Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Aleksandr Chant
‹Poza sezonem›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPoza sezonem
Tytuł oryginalnyМежсезонье
ReżyseriaAleksandr Chant
ZdjęciaNatalia Makarowa
Scenariusz
ObsadaŻenia Winogradowa, Igor Iwanow, Konstantin Gacałow, Olga Sachanowa, Żanna Pugaczowa, Władimir Spartak, Ilja Mozgowoj, Konstantin Itunin, Irina Cziericzienko, Denis Kurłajew
Rok produkcji2021
Kraj produkcjiRosja
Czas trwania109 min
Gatunekdramat, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Przekraczając granice
[Aleksandr Chant „Poza sezonem” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Kto wie, czy z powodu pandemii koronawirusa i twardego lockdownu, z jakim borykaliśmy się w 2020 roku, drugi pełnometrażowy film Aleksandra Chanta nie stanie się z czasem szczególnie bolesny. „Poza sezonem” opowiada bowiem o tym, co może stać się z nastolatkami, którzy pozbawieni należytej opieki ze strony rodziców i psychologów zaczynają buntować się przeciwko wrogiej im rzeczywistości.

Sebastian Chosiński

East Side Story: Przekraczając granice
[Aleksandr Chant „Poza sezonem” - recenzja]

Kto wie, czy z powodu pandemii koronawirusa i twardego lockdownu, z jakim borykaliśmy się w 2020 roku, drugi pełnometrażowy film Aleksandra Chanta nie stanie się z czasem szczególnie bolesny. „Poza sezonem” opowiada bowiem o tym, co może stać się z nastolatkami, którzy pozbawieni należytej opieki ze strony rodziców i psychologów zaczynają buntować się przeciwko wrogiej im rzeczywistości.

