Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Rian Johnson
‹Na noże›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNa noże
Tytuł oryginalnyKnives Out
Dystrybutor Monolith
Data premiery29 listopada 2019
ReżyseriaRian Johnson
ZdjęciaSteve Yedlin
Scenariusz
ObsadaAna de Armas, Don Johnson, Jamie Lee Curtis, Toni Collette, Chris Evans, Daniel Craig, Edi Patterson, Michael Shannon
MuzykaNathan Johnson
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania130 min
Gatunekdramat, komedia, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Klasyczny whodunit w nowej szacie
[Rian Johnson „Na noże” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Rian Johnson bierze na tapet opowieść w stylu Agathy Christie, sprytnie nadając jej współczesnego sznytu, bawiąc się schematami i umiejętnie serwując zwroty akcji, nie zapominając o przesłaniu.

Konrad Wągrowski

Klasyczny whodunit w nowej szacie
[Rian Johnson „Na noże” - recenzja]

Rian Johnson bierze na tapet opowieść w stylu Agathy Christie, sprytnie nadając jej współczesnego sznytu, bawiąc się schematami i umiejętnie serwując zwroty akcji, nie zapominając o przesłaniu.

Rian Johnson
‹Na noże›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNa noże
Tytuł oryginalnyKnives Out
Dystrybutor Monolith
Data premiery29 listopada 2019
ReżyseriaRian Johnson
ZdjęciaSteve Yedlin
Scenariusz
ObsadaAna de Armas, Don Johnson, Jamie Lee Curtis, Toni Collette, Chris Evans, Daniel Craig, Edi Patterson, Michael Shannon
MuzykaNathan Johnson
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania130 min
Gatunekdramat, komedia, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
„Na noże” to z pewnością jedna z większych filmowych przyjemności tegorocznej jesieni. Rian Johnson, reżyser wzbudzającego tyle emocji „Ostatniego Jedi” przygotował (odpowiada tu zarówno za scenariusz, jak i reżyserię) misterną, zajmującą i zabawną opowieść kryminalną w stylu Agathy Christie. Dodajmy, że mocno uwspółcześnionej Agathy Christie – bo mimo tego, że mamy tu klasycznie stary dom, grupę domowników i morderstwo nestora rodu, o które podejrzewani są wszyscy obecni na przyjęciu, to jednak całość tej opowieści jest ujęta z dystansem, przymrużeniem oka, a film pełen jest popkulturowych nawiązań, humoru, a nawet nie zabraknie w nim aktualnego społecznego przesłania.
Zaczyna się jednak klasycznie. Harlan Thrombey (Christopher Plummer), milioner, wzięty autor kryminałów, zostaje znaleziony martwy w swym pokoju po własnej imprezie urodzinowej, gdy w towarzystwie rodziny świętował 85. rocznicę przyjścia na świat. Wszystko wskazuje na samobójstwo, ale pewne poszlaki nieco niepokoją. Przed tragedią Thrombey wzywał do swego pokoju kolejnych członków rodziny – córkę (Jamie Lee Curtis), zięcia (Don Johnson), syna (Michael Shannon), synową (Toni Colette), wnuka (Chris Evans), by oznajmić im, jakie ma plany wobec nich w kontekście swego wielkiego majątku. Choć w czasie przesłuchań policyjnych wszyscy starają się trzymać dobrą minę do złej gry, to jednak do śledczych zaczynają docierać informacje, że decyzje pisarza niekoniecznie mogły zadowolić rodzinę. Wszystko zresztą wyjdzie na jaw podczas odczytania testamentu, które będzie dla wszystkich szokiem. Czy ktoś z nich jest mordercą? A może w zbrodnię zaplątana jest pielęgniarka (Ana de Armas), która jako jedna z ostatnich widziała Thrombeya żywego? Tę zagadkę ma wyjaśnić znamienity detektyw Benoit Blanc (Daniel Craig), przed którym stoi jeszcze jedna tajemnica do odgadnięcia. Otóż, nie ma pojęcia kto i dlaczego właściwie wynajął go do tej sprawy…
Mamy tu więc do czynienia z tradycyjnym, jak to mówią Brytyjczycy, „whodunit”. Kto zabił. Wszyscy są podejrzani, wszyscy mają motyw. Zapowiada się klasyczna opowieść, śledzenie tropów i ostateczne odsłonięcie wielkiej tajemnicy w finałowej kulminacji. Ale jednak nie, nie będzie to takie proste. Johnson rezygnuje z właściwej dla takich historii jedności miejsca i akcji, rozciąga opowieść na kilka dni, wyciąga bohaterów z domu na miejskie ulice, a mniej więcej w połowie seansu zaskakująco odsłania co najmniej połowę swych kart. Sprytnie kluczy, zmieniając postrzeganie swych bohaterów przez widza. Choć do rodzinki zbyt wiele sympatii nie czujemy od początku, to nie mamy pewności co powinniśmy myśleć o niektórych ich przedstawicielach, z pewnością też zawahamy się w ocenie sympatycznej pokojówki. Najlepiej wychodzi jednak wizja samego detektywa, kapitalnie odgrywanego przez Craiga – raz mamy wrażenie, że mamy do czynienia ze współczesnym Herculesem Poirot, chwilę później wydaje nam się, że bliżej mu do Jacquesa Clouseau. Jaki jest naprawdę – to jedna z zagadek tego filmu.
Fenomenalne jest też to, jak do w gruncie rzeczy lekkiej fabuły udaje się wpleść całkiem współczesny, poważny wątek – kwestię finansowego rozwarstwienia. Rodzina symbolizuje jeden procent milionerów, pielęgniarka Marta reprezentuje „the other 99%”. Finał filmu będzie sprytnym komentarzem do całej kwestii nierówności majątkowych, problemów emigracji, nie odbierając jednak filmowi jego kryminalno-rozrywkowego charakteru.
Ale największą zaletą „Na noże” wydaje mi się samodyscyplina scenarzysty, który doskonale wie, ile powinno być zwrotów akcji, by historia zaskakiwała, ale nadal miała sens. I Rianowi Johnsonowi udaje się nie iść „o jeden zwrot za daleko”. A to cenna umiejętność, której przecież nieraz nie posiadali tej klasy twórcy jak Harlan Coben czy Jeffery Deaver. „Na noże” to z pewnością jeden z najlepszych scenariuszy 2019 roku, na dodatek zagrany finezyjnie przez ekipę świetnych aktorów z różnych pokoleń – jeden z obowiązkowych seansów tego roku.
koniec
16 grudnia 2019

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Krótko o filmach: Gwiezdne wojny: Ostatni Jedi
— Marcin Osuch

Remanent filmowy 2017
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Grzegorz Fortuna, Adam Kordaś, Marcin Osuch, Jarosław Robak, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Poczuć się jak dziesięciolatek
— Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Styczeń 2013 (Kino)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Piotr Dobry, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Alicja Kuciel, Beatrycze Nowicka, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Grudzień 2012 (Kino)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Jakub Gałka, Jarosław Loretz, Marcin T.P. Łuczyński, Daniel Markiewicz, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Listopad 2012 (Kino)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Mateusz Kowalski, Gabriel Krawczyk, Alicja Kuciel, Patrycja Rojek

Diagramy ze słomek
— Karol Kućmierz

Tegoż autora

Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski

Statek szalony
— Konrad Wągrowski

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

Migające światła
— Konrad Wągrowski

Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski

Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski

Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski

Kac Vegas w Zakopanem
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.