Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 16 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Dmitrij Kolcow
‹Szeregowiec Czeerin›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSzeregowiec Czeerin
Tytuł oryginalnyРядовой Чээрин
ReżyseriaDmitrij Kolcow
ZdjęciaAjtał Nikitin
Scenariusz
ObsadaAjtał Stiepanow, Aleksandr Kazancew, Daniił Żurawliow, Dmitrij Kolcow, Oganes Grigorian, Dmitrij Trofimow
Rok produkcji2021
Kraj produkcjiRepublika Sacha, Rosja
Czas trwania95 min
Gatunekwojenny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Pojedynek snajperów
[Dmitrij Kolcow „Szeregowiec Czeerin” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Jedenaście lat temu kinematografia jakucka wyprodukowała dramat wojenny Nikity Arżakowa zatytułowany „Snajper z Jakucji”; kilka lat później rozpoczęto natomiast prace nad podobnym tematycznie obrazem – „Szeregowcem Czeerinem” – które do szczęśliwego końca doprowadził przed paroma miesiącami Dmitrij Kolcow. To jeszcze jedno dzieło uświetniające kolejną rocznicę radzieckiego zwycięstwa nad III Rzeszą.

Sebastian Chosiński

East Side Story: Pojedynek snajperów
[Dmitrij Kolcow „Szeregowiec Czeerin” - recenzja]

Jedenaście lat temu kinematografia jakucka wyprodukowała dramat wojenny Nikity Arżakowa zatytułowany „Snajper z Jakucji”; kilka lat później rozpoczęto natomiast prace nad podobnym tematycznie obrazem – „Szeregowcem Czeerinem” – które do szczęśliwego końca doprowadził przed paroma miesiącami Dmitrij Kolcow. To jeszcze jedno dzieło uświetniające kolejną rocznicę radzieckiego zwycięstwa nad III Rzeszą.