Aleksandr Chant
‹Poza sezonem›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPoza sezonem
Tytuł oryginalnyМежсезонье
ReżyseriaAleksandr Chant
ZdjęciaNatalia Makarowa
Scenariusz
ObsadaŻenia Winogradowa, Igor Iwanow, Konstantin Gacałow, Olga Sachanowa, Żanna Pugaczowa, Władimir Spartak, Ilja Mozgowoj, Konstantin Itunin, Irina Cziericzienko, Denis Kurłajew
Rok produkcji2021
Kraj produkcjiRosja
Czas trwania109 min
Gatunekdramat, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Takie dramatyczne sytuacje mogą zdarzyć się wszędzie, choć oczywiście najlepiej byłoby by, gdyby zdarzały się jak najrzadziej. Nie ma jednak roku, aby media światowe nie donosiły o specyficznym „buncie” nastolatków, którzy przyparci do muru przez świat dorosłych, starają się wykrzyczeć swoje „nie!”, podnosząc rękę – w sposób symboliczny i dosłowny – na innych. O tym opowiedział Terence Malick w „Badlands” (1973) i – w nieco innej formie – Oliver Stone w „Urodzonych mordercach” (1994). A teraz po podobne zdarzenie sięgnął, urodzony w 1985 roku w syberyjskim Chanty-Mansyjsku, rosyjski twórca Aleksandr Chant (właściwie Jewsiejew). Po ukończeniu studiów operatorskich w Państwowym Sankt-Petersburskim Instytucie Kina i Telewizji (SPbGIKiT) oraz reżyserskich we Wszechrosyjskim Państwowym Instytucie Kinematografii (WGIK) zadebiutował on przed pięcioma laty obsypanym nagrodami dramatem psychologiczno-kryminalnym „Jak Witia Czesnok Liochę Sztyra do domu opieki wiózł”.
W zasadzie to był to jego debiut pełnometrażowy, ponieważ wcześniej – na przełomie pierwszej i drugiej dekady XXI wieku – zrealizował trzy krótkie filmy. Potem zresztą także sięgał po tę formę wyrazu, kręcąc dramat „Muza” (2018) oraz pandemiczną komedię „Kwarantanna” (2020). Później jednak nadeszła pora na kto wie czy nie najtrudniejszy film w karierze Chanta. Tak przynajmniej uważa wielu znawców – że po świetnym debiucie (a tak było w jego przypadku) prawdziwą miarą talentu staje się drugi obraz w karierze. Być może reżyser z Syberii też tak uważał i dlatego nie spieszył się z rozpoczęciem pracy nad „Poza sezonem”. Obraz, który wciąż jeszcze czeka na premierę kinową w Rosji, pokazany został w naszym kraju podczas ubiegłorocznej piętnastej edycji festiwalu „Sputnik nad Polską”. I chociaż nagród żadnych nie zgarnął, to jednak źle by się stało, gdyby przeszedł niezauważony.
Co interesujące, Chant zebrał pieniądze na realizację filmu w Internecie, ogłaszając zbiórkę crowdfundingową na portalu Planet.ru. Zdjęcia powstawały w Jekaterynburgu i okolicach. Moskwa w takim wypadku okazałaby się zapewne zbyt droga. Także z uwagi na konieczne oszczędności nie sięgnięto po aktorów z najwyższej półki; oprócz amatorów (w głównych rolach) pojawili się artyści znani przede wszystkim z „małego ekranu”. Ale przejdźmy do rzeczy. Inspiracją dla scenarzystów, czyli Dmitrija Soboliewa („Wyspa”, „Start-up”) oraz Władisława Małachowa („O miłości”), były autentyczne wydarzenia, do jakich doszło 14 listopada 2016 roku we wsi Strugi Krasnyje pod Pskowem, gdzie dwoje piętnastolatków – Denis Murawjow i Katia Własowa – z okna jednego z domów ostrzelało samochód policyjny. Apele funkcjonariuszy i sprowadzonych na miejsce rodziców, aby oddali broń, zostały zignorowane. W efekcie władze sprowadziły antyterrorystów, decydując się tym samym na siłowe rozwiązanie problemu.
„Poza sezonem” nie jest jednak wcale paradokumentalną opowieścią o tamtych wydarzeniach; Chant traktuje ją jedynie jako punkt wyjścia, aby przyjrzeć się dysfunkcyjnym rodzinom, nastolatkom zagubionym w pędzącym na oślep świecie, wreszcie Rosji, w której… wszystko zdarzyć się może. Zamiast prawdziwych Denisa i Jekatieriny na ekranie widzimy ich fikcyjne odbicia – Daniłę Krasnowa i Saszę (Aleksandrę) Makarową. Oboje pochodzą z rozbitych, nieszczęśliwych rodzin, są nieprzystosowani do rzeczywistości, czują się odrzuceni – zarówno przez bliskich, jak i szkolnych koleżanki i kolegów. Chodzą do tej samej klasy, lecz tak naprawdę nic o sobie nawzajem nie wiedzą. Wszystko zmienia się pod wpływem przypadku, kiedy zwracają na siebie uwagę podczas „domówki”. Samotni, wyalienowani, jakby nieobecni… spoglądają na siebie i nagle zaczynają rozumieć się bez słów. Idą do oddzielnego pokoju, gdzie dochodzi między nimi do zbliżenia, a raczej…
…do próby zbliżenia, ponieważ zostaje ono przerwane przez nagłe wtargnięcie matki i ojczyma dziewczyny. Jak się bowiem okazało, Aleksandra poszła na imprezę bez zgody swoich opiekunów. Dorośli są wściekli; Wiktor – drugi mąż matki Saszy – zapowiada, że od tej pory dziewczyna przestaje chodzić do szkoły, że będzie uczyła się w domu. Nastolatka wyprasza jednak u matki zgodę, by mogła pójść jeszcze raz, chce bowiem pożegnać się ze znajomymi. Pożegnanie przybiera zaskakującą formę: Makarowa oznajmia klasie, że ich nienawidzi, zabiera swoje rzeczy i wybiega z sali. A za nią pędzi Dania (to zdrobnienie od Daniły), który wcześniej podebrał matce biżuterię, chcąc ofiarować ją Aleksandrze. Ona – zbuntowana i prowokująca, on – stłamszony przez nadopiekuńczą matkę – szybko znajdują wspólny język i razem uciekają od swoich bliskich. Tak zaczyna się ich dramatyczna podróż, która jednocześnie okazuje się być ekstremalną szkołą życia.
Sasza i Dania stają się oblężoną twierdzą: są przekonani, że wszyscy dookoła sprzysięgają się przeciwko nim, a uratować ich może jedynie czyste uczucie, jakie ich łączy. Odrzucają świat dorosłych z jego zakłamaniem i dążeniem do pomnażania mamony. Chcą żyć według przez siebie ustalonych reguł – szybko i szaleńczo, za nic mając zapisy Dekalogu. Z czasem przekraczają kolejne granice, aż dochodzą do miejsca, z którego nie ma już odwrotu. „Poza sezonem” to połączenie filmu drogi z kinowym odpowiednikiem (anty)bildungsromanu. Można je potraktować jako ostrzeżenie, ale przede wszystkim jest to oskarżenie świata dorosłych, którzy w pogoni za iluzjami tracą kontakt ze swymi dziećmi. Te zaś, chcąc zwrócić na siebie uwagę, wyróżnić się z tłumu podobnych do siebie, sięgają po najbardziej ekstremalne formy.
W rolę Saszy wcieliła się debiutantka Żenia Winogradowa (rocznik 1997), która dzięki swemu młodzieńczemu wyglądowi mogła zagrać dziewczynę o kilka lat młodszą. Daniłę zagrał natomiast niespełna osiemnastoletni Igor Iwanow, który choć ma już doświadczenie aktorskie, to jednak dopiero teraz pojawił się po raz pierwszy na „dużym ekranie” w głównej roli (dotąd były to przede wszystkim epizody w serialach i filmach telewizyjnych). Z kolei ojczyma Aleksandry, Wiktora, zagrał Konstantin Gacałow („Żyć”, „Jak Witia Czesnok Liochę Sztyra do domu opieki wiózł”), jej matkę – Żanna Pugaczowa („Wesołkowie”), a matkę Daniły – Olga Sachanowa („Tak tu cicho o zmierzchu…”). Kręcąc „Poza sezonem”, Aleksandr Chant dał również możliwość debiutu pełnometrażowego operatorce Natalii Makarowej, która czekała na ten moment od pięciu lat, czyli od chwili zdobycia dyplomu WGIK-u. Oby był to dla niej początek udanej, jak sam film, kariery.
koniec
9 stycznia 2022

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.