Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

‹Przełęcz Diatłowa›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPrzełęcz Diatłowa
Tytuł oryginalnyПеревал Дятлова
Dystrybutor TNT
ReżyseriaWalerij Fiedorowicz, Jewgienij Nikiszow, Paweł Kostomarow, Stiepan Gordiejew
ZdjęciaDawid Chajznikow, Gleb Fiłatow, Aleksiej Striełow
Scenariusz
ObsadaPiotr Fiodorow, Maria Ługowa, Andriej Dobrowolski, Maksim Kostromykin, Aleksiej Kirsanow, Paweł Worożcow, Iwan Mulin, Aleksandr Mietiołkin, Maria Macel, Irina Łukina, Maksim Jemieljanow, Jegor Bierojew, Jewgienij Antropow, Roman Jewdokimow, Jurij Diejniekin, Siergiej Szakurow, Władimir Simonow, Aleksiej Wiertkow, Jewgienij Tkaczuk, Aleksiej Bardukow, Azamat Nigmanow
MuzykaIgor Syczow
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiRosja
Liczba odcinków8
Czas trwania odcinka54 min
Gatunekhistoryczny, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Przełęcz Diatłowa: Odc. 4. Sorni-Naj
[„Przełęcz Diatłowa” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Jako że odcinek czwarty „Przełęczy Diatłowa” jest – siłą rzeczy – parzystym, oznacza to tyle, że jest w nim kontynuowany wątek wyprawy grupy kierowanej przez Igora Diatłowa na górę Otorten. Przez cały czas towarzyszymy turystom ze Swierdłowska, na których czyhają kolejne niebezpieczeństwa – zarówno naturalne, jak i sprowokowane przez człowieka.

Sebastian Chosiński

Przełęcz Diatłowa: Odc. 4. Sorni-Naj
[„Przełęcz Diatłowa” - recenzja]

Jako że odcinek czwarty „Przełęczy Diatłowa” jest – siłą rzeczy – parzystym, oznacza to tyle, że jest w nim kontynuowany wątek wyprawy grupy kierowanej przez Igora Diatłowa na górę Otorten. Przez cały czas towarzyszymy turystom ze Swierdłowska, na których czyhają kolejne niebezpieczeństwa – zarówno naturalne, jak i sprowokowane przez człowieka.

