Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Szymon Kapeniak
‹Moloch›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMoloch
Tytuł oryginalnyМолох
ReżyseriaSzymon Kapeniak
ZdjęciaJacek Podgórski
Scenariusz
ObsadaDaniił Mireszon, Oleg Szczerbina, Jewgienij Jaroszczuk, Oksana Stiepczuk, Natalia Terlecka, Władisław Bokatow
MuzykaHubert Zemler
Rok produkcji2015
Kraj produkcjiPolska, Ukraina
Czas trwania32 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Przejście przez ogień
[Szymon Kapeniak „Moloch” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Moloch” to w zasadzie film… polski. Polskie były pieniądze, za jakie go zrealizowano, i ekipa, która tego dokonała. Dlaczego więc pojawia się w cyklu „East Side Story” – z definicji poświęconym kinematografiom dawnych krajów Związku Radzieckiego? Z prostej przyczyny: krótkometrażówka Szymona Kapeniaka powstała na Ukrainie i grają w niej aktorzy ukraińscy.

Sebastian Chosiński

East Side Story: Przejście przez ogień
[Szymon Kapeniak „Moloch” - recenzja]

„Moloch” to w zasadzie film… polski. Polskie były pieniądze, za jakie go zrealizowano, i ekipa, która tego dokonała. Dlaczego więc pojawia się w cyklu „East Side Story” – z definicji poświęconym kinematografiom dawnych krajów Związku Radzieckiego? Z prostej przyczyny: krótkometrażówka Szymona Kapeniaka powstała na Ukrainie i grają w niej aktorzy ukraińscy.

