wodza całej wyspy musi dorosnąć do odpowiedzialności za swoje plemię. Ups… stało się to jeszcze przed rozpoczęciem właściwej akcji filmu. Kto więc będzie w „Vaianie” dorastał i do czego? Bo wszak bez przemiany wewnętrznej fabuła filmu dla młodzieży obejść się nie może.

Ron Clements, John Musker, Don Hall, Chris Williams
‹Vaiana: Skarb oceanu›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułVaiana: Skarb oceanu
Tytuł oryginalnyMoana
Dystrybutor Disney
Data premiery25 listopada 2016
ReżyseriaRon Clements, John Musker, Don Hall, Chris Williams
Scenariusz
ObsadaDwayne ‘The Rock’ Johnson, Alan Tudyk, Jemaine Clement, Nicole Scherzinger, Auli'i Cravalho, Temuera Morrison, Rachel House, Phillipa Soo
MuzykaOpetaia Foa'i, Mark Mancina, Lin-Manuel Miranda
Rok produkcji2016
Czas trwania103 min
Gatunekanimacja, komedia, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Śliczna dziewczyna w ślicznych pejzażach (koralowce, palmy, białe plaże, turkusowe morze, panie scenarzysto, proszę w tej chwili odłożyć ten katalog biura podróży) przeżywa baśniowe przygody, dokonuje cudów dzielności i pozostawia widza z wrażeniem, że właśnie zjadł zbyt dużą porcję brzoskwiń z bitą śmietaną. Filmy Disneya mają prawo być słodkie, ale tutaj jest jakoś… za bardzo. Może to skutek „wakacyjnej” scenerii (takie na przykład lodowe pejzaże Arendell miały większy ładunek grozy), a może tego, że tytułowej bohaterce jakoś zbyt łatwo wszystko przychodzi. Jest bystra, zwinna, odważna, wygadana, wszyscy ją lubią, włącznie z obiektami nieożywionymi. Większości bohaterów filmów tego typu dane jest zaznać odrzucenia, zwątpienia czy wręcz załamania – Vaianie wprawdzie przez chwilę też, ale jakoś trudniej było mi się przejąć jej stanem emocjonalnym niż, na przykład, Shreka albo Jacka Mroza.
Jednak największym problemem jest dla mnie Maui. Twórcy filmu stworzyli zarozumiałego, samolubnego luzaka (skoro Vaiana od początku jest rozsądna i odpowiedzialna, to dorosnąć musi ktoś inny), ale czy naprawdę w polskiej wersji trzeba było obdarzać go manieryzmami i językiem jakiegoś groteskowego dresiarza z kiepskiego kabaretu? Postać wzięta z mitów Oceanii, nieustannie gulgocząca frazy w rodzaju „ej, ale spoko luzik, c’nie?” przestaje być zabawna, a staje się irytująca. Dziewczynka też czasem używa „naszych” wyrażeń – najbardziej rozbawił mnie oburzony okrzyk „Weź się lecz!” – jednak w jej przypadku jest to stosowane umiarkowanie i z dobrym skutkiem podkreśla charakter postaci.
Podoba mi się pomysł, na którym oparto oś fabularną, szczególnie, że epickie ratowanie świata było ostatnio raczej nieobecne w animowanych produkcjach. Co prawda niektóre zagrożenia, na jakie trafiają bohaterowie, są nieco dziwaczne (te kokosowe stworki, no ja przepraszam!…), ale sam finał chwalebnie utrzymany został w klimatach high fantasy. Strona wizualna jest, rzecz jasna, zachwycająca, do oceanu ma się ochotę wskoczyć natychmiast, a do oddania wyglądu i ruchu włosów zatrudniono ponoć aż dwóch specjalistów. Nieźle wypadła także muzyka: co prawda piosenki niezbyt zapadają w pamięć, za to polinezyjskie brzmienia podkładu dźwięczą w uszach jeszcze długo po wyjściu z kina.
koniec
1 grudnia 2016

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Zaufaj indonezyjskiej smoczycy
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Przed wyruszeniem w drogę należy zebrać drużynę
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Beczka miodu
— Konrad Wągrowski

SPF – Subiektywny Przegląd Filmów (15)
— Jakub Gałka

Książę i kelnerka
— Agnieszka Szady

SPF – Subiektywny Przegląd Filmów (4)
— Jakub Gałka

Tegoż autora

I gwiazdka z nieba nie pomoże, kiedy brak natchnienia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Tajemnica beczki z solą
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Serializacja MCU
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Półelfi łotrzyk w kanale burzowym
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Zwariowane studentki znów atakują
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Transformersy w krainie kucyków?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Płomykówki i gadzinówki
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Jedyna nadzieja w lisiczce?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Ken odkrywa patriarchat, czyli bunt postaci drugoplanowych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.