‹Przełęcz Diatłowa›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPrzełęcz Diatłowa
Tytuł oryginalnyПеревал Дятлова
Dystrybutor TNT
ReżyseriaWalerij Fiedorowicz, Jewgienij Nikiszow, Paweł Kostomarow, Stiepan Gordiejew
ZdjęciaDawid Chajznikow, Gleb Fiłatow, Aleksiej Striełow
Scenariusz
ObsadaPiotr Fiodorow, Maria Ługowa, Andriej Dobrowolski, Maksim Kostromykin, Aleksiej Kirsanow, Paweł Worożcow, Iwan Mulin, Aleksandr Mietiołkin, Maria Macel, Irina Łukina, Maksim Jemieljanow, Jegor Bierojew, Jewgienij Antropow, Roman Jewdokimow, Jurij Diejniekin, Siergiej Szakurow, Władimir Simonow, Aleksiej Wiertkow, Jewgienij Tkaczuk, Aleksiej Bardukow, Azamat Nigmanow
MuzykaIgor Syczow
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiRosja
Liczba odcinków8
Czas trwania odcinka54 min
Gatunekhistoryczny, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Wspomniałem już wcześniej, że twórcy serialu podzielili jego fabułę na dwa prowadzone równolegle wątki: odcinki nieparzyste opowiadają o śledztwie nadzorowanym przez majora KGB Olega Kostina, który stara się wyjaśnić przyczyny śmierci turystów; odcinki parzyste natomiast rekonstruują przebieg zakończonej dramatem wyprawy. Ich reżyserzy, czyli Paweł Kostomarow i Stiepan Gordiejew, nadali im formę typową dla dzieł radzieckich z końca lat 50. ubiegłego wieku: w tym klimacie utrzymane są zdjęcia (czarno-białe), napisy początkowe i końcowe, ścieżka dźwiękowa oraz format obrazu. Gdyby nie współcześni aktorzy – z najbardziej znanym Jegorem Bierojewem (wcielającym się w Siemiona Zołotariowa) – naprawdę można by pomyśleć, że to jakieś zapomniane dzieło kinematografii Kraju Rad sprzed paru dekad.
Akcja czwartego epizodu opowieści zaczyna się więc w miejscu, w którym przerwany został odcinek drugi. Grupa pożegnała się już z Jurijem Judinem, który z powodu złego samopoczucia postanowił zrezygnować z dalszego uczestnictwa w wyprawie, i ruszyła dalej w kierunku Otortenu. Dziewiątka turystów przemieszcza się na nartach przez leśne ostępy i zaśnieżone połacie; z offu towarzyszą im fragmenty uzupełnianego przez Zinę Kołmogorową na bieżąco, niemal każdego dnia, dziennika. Grupa, mimo mrozu i zmęczenia, zachowuje pogodę ducha; wieczorami, przy rozpalonym ognisku, opowiadają sobie żarty i śpiewają popularne w tamtym czasie piosenki. Są, jak na młodych ludzi przystało, radośni i beztroscy. Jedynie w ekipie dziewczyny, Zina i Luda Dubinina, często na osobności rozmawiają na temat towarzyszących im chłopaków – w którym można by się zakochać, który jest dobrym materiałem na męża…
Od czasu do czasu ujawniają się jednak także konflikty i głęboko skrywane osobiste animozje, które w sprzyjających okolicznościach mogłyby zagrozić jedności zespołu. Wszak kiedy w grę wchodzą ambicje i namiętności – wszystko tak naprawdę może się wydarzyć. Nieustannym dostarczycielem niepokoju jest także Zołotariow, który wciąż, jak się okazuje, ma sporo do ukrycia. Z jednej strony wydaje się osobą najbardziej odpowiedzialną, z drugiej – co tłumaczy poważną kontuzją odniesioną na wojnie – najbardziej nieprzewidywalną. Pozostałych uczestników wyprawy wprawia też w konsternację noszony przez niego na dłoni ozdobiony nazistowskim symbolem pierścień. Jaki człowiek radziecki jest w stanie sobie na to pozwolić i nie ponieść z tego powodu żadnych konsekwencji? Odpowiedź wydaje się oczywista i wszystkim, którzy mają już za sobą „lekturę” trzeciego odcinka, znana.
W tym epizodzie „Przełęczy Diatłowa” pojawiają się jednak także dwaj nowi bohaterowie, których obecność wiąże się z jedną z kilku hipotez na temat tragedii. To stary chantyjski myśliwy (w tej roli Jondongijn Cog, znany z mongolsko-chińskiego dramatu historycznego „Arban. Dziesięciu żołnierzy Czyngis-chana”), który wraz ze swoim wnuczkiem Unchu (gra go młodziutki Timur Romanow) przemierza tajgę i z oddali przygląda się turystom. Co rusz wypowiada kasandryczne przepowiednie, jakoby los przybyszów był już przesądzony, o co postara się strzegąca tych ziem złowieszcza bogini Sorni-Naj (Złota Kobieta). Chłopcu nie dają one spokoju; w swej szczenięcej naiwności uważa, że skoro można kogoś ostrzec przed niebezpieczeństwem, to należy to zrobić, nawet ryzykując własnym zdrowiem bądź życiem. Co najważniejsze, twórcom od pierwszej do ostatniej minuty udaje się zachować posępny nastrój; odpowiednio budowane napięcie sprawia, że parzyste epizody „Przełęczy…” ogląda się niemal jak mistyczny horror. Ale czy nie tym właśnie była wyprawa na Górę Umarłych?
koniec
28 maja 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Odc. 8. Tragiczna noc
— Sebastian Chosiński

Odc. 7. Nie zawsze warto okazywać litość
— Sebastian Chosiński

Odc. 6. Urka i miłosne rozterki
— Sebastian Chosiński

Odc. 5. „Latające oddziały”
— Sebastian Chosiński

Odc. 3. Kule na niebie
— Sebastian Chosiński

Odc. 2.W drodze na Górę Umarłych
— Sebastian Chosiński

Odc. 1. Co tu robią szaleńcy z SS?
— Sebastian Chosiński

Tegoż twórcy

East Side Story: Pustkę. Pustkę widzę!
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.