Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 18 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Arkadiusz Jakubik
‹Prosta historia o morderstwie›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułProsta historia o morderstwie
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery16 marca 2017
ReżyseriaArkadiusz Jakubik
ZdjęciaWitold Płóciennik
Scenariusz
ObsadaFilip Pławiak, Andrzej Chyra, Kinga Preis, Anna Smołowik, Przemysław Strojkowski, Mateusz Więcławek, Ireneusz Czop, Marek Kasprzyk
MuzykaBartosz Chajdecki
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiPolska
Czas trwania85 min
WWW
Gatunekkryminał
EAN9788380532519
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Wizja lokalna
[Arkadiusz Jakubik „Prosta historia o morderstwie” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Prosta historia o morderstwie” to drugi, zrealizowany po sześciu latach od debiutu, film fabularny wyreżyserowany przez Arkadiusza Jakubika. Tym razem aktor (znany głównie z obrazów Wojciecha Smarzowskiego) oddał pod osąd widzów historię młodego policjanta. Opowieść ta przybrała postać mrocznego thrillera psychologiczno-kryminalnego, z wybijającymi się na plan pierwszy skomplikowanymi relacjami rodzinnymi oraz służbowymi.

Sebastian Chosiński

Wizja lokalna
[Arkadiusz Jakubik „Prosta historia o morderstwie” - recenzja]

„Prosta historia o morderstwie” to drugi, zrealizowany po sześciu latach od debiutu, film fabularny wyreżyserowany przez Arkadiusza Jakubika. Tym razem aktor (znany głównie z obrazów Wojciecha Smarzowskiego) oddał pod osąd widzów historię młodego policjanta. Opowieść ta przybrała postać mrocznego thrillera psychologiczno-kryminalnego, z wybijającymi się na plan pierwszy skomplikowanymi relacjami rodzinnymi oraz służbowymi.

