Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Kenneth Branagh
‹Morderstwo w Orient Expressie›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMorderstwo w Orient Expressie
Tytuł oryginalnyMurder on the Orient Express
Dystrybutor Imperial CinePix
Data premiery24 listopada 2017
ReżyseriaKenneth Branagh
ZdjęciaHaris Zambarloukos
Scenariusz
ObsadaKenneth Branagh, Michelle Pfeiffer, Daisy Ridley, Willem Dafoe, Penélope Cruz, Marwan Kenzari, Josh Gad
MuzykaPatrick Doyle
Rok produkcji2017
Kraj produkcjiMalta, USA
WWW
Gatunekdramat, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Hercules Poirot w szarej strefie moralności
[Kenneth Branagh „Morderstwo w Orient Expressie” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Kenneth Branagh sięga znów po klasyczną opowieść kryminalną, by przybliżyć ją widzom, którzy mogą nie znać ani książki Agathy Christie ani wersji filmowej z 1974 roku, ale decydujące jest chyba to, że powrót do Orient Expressu jemu samemu sprawia wyraźną przyjemność.

Konrad Wągrowski

Hercules Poirot w szarej strefie moralności
[Kenneth Branagh „Morderstwo w Orient Expressie” - recenzja]

Kenneth Branagh sięga znów po klasyczną opowieść kryminalną, by przybliżyć ją widzom, którzy mogą nie znać ani książki Agathy Christie ani wersji filmowej z 1974 roku, ale decydujące jest chyba to, że powrót do Orient Expressu jemu samemu sprawia wyraźną przyjemność.

Kenneth Branagh
‹Morderstwo w Orient Expressie›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMorderstwo w Orient Expressie
Tytuł oryginalnyMurder on the Orient Express
Dystrybutor Imperial CinePix
Data premiery24 listopada 2017
ReżyseriaKenneth Branagh
ZdjęciaHaris Zambarloukos
Scenariusz
ObsadaKenneth Branagh, Michelle Pfeiffer, Daisy Ridley, Willem Dafoe, Penélope Cruz, Marwan Kenzari, Josh Gad
MuzykaPatrick Doyle
Rok produkcji2017
Kraj produkcjiMalta, USA
WWW
Gatunekdramat, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Jaki jest sens, by kręcić po raz kolejny ekranizację powieści kryminalnej, której konkluzję znają wszyscy, jeśli nie z samej książki, to przynajmniej z głośnej ekranizacji z gwiazdorską obsadą z 1974 r? Krótko mówiąc – po co nam kryminał, skoro wiemy, kto zabił? Cóż, powody mogą być co najmniej trzy. Pierwszy – odejście od książkowej fabuły, inne od oczekiwanego rozwiązanie tajemnicy. Drugi – chęć przybliżenia dzieła młodszej widowni, która niekoniecznie musi znać klasykę. Trzeci – skoncentrowanie się na czymś innym niż kryminalna zagadka.
W przypadku filmu Kennetha Branagha w grę wyraźnie wchodzi powód drugi i trzeci. Plejada głośnych aktorów ma zachęcić widzów do odwiedzenia kina – starsze pokolenie ma Judi Dench i Dereka Jacobiego, pokolenie średnie odnajdzie tu Penelope Cruz, Willema Dafoe i Michelle Pfeiffer, z kolei dla młodszych będzie to może już nie tak młody, ale jednoznacznie kojarzący się z „Piratami z Karaibów” Johnny Depp, Daisy Ridley czyli Rey z „Przebudzenia Mocy” (występująca tu w całkiem udanej roli, udowadniającej, że jej kariera poza „Gwiezdnymi wojnami” ma rację bytu), a także dający głos bałwanowi Olafowi z „Krainy Lodu” w wersji oryginalnej Josh Gad. Ekipę spaja sam Kenneth Branagh, który obsadza siebie w bardziej niż dotychczas refleksyjnym wizerunku Herculesa Poirot (z jeszcze bardziej wyszukanym wąsem niż w poprzednich filmowych wcieleniach detektywa). Każdy z aktorów daje solidny, wyrazisty występ, choć nie ma tu ról jakoś mocno wybijających się ponad przeciętność. Nazwiska mogą więc widza do kina ściągnąć, ale nie pozostawią go w zachwycie.
Do tego dochodzi trzecia przyczyna kręcenia remake’u, którą podzielić należy jeszcze na dwa aspekty. Po pierwsze – nowy „Orient Express” jest polem do popisu dla wizualnej wyobraźni Kennetha Branagha, a właściwie może bardziej dla jego stałego operatora Harisa Zambarloukosa. Wnętrza legendarnego pociągu, podróż przez bałkańskie góry, sceneria stojącego na moście pociągu zasypanego śniegiem – to wszystko jest wycyzelowane, efektowne i oglądanie tego musi sprawiać przyjemność. Branagh pozwala swym bohaterom opuszczać pociąg, co może nie służy właściwej dla pierwowzoru jedności miejsca akcji (która dobrze sprawdza się w budowaniu napięcia), ale ładnie pozwala wygrywać pejzaże i cieszące oko widza malarskie wręcz kadry. Drugim aspektem będzie to, o czym mówił sam Branagh w wywiadach – że w książce Agathy Christie dojrzał nie tyle historię kryminalną, ile opowieść egzystencjalną. Jego film stara się nie byc jedynie zagadką „kto zabił”, stara się mówić także o tym, jak burzy się świat Herculesa Poirot, do tej funkcjonującego w postrzeganiu wszystkiego zero-jedynkowo (zbrodnia – uczciwość, łotrostwo – szlachetność), który przekonuje się, że istnieją sytuacje, które nie są tak łatwe do oceny, i w których on sam nie będzie potrafił podejmować decyzji w pełni zgodnych ze swoim sumieniem.
Najmniej w tym wszystkim jest odchodzenia od fabuły pierwowzoru. Branagh nie próbuje filmu uaktualniać, dostosowywać opowieść do naszych czasów. Jego historia jest tak samo melodramatyczna jak u Agathy Christie, fascynacji którą reżyser ukrywać nie próbuje. Wszystko to czyni z „Morderstwa w Orient Expresie” dzieło lekko niedzisiejsze, nieco sentymentalne, odrobinę nostalgiczne – być może tak właśnie zresztą powinno być w opowieściach o słynnym pociągu, który pobudza wyobraźnię nie mniej niż „Titanic”. Tak czy inaczej powstał film elegancki, wizualnie atrakcyjny, ale niespecjalnie emocjonujący.
Film obejrzany na festiwalu Camerimage 2017.
koniec
24 listopada 2017

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Fallout: Odc. 1. Odkrywanie realiów zniszczonego świata
Marcin Mroziuk

15 IV 2024

Po obejrzeniu pierwszego odcinka z jednej strony możemy poczuć się zafascynowani wizją postapokaliptycznego świata, w którym funkcjonują bardzo zróżnicowane, mocno od siebie odizolowane społeczności, z drugiej strony trudno nie ulec lekkiej dezorientacji, gdyż na razie brakuje jeszcze połączenia pomiędzy poszczególnymi wątkami.

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Co nam w kinie gra: „Kopciuszek”, „Gloria”
— Marta Bałaga, Urszula Lipińska

Berlinale 2015: Narzeczona dla księcia
— Marta Bałaga

Ciężki młot sprawiedliwości
— Kamil Witek

Tegoż autora

Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski

Statek szalony
— Konrad Wągrowski

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

Migające światła
— Konrad Wągrowski

Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski

Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski

Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski

Kac Vegas w Zakopanem
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.