East Side Story: Lepiej, abyś nie stanął jej na drodze! [Olga Popowa „Dziewczyna z kosą” - recenzja]Esensja.pl Esensja.pl To nie jest typowa rosyjska komedia noworoczna, jakich wiele. Reżyserski debiut Olgi Popowej – jednej z ulubionych aktorek Wiery Storożewej – to film z ambicjami, który pod postacią radosnej opowieści skrywa gorzką prawdę o współczesnych Rosjanach – goniących za sukcesem, marzących o karierze, coraz mniej przywiązujących wagę do relacji międzyludzkich. Jedno jest pewne: „Dziewczyna z kosą” zmusza do refleksji, a bawiąc – jednocześnie smuci.
East Side Story: Lepiej, abyś nie stanął jej na drodze! [Olga Popowa „Dziewczyna z kosą” - recenzja]To nie jest typowa rosyjska komedia noworoczna, jakich wiele. Reżyserski debiut Olgi Popowej – jednej z ulubionych aktorek Wiery Storożewej – to film z ambicjami, który pod postacią radosnej opowieści skrywa gorzką prawdę o współczesnych Rosjanach – goniących za sukcesem, marzących o karierze, coraz mniej przywiązujących wagę do relacji międzyludzkich. Jedno jest pewne: „Dziewczyna z kosą” zmusza do refleksji, a bawiąc – jednocześnie smuci.
Olga Popowa ‹Dziewczyna z kosą›EKSTRAKT: | 70% |
---|
WASZ EKSTRAKT: 0,0 % |
---|
Zaloguj, aby ocenić |
---|
| Tytuł | Dziewczyna z kosą | Tytuł oryginalny | Девушка с косой [Diewuszka s kosoj] | Reżyseria | Olga Popowa | Zdjęcia | Andriej Katorżenko | Scenariusz | Wiktoria Bugajewa | Obsada | Aleksandra Ursuliak, Wiktor Dobronrawow, Fiodor Dobronrawow, Irina Cziericzienko, Mark Bogatyriew, Oleg Gaas, Polina Aug, Nina Dworżecka | Muzyka | Władimir Swierdłow-Aszkenazi | Rok produkcji | 2017 | Kraj produkcji | Rosja | Czas trwania | 86 min | Gatunek | komedia, obyczajowy | Zobacz w | Kulturowskazie | Wyszukaj w | Skąpiec.pl | Wyszukaj w | Amazon.co.uk |
Każdego roku powstają w Rosji nowe filmy, które za podstawowy cel stawiają sobie wygryzienie z sylwestrowej ramówki telewizyjnej legendarnej komedii Eldara Riazanowa – z Barbarą Brylską w roli głównej – „ Ironia losu” (1975). I każdego roku ich twórcy (mniej lub bardziej zdolni) muszą uznać wyższość zmarłego przed nieco ponad dwoma laty mistrza. Nie udało się to bowiem ani „ Taryfie noworocznej” (2008), ani liczącym już kilka części „ Choinkom” (2010-2017), ani „ Dziadek Mróz zawsze dzwoni trzy razy” (2011), ani „ Coś się ze mną dzieje” (2012), ani „ W strefie dostępu miłości” (2016). A listę tę, uwierzcie, można by ciągnąć prawie w nieskończoność. Po co więc kręcić kolejny film, którego fabuła, co można założyć niemal z góry, niewiele będzie się różnić od wielu wcześniejszych? Zwłaszcza jeśli ma on być debiutem reżyserskim wkraczającej na nowe salony artystki. Naprawdę warto zaczynać swą karierę w tej dziedzinie od dzieła tak sztampowego? Powyższe pytania brzmią retorycznie. Ale w tym przypadku, po bliższym zaznajomieniu się z tematem, wcale takimi się nie okazują. Scenariusz autorstwa niespełna pięćdziesięcioletniej pisarki Wiktorii Bugajewej („ Południowe noce”, „ Gwiazda”) daleki jest bowiem od sylwestrowo-świątecznej (w przypadku filmów rosyjskich taka właśnie kolejność jest najodpowiedniejsza) matrycy. Można więc zrozumieć, dlaczego akurat ten tekst wybrała na swój debiut reżyserski Olga Popowa (rocznik 1988), którą dla rosyjskiego kina odkryła przed dekadą Wiera Storożewa („ Podróż ze zwierzętami domowymi”, „ Niedługo wiosna”, „ Mój chłopak – Anioł”, „ Dziewięć dni i jeden poranek”, „ Do wynajęcia dom z wszystkimi niedogodnościami”). I to ona właśnie stała się producentką, nakręconej za 38 milionów rubli, „Dziewczyny z kosą”, której oficjalna premiera miała miejsce w połowie grudnia ubiegłego roku. Kilka tygodni wcześniej film Popowej mogli jednak zobaczyć widzowie warszawskiego „Sputnika”. Scenariusz „Dziewczyny…” ma wszelkie cechy antycznego dramatu – jedność miejsca, czasu i akcji. Bohaterami są mieszkańcy moskiewskiej kamienicy przy ulicy Zamoriewo 48, których obserwujemy w ciągu kilku godzin poprzedzających nadejście Nowego Roku, mając – dzięki Bugajewej – wgląd w ich konflikty, plany na przyszłość, wewnętrzne rozterki. Parę najstarszą tworzą, bliscy sześćdziesiątki, Nikołaj