Arkadiusz Jakubik
‹Prosta historia o morderstwie›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułProsta historia o morderstwie
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery16 marca 2017
ReżyseriaArkadiusz Jakubik
ZdjęciaWitold Płóciennik
Scenariusz
ObsadaFilip Pławiak, Andrzej Chyra, Kinga Preis, Anna Smołowik, Przemysław Strojkowski, Mateusz Więcławek, Ireneusz Czop, Marek Kasprzyk
MuzykaBartosz Chajdecki
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiPolska
Czas trwania85 min
WWW
Gatunekkryminał
EAN9788380532519
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Arkadiusz Jakubik wiele zawdzięcza Wojciechowi Smarzowskiemu – i jako aktor, i, jak się okazuje, również jako reżyser. W końcu to dzięki rolom w „Weselu” (2006), „Domu złym” (2009), „Drogówce” (2013), „Pod Mocnym Aniołem” (2014) oraz „Wołyniu” (2016) przestano postrzegać go jedynie jako przygłupiego policjanta Rysia z „13 posterunku”. I chociaż wciąż nie stroni od komedii, coraz częściej obsadzany jest w rolach dramatycznych („Chce się żyć”, 2013; „Ziarno prawdy”, 2015; „Carte blanche”, 2015; „Jestem mordercą”, 2016). Ba! nabrawszy pewności siebie, z czasem postanowił spróbować sił także po drugiej stronie kamery. Zadebiutował przed siedmioma laty obyczajowo-psychologiczną „Prostą historią o miłości”, dzięki której zdobył między innymi nagrodę główną na festiwalu w Gdyni (w konkursie kina niezależnego). Jesienią ubiegłego roku natomiast swoją premierę miała… „Prosta historia o morderstwie”. Niewiele jednak – poza podobnym tytułem i osobą reżysera – łączy oba dzieła. Drugie z nich to w zasadzie klasyczne kino gatunkowe z rozbudowanym wątkiem psychologicznym.
Grany przez Filipa Pławiaka („Pokłosie”, „Kamienie na szaniec”, „Czerwony pająk”, „Wołyń”) Jacek Lach jest początkującym gliniarzem. Wybierając ten właśnie mundur, idzie w ślady swojego ojca, oficera wydziału kryminalnego w powiatowym miasteczku na Dolnym Śląsku. Kiedy po ukończeniu szkoły policyjnej, wraca w rodzinne strony, bez trudu znajduje pracę – komendant w Strzelcach jest przecież starym kumplem Romana (w którego wciela się Andrzej Chyra, patrz: „Ostatnia rodzina”), więc to oczywiste, że zadba także o jego syna. Jacek zostaje przydzielony do ojca, ale szybko tego żałuje. Nie potrafi bowiem dogadać się z nim, nie toleruje też jego picia w pracy. Na dodatek zaczyna mieć podejrzenia co do uczciwości tatusia.
Problemy zawodowe starego Lacha nakładają się również na coraz ostrzejsze nieporozumienia rodzinne. Próbujący poradzić sobie z uzależnieniem od alkoholu Roman nierzadko traci kontrolę nad swoim zachowaniem – używa przemocy wobec żony (w tej roli Kinga Preis), terroryzuje młodszych synów. Jacek nie ma zamiaru tolerować takiego zachowania; po kolejnej zakończonej rękoczynami kłótni rodziców jednoznacznie opowiada się po stronie matki. Co niesie dla niego poważne konsekwencje również w pracy. Młody policjant musi znaleźć w sobie odwagę nie tylko, by wystąpić przeciwko despotycznemu ojcu, ale także swoim przełożonym. Z syna przynoszącego dumę staje się „czarną owcą”, „kablem”, wyrzutkiem. Ma świadomość, że broniąc honoru matki, prowadzi do całkowitego rozpadu rodziny; pali też za sobą inne mosty. Mimo to wcale nie jawi się jako naiwny idealista; kiedy biega w deszczu ze spluwą w dłoni, przypomina raczej westernowego Clinta Eastwooda.
Arkadiusz Jakubik nasyca swój film metaforami. Przebijają się zwłaszcza dwie: będący symbolem skomplikowanych relacji rodzinnych (w których istotne role odgrywają także młodsi bracia Jacka) gęsty bluszcz obrastający dom Lachów oraz dające pozór sielankowości wesołe miasteczko. Z drugiej strony – niejako w opozycji do rozświetlonego i gwarnego lunaparku –najistotniejsze wydarzenia rozgrywają się nocą, najczęściej w ulewnym deszczu. Woda wdziera się do piwnic, zalewa drogi, stopniowo odcinając miasteczko od reszty świata. To też symbol – osamotnienia głównego bohatera, który znikąd nie może liczyć na pomoc. Warto też wiedzieć, że reżyser całą historię opowiada od tyłu. Najpierw poznajemy jej zakończenie, a później uczestniczymy w rekonstrukcji zdarzeń, w policyjnej wizji lokalnej, która – jak na klasyczny kryminał przystało – ma nas doprowadzić do znalezienia odpowiedzi na kluczowe pytania: „Kto zabił? I dlaczego?”. I w tym kontekście Jakubik nie zawodzi. Kilka asów trzyma w rękawie i rzuca je na stół dopiero w finale. Jak ma to w zwyczaju jego mistrz – Wojtek Smarzowski.
koniec
20 kwietnia 2017

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Fallout: Odc. 1. Odkrywanie realiów zniszczonego świata
Marcin Mroziuk

15 IV 2024

Po obejrzeniu pierwszego odcinka z jednej strony możemy poczuć się zafascynowani wizją postapokaliptycznego świata, w którym funkcjonują bardzo zróżnicowane, mocno od siebie odizolowane społeczności, z drugiej strony trudno nie ulec lekkiej dezorientacji, gdyż na razie brakuje jeszcze połączenia pomiędzy poszczególnymi wątkami.

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż autora

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Czekając na…
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.