Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Sajdo Kurbanow, Wiktor Mirzajanc
‹Dżura – myśliwy z Min-Archaru – część 2›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDżura – myśliwy z Min-Archaru – część 2
Tytuł oryginalnyДжура – охотник из Мин-Архара
ReżyseriaSajdo Kurbanow, Wiktor Mirzajanc
ZdjęciaAleksiej Najdionow
Scenariusz
ObsadaIskander Irkajew, Abduraim Abduwachobow, Gułru Astanowa, Jodgor Sogdijew, Nabi Rachimow
MuzykaGiennadij Aleksandrow
Rok produkcji1985
Kraj produkcjiZSRR
Czas trwania69 min
Gatunekdramat, historyczny, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Klasyka kina radzieckiego: W lodowcu Czarnych Gór
[Sajdo Kurbanow, Wiktor Mirzajanc „Dżura – myśliwy z Min-Archaru – część 2” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Główni bohaterowie sześcioczęściowego, nakręconego w radzieckim Tadżykistanie serialu Sajdo Kurbanowa i Wiktora Mirzajanca „Dżura – myśliwy z Min-Archaru” są o dziesięć lat starsi. Powoli wchodzą w dorosłość. Świat staje przed nimi otworem. I nawet jeśli to nie oni pierwsi poczują zew i opuszczą rodzinną osadę, można być pewnym, że prędzej czy później wielki świat zapuka do ich drzwi. O co na pewno postara się podstępny Tagaj.

Sebastian Chosiński

Klasyka kina radzieckiego: W lodowcu Czarnych Gór
[Sajdo Kurbanow, Wiktor Mirzajanc „Dżura – myśliwy z Min-Archaru – część 2” - recenzja]

Główni bohaterowie sześcioczęściowego, nakręconego w radzieckim Tadżykistanie serialu Sajdo Kurbanowa i Wiktora Mirzajanca „Dżura – myśliwy z Min-Archaru” są o dziesięć lat starsi. Powoli wchodzą w dorosłość. Świat staje przed nimi otworem. I nawet jeśli to nie oni pierwsi poczują zew i opuszczą rodzinną osadę, można być pewnym, że prędzej czy później wielki świat zapuka do ich drzwi. O co na pewno postara się podstępny Tagaj.

