Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 18 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Jewgienij Puzyriewski
‹Eksdziewczyna›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułEksdziewczyna
Tytuł oryginalnyБывшая
ReżyseriaJewgienij Puzyriewski
ZdjęciaDenis Alarcón Ramírez
Scenariusz
ObsadaWiera Kinczowa, Konstantin Biełoszapka, Siergiej Dwojnikow, Jekatierina Szumakowa, Żanna Daniłowa, Jelena Morozowa, Władimir Sieliezniow, Paweł Gołubiew, Anna Osipowa, Oleg Dulenin, Dmitrij Sawkin
MuzykaDmitrij Wichornow, Jesper Hansen
Rok produkcji2021
Kraj produkcjiRosja
Czas trwania88 min
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Uważaj z kim i jak!
[Jewgienij Puzyriewski „Eksdziewczyna” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Po wielu latach przygotowań Jewgienijowi Puzyriewskiemu udało się wreszcie zadebiutować na wielkim ekranie. Czy jest to debiut, jaki sobie wymarzył? Nakręcony za spore pieniądze widowiskowy horror – więc chyba tak. Czy zadowalający od strony artystycznej? Tu można by się już sprzeczać. Choć nie zmienia to faktu, że „Eksdziewczyna” potrafi zaintrygować i na dodatek trzyma w napięciu.

Sebastian Chosiński

East Side Story: Uważaj z kim i jak!
[Jewgienij Puzyriewski „Eksdziewczyna” - recenzja]

Po wielu latach przygotowań Jewgienijowi Puzyriewskiemu udało się wreszcie zadebiutować na wielkim ekranie. Czy jest to debiut, jaki sobie wymarzył? Nakręcony za spore pieniądze widowiskowy horror – więc chyba tak. Czy zadowalający od strony artystycznej? Tu można by się już sprzeczać. Choć nie zmienia to faktu, że „Eksdziewczyna” potrafi zaintrygować i na dodatek trzyma w napięciu.

