Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Steven Spielberg
‹Fabelmanowie›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułFabelmanowie
Tytuł oryginalnyThe Fabelmans
Dystrybutor Monolith
Data premiery30 grudnia 2022
ReżyseriaSteven Spielberg
ZdjęciaJanusz Kamiński
Scenariusz
ObsadaMichelle Williams, Paul Dano, Seth Rogen, Gabriel LaBelle, Mateo Zoryan, Keeley Karsten, Alina Brace, Julia Butters
MuzykaJohn Williams
Rok produkcji2022
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania151
Gatunekdramat, obyczajowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Kroniki młodego Stevena Spielberga
[Steven Spielberg „Fabelmanowie” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Steven Spielberg w swym najnowszym filmie powraca w słodko-gorzkiej opowieści do czasów swej młodości, pierwszych życiowych doświadczeń i pierwszych kinowych przygód.

Konrad Wągrowski

Kroniki młodego Stevena Spielberga
[Steven Spielberg „Fabelmanowie” - recenzja]

Steven Spielberg w swym najnowszym filmie powraca w słodko-gorzkiej opowieści do czasów swej młodości, pierwszych życiowych doświadczeń i pierwszych kinowych przygód.

Steven Spielberg
‹Fabelmanowie›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułFabelmanowie
Tytuł oryginalnyThe Fabelmans
Dystrybutor Monolith
Data premiery30 grudnia 2022
ReżyseriaSteven Spielberg
ZdjęciaJanusz Kamiński
Scenariusz
ObsadaMichelle Williams, Paul Dano, Seth Rogen, Gabriel LaBelle, Mateo Zoryan, Keeley Karsten, Alina Brace, Julia Butters
MuzykaJohn Williams
Rok produkcji2022
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania151
Gatunekdramat, obyczajowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Lata 50. Rodzicie zabierają kilkuletniego chłopca na film „Największe widowisko świata” („The Greatest Show on Earth”) , widząc na plakacie widowisko cyrkowe i spodziewając się, że będzie to właśnie taka familijna opowieść o zwierzątkach i cyrkowcach. Chłopiec ma opory, ale ostatecznie idzie do kina. A tam podwójna niespodzianka – film okazuje się być dużo poważniejszy niż z pozoru się wydawało, niekoniecznie też skierowany do dzieci, ale dzięki temu tym bardziej wpływa na wyobraźnię sześciolatka. Scena zderzenia samochodu z pociągiem tak mocno zapada w pamięć chłopca, że prosi o prezent w postaci zabawkowej kolejki tylko po to, by odtworzyć sobie katastrofę. Rodzicie nieco krzywo patrzą na rozbijanie zabawek, godzą się więc na jednorazową kraksę, sfilmowaną przez kamerę. Taki film dzieciak będzie mógł sobie później wielokrotnie odtwarzać bez szkody dla kolejki i małych samochodzików. Ale nagranie tego zderzenia będzie miało efekt uboczny – na zawsze już obudzi pasję kręcenia filmów u Sammy’ego Fabelmana. Który jest filmowym wcieleniem samego Stevena Spielberga.
Zbliżający się już powoli do osiemdziesiątki Spielberg powraca do czasów swego dzieciństwa. Snuje opowieść o fikcyjnej rodzinie Fabelmanów, która jest bardzo bliskim odpowiednikiem jego własnej rodziny, a fabuła dokładnie opowiada o faktach z pierwszych kilkunastu lat życia przyszłego twórcy „E.T.”. Spielberg nie próbuje udawać, że mówi o kimś innym, niż o sobie samym, przyznaje, że zdecydowana większość scen ukazana w filmie miała swoje autentyczne pierwowzory. Przedstawia swe pierwsze fascynacje kinem, pierwsze kręcone filmy, jeszcze w obsadzie kolegów ze szkoły i z harcerstwa, ukazuje też portret swej rodziny – w szczególności ojca, zaangażowanego mocno w pracę utalentowanego inżyniera, specjalisty od maszyn cyfrowych i matki, niespełnionej artystki, szukającej bratniej duszy w najlepszym przyjacielu ojca. Powstaje z tego słodko-gorzka opowieść – o odkrywaniu swego życiowego powołania, o podążaniu za pasją i marzeniami, ale też o rozpadzie rodziny, o małych dramatach, niespełnionych młodzieńczych miłościach, szkolnych prześladowcach. Krótko mówiąc: o bólach czasu dojrzewania.