Szymon Kapeniak
‹Moloch›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMoloch
Tytuł oryginalnyМолох
ReżyseriaSzymon Kapeniak
ZdjęciaJacek Podgórski
Scenariusz
ObsadaDaniił Mireszon, Oleg Szczerbina, Jewgienij Jaroszczuk, Oksana Stiepczuk, Natalia Terlecka, Władisław Bokatow
MuzykaHubert Zemler
Rok produkcji2015
Kraj produkcjiPolska, Ukraina
Czas trwania32 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Nazwisko reżysera „Molocha” nie jest jeszcze zbyt znane, choć on sam wcale nie zalicza się do twórców młodych. Problem polega na tym, że do tej pory nie doczekał się jeszcze pełnometrażowego debiutu. Urodził się w 1975 roku i początkowo, jak można sądzić, wcale nie planował kariery kinematograficznej. Dość powiedzieć, że pierwotnie wybrał się na studia… filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim; dopiero po ich ukończeniu zdecydował się na kontynuację nauki na wydziale reżyserskim łódzkiej „filmówki”. Pierwsze krótkie obrazy fabularne („5:41”, 2001, „Poduszyciel”, 2007; „Pies na torze”, 2007) oraz dokumentalne („List”, 2004; „Szkoła latania”, 2005) – nie przyniosły spodziewanego sukcesu, w efekcie czego Szymon Kapeniak musiał zająć się kręceniem reklam. Nie poddał się jednak i przed dwoma laty – we współpracy ze Studiem imienia Andrzeja Munka, w ramach programu „30 Minut” – zrealizował dziełko, które powinno otworzyć mu wreszcie wrota do profesjonalnej kariery reżyserskiej.
„Moloch” doceniony został w Polsce (o czym świadczy nagroda w Konkursie Fabularnych Filmów Krótkometrażowych na festiwalu w Gdyni) oraz za granicą (vide kwalifikacja do 24. edycji Raindance Film Festival, jak również pokazy na przeglądach w Niemczech, RPA, we Francji i na Węgrzech). Pieniądze na powstanie filmu wyłożyli Polacy, ale zdjęcia powstały na Ukrainie; w obsadzie znaleźli się także tylko ukraińscy aktorzy. Plenery wybrano niezwykłe, albowiem akcję obrazu umieszczono w kombinacie metalurgicznym w liczącym ponad dwieście tysięcy mieszkańców mieście Dnieprodzierżyńsk, które w ubiegłym roku decyzją władz Ukrainy zostało przemianowane na Kamieńskie. Co ciekawe, przeszło ono do historii jako miejsce narodzin Leonida Breżniewa, sekretarza generalnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, rządzącego Krajem Rad od 1964 do 1982 roku. Breżniew w „Molochu” jednak się nie pojawia, choć jego duch – a raczej duch sowieckiego komunizmu – pokutuje gdzieś na dalekim planie.
Miejscem akcji jest podupadająca huta stali, w której pracują zatrudnieni na czarno trzej młodzi mężczyźni: Romek (Daniił Mireszon), Stachu (Oleg Szczerbina) i „Chudy” (Jewgienij Jaroszczuk). Jak wielu innych pracowników, klepią biedę, nie mając większych szans na wydźwignięcie się z marazmu. Brak im wykształcenia, odwagi, woli walki o lepsze życie. poza tym przyzwyczaili się do siebie, tworzą zgrany kolektyw. Być może myślą o sobie nawet, że są przyjaciółmi. Nadchodzi jednak taki dzień, kiedy łączące ich więzi zostają wystawione na ciężką próbę. Najstarszy z całej trójki Romek zakochuje się bowiem w pracującej w tym samym miejscu Katierinie (Natalia Terlecka). Uczucie sprawia, że dostrzega miałkość swojej dotychczasowej, pozbawionej perspektyw egzystencji. Czy można więc dziwić mu się, że dojrzawszy do poważnych decyzji, decyduje się w końcu porzucić koczownicze życie i związać z Katią na dobre? Tyle że oznacza to automatyczne „zerwanie” ze Stachem i „Chudym”, którzy dowiedziawszy się o planach kompana, czują się przez niego zdradzeni.
Po kolejnym ciężkim dniu pracy postanawiają – bez wiedzy Romka – odwiedzić Katię. Ich wizyta nie ma jednak nic wspólnego z kurtuazją, powodowana jest raczej frustracją, co – jak można się domyślać – musi prowadzić do dramatycznego finału. W „Molochu” wszystko idealnie do siebie pasuje – bezduszny, niemal całkowicie wyludniony i tym samym odhumanizowany kombinat symbolizuje rozpad więzi międzyludzkich i dojmującą beznadzieję. Ba! beznadzieję, która staje się nieodłącznym niemal drugą skórą bohaterów, tak mocno przylegającą do ciała, że niektórzy – w tym konkretnym przypadku Stachu i „Chudy” – nie potrafią wyobrazić sobie bez niej życia. Pogrążeni w marazmie, nie chcą pozwolić Romkowi wyrwać się z odrętwienia. Sami nie będąc szczęśliwi, nie dopuszczają do głosu myśli, że ktoś inny by mógł. W dramat czworga młodych ludzi zostają wplątane jeszcze dwie osoby: strażniczka (Oksana Stiepczuk) oraz szef chłopaków (Władisław Bokatow), którzy stają po dwóch przeciwnych stronach barykady. A jak zachowuje się Romek? Wcale nie w sposób oczywisty.
„Moloch” Kapeniaka oparty jest na prostym pomyśle, eksploatującym wątek obecny w literaturze i kinematografii od dawna. Wartością dodaną przez polskiego reżysera jest tło wydarzeń – przyprawiający o ciarki na plecach, chylący się ku nieuchronnemu upadkowi potężny zakład przemysłowy, który jak mityczny fenicki bóg wciąż żąda nowych ofiar. I chociaż Romek, Stachu, „Chudy” czy Katia nie są już dziećmi (te ponoć składano w ofierze Molochowi), to jednak mogą symbolizować utraconą niewinność. Każde z nich musi „przejść przez ogień”, by poznać prawdę o sobie i – ewentualnie – wyzwolić się z niewoli Molocha. Industrialny krajobraz świetnie podkreśliły zdjęcia Jacka Podgórskiego (w tym roku zadebiutował w pełnym metrażu dramatem „Bikini Blue” Jarosława Marszewskiego) oraz eksperymentalna muzyka blisko związanego ze środowiskiem improwizujących jazzmanów perkusisty Huberta Zemlera. Biorąc pod uwagę wszystkie elementy składowe, trudno dziwić się gdyńskiemu sukcesowi filmu Szymona Kapeniaka. Oby równie udany był jego pełnometrażowy debiut, na który – miejmy nadzieje – nie trzeba będzie długo czekać.
koniec
18 czerwca 2017

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.