Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Aaron Guzikowski
‹Wychowane przez wilki›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWychowane przez wilki
Tytuł oryginalnyRaised by Wolves
Dystrybutor HBO GO
Data premiery4 września 2020
TwórcaAaron Guzikowski
ReżyseriaRidley Scott, Luke Scott, Sergio Mimica-Gezzan, Alex Gabassi, James Hawes
ZdjęciaDariusz Wolski, Ross Emery, Erik Messerschmidt
Scenariusz
ObsadaIvy Wong, Travis Fimmel, Aasiya Shah, Amanda Collin, Abubakar Salim, Winta McGrath, Niamh Algar
MuzykaBen Frost, Marc Streitenfeld
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiUSA
SerialWychowane przez wilki, Sezon 1
Liczba odcinków10
Czas trwania odcinka42−55 min
Gatunekdramat, SF
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Wychowane przez wilki: Odc. 8. Mętlik w głowie
[Aaron Guzikowski „Wychowane przez wilki” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Oczywiście nie jest niczym złym, że twórcy „Wychowanych przez wilki” wprowadzają kolejne komplikacje do fabuły i próbują sprawić, aby zachowanie bohaterów było trudne do przewidzenia. Staje się to jednak problemem, gdy widzom coraz trudniej dostrzec jakąkolwiek logikę w rozwoju kluczowych wątków.

Marcin Mroziuk

Wychowane przez wilki: Odc. 8. Mętlik w głowie
[Aaron Guzikowski „Wychowane przez wilki” - recenzja]

Oczywiście nie jest niczym złym, że twórcy „Wychowanych przez wilki” wprowadzają kolejne komplikacje do fabuły i próbują sprawić, aby zachowanie bohaterów było trudne do przewidzenia. Staje się to jednak problemem, gdy widzom coraz trudniej dostrzec jakąkolwiek logikę w rozwoju kluczowych wątków.

Aaron Guzikowski
‹Wychowane przez wilki›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWychowane przez wilki
Tytuł oryginalnyRaised by Wolves
Dystrybutor HBO GO
Data premiery4 września 2020
TwórcaAaron Guzikowski
ReżyseriaRidley Scott, Luke Scott, Sergio Mimica-Gezzan, Alex Gabassi, James Hawes
ZdjęciaDariusz Wolski, Ross Emery, Erik Messerschmidt
Scenariusz
ObsadaIvy Wong, Travis Fimmel, Aasiya Shah, Amanda Collin, Abubakar Salim, Winta McGrath, Niamh Algar
MuzykaBen Frost, Marc Streitenfeld
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiUSA
SerialWychowane przez wilki, Sezon 1
Liczba odcinków10
Czas trwania odcinka42−55 min
Gatunekdramat, SF
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Nie ulega wątpliwości, że odrobina szaleństwa u jakiejś postaci może uczynić ją nawet znacznie bardziej interesującą. Z uwagę obserwujemy więc coraz dalej postępujące zmiany w zachowaniu Marcusa, który pod wpływem słyszanego w głowie głosu zaczyna wyraźnie skłaniać się ku wierze w Sola. Z zadziwieniem obserwujemy też, jak były ateista żarliwie się modli i jeszcze próbuje do tego przekonać swą żonę. W dodatku powracające koszmary zdają się stopniowo wpędzać go w stan paranoi. W związku z tym wszystkim rośnie też napięcie między tym dwojgiem, bo Sue nie chce porzucić ich wcześniejszego planu ucieczki od mitraistów. Wyraźnie dojrzewa w niej jednak przekonanie, że Marcus nie jest już tym samym człowiekiem co wcześniej, a dla niej najważniejszy na świecie staje się Paul. Zdajemy sobie sprawę, że wybór między ukochanym mężczyzną a przybranym dzieckiem nie jest dla Sue prosty, ale dalszy rozwój wydarzeń zdaje się potwierdzać słuszność jej oceny sytuacji.
Zabieg, który w miarę dobrze sprawdza się w przypadku kreowania wizerunku Marcusa, nie jest równie skuteczny, gdy – cóż z tego, że w nieco zmodyfikowanej wersji – dotyczy zbyt wielu postaci. I tak obserwujemy Matkę, która dociera do szczątków Arki, aby usunąć skutki doznanych uszkodzeń – zarówno tych czysto mechanicznych, jak i mających wpływ na jej główne systemy. Już wcześniej mogliśmy mieć wątpliwości, czy oprogramowanie androidki działa prawidłowo, a teraz jesteśmy świadkami daleko posuniętych zmian w jej zachowaniu. W tym przypadku pytanie brzmi, czy to zamierzony efekt działań jej twórcy, czy może jednak wpływ czegoś z Keplera-22b. Nie zmienia to tego, że cała ta przemiana Matki przynajmniej na razie wydaje się dość naciąganym pomysłem.
Zupełnie nieprzekonująco jest zaś poprowadzony wątek Ojca. Po przeprogramowaniu wykonuje on bowiem jedynie proste czynności, a i przy nich czasem szwankuje. Kompletnie niezrozumiałe jest więc, jakim cudem nagle odzywa się w nim swoisty instynkt łowiecki, każący ścigać mu zbiegłego z osady Campiona. Pamiętamy przecież, że – w odróżnieniu od Matki – ten android nie był stworzony do walki! No ale cóż, widocznie twórcom serialu zamarzyła się scena nawiązująca do „Lśnienia”…
W efekcie niestety można odnieść wrażenie, że szaleństwo zatacza na ekranie zbyt szerokie kręgi, a jednocześnie twórcy nie mają sensownych pomysłów na zagospodarowanie większości postaci. Najlepszym przykładem jest tutaj Tempest, która wyrusza na poszukiwania Matki, a jej spotkanie z androidką trwa dosłownie chwilę i wkrótce potem dziewczyna znowu znika nie wiadomo gdzie. Na plus tego odcinka wypada natomiast zaliczyć to, że istotniejszą rolę w wydarzeniach znowu odgrywa Campion. Z zainteresowaniem bowiem obserwujemy zmieniające się i cały czas niejednoznaczne relacji między nim a Paulem. Pozostaje mieć więc nadzieję, że potencjał tkwiący w tych postaciach zostanie jeszcze dobre wykorzystany.
koniec
23 października 2020

