Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

‹Mordercy›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMordercy
Tytuł oryginalnyДушегубы
Dystrybutor NTV
ReżyseriaDawid Tkebuczawa
ZdjęciaOleg Topojew
Scenariusz
ObsadaSiergiej Marin, Siergiej Czirkow, Aleksandr Samojlenko, Aleksandr Karpow, Wasilij Miszczenko, Zoja Berber, Sofia Sinicyna, Olga Łapszyna, Jurij Nazarow, Anna Niemczenko, Igor Chripunow, Jewgienij Antropow, Dmitrij Kuliczkow, Nikita Grigorjew, Wiaczesław Krikunow, Grigorij Zelcer, Tatiana Rasskazowa
MuzykaIgor Babajew
Rok produkcji2021
Kraj produkcjiRosja
Liczba odcinków10
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Mordercy: Odc. 10. Dusiciel w potrzasku
[„Mordercy” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Ostatni odcinek „Morderców” na pewno nie zawodzi. Chociaż zakończenie dochodzenia – bliskie prawdy historycznej – jest znane (zbrodniarz zostaje zdemaskowany, złapany i skazany), przedstawiono je w sposób trzymający w napięciu do ostatniej chwili. Między innymi dlatego, że widz im bliżej końca, tym częściej zadaje sobie – oprócz pytania „kto?” – jeszcze jedno: „dlaczego?”.

Sebastian Chosiński

Mordercy: Odc. 10. Dusiciel w potrzasku
[„Mordercy” - recenzja]

Ostatni odcinek „Morderców” na pewno nie zawodzi. Chociaż zakończenie dochodzenia – bliskie prawdy historycznej – jest znane (zbrodniarz zostaje zdemaskowany, złapany i skazany), przedstawiono je w sposób trzymający w napięciu do ostatniej chwili. Między innymi dlatego, że widz im bliżej końca, tym częściej zadaje sobie – oprócz pytania „kto?” – jeszcze jedno: „dlaczego?”.