Dmitrij Kolcow
‹Szeregowiec Czeerin›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSzeregowiec Czeerin
Tytuł oryginalnyРядовой Чээрин
ReżyseriaDmitrij Kolcow
ZdjęciaAjtał Nikitin
Scenariusz
ObsadaAjtał Stiepanow, Aleksandr Kazancew, Daniił Żurawliow, Dmitrij Kolcow, Oganes Grigorian, Dmitrij Trofimow
Rok produkcji2021
Kraj produkcjiRepublika Sacha, Rosja
Czas trwania95 min
Gatunekwojenny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
W czasie drugiej wojny światowej w szeregach Armii Czerwonej walczyło wielu rdzennych mieszkańców Syberii. Wśród nich istotną grupę stanowili Jakuci. Istotną nie tyle z uwagi na swoją liczebność, co umiejętności strzeleckie (wielu z nich w cywilu było przecież myśliwymi), które predestynowały ich do pełnienia roli snajperów. Jednym z nich, nagrodzonym zresztą za udział w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej tytułem Bohatera Związku Radzieckiego, był Fiodor Ochłopkow, którego postać przed ponad dekadą zainspirowała Nikitę Arżakowa do nakręcenia „Snajpera z Jakucji” (2010). Pięć lat później za realizację tematycznie bliźniaczego obrazu wziął się Arkadij Nowikow; zdążył jednak nakręcić jedynie część zdjęć, dalsze prace przerwała śmierć reżysera. Wtedy mogło się wydawać, że nigdy nie zostanie dokończony, ale ostatecznie trud ten wziął na siebie jeden z aktorów – Dmitrij Kolcow, który nieco przerobił scenariusz i po kilku latach zwieńczył dzieło.
Kinowa premiera „Szeregowca Czeerina” miała miejsce w Jakucku 11 marca tego roku, a niespełna dwa miesiące później film ukazał się na płycie DVD. Fabuła została oparta na opowiadaniu piszącego w języku ojczystym jakuckiego prozaika i poety, weterana wojennego – Timofieja Jegorowicza Smietanina (1919-1947). Tworzyć zaczął jako nastolatek; pierwszy wiersz wydrukowano mu w prasie w 1938 roku. W sierpniu 1942 roku trafił na front; brał udział między innymi w bitwie na Łuku Kurskim. Na rok przed zakończenie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej został – z powodu odniesionych ran – zdemobilizowany i wrócił w rodzinne strony. Pisał do gazet, tworzył kolejne teksty prozatorskie. Krótko przed śmiercią, a zmarł mając zaledwie dwadzieścia siedem lat, opublikował opowiadanie „Jegor Czeerin” – i to ono właśnie stało się kanwą niskobudżetowego (kosztował bowiem jedynie 5,5 miliona rubli) obrazu Nowikowa / Kolcowa.
Akcja rozgrywa się w ciągu kilku jesiennych dni 1943 roku. Szeregowiec Jegor Czeerin – Jakut z pochodzenia – zostaje wysłany na pierwszą linię frontu. Czym jest wojna, przekonuje się już w drodze do oddziału, gdy kolumna ciężarówek wioząca krasnoarmiejców zostaje z powietrza zaatakowana przez niemieckie myśliwce. Żołnierze rozbiegają się przerażeni, chociaż ukryć się nie ma gdzie, bo dokoła, jak okiem sięgnąć, puste pole. Tylko jeden z nich sięga po karabin i próbuje trafić przelatującą parokrotnie nad nimi nazistowską maszynę. To właśnie Jegor, w którym odezwał się instynkt myśliwego. Dotarłszy do miejsca przeznaczenia, od razu dowiaduje się, w jak trudnym położeniu jest jego oddział. Niemcom udało się bowiem – w tym celu specjalnie sprowadzono profesjonalnego strzelca Dirka Schulza – zlikwidować wszystkich snajperów, a bez nich nie ma sensu wysyłać nikogo na zwiad, bo każda taka misja automatycznie staje się samobójczą.
Jeden z czerwonoarmistów podpowiada jednak lejtnantowi Łobodzie, że wśród nowo przybyłych jest żołnierz, który próbował zestrzelić niemiecki samolot. Oficer postanawia go wypróbować i zabiera na trening strzelecki do lasu. Czeerin spełnia oczekiwania i zostają mu powierzone obowiązki snajpera. Gdy niebawem do oddziału docierają jeszcze przysłani ze sztabu wykwalifikowani zwiadowcy – starszyna Szagurow i Ponamariow – można wreszcie pokusić się o wysłanie grupy na przeszpiegi. To, co zauważają, jest bardzo niepokojące; w okolicy stacjonują bowiem niemieckie czołgi – jeżeli tylko uda im się przekroczyć rzekę, znajdą się na tyłach wojsk radzieckich, które zostaną dosłownie zmiecione z powierzchni ziemi. Jak jednak poinformować swoich, gdy cała drużyna zwiadowcza zostaje wystrzelana przez wrogów. Przeżywa jedynie Jegor, który dostaje się do niewoli. Niemiecki dowódca von Rülich postanawia wykorzystać go w celach propagandowych i każe Czeerinowi odczytać przez głośniki po rosyjsku apel do towarzyszy broni, przekonujący ich, aby poddali się, a będą mogli liczyć na dobre traktowanie i ciepły posiłek (co oczywiście jest ordynarnym kłamstwem).
Jegor wykorzystuje sytuację i na koniec apelu dodaje kilka zdań po jakucku, wiedząc, że Niemcy ni w ząb nie znają tego języka. Za to w oddziale radzieckim jest jeden jego rodak – radiotelegrafista Nikołaj Nikołajewicz (zwany NikNikiem). Jeśli słowa Czeerina dotrą do niego, przetłumaczy je lejtnantowi Łobodzie. A wtedy… Obraz Kolcowa, który właśnie wcielił się w Łobodę, to dzieło nie do końca profesjonalne – w tym sensie, że główne role aktorskie w dużej mierze powierzono debiutantom bądź naturszczykom. Sam Kolcow dotąd zajmował się – i to przez dwadzieścia lat – jedynie reklamą. Fachu reżyserskiego uczył się w zasadzie dopiero na planie „Szeregowca…”. Absolutnymi debiutantami byli operator Ajtał Nikitin i kompozytor Iwan Naumow; wcześniej z kinematografią nie mieli do czynienia także ani wcielający się w Jegora Ajtał Stiepanow, ani grający dopiero szkolonego na snajpera Miszę Gurjanowa Aleksandr Kazancew, ani nawet Jurij Garietowski, który podarował swą twarz Schulzowi. Jedynym aktorskim profesjonalistą był na planie aktor grający starszynę Szagurowa, czyli Dmitrij Trofimow („Mój zabójca”, „Pojedynek”).
Z wyżej wymienionych powodów trudno oczekiwać, aby „Szeregowiec Czeerin” podbił serca widzów. Rosjanie oglądaną go, jeżeli w ogóle, głównie jako ciekawostkę. Większym zainteresowaniem – z uwagi na podjęty przez twórców temat – może cieszyć się w Jakucji (oficjalnie jest to Republika Sacha), chociaż i tam konkurencja jest przecież spora. Wszak spośród wszystkich republik federacyjnych przemysł filmowy jakucki od lat rozwija się najprężniej. Wystarczy wspomnieć o nagradzanych na festiwalach na całym świecie takich dziełach, jak „Nade mną słońce nie zachodzi”, „Jego córka” czy „Car-ptak”. Obraz Kolcowa oczywiście do nich nie dołączy, ale biorąc pod uwagę, jak dużą wagę ciągle przywiązuje się w Rosji do tematyki Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, można być pewnym, że znajdą się chętni, którzy po niego sięgną. Nawet jeśli po seansie będą psioczyć.
koniec
23 maja 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Fallout: Odc. 1. Odkrywanie realiów zniszczonego świata
Marcin Mroziuk

15 IV 2024

Po obejrzeniu pierwszego odcinka z jednej strony możemy poczuć się zafascynowani wizją postapokaliptycznego świata, w którym funkcjonują bardzo zróżnicowane, mocno od siebie odizolowane społeczności, z drugiej strony trudno nie ulec lekkiej dezorientacji, gdyż na razie brakuje jeszcze połączenia pomiędzy poszczególnymi wątkami.

więcej »

East Side Story: Wielkie bohaterstwo małych ludzi
Sebastian Chosiński

14 IV 2024

Nie trzeba być żołnierzem w mundurze generalskim, aby dokonywać czynów wielkich. Nie trzeba mieć w ręku karabinu czy sterów czołgu. Niekiedy wystarczy prawdziwa, a nie jedynie deklarowana miłość bliźniego, względnie – zwykła ludzka przyzwoitość. W to właśnie byli „uzbrojeni” mieszkańcy gruzińskiej wsi Shindisi, którzy w sierpniu 2008 roku ratowali swoich rannych żołnierzy przed zemstą Rosjan. O tym opowiada dramat wojenny Dita Cincadzego.

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.