Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

‹Des›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDes
Tytuł oryginalnyDes
Dystrybutor HBO GO
Data premiery14 września 2020
ReżyseriaLewis Arnold
ZdjęciaMark Wolf
Scenariusz
ObsadaVictor Jenkins, Daniel Mays, Jason Watkins, Ron Cook, Barry Ward, Faye McKeever, Ben Bailey Smith, Bronagh Waugh
MuzykaSarah Warne
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiWielka Brytania
Liczba odcinków3
Czas trwania odcinka48 min
Gatunekbiograficzny, dramat, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Samotność może pomieszać w głowie
[„Des” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Od czasu procesu Adolfa Eichmanna wiemy, że Zło potrafi przybrać bardzo banalną postać. Na przykład wcielić się w człowieka pokroju Dennisa Nilsena, na którego prawdopodobnie dziewięćdziesiąt dziewięć procent mijających go na ulicy osób nie zwróciłoby uwagi. A jednak okazał się on jednym z najokrutniejszych seryjnych morderców w dziejach Wielkiej Brytanii. O nim opowiada wyprodukowany przez ITV miniserial „Des” Lewisa Arnolda.

Sebastian Chosiński

Samotność może pomieszać w głowie
[„Des” - recenzja]

Od czasu procesu Adolfa Eichmanna wiemy, że Zło potrafi przybrać bardzo banalną postać. Na przykład wcielić się w człowieka pokroju Dennisa Nilsena, na którego prawdopodobnie dziewięćdziesiąt dziewięć procent mijających go na ulicy osób nie zwróciłoby uwagi. A jednak okazał się on jednym z najokrutniejszych seryjnych morderców w dziejach Wielkiej Brytanii. O nim opowiada wyprodukowany przez ITV miniserial „Des” Lewisa Arnolda.

