Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup

Esensja ogląda: Wrzesień 2017 (2)
[ - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W drugiej wrześniowej edycji „Esensja ogląda” pełen rozrzut: po jednym filmie z kina światowego, VOD oraz DVD/BR.

Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk

Esensja ogląda: Wrzesień 2017 (2)
[ - recenzja]

W drugiej wrześniowej edycji „Esensja ogląda” pełen rozrzut: po jednym filmie z kina światowego, VOD oraz DVD/BR.
DVD / BD
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Marcin Mroziuk [70%]
Trzeba przyznać, że Tom Ford prowadząc tutaj równolegle wątki w bardzo udany sposób połączył dramat obyczajowy i thriller. Z jednej strony obserwujemy pracującą w galerii sztuki Susan Morrow (w tej roli naprawdę znakomitą kreację stworzyła Amy Adams). Mogłaby ona wprawdzie uchodzić za kobietę sukcesu, ale wkrótce okazuje się, że praca nie przynosi jej już prawie żadnej satysfakcji, a jej małżeństwo istnieje w zasadzie tylko siłą rozpędu. Zapewne jeszcze całkiem długo bohaterka funkcjonowałaby w taki sposób, ale niespodziewanie otrzymuje przesyłkę z książką napisaną przez jej byłego męża Edwarda Sheffielda. To właśnie wydarzenia przedstawione w tej powieści stanowią drugi watek filmu. Śledzimy tutaj przerażającą historię o brutalnej napaści na jadącą teksańską autostradą rodzinę Hastingsów i późniejszym dążeniu zdesperowanego mężczyzny do wymierzenia sprawiedliwości sprawcom tego okrutnego czynu. Kolejne fragmenty tej opowieści przeplatają się zaś ze scenami ze wspólnego życia Susan i Edwarda, w którym na pewno było znacznie więcej prawdziwego uczucia niż w jej obecnym związku.
Z zainteresowaniem odkrywamy więc kolejne fragmenty przeszłości głównej bohaterki, zastanawiamy się, co uczyni na planie współczesnym, a jednocześnie mocnych wrażeń dostarcza nam obserwowanie działań postaci z powieści Edwarda. Warto zaznaczyć, że poszczególne wątki same w sobie byłyby zaledwie przyzwoicie opowiedzianymi historiami, a dopiero ich połączenie w jedną całość sprawia, że zyskują one nowy wymiar. To właśnie możliwość porównywania przez widzów przeżyć Edwarda Sheffielda i Tony′ego Hastingsa (obu gra świetnie Jake Gyllenhaal) stanowi bowiem o sile oddziaływania tego filmu. Jeżeli do tego dodamy jeszcze dobrze pomyślane zakończenie, to nie powinno być żadnych wątpliwości, że „Zwierzęta nocy” naprawdę warto obejrzeć.
VOD
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Marcin Mroziuk [70%]
Początek filmu równie dobrze pasowałby do komedii romantycznej, gdyż z rozbawieniem obserwujemy pierwsze spotkanie pary głównych bohaterów, do którego dochodzi w męskiej toalecie. Mina wchodzi tam przez pomyłkę, Jude zmaga się z problemami żołądkowymi, a zatrzaśnięte drzwi i oczekiwanie na uwolnienie zapoczątkowują ich związek. Później pojawia się nieplanowana ciąża, a następnie decyzja o ślubie, ale w tym momencie zamiast małżeńskiej sielanki zaczynamy dostrzegać coraz wyraźniejsze symptomy nadciągających kłopotów. Już brak apetytu u Miny w trakcie ciąży mógł budzić zaniepokojenie, ale po narodzinach dziecka postępowanie bohaterki zwyczajnie zagraża jego zdrowiu. Przez kilka miesięcy chłopiec nie opuszcza mieszkania, a wprowadzona przez matkę wegańska dieta w połączeniu z jej nieufnością do lekarzy powodują, że niemowlę jest zwyczajnie niedożywione. W tej sytuacji konflikt między rodzicami jest tylko kwestią czasu, nic wiec dziwnego, że widzowie z napięciem obserwują rozwój wydarzeń.
Fabuła „Złaknionych” nie jest przesadnie skomplikowana, nawet zakończenie nie jest wielkim zaskoczeniem, ale za to twórcy w przemyślany sposób (intrygujące zdjęcia, świetny montaż) zbudowali nieco klaustrofobiczny klimat tej opowieści. Główną siłą tego obrazu są jednak aktorzy – Adam Driver bez trudu zdobywa naszą sympatię dla Jude′a, a Alba Rohrwacher ani przez moment nie szarżuje w roli Miny, a mimo to z każdą kolejna sceną budzi w widzach coraz większe przerażenie. To właśnie ich doskonała gra aktorska sprawia, że ten kameralny film potrafi wywrzeć na widzach tak wielkie wrażenie.
Kino świata
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Jarosław Loretz [70%]
Bardzo oszczędny realizacyjnie dramat wojenny, w którym trudno mówić o jakiejś konkretnej akcji, a który mimo to potrafi utrzymać uwagę do samego końca. W znacznej części jest to zasługa doskonałego Armie Hammera, praktycznie dźwigającego cały film. Sama historia – jak już wspomniałem – jest prościutka. Dwóch żołnierzy zawala misję odstrzelenia terrorystycznego watażki (snajper odmówił strzału przez głowę młodego chłopaka, biorącego właśnie ślub) i musi przejść kilka kilometrów do wioski, gdzie zostaną odebrani przez wojskowy konwój. Trafiają jednak na pole minowe i zgodnie z obawami snajpera, a wbrew przekonaniom obserwatora, obaj trafiają na ładunek. Obserwator ginie niemal od razu, snajper zaś nie zamierza dać się łatwo zabić i postanawia doczekać pomocy. Tyle że ta ma nadejść najwcześniej za 52 godziny. Wszędobylski piach, skoki temperatury, tubylcy, zwierzęta – wszystko działa na jego niekorzyść. Film ma bardzo dobre zdjęcia, rozsądny scenariusz i charyzmatycznego bohatera, któremu kibicujemy do ostatnich chwil. A to całkiem spore dokonanie jak na produkcję, która – de facto będąc kinem wojennym – musi sobie radzić bez rozbuchanych efektów, pędzącej akcji, hałd trupów i sikającej na wszystkie strony krwi.
koniec
21 września 2017

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja ogląda: Grudzień 2016 (6)
— Sebastian Chosiński, Piotr Dobry, Jarosław Robak

Z tego cyklu

Marzec 2018 (2)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski

Marzec 2018 (1)
— Piotr Dobry, Marcin Mroziuk, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Luty 2018 (2)
— Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Luty 2018 (1)
— Marcin Mroziuk, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Styczeń 2018 (1)
— Jarosław Loretz

Grudzień 2017 (4)
— Konrad Wągrowski

Grudzień 2017 (3)
— Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Grudzień 2017 (2)
— Sebastian Chosiński

Grudzień 2017 (1)
— Piotr Dobry, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk

Listopad 2017 (3)
— Jarosław Loretz, Kamil Witek

Tegoż twórcy

Wrażenie pustki
— Ewa Drab

Co nam w kinie gra: Robin Hood, Samotny mężczyzna
— Piotr Dobry, Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.