Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 18 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Andriej Nazimow
‹Zagraj ze mną›

EKSTRAKT:40%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZagraj ze mną
Tytuł oryginalnyИграй со мной
ReżyseriaAndriej Nazimow
ZdjęciaIwan Kołpakow
Scenariusz
ObsadaAndriej Nazimow, Maria Achmetzianowa, Gosza Kucenko, Irina Apieksimowa, Dmitrij Brusnikin, Iwan „Noize MC” Aleksiejew, Dmitrij Miller, Aleksiej Wiertkow, Olga Simonowa, Wiera Kinczowa, Maria Maszkowa, Oleg Sokołow, Roman Karimow, Roman Wołkow
MuzykaAleksiej Kożewnikow
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiRosja
Czas trwania75 min
Gatunekkomedia, melodramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Jak wystarać się o państwowe dotacje?
[Andriej Nazimow „Zagraj ze mną” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Z dużym prawdopodobieństwem, jeśli jakiś chłopiec nie marzył w dzieciństwie o tym, aby w dorosłym życiu zostać strażakiem bądź futbolistą, mogła mu przyjść do głowy… kariera w show-biznesie. O takiej właśnie marzy bohater kinowego debiutu Andrieja Nazimowa „Zagraj ze mną”, który wbrew własnemu nazwisku – Biessławny – chce zostać sławnym aktorem.

Sebastian Chosiński

East Side Story: Jak wystarać się o państwowe dotacje?
[Andriej Nazimow „Zagraj ze mną” - recenzja]

Z dużym prawdopodobieństwem, jeśli jakiś chłopiec nie marzył w dzieciństwie o tym, aby w dorosłym życiu zostać strażakiem bądź futbolistą, mogła mu przyjść do głowy… kariera w show-biznesie. O takiej właśnie marzy bohater kinowego debiutu Andrieja Nazimowa „Zagraj ze mną”, który wbrew własnemu nazwisku – Biessławny – chce zostać sławnym aktorem.

