Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 23 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Darren Aronofsky
‹Requiem dla snu›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułRequiem dla snu
Tytuł oryginalnyRequiem for a Dream
Dystrybutor Gutek Film
Data premiery16 marca 2001
ReżyseriaDarren Aronofsky
ZdjęciaMatthew Libatique
Scenariusz
ObsadaMarlon Wayans, Ellen Burstyn, Jennifer Connelly, Jared Leto
MuzykaClint Mansell
Rok produkcji2000
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania102 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Do sedna: Darren Aronofsky. Requiem dla snu
[Darren Aronofsky „Requiem dla snu” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Requiem dla snu”, drugi film Darrena Aronofsky’ego, jest ekranizacją powieści Huberta Selby’ego Jr o tym samym tytule. Książka ta wywarła tak silny wpływ na reżysera, że realizacja filmu stała się tylko kwestią czasu. W roku dwutysięcznym na ekrany kin wchodzi jeden z najbardziej przytłaczających, kontrowersyjnych i oszałamiających filmów w historii.

Marcin Knyszyński

Do sedna: Darren Aronofsky. Requiem dla snu
[Darren Aronofsky „Requiem dla snu” - recenzja]

„Requiem dla snu”, drugi film Darrena Aronofsky’ego, jest ekranizacją powieści Huberta Selby’ego Jr o tym samym tytule. Książka ta wywarła tak silny wpływ na reżysera, że realizacja filmu stała się tylko kwestią czasu. W roku dwutysięcznym na ekrany kin wchodzi jeden z najbardziej przytłaczających, kontrowersyjnych i oszałamiających filmów w historii.

Darren Aronofsky
‹Requiem dla snu›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułRequiem dla snu
Tytuł oryginalnyRequiem for a Dream
Dystrybutor Gutek Film
Data premiery16 marca 2001
ReżyseriaDarren Aronofsky
ZdjęciaMatthew Libatique
Scenariusz
ObsadaMarlon Wayans, Ellen Burstyn, Jennifer Connelly, Jared Leto
MuzykaClint Mansell
Rok produkcji2000
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania102 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Obsesja Maxa Cohena z „Pi” pchała go mocno do przodu, prosto do środka chaosu. Naukowiec próbował go oswoić i zdefiniować. Bohaterowie „Requiem dla snu” idą w przeciwnym kierunku – uciekają przeczuwając, że taka konfrontacja nie może skończyć się dobrze. Ucieczka od rzeczywistości niesie jednak inne zagrożenia i obsesje.
Troje młodych, dwudziestoletnich ludzi prowadzi swoją nudną, monotonną egzystencję, mierząc się na co dzień z ogromem otaczającego ich świata – niezmiennie obojętnego na ich pretensje, ignorującego ich marzenia i przytłaczającego swym chaosem. Harry ma dziewczynę z dobrego domu, z którą snuje plany otworzenia sklepu z odzieżą. Tyrone, chce udowodnić sobie, że jest nadal tym samym dobrym synkiem swojej mamy, a nie zaćpanym ulicznikiem. Cała trójka ma bowiem jeden sposób na eskapizm – heroinę. Potwornie uzależnieni od narkotyku, postanawiają pewnego dnia zająć się jego dystrybucją – zarobione w ten sposób pieniądze posłużą kiedyś do realizacji marzeń.
Harry ma też samotną matkę, Sarę, która całe dnie spędza w fotelu uzależniona od telewizji. Gdy zostaje zaproszona do wzięcia udziału w swoim ukochanym programie, postanawia poddać się drakońskiej diecie. Nieświadomie uzależnia się od pigułek z amfetaminą, przepisanych jej przez podejrzanego konowała. Wszyscy bohaterowie chcą za wszelką cenę wyrwać się ze szponów obezwładniającej swą beznadzieją rzeczywistości i pokazać, że stać ich na więcej. W końcu mieszkają w Ameryce, zbudowanej na marzeniach o lepszym świecie i dającej same szanse, które aż się proszą o wykorzystanie.
Na pierwszy rzut oka jest to film o uzależnieniach. Ale tak naprawdę jest to bardzo dosadna i głęboka analiza ludzkiej kondycji (nawet nie moralnej, lecz po prostu życiowej) i umiejętności stawiania czoła rozczarowaniom, które powstają w wyniku zderzenia marzeń z rzeczywistością. Pierwszym krokiem, po uświadomieniu sobie prawdy o świecie zbyt opornym na kształtowanie, jest eskapizm. Powstają obsesje, z którymi walka skazana jest na niepowodzenie – mosty, wiodące z powrotem do rzeczywistości, płoną jeden za drugim, razem z kolejnymi porcjami zażywanego narkotyku. Najlepszy sposób na uporanie się z pokusą według słów Oscara Wilde’a, czyli uległość wobec niej, jest tu najgorszym możliwym rozwiązaniem. Eskapistyczne uzależnienia, czyli placebo na rzeczywistość, tylko pozornie wiodą na szczyt. Tak naprawdę kierują w przepaść, na dnie której czeka szpital psychiatryczny, elektrowstrząsy, amputacja, więzienie i całkowite poniżenie. Każdy chce być szczęśliwy, ale dążenie do niego nie może biec w oderwaniu od interakcji ze światem. Gdy zamkniemy się w we własnych bańkach (osobnych kadrach, których Aronofsky tak często używa w filmie) skończymy na dnie owej przepaści. Zbrukani, połamani, poniżeni, zdehumanizowani, sprowadzeni do roli przedmiotu, pustej skorupy bez krzty człowieczeństwa. Tak jak każdy z bohaterów filmu – zwijający się pod koniec do pozycji embrionalnej i tłumiący wewnętrzny krzyk.
„Requiem dla snu” to film bardzo trudny i niewygodny. Uderza w odbiorcę tak mocno, że sprawia niemal fizyczny ból. Kino od zawsze było sposobem ucieczki od szarości świata. A film Aronofsky’ego, który traktuje o eskapizmie bezpośrednio, sam jest jego największą demaskacją.
koniec
9 listopada 2019

