Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Morten Tyldum
‹Pasażerowie›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
70,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPasażerowie
Tytuł oryginalnyPassengers
Dystrybutor UIP
Data premiery25 grudnia 2016
ReżyseriaMorten Tyldum
ZdjęciaRodrigo Prieto
Scenariusz
ObsadaJennifer Lawrence, Chris Pratt, Michael Sheen, Andy Garcia, Laurence Fishburne, Jamie Soricelli, Kimberly Battista, Fred Melamed
MuzykaThomas Newman
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiUSA
WWW
Gatunekdramat, melodramat, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Na bezludnym statku
[Morten Tyldum „Pasażerowie” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Science fiction czy dramat obyczajowy? „Pasażerowie” są jednym i drugim – opowiedziana historia nie mogłaby zaistnieć w innych warunkach, choć kosmiczne gadżety nie są tu najważniejsze. Najważniejszy jest – jak w każdej dobrej historii – człowiek.

Agnieszka ‘Achika’ Szady

Na bezludnym statku
[Morten Tyldum „Pasażerowie” - recenzja]

Science fiction czy dramat obyczajowy? „Pasażerowie” są jednym i drugim – opowiedziana historia nie mogłaby zaistnieć w innych warunkach, choć kosmiczne gadżety nie są tu najważniejsze. Najważniejszy jest – jak w każdej dobrej historii – człowiek.

Morten Tyldum
‹Pasażerowie›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
70,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPasażerowie
Tytuł oryginalnyPassengers
Dystrybutor UIP
Data premiery25 grudnia 2016
ReżyseriaMorten Tyldum
ZdjęciaRodrigo Prieto
Scenariusz
ObsadaJennifer Lawrence, Chris Pratt, Michael Sheen, Andy Garcia, Laurence Fishburne, Jamie Soricelli, Kimberly Battista, Fred Melamed
MuzykaThomas Newman
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiUSA
WWW
Gatunekdramat, melodramat, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
„Avalon” to wielki statek kosmiczny w kształcie helisy, wiozący 5000 osadników do innego układu planetarnego. Wszystkie systemy mają być tak idealnie niezawodne, że kompania przewozowa nie pofatygowała się wystawieniem choćby symbolicznej wachty. Co doprowadza do sytuacji, gdzie odhibernowany wskutek awarii młody inżynier staje wobec perspektywy spędzenia reszty życia w samotności tak absolutnej, jak absolutne jest zero w skali Kelvina panujące na zewnątrz. Rozbitek na bezludnej wyspie może mieć JAKĄŚ nadzieję na uratowanie, może przynajmniej oswoić sobie zwierzątko. Jim – nie. Czeka go kilkadziesiąt lat życia w luksusowej klatce bez towarzystwa żadnej żywej istoty; jedyną namiastką kontaktu jest konwersacja z androidem-barmanem, zaprogramowanym głównie do prawienia uprzejmych banałów.
Pokusa wybudzenia któregoś ze współpasażerów narasta. Jim walczy z nią wszelkimi sposobami: alkoholem, wysiłkiem fizycznym, nawet niezrealizowaną próbą samobójczą. Chris Pratt przekonująco pokazuje ten dramat. Równie dobra jest Jennifer Lawrence w roli Aurory: kobiety początkowo przerażonej i zrozpaczonej , potem stopniowo oswajającej się z sytuacją i towarzyszem niedoli, a następnie znów strąconej na emocjonalne dno.
Wewnętrzne przeżycia i wzajemne relacje bohaterów są istotą filmu, więc akcja momentami toczy się nieznośnie powoli – szczególnie dla widzów znających zwiastun, który wskazuje, że nastąpi niezwykle burzliwa scena kulminacyjna. Co prawda sam jej przebieg jest dość przewidywalny, ale zarówno aktorzy jak i montażyści stanęli na wysokości zadania: niemal można poczuć wstrząsy kadłuba i żar eksplozji.
Kto zechce, może dopatrywać się w „Pasażerach” treści filozoficznych albo symbolicznych. Ewa i Adam, który jest zarazem wężem? (to skojarzenie podtrzymuje pokazany w ostatniej scenie „rajski ogród”, choć mnie przypomniała się raczej „Laputa” Miyazakiego). Uniwersalna ludzka samotność, gdzie każdy jest wyspą? A może przewrotna sugestia, że zły uczynek może czasem przynieść dobre rezultaty? Wszak w pojedynkę Jim nie byłby w stanie zaradzić krytycznej sytuacji…
Muzyka momentami zbyt natrętnie „tłumaczy” nastrój, za to warstwa wizualna robi wrażenie. W sumie otchłań kosmosu zawsze robi wrażenie, więc nawet jeśli oglądaliśmy „Grawitację”, to i tak mamy się czym zachwycać.
koniec
11 stycznia 2017

Komentarze

18 I 2017   23:07:17

Ten film jest przede wszystkim wariacją na temat 'Titanica'. Są tu: 1. wielki statek 2. przestronne, eleganckie wnętrza (których istnienie jest nie do końca uzasadnione) 3. pasażerowie liczeni w tysiącach 4. historia miłosna 5. różnice klasowe 6. odwaga i poświęcenie 7. kłopoty techniczne statku itd. Jeśli ktoś tych inspiracji nie zauważył, to nie zna się na kinie

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja ogląda: Styczeń 2018 (2)
— Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja ogląda: Maj 2017
— Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk

Tegoż twórcy

Esensja ogląda: Styczeń 2018 (2)
— Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja ogląda: Maj 2017
— Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk

Imitacja
— Karolina Ćwiek-Rogalska

Esensja ogląda: Czerwiec 2012
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Mateusz Kowalski, Alicja Kuciel, Małgorzata Steciak, Agnieszka Szady

Buscemi ma norweskiego bliźniaka!
— Konrad Wągrowski

Tegoż autora

I gwiazdka z nieba nie pomoże, kiedy brak natchnienia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Tajemnica beczki z solą
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Serializacja MCU
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Półelfi łotrzyk w kanale burzowym
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Zwariowane studentki znów atakują
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Transformersy w krainie kucyków?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Płomykówki i gadzinówki
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Jedyna nadzieja w lisiczce?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Ken odkrywa patriarchat, czyli bunt postaci drugoplanowych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.