Spielberg nigdy nie był wielkim kinowym eksperymentatorem, zawsze oddawał hołd klasycznej narracji i nie inaczej jest też tutaj. „Fabelmanowie” to opowieść bardzo tradycyjna w formie, koncentrująca się na najważniejszych przeżyciach bohatera w ciągu mniej więcej dekady jego życia. Opowieść szczera, nie pomijająca rzeczy smutnych i przykrych (kryzys małżeństwa, antysemityzm kolegów, szkolne prześladowania) , ale przesycona nostalgią, nikogo nie oskarżająca, przedstawiająca stosunkowo ciepło nawet wątek rozpadu małżeństwa rodziców bohatera. Oczywiście, jest w tym smutek i łzy, ale po latach Spielberg najwyraźniej próbuje zrozumieć swych rodziców, nie chce nikogo winić, pokazuje, że tak po prostu czasem w życiu musi być. O ileż jest to inne spojrzenie niż towe wcześniejszym od 40 lat w „E.T”, w którym również przecież wzorowany na Spielbergu Elliott mocno cierpi z powodu rozwodu rodziców. Cztery dekady starszy Spielberg zdaje się mówić, że lepiej zna życie i że może już i na tę przeszłość spojrzeć z dystansem.
Ale „Fabelmanowie” to jednak przede wszystkim piękny zapis rodzącej się pasji do kina. Od pierwszych prób odtworzenia w domu scen zobaczonych w kinie, po pierwsze nieskomplikowane fabuły wzorowane na najbardziej popularnych produkcjach rozrywkowych lat 50. – westernach i filmach wojennych, po pierwsze ambicje artystyczne i nadawanie filmom własnego charakteru. Piękne i zabawne są sceny kręcenia amatorskich produkcji, pomysłowego przekraczania ograniczeń budżetowych nastoletniego twórcy. Spielberg również przyznaje, że sceny ukazane w filmie przedstawiają jego autentyczne młodzieńcze filmowe eksperymenty – kto wie, może oglądane dzisiaj będą też inspiracją dla jakiegoś początkującego filmowca?
Prosta, szczera opowieść niczym może nie zaskakuje, ale może urzec ciepłem i miłością do kina. A dodatkowo na deser, w finałowej scenie, gdy filmowy Sammy Fabelman zdaje się pukać do drzwi prawdziwej kariery filmowej zobaczymy słynnego reżysera w roli innego słynnego reżysera – Davida Lyncha wcielającego się w Johna Forda i dającego młodemu twórcy jedną bezcenną radę. I chyba dla samej tej jednej sceny warto się wybrać do kina.
koniec
7 stycznia 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Esensja ogląda: Marzec 2018 (1)
— Piotr Dobry, Marcin Mroziuk, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Esensja ogląda: Styczeń 2016 (1)
— Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Jarosław Robak, Konrad Wągrowski

Najlepszego sortu Amerykanin
— Jarosław Robak

Esensja ogląda: Czerwiec 2013 (1)
— Sebastian Chosiński, Ewa Drab, Gabriel Krawczyk, Jarosław Loretz

Esensja ogląda: Luty 2013 (Kino)
— Miłosz Cybowski, Gabriel Krawczyk, Alicja Kuciel, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Styczeń 2013 (Kino)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Piotr Dobry, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Alicja Kuciel, Beatrycze Nowicka, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski

Dymy i światła
— Karolina Ćwiek-Rogalska

Człowiek pogryzł konia
— Łukasz Gręda

Zabili go i uciekł
— Agnieszka Szady

Przygoda, przygoda każdej chwili szkoda!
— Łukasz Gręda

Tegoż autora

Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski

Statek szalony
— Konrad Wągrowski

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

Migające światła
— Konrad Wągrowski

Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski

Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski

Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski

Kac Vegas w Zakopanem
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.