‹Des›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDes
Tytuł oryginalnyDes
Dystrybutor HBO GO
Data premiery14 września 2020
ReżyseriaLewis Arnold
ZdjęciaMark Wolf
Scenariusz
ObsadaVictor Jenkins, Daniel Mays, Jason Watkins, Ron Cook, Barry Ward, Faye McKeever, Ben Bailey Smith, Bronagh Waugh
MuzykaSarah Warne
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiWielka Brytania
Liczba odcinków3
Czas trwania odcinka48 min
Gatunekbiograficzny, dramat, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Nie są to oczywiście osoby, którymi należy się chwalić. Ale nie można też udawać, że nigdy nie istniały. Dlatego od dwudziestu już lat brytyjska sieć telewizyjna ITV realizuje fabularne miniseriale, których bohaterami są najgroźniejsi w dziejach Wysp seryjni mordercy. Poświęcony Szkotowi Dennisowi Nilsenowi „Des” jest dziewiątą produkcją w cyklu. Gwoli ścisłości: nie pierwszą poświęconą tej postaci, jego historię opowiedziano już trzy dekady temu w wyreżyserowanym przez Fhionę-Louise dramacie „Zimne światło dnia” („Cold Light of Day”, 1989), w którym w Desa – tak bowiem mówili o nim koledzy z pracy – wcielił się Bob Flag (Wielki Brat z ekranizacji „Roku 1984” autorstwa Michaela Radforda). Tym razem producenci rolę zwyrodniałego mordercy i nekrofila postanowili powierzyć… Davidowi Tennantowi, znanemu przede wszystkim z kilku sezonów „Doktora Who” (2005-2013).
Podstawowa akcja filmu rozgrywa się w ciągu zaledwie ośmiu miesięcy – zaczyna się 8 lutego 1983 roku, w dniu aresztowania Nilsena przez policję londyńską, kończy natomiast w październiku, kiedy to po procesie zostaje on skazany i umieszczony w więzieniu. Pomiędzy obserwujemy dochodzenie prowadzone pod nadzorem nadkomisarza Petera Jaya (w tej roli Daniel Mays), które ma dowieść prawdziwości słów, jakie funkcjonariusze usłyszeli od razu po zatrzymaniu Desa – że ma on na sumieniu piętnaście ofiar.
Nilsen urodził się pół roku po zakończeniu drugiej wojny światowej. Jego ojciec był Norwegiem, członkiem ruchu oporu, który trafił do Szkocji po tym, jak jego ojczyzna znalazła się po okupacją hitlerowską. W czasach szkolnych Dennis interesował się historią i sztuką, stronił za to od sportu. W czasie służby wojskowej zdał sobie sprawę ze swych homoseksualnych preferencji, które jednak ukrywał przed kolegami. Służył w tym czasie w zachodnich Niemczech, Norwegii, na Cyprze, nawet w Jemenie – słowem: niemal wszędzie tam, gdzie stacjonowały wojska brytyjskie.
Po jedenastu latach zrezygnował jednak z pracy w wojsku (gdzie był kucharzem) i wrócił do Szkocji. Pod koniec 1972 roku przeniósł się do Londynu, aby zostać… policjantem. W tym czasie stał się również stałym bywalcem klubów gejowskich; szukał trwalszych związków, ale każdy z nich szybko rozpadał się. Czuł też coraz większy dysonans między swoimi skłonnościami a powinnościami wynikającymi z noszenia munduru policyjnego – w efekcie po roku zrezygnował i znalazł etat w Komisji Zatrudnienia, gdzie z biegiem czasu piął się po szczeblach kariery. Uważano go za sumiennego i bardzo spokojnego pracownika, chociaż od bliższych kontaktów z kolegami i koleżankami z pracy raczej stronił. Zabijać zaczął pod koniec grudnia 1978 roku; jego zbrodniczy proceder trwał przez ponad cztery lata, aż w końcu przez przypadek wszystko wydało się w lutym 1983 roku. Prowadzącym dochodzenie policjantom trudno było uwierzyć w to, co słyszeli od zatrzymanego, zwłaszcza że o swoich zbrodniach mówił bez emocji, przyznając się do najbardziej nawet szokujących perwersji.
Film Lewisa Arnolda – mającego na koncie także inne znane w Polsce miniseriale, jak „Prey 2” (2015) czy „Cena milczenia” (2019) – jest niemal dokumentalnym odwzorowaniem śledztwa i procesu. Całość skupia się na trzech postaciach: co oczywiste głównie na samym Nilsenie, ale także na detektywie kierującym dochodzeniem oraz pisarzu Brianie Mastersie (wcielił się w niego Jason Watkins), który odwiedzał Desa w więzieniu, a dwa lata po jego skazaniu opublikował książkę „Zabójstwa dla towarzystwa”. To ona stała się właśnie podstawą fabuły miniserialu. W książce tej Masters stara się wniknąć w pokrętny umysł zbrodniarza i znaleźć odpowiedź na najbardziej oczywiste pytanie, czyli dlaczego zabijał? Ale również, dlaczego był tak okrutny, skoro przede wszystkim zależało mu na tym, aby… nie być samotnym? David Tennant, który na ekranie fizycznie prezentuje się dokładnie tak, jak w rzeczywistości wyglądał Nilsen – wspiął się na wyżyny sztuki aktorskiej. Jest przerażający, ale i hipnotyzujący, przekonywający i bezwzględny, wzbudzający zaufanie i…
Ilu naprawdę zamordował ludzi? Ile podjął prób nieudanych? Tego chce się dowiedzieć nadkomisarz Jay, który na dodatek, aby móc oskarżyć Nilsena o każdą z popełnionych zbrodni, musi zidentyfikować jego ofiary. A to po latach wydaje się zadaniem najtrudniejszym, tym bardziej że Des starał się skutecznie zacierać ślady. Oglądamy więc na ekranie walkę służb policyjnych o odkrycie prawdy.
Swój „bój” ze zbrodniarzem toczy również Brian Masters, dla którego spotkania z seryjnym mordercą są coraz bardziej obciążające psychicznie. To właśnie toczone przez nich rozmowy, będące najbardziej statycznymi scenami miniserialu, są jednocześnie w największym stopniu przejmującymi, po których trzeba długo dochodzić do siebie. Oczywiście nie da się w prosty sposób zestawić ze sobą czynów Adolfa Eichmanna – typowego zbrodniarza zza biurka, głównego konstruktora machiny, jaka doprowadziła do Holokaustu, który, jak przekonywał, „nigdy nikogo nie zabił” – i Dennisa Nilsena, mordującego własnoręcznie, a potem jeszcze ćwiartującego i palącego zwłoki. Obaj mają jednak pewną tożsamą cechę – są nijacy i banalni, „szarzy” i… koszmarnie racjonalni w swych absolutnie pokrętnych sposobach myślenia.
koniec
7 listopada 2020

Komentarze

09 XI 2020   00:09:38

Ale Tennant nie jest znany tylko z Dr Who, to jest jeden z najpopularniejszych aktorów w Wielkiej Brytanii. Oczywiście Who to jedna z jego bardziej znanych ról, ale podobnie można powiedzieć o każdym aktorze/aktorce, który/która wcielał się w tą rolę, co wiąże się z tym, że Doktor to kult nad kulty w Wielkiej Brytanii, chyba można porównywać z serią Bonda, jeśli chodzi o popularność aktorów.

Ale też zagrał w wielu filmach i serialach np. Broadchurch (chyba najbardziej znana rola obok Doktora Who), Jessice Jones, Dobry Omen z Martinem Sheenem, a ostatnio wielkim hitem w UK jest serial, gdzie ponownie spotkal się ze Sheenem , czyli Staged. Grają samych siebie, w mocno podkręconej wersji, czyli aktorów, którzy przygotowują sie do roli w sztuce teatralnej w dobie epidemii. No i sztuki teatralne biją też rekordy popularności, w których gra Szkot.

09 XI 2020   00:14:50

Oczywiście chodziło mi o Michaela Sheena, a nie Martina Sheena:)

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Fallout: Odc. 1. Odkrywanie realiów zniszczonego świata
Marcin Mroziuk

15 IV 2024

Po obejrzeniu pierwszego odcinka z jednej strony możemy poczuć się zafascynowani wizją postapokaliptycznego świata, w którym funkcjonują bardzo zróżnicowane, mocno od siebie odizolowane społeczności, z drugiej strony trudno nie ulec lekkiej dezorientacji, gdyż na razie brakuje jeszcze połączenia pomiędzy poszczególnymi wątkami.

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż autora

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Czekając na…
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.