‹Mordercy›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMordercy
Tytuł oryginalnyДушегубы
Dystrybutor NTV
ReżyseriaDawid Tkebuczawa
ZdjęciaOleg Topojew
Scenariusz
ObsadaSiergiej Marin, Siergiej Czirkow, Aleksandr Samojlenko, Aleksandr Karpow, Wasilij Miszczenko, Zoja Berber, Sofia Sinicyna, Olga Łapszyna, Jurij Nazarow, Anna Niemczenko, Igor Chripunow, Jewgienij Antropow, Dmitrij Kuliczkow, Nikita Grigorjew, Wiaczesław Krikunow, Grigorij Zelcer, Tatiana Rasskazowa
MuzykaIgor Babajew
Rok produkcji2021
Kraj produkcjiRosja
Liczba odcinków10
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Białorusin Giennadij Michasiewicz nie jest tak znanym „czarnym charakterem”, jak Ukrainiec Andriej Czikatiło. I raczej po emisji dziesięcioodcinkowego serialu Dawida Tkebuczawy na podobną co „Rzeźnik z Rostowa” „sławę” raczej nie ma co liczyć. Między innymi dlatego, że w filmie tożsamość „Dusiciela z Witebska” została zmieniona nie do poznania. Dzięki temu do samego końca udaje się utrzymać napięcie związane z niepewnością, kto tak naprawdę morduje kobiety w okolicach jednego z większych miast Białorusi. Aczkolwiek dokładna analiza biografii Michasiewicza pozwala na powzięcie pewnych podejrzeń.
Trop, który ostatecznie doprowadza śledczych do ujęcia seryjnego zabójcy, pojawia się w odcinku dziewiątym, a podrzuca go podpułkownikowi Leonidowi Ipatjewowi Asia Krugłowa. Wprowadzenie tego pomysłu w życie nie jest jednak wcale sprawą łatwą, wymaga bowiem poinformowania o wszystkim Moskwy, czego akurat szefostwo prokuratury generalnej w Mińsku wolałoby uniknąć. Ale teraz, będąc tak blisko zakończenia dochodzenia, nie da się już zamieść sprawy pod dywan, co tak skutecznie robił przez całe lata witebski prokurator Michaił Szachnowicz. Chyba że chce się wziąć na własne sumienie kolejne ofiary.
Co do Szachnowicza, nie ma wątpliwości, że najchętniej wszystko by ponownie ukrył, znajdując kolejnego kozła ofiarnego, ale Ipatjew jest nadzwyczaj zdeterminowany. W efekcie jego nacisków na przełożonych Moskwa dowiaduje się o działającym na terenie Białorusi od początku lat 70. mordercy. I jednocześnie zgadza się na udzielenie daleko idącej pomocy w jego ujęciu. Na początek oddelegowuje do Witebska najlepszych w całym Związku Radzieckim milicyjnych grafologów. Zadanie, jakie zostaje przed nimi postawione, mieści się w ich kompetencjach, ale nie należy do najłatwiejszych. Mają porównać tysiące formularzy na prawo jazdy (po seansie hipnozy, jakiemu został poddany Pietia Zubkin, wiadomo, że dusiciel porusza się czerwonym zaporożcem) z listem wysłanym do lokalnej gazety.
Choć morderca – podpisujący się jako „Patrioci Witebska” – starał się zmienić swoje pismo, dla wytrawnego grafologa nie jest to przeszkodą nie do przejścia. Trzeba mieć tylko wprawne oko i nadzwyczajną koncentrację, która pozwoli z dziesiątek, setek, a może nawet tysięcy „próbek” znaleźć tę właściwą. Jak to często bywa w podobnych przypadkach – w sukurs przychodzi przypadek, ślepy traf (wierzący powiedziałby, że to wola boska, ale pamiętajmy, że akcja rozgrywa się w czasach komunistycznych). Ustalenie nazwiska domniemanego dusiciela jest jednak dopiero połową sukcesu: trzeba go jeszcze złapać i udowodnić winę. A przecież jest sprytny i przebiegły, skoro przez czternaście lat udawało mu się bezkarnie gwałcić i zabijać.
Czy finał może rozczarować? Na pewno jest zupełnie inny od zakończenia historii polowania na Andrieja Czikatiło, ale to akurat nie powinno dziwić, ponieważ w tamtym przypadku konstrukcja fabuły była całkowicie odmienna – wszak tożsamość ukraińskiego seryjnego zabójcy znana była od pierwszego odcinka, tutaj została w miarę skrzętnie zakamuflowana. Można zatem liczyć na widowiskową scenę aresztowania. Ale kto wie, czy ważniejsze od niej nie są kolejne minuty filmu, w których dowiadujemy się, jak „Dusiciel z Witebska” wszedł na zbrodniczą drogę i nade wszystko co nim kierowało. Przy okazji oczywiście zostają pozamykane pozostałe wątki, związane z prokuratorem Szachnowiczem i jego córką Swietą, jak i ten dla Ipatjewa najważniejszy, dotyczący pięknej Olgi Aksionowej.
Na przestrzeni dziesięciu odcinków „Morderców” przewinęło się wielu mniej i bardziej znanych aktorów rosyjskich i białoruskich. W ostatnim epizodzie szansę zaistnienia zyskali Igor Zacharow („Lew Jaszyn. Bramkarz moich marzeń”, „Inwazja”), który wcielił się w doświadczonego grafologa doprowadzającego do przełomu w śledztwie, oraz Jelena Czarkwiani („Bałkańska linia”), która podarowała swą twarz sędzinie Matwiejewej, prowadzącej rozprawę Michasiewicza i… nie, to w sumie nie jest żadna tajemnica – przecież w Związku Radzieckim za dużo mniejsze przewinienia karano „czapą”. A „Dusicielowi z Witebska” dowiedziono trzydziestu sześciu zbrodni. Choć on twierdził, że popełnił ich więcej. I zapewne, niestety, miał rację.
koniec
3 sierpnia 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Fallout: Odc. 1. Odkrywanie realiów zniszczonego świata
Marcin Mroziuk

15 IV 2024

Po obejrzeniu pierwszego odcinka z jednej strony możemy poczuć się zafascynowani wizją postapokaliptycznego świata, w którym funkcjonują bardzo zróżnicowane, mocno od siebie odizolowane społeczności, z drugiej strony trudno nie ulec lekkiej dezorientacji, gdyż na razie brakuje jeszcze połączenia pomiędzy poszczególnymi wątkami.

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Odc. 9. „Wampir”-antykomunista
— Sebastian Chosiński

Odc. 8. Na ratunek Jurijowi!
— Sebastian Chosiński

Odc. 7. Z deszczu pod rynnę
— Sebastian Chosiński

Odc. 6. Zdążyć przed kolejną zbrodnią
— Sebastian Chosiński

Odc. 5. Zbrodnia jako dzieło sztuki
— Sebastian Chosiński

Odc. 4. Znikający trup i podejrzany „ormowiec”
— Sebastian Chosiński

Odc. 3. Kula w łeb za niewinność
— Sebastian Chosiński

Odc. 2. Kto morduje kobiety?
— Sebastian Chosiński

Odc. 1. Dusiciel z Witebska
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.