Andriej Nazimow
‹Zagraj ze mną›

EKSTRAKT:40%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZagraj ze mną
Tytuł oryginalnyИграй со мной
ReżyseriaAndriej Nazimow
ZdjęciaIwan Kołpakow
Scenariusz
ObsadaAndriej Nazimow, Maria Achmetzianowa, Gosza Kucenko, Irina Apieksimowa, Dmitrij Brusnikin, Iwan „Noize MC” Aleksiejew, Dmitrij Miller, Aleksiej Wiertkow, Olga Simonowa, Wiera Kinczowa, Maria Maszkowa, Oleg Sokołow, Roman Karimow, Roman Wołkow
MuzykaAleksiej Kożewnikow
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiRosja
Czas trwania75 min
Gatunekkomedia, melodramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Można odnieść wrażenie, że w ostatnich latach – być może ma to jakiś związek z pandemią koronawirusa – rosyjscy filmowcy z upodobaniem zaczęli przyglądać się… samym sobie. Dowodami na to mogą być chociażby komediodramat Aleksieja Kamynina „Chandra” (2019), prezentowany podczas tegorocznego „Sputnika nad Polską” (w sekcji „Kalejdoskop nowego kina rosyjskiego”) dramat psychologiczny Władimira Kotta „Koniec filmu” (2020), wreszcie – komedia romantyczna Andrieja Nazimowa „Zagraj ze mną”, której premiera miała miejsce w ostatni weekend maja tego roku. To trzy różne podejścia do tego samego wątku – tego, jak funkcjonuje przemysł filmowy w Rosji. Najciekawsze i najbliższe prawdy jest oczywiście to zaproponowane przez Kotta, najbardziej beztroskie i w zasadzie prześlizgujące się po temacie przedstawił natomiast Nazimow.
Andriej Nazimow dotąd znany był przede wszystkim jako aktor. Młodość spędził w Twerze (w rodzinie zawodowego żołnierza), ale potem przeniósł się do Moskwy, gdzie studiował na wydziale reżyserskim Rosyjskiej Akademii Sztuk Teatralnych (RATI). Dyplom zdobył w 2009 roku. Na dużym ekranie można było go oglądać między innymi w takich produkcjach, jak „Terytorium” (2014), „Partner” (2017), „Oderwani” (2018) oraz „Inwazja” (2019). Aż w końcu zamarzył o tym, by stanąć po drugiej stronie kamery. O pomoc w wymyśleniu fabuły poprosił Romana Wołkowa, który doświadczenia zbyt wielkiego nie ma, ale przynajmniej wie, na czym polega zarówno praca scenarzysty (thriller Romana Romanowskiego „Połączenie” z 2012 roku), jak i reżysera (sensacyjna krótkometrażówka „Mołotkow” sprzed czterech lat). Zdjęcia kręcono w 2018 roku, po czym materiał czekał prawie trzy lata na premierę. Możemy bez trudu domyślić się, jaka była tego przyczyna.
Akcja rozgrywa się we współczesnej Moskwie, a głównym bohaterem opowieści jest przybyły z prowincji (trzeba przyznać, że Nazimow obdarzył tę postać wieloma elementami własnej biografii) Wiaczesław – czyli zdrobniale Sława – Biessławny. Z jego dawnych marzeń o wielkiej karierze aktorskiej niewiele pozostały. Zresztą jak może zostać idolem ktoś, kto nosi takie – w show-biznesie wręcz piętnujące – nazwisko? Ojciec chciał, aby syn poszedł w jego ślady i także został wojskowym. Ba! Sława nawet odbył służbę, ale gdy tylko nadarzyła się okazja… uciekł do stolicy. Ukończył szkołę teatralną i od tamtej pory próbuje – bez powodzenia – przebić się na scenie i przed kamerą. Wynajmuje pokój w bloku, zaciąga długi u niewłaściwych ludzi i chodzi na castingi, które nic w jego położeniu nie zmieniają. Po kolejnym nieudanym podejściu wypłakuje się przed stojącym w „Mosfilmie” popiersiem legendarnego Siergieja Gierasimowa. I wtedy…
…zauważa go Ania, asystentka (i, jak się później okazuje, nie tylko) producenta filmowego. Przed chwilą została zbesztana przez swego pryncypała, który zażądał od niej, aby zamiast pokazywać mu zdjęcia aktorów, przyprowadzić w końcu na próby żywych ludzi. Bo tylko w ten sposób wybierze się najwłaściwszą obsadę i będzie można wystarać się wreszcie o wsparcie finansowe od państwa. Szukając odpowiednich kandydatów, Ania trafia na Sławę, którego zaczyna śledzić. Resztę można sobie dopisać samemu. Oboje przeżywają przeróżne perypetie, a wszystkie zmierzają do szczęśliwego końca. Wszak to klasyczna komedia romantyczna z happy endem. Nazimow, który na dodatek sam siebie obsadził w roli Biessławnego, nie wyszedł ani na krok poza schemat tego typu opowieści. Nie należy więc spodziewać się żadnych fajerwerków ani zaskoczeń. Jedyny istotny zwrot akcji czeka na widza w finale i wiąże się z relacjami Ani z producentem.
Przed całkowitym niezauważeniem przez krytyków debiutu reżyserskiego Nazimowa broni „Zagraj ze mną” obsada, w której pojawia się kilkoro znaczących rosyjskich aktorów. Producenta gra Gosza Kucenko („Obrońca Galaktyki”, „Mleko”), reżyserkę filmową – Irina Apieksimowa („Księga Mistrzów”, „Zabawa w prawdę”), ojca Sławy – zmarły w sierpniu 2018 roku (stąd wiadomo, kiedy kręcono zdjęcia) Dmitrij Brusnikin, a słynnego aktora Siergieja Stiekliannego – Aleksiej Wiertkow („Doktor Liza”, „Kałasznikow”). Ach! jakże mógłbym zapomnieć o Ani, w którą wcieliła się będąca dopiero na początku kariery Maria Achmetzianowa („Bieg”). Kompletując ekipę techniczną, Nazimow dał szansę młodym artystom: zarówno operator Iwan Kołpakow, jak i kompozytor Aleksiej Kożewnikow – nie mają jeszcze za bardzo czym się chwalić. Ale kto wie, może za parę lat będziemy ze zdziwieniem konstatować fakt, że zaczynali w takim filmie.
koniec
21 listopada 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Fallout: Odc. 1. Odkrywanie realiów zniszczonego świata
Marcin Mroziuk

15 IV 2024

Po obejrzeniu pierwszego odcinka z jednej strony możemy poczuć się zafascynowani wizją postapokaliptycznego świata, w którym funkcjonują bardzo zróżnicowane, mocno od siebie odizolowane społeczności, z drugiej strony trudno nie ulec lekkiej dezorientacji, gdyż na razie brakuje jeszcze połączenia pomiędzy poszczególnymi wątkami.

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.