Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Kevin Smith
‹Dogma›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDogma
Dystrybutor Prestige
Data premiery8 grudnia 2000
ReżyseriaKevin Smith
ZdjęciaRobert D. Yeoman
Scenariusz
ObsadaMatt Damon, Ben Affleck, George Carlin, Bud Cort, Linda Fiorentino, Janeane Garofalo, Jason Lee, Alan Rickman, Jason Mewes, Kevin Smith, Chris Rock, Salma Hayek, Alanis Morissette
MuzykaHoward Shore
Rok produkcji1999
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania130 min
WWW
Gatunekkomedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Do sedna: Kevin Smith. Dogma
[Kevin Smith „Dogma” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W 1999 roku znowu mieliśmy okazję odwiedzić View Askewniverse, czyli fikcyjny, filmowy świat wykreowany przez Kevina Smitha. Czwarty film twórcy „Sprzedawców” narobił większego szumu niż wszystkie poprzednie razem wzięte – został uznany jednym z najbardziej antykatolickich filmów wszech czasów. Bóg jest kobietą i lubi grać w „skee-ball”, apostołów było trzynastu a Jezus Chrystus był czarny i miał rodzeństwo. No bo niby dlaczego nie? A to ledwie początek.

Marcin Knyszyński

Do sedna: Kevin Smith. Dogma
[Kevin Smith „Dogma” - recenzja]

W 1999 roku znowu mieliśmy okazję odwiedzić View Askewniverse, czyli fikcyjny, filmowy świat wykreowany przez Kevina Smitha. Czwarty film twórcy „Sprzedawców” narobił większego szumu niż wszystkie poprzednie razem wzięte – został uznany jednym z najbardziej antykatolickich filmów wszech czasów. Bóg jest kobietą i lubi grać w „skee-ball”, apostołów było trzynastu a Jezus Chrystus był czarny i miał rodzeństwo. No bo niby dlaczego nie? A to ledwie początek.

Kevin Smith
‹Dogma›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDogma
Dystrybutor Prestige
Data premiery8 grudnia 2000
ReżyseriaKevin Smith
ZdjęciaRobert D. Yeoman
Scenariusz
ObsadaMatt Damon, Ben Affleck, George Carlin, Bud Cort, Linda Fiorentino, Janeane Garofalo, Jason Lee, Alan Rickman, Jason Mewes, Kevin Smith, Chris Rock, Salma Hayek, Alanis Morissette
MuzykaHoward Shore
Rok produkcji1999
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania130 min
WWW
Gatunekkomedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Dwaj aniołowie, Gregorianin Bartleby i Loki (który był ognistym mieczem Jahwe i odpowiada między innymi za wydarzenia w Sodomie i Gomorze) zbuntowali się przed eonami i wymówili posłuszeństwo Bogu. Zesłani zostali za to do Wisconsin, miejsca gorszego niż piekło i w ludzkich ciałach wiodą swą nudną, upokarzającą egzystencję. Gdy pewien ekscentryczny biskup z New Jersey postanawia w ramach „promocji katolicyzmu” udzielić wszystkim chętnym odpustu absolutnego, zesłańcy postanawiają wykorzystać tę szansę. Jeśli im się uda oznaczać to będzie podważenie dogmatu o nieomylności Boga i „koniec wszelkiego istnienia”. Z Niebios przybywa zatem anioł Metatron – „głos Boga”, aby zlecić wybrańcowi misję powstrzymania buntowników. Dokonać ma tego Bethany, trzydziestokilkuletnia ateistka, której pomagać będzie dwóch „proroków, godnych swoich czasów” (Jay i Cichy Bob – wiadomo). W całą tę aferę wmiesza się także demon Azrael, który ma swoje własne niecne plany; apostoł Rufus, o którym nie przeczytacie w Nowym Testamencie, bo jest czarny a także jedna z Muz, dorabiająca jako striptizerka. Wszyscy ruszają do New Jersey, gdzie w dniu odpuszczenia grzechów, dojdzie do niesamowitych wydarzeń.
Pomysł na „Dogmę” powstał jeszcze przed rozpoczęciem realizacji „Sprzedawców”. Dopiero jednak ciepłe przyjęcie „W pogoni za Amy” i nawiązanie szerokich kontaktów w filmowym świecie utwierdziło Smitha w przekonaniu, że przyszedł wreszcie odpowiedni czas. Reżyser jest osobą wierzącą, co sam przyznaje i jego celem nie była krytyka wiary i religii katolickiej. Jeśli już to samych katolików i ich ślepego, bezrefleksyjnego trwania w jednej, wyuczonej i niemożliwej do zmiany pozie. Bartleby i Loki co chwila demaskują ludzką hipokryzję, dewocję, wiarę na pokaz i przywiązanie do pustych gestów. Pustych, bo wykonywanych bezmyślnie, z przyzwyczajenia, czasem ze strachu lub ignorancji. Oto rzesze grzeszników, cudzołożników, oszustów, złodziei, kłamców i zbrodniarzy chodzących co niedziela do kościoła „bo zawsze tak robili” i mających nadzieję, że nieważne co złego w życiu uczynią, będzie im wybaczone.
Dostaje się też samym katolickim dogmatom i utartym schematom, które z racjonalnego punktu widzenia trudno interpretować inaczej niż zwykłe ludzkie chciejstwo i relikt dawnych czasów. Dlaczego wyobrażamy sobie Boga jako mężczyznę? Dlaczego wśród apostołów nie ma ani jednego Murzyna? Dlaczego kobiety przedstawiane są w Biblii jako źródło wszelkiego zła, gorsze niż cała armia heretyków? Dlaczego religia katolicka to zawsze w pierwszej kolejności Golgota, śmierć na krzyżu, cierpienie, zakazy, nakazy i ciągła smuta? Czemu nie impreza do rana w Kanie Galilejskiej, czemu nie radość i czerpanie otuchy z cudów Jezusa, czemu nie „koleżka Chrystus” jakiego zaprezentował biskup z New Jersey? To tylko kilka retorycznych pytań jakie zadaje Smith w „Dogmie” – jest ich o wiele więcej. Reżyser nie chce odpowiedzi, same te pytania mają dać nam do myślenia.
Najważniejsze jest bowiem właśnie to, kto te pytania zadaje i w jaki sposób. Wiemy przecież dobrze, że u samych podstaw religii katolickiej nie stoją tak banalne problemy i dylematy o jakich napisałem w poprzednim akapicie. Tajemnica wiary, jej filozofia i cała teologiczna podbudowa nie są tym, czym się interesuje i o czym rozmawia na co dzień przeciętny człowiek, szeregowy wierny i członek Kościoła. Jedzenie mięsa w piątek, zakaz Halloween, odbębnienie spowiedzi na Wielkanoc, seks przedmałżeński, to straszne LGBT i prezenty na I Komunię Świętą – to jest powszedniość dialogu na temat wiary i religii. I tak samo, bo bardzo prosto, momentami prostacko, ale szczerze i prawdziwie, czasem celowo dosadnie, rozmawia z widzem Kevin Smith. To, jak zareagujesz, mówi o tobie, nie o filmie.
„Dogma” wzbudziła oczywiście olbrzymie kontrowersje. Była szeroko oprotestowywana a pod kinami gromadziły się tłumy z transparentami. Ba, Kevin Smith też brał w nich udział trzymając napis „Dogma is dog shit!” i obserwując zachowania tych, którzy zostali filmem obrażeni – nawet, gdy go nie widzieli. W 2001 roku w Polsce również wysłano całkiem sporo doniesień do najróżniejszych prokuratur, a ludzie podpisywali się pod petycjami o wycofanie filmu z dystrybucji w strachu o całkowitą demoralizację młodzieży, upadek wartości i apokalipsę. A ludzie do kin i tak chodzili – film miał w Polsce naprawdę sporą widownię, a pracownicy kin żartowali, że ludzi na seansach było mniej tylko w te dni, w których w telewizji skakał Adam Małysz. Ciekawe jak bywało w niedziele?
koniec
8 sierpnia 2020

