Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Alejandro Montiel
‹Zaginiona›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZaginiona
Tytuł oryginalnyPerdida
ReżyseriaAlejandro Montiel
ZdjęciaGuillermo Nieto
Scenariusz
ObsadaLuisana Lopilato, Amaia Salamanca, Rafael Spregelburd, Nicolás Furtado, Oriana Sabatini, Julian Serrano, Pedro Casablanc, Arancha Martí
MuzykaAlfonso G. Aguilar
Gatunekdramat, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

W zaśnieżonej Patagonii
[Alejandro Montiel „Zaginiona” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Szczęście, że zdecydowana większość z nas nie ma podobnych doświadczeń! Trudno bowiem sobie nawet wyobrazić, jaką traumą może być niewyjaśnione zniknięcie przyjaciółki. A tego właśnie doświadcza nastoletnia Manuela Pelari, bohaterka „Zaginionej” Alejandra Montiela (będącej ekranizacją powieści Florencii Etcheves). Po czternastu latach, już jako pełnoprawna policjantka, Pipa wraca do tamtej sprawy.

Sebastian Chosiński

W zaśnieżonej Patagonii
[Alejandro Montiel „Zaginiona” - recenzja]

Szczęście, że zdecydowana większość z nas nie ma podobnych doświadczeń! Trudno bowiem sobie nawet wyobrazić, jaką traumą może być niewyjaśnione zniknięcie przyjaciółki. A tego właśnie doświadcza nastoletnia Manuela Pelari, bohaterka „Zaginionej” Alejandra Montiela (będącej ekranizacją powieści Florencii Etcheves). Po czternastu latach, już jako pełnoprawna policjantka, Pipa wraca do tamtej sprawy.

Alejandro Montiel
‹Zaginiona›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZaginiona
Tytuł oryginalnyPerdida
ReżyseriaAlejandro Montiel
ZdjęciaGuillermo Nieto
Scenariusz
ObsadaLuisana Lopilato, Amaia Salamanca, Rafael Spregelburd, Nicolás Furtado, Oriana Sabatini, Julian Serrano, Pedro Casablanc, Arancha Martí
MuzykaAlfonso G. Aguilar
Gatunekdramat, kryminał
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
„Cornelia” – powieść Florencii Etcheves, argentyńskiej pisarki, dziennikarki i aktywistki na rzecz praw kobiet – ukazała się w Polsce przed rokiem; w tym roku natomiast do oferty Netflixa trafił zrealizowany na jej podstawie film Alejandra Montiela zatytułowany „Zaginiona”. To było pierwsze – zarówno literackie, jak i filmowe – spotkanie z młodą policjantką Manuelą Pelari (Pipą), która następnie powróciła w „Modlitwie niewiernej” (i będącym jej adaptacją kolejnym obrazie Montiela – „Domyśle”). Pod względem chronologii wydarzeń „Cornelia” zajmuje jednak miejsce drugie. Pelari (w tej roli Luisana Lopilato) jest tu już funkcjonariuszką z kilkuletnim stażem, która musi się jednak zmierzyć z wciąż niewyjaśnioną, nad wyraz bolesną zagadką z własnej przeszłości.
Jako nastolatka Pipa bierze udział w szkolnej wycieczce do Patagonii. Kończy się ona tragicznie, ponieważ po nocy spędzonej w miejscowym klubie znika jej najbliższa przyjaciółka, Cornelia Villalba. Śledztwo nie przynosi rezultatów; udaje się znaleźć jedynie zgubiony przez dziewczynę złoty łańcuszek, ale co się z nią samą stało – nie wiadomo. Oficjalnie przyjęte zostaje wersja, że zginęła w czasie wybuchu wulkanu. Z tajemniczym zaginięciem Cornelii nie może pogodzić się ani jej matka Clara (María Onetto), ani Manuela, która kontaktuje się nawet z prowadzącym swego czasu śledztwo komisarzem Rámonem Oreyaną (Rafael Spregelburd). To pod jego wpływem Pelari zostaje policjantką i trafia do wydziału zajmującego się handlem ludźmi. Z czasem jednak rany zabliźniają się i Pipa stopniowo zapomina o tragedii sprzed lat. Do chwili, kiedy w miejscu pracy odwiedza ją Clara Villalba.
Okazuje się bowiem, że od kilku lat w prasie stołecznej pojawia się nekrolog Cornelii, a w tym roku dodatkowo odprawiona zostaje msza za jej pamięć. Manuela pojawia się w świątyni już po uroczystości. Gdy przygląda się umieszczonemu przy ołtarzu zdjęciu dawnej przyjaciółki, jej uwagę przykuwa pewien szczegół. Na tyle istotny, że postanawia na własną rękę – wbrew woli Oreyany i swego partnera, inspektora Martina Seréttiego (Urugwajczyk Nicolás Furtado) – od nowa poprowadzić dochodzenie w sprawie zaginięcia Villalby. Ta decyzja porusza lawinę, która ściąga śmiertelne zagrożenie nie tylko na Manuelę, ale również na osoby z jej najbliższego otoczenia. Pipa jest jednak zdeterminowana – targana wyrzutami sumienia, chce za wszelką cenę znaleźć odpowiedź na pytanie, co naprawdę stało się z Cornelią.
Nie da się ukryć, że fabuła powieści i filmu nawiązuje klimatem do kryminałów skandynawskich. Zaśnieżone pustkowia, miasta zlane deszczem, nierozwiązane tajemnice sprzed lat, które rzutują na obecne życie bohaterów, wreszcie niemalże instytucjonalna przemoc wobec kobiet – z tym kojarzyliśmy do tej pory dzieła pisarzy i reżyserów ze Szwecji i Norwegii. Jak się okazuje, podobna tematyka może sprawdzić się idealnie również w odległej od Europy Argentynie. Zwłaszcza że Montiel okazał się pojętnym uczniem i, na szczęście, nie uległ w finale pokusie przesadnego melodramatyzowania. A groźba taka zapewne istniała – wszak scenarzystą „Zaginionej” był Jorge Maestro, specjalista od argentyńskich, meksykańskich i chilijskich telenowel.
koniec
17 maja 2022

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Dwoma torami do celu
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Czekając na…
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.