Jewgienij Puzyriewski
‹Eksdziewczyna›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułEksdziewczyna
Tytuł oryginalnyБывшая
ReżyseriaJewgienij Puzyriewski
ZdjęciaDenis Alarcón Ramírez
Scenariusz
ObsadaWiera Kinczowa, Konstantin Biełoszapka, Siergiej Dwojnikow, Jekatierina Szumakowa, Żanna Daniłowa, Jelena Morozowa, Władimir Sieliezniow, Paweł Gołubiew, Anna Osipowa, Oleg Dulenin, Dmitrij Sawkin
MuzykaDmitrij Wichornow, Jesper Hansen
Rok produkcji2021
Kraj produkcjiRosja
Czas trwania88 min
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Wielbiciele mieszanki rosyjskiego horroru i thrillera mogą poczuć się wielce usatysfakcjonowani. W telewizji w ciągu ostatnich paru miesięcy pojawiły się takie seriale, jak „Sherlock w Rosji” (2020) Nurbeka Egena oraz – oparte na faktach – „Przełęcz Diatłowa” (2020) różnych autorów i „Czikatiło” (2021) Sarika Andreasiana. Do tego w kinach bądź na serwisach streamingowych oglądnąć można najnowsze premiery pełnometrażowe, jak „Wdowę” (2020) Iwana Minina czy właśnie – nakręconą za 50 milionów rubli – „Eksdziewczynę” Jewgienija Puzyriewskiego, która oficjalnej premiery doczekała się 11 marca tego roku. To kinowy debiut urodzonego w 1987 roku we wschodnioniemieckim Weimarze reżysera, który fachu uczył się w jekaterynburskim College’u Sztuki i Kultury (na wydziale reżyserii teatralnej). Po jego ukończeniu przeprowadził się do Moskwy, gdzie zajął się kręceniem reklam i wideoklipów. A potem, wraz z przyjaciółmi, założył firmę producencką Bad Diplodoc, by pod jej skrzydłami realizować także filmy fabularne.
Zaczął od krótkometrażówek. Pierwszą był dramat psychologiczny „Siostra” (2011); kolejne wykazywały już szczególne zainteresowanie Puzyriewskiego kinem stricte gatunkowym – mieszanką thrillera z filmem grozy. W tym stylu utrzymane były: trzymający w napięciu do ostatniej minuty „Był jego przyjacielem” (2015), jak również „Matka zawsze jest przy mnie” (2016), „Pod wodą” (2018) oraz „Wściekła” (2020). Nic zatem zaskakującego, że na ich twórcę zwrócili wreszcie uwagę profesjonalni producenci, którzy wraz z propozycją pracy podrzucili mu na biurko gotowy już scenariusz autorstwa Władimira Batramiejewa. To autor bardzo doświadczony; w biznesie kinematograficznym obecny od dwóch dekad, ale jak dotąd pracujący głównie na potrzeby „małego ekranu”. Wśród tytułów seriali, nad jakimi pracował, nie sposób znaleźć choćby jedno wybitne dzieło. Czy można było więc spodziewać się, że stanie się nim „Eksdziewczyna” – horror pomyślany jako połączenie młodzieżowego slashera z klasyką spod znaku Gogolewskiego „Wija”.
Bohaterami filmu są młodzi moskwianie, ludzie mający po dwadzieścia kilka lat. Tym bardziej dziwi fakt, że chociaż nie chodzą do pracy ani nawet nigdzie się nie uczą, pławią się – jak na warunki rosyjskie – w luksusach, mieszkając w piętrowych apartamentach w centrum miasta. Stać ich także na wieczory spędzane w drogich klubach. Można wziąć pod uwagę, że są na przykład „resortowymi dziećmi”, a ich ojcowie to oligarchowie, ale o tym też nie ma ani słowa. By zawiązać akcję, reżyser cofa się siedem lat wstecz. Aleksandr (Sasza) Komissarow i Oleg są szkolnymi kolegami, którzy sporo czasu poświęcają na aktywność w mediach społecznościowych. Przechwalają się przy tym, jak to nastolatkowie, swoimi sukcesami na polu miłosnym; na ich potwierdzenie umieszczają nawet zdjęcia (niemalże intymne) z dziewczynami, nie zdając sobie sprawy z tego, jakie to może nieść ze sobą konsekwencje. I przynosi, choć dopiero kilka lat później.
W czasie teraźniejszym Sasza i Oleg wciąż się przyjaźnią. Ten pierwszy spotyka się (ba! mieszka już w luksusowym apartamencie) z Jekatieriną Klimową; temu drugiemu wpadła w oko Jewgienija (Żenia) Wasniecowa. W czasie wieczoru w klubie Katia informuje znajomych, że zaręczyła się z Aleksandrem, na co zaskakująco reaguje Żenia. To zrozumiałe o tyle, że przed laty była dziewczyną Saszy; może więc teraz zazdrościć przyjaciółce (o co zresztą początkowo podejrzewa ją były chłopak). Ale to przecież nie ona umieszcza na jego profilu w sieci zdjęcie z piękną nieznajomą, które sugeruje, że parę łączyło coś więcej niż tylko przelotna znajomość. Aleksandr nie ma dobrego wyjaśnienia tej sytuacji, choć oczywiście zapewnia, że z osobą widoczną na fotografii nic go nie wiąże. Co z tego jednak, skoro to nie jedyne zdjęcie, jakie pojawia się w obiegu publicznym. Jekatierina jest coraz bardziej zdołowana, a Sasza coraz bardziej wściekły na Żenię, sądząc, że to ona chce stanąć na drodze jego szczęścia. Tyle że prawda okazuje się dużo bardziej skomplikowana. Zwłaszcza gdy…
…poszukując informacji na temat nieznajomej kobiety, Katia trafia na wiadomość, że tydzień wcześniej Masza Ozorienko w czasie uroczystości weselnej w jednej z moskiewskich restauracji najpierw zastrzeliła swego byłego narzeczonego Andrieja, a następnie popełniła samobójstwo. Najbardziej niezwykłe w tym wszystkim jest to, że jej zdjęcia na koncie Aleksandra zaczęły pojawiać się już po tym dramatycznym zdarzeniu. Jakby tego było mało, Klimowa zaczyna mieć przywidzenia; jakaś nieczysta siła zaczyna zagrażać jej bezpieczeństwu, a następnie bierze sobie na cel również jej bliskich – Saszę i Żenię. By ocalić życie, Jekatierina i Aleksandr muszą odpowiedzieć na pytanie, co tak naprawdę stało się z Maszą. I te właśnie fragmenty „Eksdziewczyny”, kiedy Puzyriewski rezygnuje z elementów typowych dla amerykańskich produkcji, są najciekawsze. Gdy akcja przenosi się poza stolicę. Gdy młodzi bohaterowie muszą szukać pomocy w cerkwi u zaprzyjaźnionego z nimi ojca Aleksieja.
Gdyby cały film utrzymany był w podobnym tonie – słowem: gdyby więcej było w nim rosyjskości niż amerykańskości – byłby na pewno bardziej udany. Ale wtedy raczej trudno byłoby przykuć nim uwagę widzów w Europie Zachodniej bądź Stanach Zjednoczonych, na co zapewne liczyli (liczą) producenci. W głównych rolach pojawili się aktorzy, którzy dopiero przecierają sobie drogi kariery. W Aleksandra wcielił się Konstantin Biełoszapka („Z dna na szczyt”), w Jekatierinę – Wiera (Panfiłowa) Kinczowa („Start-up”, „Wasia, na spacer!”), natomiast w Olega – Siergiej Dwojnikow („Młokos”, „Byk”, „Kadeci z Podolska”). Matkę Maszy zagrała Jelena Morozowa („Kwas”, „Kałasznikow”), z kolei ojca Aleksieja – Władimir Sieliezniow („W twoich oczach”, „Ratować Leningrad!”). Za zdjęcia odpowiadał doświadczony operator chilijskiego pochodzenia Denis Alarcón Ramírez („Lenin. Nieuchronność”, „Podrzutki”), a ścieżka dźwiękowa wyszła spod rąk dwóch kompozytorów – początkującego Dmitrija Wichornowa i mającego znacznie bogatszy dorobek Duńczyka Jespera Hansena („Narzeczona”), który dostarczył jednak tylko muzykę wybrzmiewającą w tle napisów.
koniec
25 kwietnia 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Fallout: Odc. 1. Odkrywanie realiów zniszczonego świata
Marcin Mroziuk

15 IV 2024

Po obejrzeniu pierwszego odcinka z jednej strony możemy poczuć się zafascynowani wizją postapokaliptycznego świata, w którym funkcjonują bardzo zróżnicowane, mocno od siebie odizolowane społeczności, z drugiej strony trudno nie ulec lekkiej dezorientacji, gdyż na razie brakuje jeszcze połączenia pomiędzy poszczególnymi wątkami.

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.