Komentarze

23 X 2020   11:28:05

Nie chciałbym psuć zabawy, ale radziłbym porzucić nadzieję na jakiekolwiek dobre wykorzystanie jakiegokolwiek potencjału tkwiącego w tym serialu. Według mnie wrażenie, że "coraz trudniej dostrzec jakąkolwiek logikę w rozwoju kluczowych wątków" narasta w nim od samego początku osiągając kulminację w jego zakończeniu. To jest po prostu kliniczny przykład serialu z którym wielu miłośników science fiction wiązało zbyt duże nadzieje na dobrą i niegłupią rozrywkę. Niektórzy do tej pory nie mogą się pogodzić z rzeczywistością i brną w przeróżne "podskórne" interpretacje jakiż to "wspaniały" choć na pierwszy rzut oka niedostrzegalny jest "ukryty wymiar" sensów i znaczeń tego tworu. Nie wiem, może faktycznie nie starczyło mi wyobraźni by pojąć "geniusz" scenarzystów, ale raczej skłaniałbym się ku temu, że mamy do czynienia ze zwyczajną porażką, która zaczyna obrastać swoistą "mitologią wyznawców".

Ps. Nie uśmiał się Szanowny Recenzent widząc jak Matka spotyka w szczątkach arki Krytena? Ten kompletny brak logiki w sprawach dużych i małych jest znakiem firmowym tej produkcji - najpierw od początku mamy do czynienia z praktycznie nieodróżnialnymi na pierwszy rzut oka od ludzi androidami (przynajmniej poza fazą bojową Matki) gdy nagle nie z tego ni z owego okazuje się, że akurat androidy medyczne arki to nie wiedzieć czemu jakieś krytenopodbne kanciaste modele...

23 X 2020   12:41:13

Dokładnie również takie mam wrażenie. Miałem nadzieję, naprawdę duże. Niestety już od pierwszego odcinka zacząłem tracić nadzieję.
Potem oglądałem już siłą rozpędu ( jednak nie doszedłem do etapu "drinking game"). Generalnie ten film udaje - mielizny scenariusza udają głębię intelektualną a jak to się nie udaje zawsze można pokazać chmury zsuwające się z gór...

23 X 2020   13:01:06

Ja nie robiłam sobie szczególnej nadziei, pamiętając choćby Prometeusza i pokrewne, ale jak widać nawet o nisko postawiony próg się można potknąć.

23 X 2020   13:05:09

Nadzieja umiera ostatnia, więc pewnie drugi sezon jednak obejrzę - nawet mimo mielizn scenariusza oraz raczej irytujących niż interesujących nawiązań do znanych filmów. Obawiam się tylko, czy z tych wszystkich klocków wrzuconych w finałowym odcinku (recenzja oczywiście wkrótce się ukaże) da się w ogóle stworzyć coś w miarę spójnego. Ale o tym, że to bardziej przedsięwzięcie biznesowe niż wydarzenie artystyczne chyba nie trzeba nikogo przekonywać.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.