Komentarze

« 1 2
09 VIII 2020   21:50:20

@El Legarto Jeśli nie oglądałeś "Żywotu Briana" to nadrób to jak najszybciej. Chyba najlepszy film Pythonów, w przeciwieństwie do "Dogmy" jest naprawdę zabawny, szczególnie jeśli lubisz absurdalny humor, podszyty ironią i sarkazmem. Podobno zdaniem niektórych jest obrazoburczy, ale ja tak nie uważam - to inteligentna szydera z ludzi, z ich płytkości i głupoty, nie z religii.

06 IV 2022   13:59:25

Hm jeśli katolicyzm to smuta i uparte trzymanie się schematów to czym jest protestantyzm? przecież tam nie ma żadnej nadziei i radości

« 1 2

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Z religii też można się pośmiać
— Eryk Remiezowicz

Z tego cyklu

Kevin Smith. Sprzedawcy 2
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Jay i Cichy Bob kontratakują
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. W pogoni za Amy
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Szczury z supermarketu
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Sprzedawcy
— Marcin Knyszyński

Richard Kelly. Pułapka
— Marcin Knyszyński

Richard Kelly. Koniec świata
— Marcin Knyszyński

Richard Kelly. Donnie Darko
— Marcin Knyszyński

Alejandro González Iñárritu. Zjawa
— Marcin Knyszyński

Alejandro González Iñárritu. Birdman
— Marcin Knyszyński

Tegoż twórcy

2. American Film Festiwal: Dzień trzeci
— Kamil Witek

Let us fuck!
— Konrad Wągrowski

SPF – Subiektywny Przegląd Filmów (5)
— Jakub Gałka

Randal i Dante kontratakują
— Kamil Witek

Nowe oblicze Kevina Smitha
— Piotr Dobry

Najnowszy film Kevina Smitha
— Michał Młotek

Krótko o filmach: Październik 2001
— Michał Chaciński, LV-426

Tegoż autora

Niekoniecznie jasno pisane: Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Beznadziejna piątka
— Marcin Knyszyński

Oto koniec znanego nam świata
— Marcin Knyszyński

Po komiks marsz: Kwiecień 2024
— Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch

Miecze i sandały
— Marcin Knyszyński

Z rodzynkami, czy bez?
— Marcin Knyszyński

Hola, hola, panie Straczynski!
— Marcin Knyszyński

Żadna dziura nie jest dość głęboka
— Marcin Knyszyński

Uczta ekstremalna
— Marcin Knyszyński

Straczynski Odnowiciel
— Marcin Knyszyński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.