Komentarze

10 XI 2019   16:39:25

Rozmawiałem kiedyś z kolegą, że istnieją filmy, które obowiązkowo powinno pokazywać się młodym ludziom w liceum, i organizować po seansie dyskusję wokół nich. „Requiem dla snu” jest bez wątpienia takim właśnie filmem.

10 XI 2019   22:23:29

Zgadzam się. Zamiast gadać, jakie to narkotyki są złe, po prostu zafundować dzieciakom seans.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Pogrzeb marzeń
— Mateusz Droba

Z tego cyklu

Kevin Smith. Sprzedawcy 2
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Jay i Cichy Bob kontratakują
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Dogma
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. W pogoni za Amy
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Szczury z supermarketu
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Sprzedawcy
— Marcin Knyszyński

Richard Kelly. Pułapka
— Marcin Knyszyński

Richard Kelly. Koniec świata
— Marcin Knyszyński

Richard Kelly. Donnie Darko
— Marcin Knyszyński

Alejandro González Iñárritu. Zjawa
— Marcin Knyszyński

Tegoż twórcy

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

NajAmerican Film Festival 2017
— Jarosław Robak, Kamil Witek

Esensja ogląda: Październik 2014 (1)
— Kamil Witek, Konrad Wągrowski, Jarosław Loretz, Piotr Dobry

Esensja ogląda: Czerwiec 2014 (2)
— Sebastian Chosiński, Piotr Dobry, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Źródła
— Grzegorz Fortuna

Czarny łabędź, biały łabędź
— Krzysztof Czapiga

Padłeś? Powstań!
— Jakub Gałka

Pokłon dla zawodnika
— Przemysław Pieniążek

Aronofsky’ego sposób na śmierć
— Konrad Wągrowski

Nowości: Grudzień 2003 – Fantastyka na DVD
— Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Niekoniecznie jasno pisane: Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Beznadziejna piątka
— Marcin Knyszyński

Oto koniec znanego nam świata
— Marcin Knyszyński

Po komiks marsz: Kwiecień 2024
— Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch

Miecze i sandały
— Marcin Knyszyński

Z rodzynkami, czy bez?
— Marcin Knyszyński

Hola, hola, panie Straczynski!
— Marcin Knyszyński

Żadna dziura nie jest dość głęboka
— Marcin Knyszyński

Uczta ekstremalna
— Marcin Knyszyński

Straczynski Odnowiciel
— Marcin Knyszyński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.