i Galina. „Głową domu” jest… kobieta – silna i niezależna, jak na swój wiek bardzo atrakcyjna i bardzo niechętna temu, by widzieć w niej babcię. Kola to typowy poczciwina, który, jak wielu mężczyzn na jego miejscu, postanowił dostosować się do sytuacji i nauczył czerpać korzyści z tego, że to żona zarządza gospodarstwem domowym. Para średnia to ich syn Jewgienij, który wraz ze swoją małżonką Oksaną mieszkają w tym samym domu. Podział ról jest u nich dokładnie taki sam: Żenia pokornie słucha, Oksana rozkazuje. Odpowiedniej tresurze poddawany jest również ich syn, Paweł, którego matka – psycholog z wykształcenia – stara się wychowywać zgodnie z regułami nauki. Niewiele jednak z tego wychodzi. Pasza jest bowiem bardzo niesforny i co rusz pakuje siebie i rodziców w kłopoty. Czasami dlatego, że ma za długi język i to, co słyszy w domu na temat babci z ust matki, powtarza następnie Galinie. W efekcie między teściową a synową niemal nieustannie dochodzi do konfliktów, których nie są w stanie załagodzić ani Nikołaj, ani Jewgienij. Para wiekowo najmłodsza to Asia i Boris – nie są jeszcze małżeństwem, choć chłopak ma właśnie plan, aby oświadczyć się ukochanej dokładnie o północy. Dziewczyna wprowadziła się do kamienicy niedawno, dopiero się urządza; bardzo jej zależy, aby pierwsza wspólnie spędzona z Borią „na swoim” noc była niezwykła nie tylko dlatego, że zwiastuje nadejście nowego roku. Taki jest punkt wyjścia fabuły. Można więc uznać, że do tego momentu mamy do czynienia z klasyczną sylwestrową komedią romantyczną. Tyle że od tej chwili wszystko zaczyna się sypać. Galina chce przyrządzić galart, ale zabrakło jej groszku, więc wysyła męża do sklepu; Żenia i Oksana reflektują się, że żadne z nich nie kupiło prezentu dla Paszki; Boria natomiast utyka w windzie między piętrami, a nie mogąca skontaktować się z nim Asia postanawia z rozpaczy popełnić samobójstwo. Jakby tego było mało, Popowa i Bugajewa wprowadziły do fabuły jeszcze jedną znaczącą postać, której cień unosi się przez cały czas nad filmem i jak swoiste memento odmierza czas… właśnie, do czego – końca starego roku? Tą postacią jest ubrana od stóp do głów na czarno tytułowa dziewczyna z kosą, która gdziekolwiek się pojawi, niesie zniszczenie – gaśnie prąd, topnieje lód na lodowisku, psuje się silnik samochodu. Po co zmierza do kamienicy na ulicy Zamoriewo 48 i co to może oznaczać dla jej mieszkańców? By się dowiedzieć, trzecia cierpliwie odczekać półtorej godziny. Na szczęście nie jest to wcale czas stracony ani dłużący się, ponieważ scenarzystka nie tylko bardzo umiejętnie buduje napięcie, ale też z gracją co rusz pakuje swoich bohaterów (także tych drugo- i trzecioplanowych) w kłopoty. Przy okazji stara się przemycić jak najwięcej interesujących spostrzeżeń na temat życia różnych pokoleń współczesnych Rosjan – ich codziennych problemów, aspiracji, podejścia do rzeczywistości. Tym samym pod płaszczykiem komedii „Dziewczyna z kosą” przemyca też sporo obserwacji socjologicznych, które nieczęsto nastrajają optymizmem, choć – z drugiej strony – potrafią rozbawić. Jako że „Dziewczyna z kosą” opowiada historię kilku par z trzech różnych pokoleń, na ekranie możemy zobaczyć zarówno aktorów, którzy od lat cieszą się w Rosji uznaniem, jak również takich, którzy wciąż jeszcze o nie walczą lub którym dopiero za czas jakiś walczyć będzie dane. Do pierwszej grupy należą na pewno Fiodor Dobronrawow („ Zaginieni na wojnie”, „ Pasażerka”) jako Nikołaj i Irina Cziericzienko („ Korolow”) w roli jego żony Galiny; do drugiej – młodsi o pokolenie – Wiktor Dobronrarow („ Wędrowiec”, „ Zwierciadła”) jako Żenia i Aleksandra Ursuliak („ Czas pionierów”) wcielająca się w jego żonę Oksanę; wreszcie do trzeciej – zaledwie dwudziestodwuletnia Polina Aug („ Anioły rewolucji”, „ Orlean”), czyli „dziewczyna z kosą”. Za mieniące się barwami zdjęcia do obrazu Popowej odpowiada doświadczony Andriej Katorżenko („ Po omacku”, „ Dolina róż”, „ Jedynka”), natomiast za optymistyczną muzykę – znany w Rosji pianista Władimir Swierdłow-Aszkenazi, dla którego był to jednak dopiero drugi soundtrack w karierze.
|