Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

George Kay
‹Lupin. Część 2›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułLupin. Część 2
Dystrybutor Netflix
Data premiery11 czerwca 2021
TwórcaGeorge Kay
ObsadaOmar Sy, Clotilde Hesme, Ludivine Sagnier
Rok produkcji2021
Kraj produkcjiFrancja, USA
SerialLupin, Sezon 2
Liczba odcinków5
Czas trwania odcinka41−50 min
WWW
Gatunekkryminał, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Lupin: Sez. 2. odc. 1. Wrogowie i sojusznicy
[George Kay „Lupin. Część 2” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Dramatyczne zakończenie pierwszego sezonu pozostawiło widzów w niepewności zarówno co do losów Raoula, którego porwał Leonard, jak i samego Assane’a Diopa odnalezionego w Étretat przez Youssefa Guedirę. Co istotne, obserwowanie dalszego ciągu tych wydarzeń dostarcza nam naprawdę mnóstwa emocji.

Marcin Mroziuk

Lupin: Sez. 2. odc. 1. Wrogowie i sojusznicy
[George Kay „Lupin. Część 2” - recenzja]

Dramatyczne zakończenie pierwszego sezonu pozostawiło widzów w niepewności zarówno co do losów Raoula, którego porwał Leonard, jak i samego Assane’a Diopa odnalezionego w Étretat przez Youssefa Guedirę. Co istotne, obserwowanie dalszego ciągu tych wydarzeń dostarcza nam naprawdę mnóstwa emocji.

George Kay
‹Lupin. Część 2›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułLupin. Część 2
Dystrybutor Netflix
Data premiery11 czerwca 2021
TwórcaGeorge Kay
ObsadaOmar Sy, Clotilde Hesme, Ludivine Sagnier
Rok produkcji2021
Kraj produkcjiFrancja, USA
SerialLupin, Sezon 2
Liczba odcinków5
Czas trwania odcinka41−50 min
WWW
Gatunekkryminał, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Już na samym początku odcinka zostajemy zaskoczeni zachowaniem Youssefa. Nie tylko bowiem nie próbuje aresztować Assane’a, ale udziela mu informacji o porywaczu, którego chwilę wcześniej widział w odjeżdżającym samochodzie. A wkrótce widzimy, jak obaj mężczyźni ruszają kradzionym autem tropem kidnapera. Zdajemy sobie wprawdzie sprawę, że sojusz włamywacza i policjanta nie będzie trwać wiecznie (szczególnie że ten drugi dzwoni z baru do koleżanki z pracy), ale na razie całkiem zgodnie współpracują w celu uwolnienia chłopca. Z rozbawieniem obserwujemy też różnice w ich postawach, gdy wreszcie zbliżają się do kryjówki Leonarda. Otóż Guedira zachowuje wręcz przesadną ostrożność, a Diop woli otwarcie rzucić wyzwanie porywaczowi syna. Przekonamy się też, że główny bohater w ogóle będzie wolał załatwić tę sprawę swoimi metodami – co z kolei okaże się niekoniecznie najlepszym pomysłem, gdyż człowiek Pellegriniego w obliczu zagrożenia postępuje w sposób naprawdę bezwzględny, a zarazem nie do końca racjonalny.
Równolegle obserwujemy rozgrywającą się w zupełnie odmiennym klimacie retrospekcję z lat szkolnych Assane’a. Tutaj nie ma bowiem walki wręcz, strzałów z ukrycia czy wybuchających samochodów, jest natomiast młodzieńcze zauroczenie. A wiadomo przecież, że młodzi ludzie z miłości robią największe głupoty. Szybko się przekonamy, że Diop nie jest wyjątkiem od tej zasady. Kiedy dowiaduje się, że występ dyplomowy Claire stoi pod znakiem zapytania z powodu zniszczonych skrzypiec, postanawia pomóc dziewczynie w zdobyciu nowych. Niestety właściciel sklepu muzycznego nie chce słyszeć o wypożyczeniu drogiego instrumentu (niewykluczone że przynajmniej częściowo właśnie z powodu towarzyszącego dziewczynie czarnoskórego chłopca), dlatego główny bohater decyduje się na czyn w stylu Arsène’a Lupina. No cóż, nie będzie to najbardziej finezyjne włamanie w historii, ale faktem jest, że Diopowi nie brakuje sprytu i żelaznych nerwów. Pytanie brzmi jednak, czy za zobaczenie radości Claire na widok wspaniałych skrzypiec nie przyjdzie mu ostatecznie zbyt drogo zapłacić.
Chociaż nawiązania do książek Maurice’a Leblanca nie są tak wyraziste jak we wcześniejszych epizodach, to w znacznym stopniu rekompensuje to dynamiczna i trzymająca w napięciu akcja. Przede wszystkim trzeba zaś przyznać, że całkiem widowiskowo na ekranie wypadają zarówno sekwencje pościgów samochodowych, jak i sceny walki toczonej przez Leonarda i Assane’a we wnętrzach opuszczonej wilii. A jakby tego było mało, to wszystko zmierza do mrożącego krew w żyłach zakończenia… W efekcie z pewnością mało kto się oprze pokusie natychmiastowego obejrzenia kolejnego odcinka.
koniec
14 czerwca 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.