Sajdo Kurbanow, Wiktor Mirzajanc
‹Dżura – myśliwy z Min-Archaru – część 2›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDżura – myśliwy z Min-Archaru – część 2
Tytuł oryginalnyДжура – охотник из Мин-Архара
ReżyseriaSajdo Kurbanow, Wiktor Mirzajanc
ZdjęciaAleksiej Najdionow
Scenariusz
ObsadaIskander Irkajew, Abduraim Abduwachobow, Gułru Astanowa, Jodgor Sogdijew, Nabi Rachimow
MuzykaGiennadij Aleksandrow
Rok produkcji1985
Kraj produkcjiZSRR
Czas trwania69 min
Gatunekdramat, historyczny, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
W drugiej części historyczno-przygodowego tadżyckiego dramatu „Dżura – myśliwy z Min-Archaru” przeskakujemy o dziesięć lat do przodu. Gdy opowieść, oparta na książce ukraińskiego prozaika Gieorgija Tuszkana, się rozpoczynała – był 1918 rok. Zaledwie kilka miesięcy po wybuchu rewolucji październikowej, o której zresztą mieszkańcy zagubionej osady w górach Pamiru, nic nie wiedzieli. Dekadę później ich wiedza na ten temat wciąż jest zerowa. Żyją przecież w całkowitej izolacji, z dala od ludzkich siedzib. Nie docierają do nich gazety ani bolszewiccy aktywności. Jedynym człowiekiem z zewnątrz, który – w zamian za skóry i złoto – dostarcza ryż (i inne produkty), jest Tagaj (uzbecki aktor Jodgor Sogdijew). Miejscowi, a zwłaszcza aksakał, czyli mądry starzec, przywódca wioski (Nabi Rachimow, kolejny Uzbek w obsadzie filmu), uważają go za przyjaciela. Nie wszystko jednak o nim wiedzą…
Ukrywający się pod pseudonimami scenarzyści serialu, Marlen Chucyjew (vide kultowa „Wiosna na ulicy Zarzecznej”) i jego syn Igor, w drugiej odsłonie historii przenoszą fabułę do 1928 roku. Wychowujący się na jednym górskim „podwórku” tytułowy bohater Dżura (w tej roli naturszczyk Iskander Irkajew), jego najbliższy kompan Kuczkar (Uzbek Abduraim Abduwachobow) oraz ich przyjaciółka Zajnab (Gułru Astanowa) są już wchodzącymi w dorosłość nastolatkami. Wkrótce to na ich barki spadnie obowiązek utrzymania rodziców i dziadków; w tym celu muszą zdobyć odpowiednie umiejętności. Po uroczystości inicjacji, której przewodniczy aksakał, Dżura zostaje wysłany w góry na pierwsze, w pełni samodzielnie polowanie. W wyprawie, wiążącej się z wieloma niebezpieczeństwami, towarzyszy mu Kuczkar. Nie jest on może najodważniejszym człowiekiem na świecie, ale w sytuacjach ekstremalnych potrafi okazać hart ducha.
W tym samym czasie do osady dociera Tagaj. Nie jest sam, ale tym razem nie towarzyszą mu kupcy, na których przybycie liczyli mieszkańcy. Niezadowolony z tego, że przewodnik sprowadził do wsi obcych, aksakał strofuje przybysza. Ten jednak nic sobie z tego nie robi. Od wielu lat trudni się przemytem towarów i ludzi z Chin do Turkiestanu; wśród tych ostatnich nie brakuje też wrogich władzy radzieckiej basmaczy. Tagaj nie robi tego oczywiście bezinteresownie. Ale czy na pewno zależy mu jedynie na pieniądzach? Owszem, jest człowiekiem niezwykle chciwym, ale w tym wypadku ma też inne cele do osiągnięcia. Jakie – zostanie zdradzone dopiero w części trzeciej. W każdym razie teraz chce uczynić z Min-Archaru swoją bazę wypadową. Inna sprawa, że ma też chętkę na wyrastającą na piękną kobietę Zajnab.
W tym czasie Dżura i Kuczkar przeżywają dramatyczne przygody w Czarnych Górach. Przez przypadek poznają też pewną tajemnicę sprzed lat. W czasie polowania Dżura spada w przepaść; na szczęście jest asekurowany liną, więc nic złego mu się nie staje. Ma jednak wrażenie, że w lodowcu widzi… duchy. Jak się później okazuje, są to jedynie zamarznięte ciała mężczyzn, którzy dziwnym trafem mają przy sobie przedmioty ze złota. Wtedy też chłopak przypomina sobie wydarzenia, jakie miały miejsce przed dziesięciu laty i w nieżywych rozpoznaje kupców, których kiedyś przywiódł do Min-Archaru Tagaj. Później przez lata przekazywał on mieszkańcom pozdrowienia od nich. Teraz wiadomo, że kłamał. Tylko dlaczego? Co chciał osiągnąć, wprowadzając w błąd aksakała?
Widz zna odpowiedź na te pytania. Pojawiły się one bowiem w zakończeniu części pierwszej serialu. Części, którą możemy uznać za introdukcję. Część druga pełni zresztą bardzo podobną rolę. Rezyserzy Sajdo Kurbanow i Wiktor Mirzajanc również i w niej skupiają się głównie na przedstawieniu głównych bohaterów, którzy z tymi sprzed dziesięciu lat niewiele przecież mają wspólnego. Wówczas byli dziećmi, teraz są niemal dorosłymi ludźmi. Z innymi borykają się problemami, inne mają marzenia, inne też łączą ich relacje. A przede wszystkim – zwłaszcza Dżura – rozumieją znacznie więcej. I zdają sobie sprawę, że Tagaj, którego dotąd uważali za przychylnego im, tak naprawdę jest człowiekiem okrutnym i podstępnym. Co potwierdzą zresztą kolejne odsłony adaptacji powieści Gieorgija Tuszkana.
koniec
19 kwietnia 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.