Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Nijaz Abdyżapar
‹Tucza [Chmura]›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTucza [Chmura]
Tytuł oryginalnyТуча
ReżyseriaNijaz Abdyżapar
ZdjęciaIljas Bekiszew
Scenariusz
ObsadaArman Szekimow, Murat Bisenbin, Ajnur Nijazowa, Erżan Tusupow, Eduard Tabiszew, Kanat Kudjarow, Edil Esenbułatow, Erden Telemisow, Berik Burmakow, Rustem Utemirow, Batyr Raisow, Żanel Sergazina, Danijar Urazajew, Bekzat Dostanow, Azat Upirow
MuzykaOłżas Bajbekow
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiKazachstan
Czas trwania70 min
Gatunekdramat, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Zemsta po latach
[Nijaz Abdyżapar „Tucza [Chmura]” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Trudno dziwić się kilkuletniemu chłopcu, który przeżywa potworną tragedię rodzinną, że jest jak „burza gradowa”. To z powodu swojego nastroju dostaje od wujka, który przejmuje nad nim opiekę, przezwisko „Tucza” (czyli „Chmura”). Tak też zatytułowany jest mający premierę przed niespełna trzema laty kazachski dramat kryminalny autorstwa Nijaza Abdyżaparowa.

Sebastian Chosiński

East Side Story: Zemsta po latach
[Nijaz Abdyżapar „Tucza [Chmura]” - recenzja]

Trudno dziwić się kilkuletniemu chłopcu, który przeżywa potworną tragedię rodzinną, że jest jak „burza gradowa”. To z powodu swojego nastroju dostaje od wujka, który przejmuje nad nim opiekę, przezwisko „Tucza” (czyli „Chmura”). Tak też zatytułowany jest mający premierę przed niespełna trzema laty kazachski dramat kryminalny autorstwa Nijaza Abdyżaparowa.

Nijaz Abdyżapar
‹Tucza [Chmura]›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTucza [Chmura]
Tytuł oryginalnyТуча
ReżyseriaNijaz Abdyżapar
ZdjęciaIljas Bekiszew
Scenariusz
ObsadaArman Szekimow, Murat Bisenbin, Ajnur Nijazowa, Erżan Tusupow, Eduard Tabiszew, Kanat Kudjarow, Edil Esenbułatow, Erden Telemisow, Berik Burmakow, Rustem Utemirow, Batyr Raisow, Żanel Sergazina, Danijar Urazajew, Bekzat Dostanow, Azat Upirow
MuzykaOłżas Bajbekow
Rok produkcji2020
Kraj produkcjiKazachstan
Czas trwania70 min
Gatunekdramat, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Po tygodniu przerwy (na mało udany litewsko-amerykański dramat wojenny „Szare śniegi Syberii”) powracam w „East Side Story” do penetrowania zakamarków kinematografii Kazachstanu. Dzisiaj sięgam po zrealizowany przed trzema laty dramat kryminalny „Tucza”, który można by przełożyć na język polski jako „Chmura”. Tyle że tutaj nie chodzi stricte o zjawisko meteorologiczne, lecz o przezwisko nadane głównemu bohaterowi opowieści. Dlatego właśnie, tłumacząc tytuł, postanowiłem pozostać przy jego rosyjskojęzycznym brzmieniu. Jak spora część filmów kazachskich, ten bowiem również został nakręcony w języku rosyjskim, wciąż jeszcze powszechnie używanym w tym stepowym kraju.
O twórcy „Tuczy”, Nijazie Abdyżaparowie, niewiele można znaleźć pewnych informacji. Wiadomo, że w 2014 roku został producentem filmowym, współtworząc firmę Enterprise Production. Że cztery lata później stanął na czele Szkoły Mistrzostwa Aktorskiego, której siedziba mieści się w Astanie, czyli obecnej stolicy kraju. Karierę w show-biznesie zaczynał właśnie jako aktor. Zagrał między innymi w historycznej „Zemście” (2006) Damira Manabajewa oraz dramacie „Deribas” (2007) Timura Kasymżanowa. Nie zdołał jednak przebić się do „pierwszej ligi”, więc zdecydował się na rozpoczęcie kariery reżyserskiej. Pod szyldem Enterprise Production początkowo powstawały głównie reklamy i wideoklipy, z czasem wytwórnia dorzuciła do swojej oferty filmy fabularne.
Jako reżyser Abdyżaparow zadebiutował w 2018 roku, biorąc pod swoje skrzydła grupę amatorów pod wodzą Nurłana Batyrowa i pomagając im sfinalizować prace nad horrorem „Widziadło”. Potem powstały film z pogranicza fantasy „Podróżnik. Początek” (2019), dramat „Dzieci Słońca” (2019), sensacyjny kryminał „Tucza” (2020) i wreszcie świąteczna komedia romantyczna „Trzy dni przed Nowym Rokiem” (2022) oraz nakręcony z myślą o młodych widzach „Toy Boy” (2023). Średnia całkiem niezła: jeden film na rok (inna sprawa, że do Adilchana Jerżanowa, chyba najbardziej zapracowanego reżysera w Kazachstanie, Abdyżaparow i tak nie ma się co równać). Premiera „Tuczy” odbyła się 23 listopada 2020 roku, w niezbyt sprzyjającej sytuacji pandemicznej, kiedy większość krajów świata zamykała kina.
Nie ma się więc co dziwić, że film nie odniósł oszałamiającego sukcesu. Inna sprawa, że i tak nie miał na niego większych szans. Nie dlatego, że jest słaby (co to, to nie!), ale po prostu konkurencja w tym gatunku jest w Kazachstanie całkiem spora. Tematycznie scenarzyści „Tuczy” – a są nimi etatowi współpracownicy Abdyżaparowa, czyli Askar Małszybekow i Daulet Isliamow – nawiązuje w wymyślonej przez siebie fabule do wątków podjętych dwa lata wcześniej w „Biznesmenach” Akana Satajewa. Tamten obraz był opowieścią o tym, w jak trudnych warunkach rodził się w latach 90. XX wieku kazachski kapitalizm. Jak zorganizowane grupy przestępcze starały się wykorzystywać nie do końca kontrolowany proces reform mających przestawić gospodarkę kraju z centralnie sterowanej na wolnorynkową. W „Tuczy” to właśnie staje się punktem wyjścia akcji.
Jest 1999 rok. Saken Umarow (w tej roli Danijar Urazajew) to młody i zdolny biznesmen, który ma spółkę ze swoim najbliższym przyjacielem Kajratem (Erżan Tusupow, znany między innymi z sensacyjnego „Wilczego śladu”). Przyszłość przed ich firmą jawi się świetlana. Niestety, wszystko wali się w gruzy jednego wieczoru. Po powrocie z kolacji z Kajratem i jego narzeczoną Saken wraz z żoną Ałuą (Żanel Sergazina) wracają do domu, gdzie czekają na nich dzieci i młoda opiekunka. Krótko po ich powrocie do willi wdzierają się zamaskowani bandyci. Żądają pieniędzy, ale tak naprawdę zależy im na czym innym, bez powodu zabijają bowiem Umarowa i całą jego rodzinę. W każdym razie są przekonani, że całą. Nie wiedzą, że w chwili, kiedy zrobili spory hałas, wdzierając się do domu, Ałua ukryła w szafce w kuchni kilkuletniego Temirlana (w chłopca wcielił się Batyr Raisow).
Po dotarciu na miejsce zdarzenia policja odkrywa więc trzy trupy i, ale to dopiero po czasie, przerażonego Temirlana, którego zabierają do siebie na komendę. W tym czasie do wujka chłopca, brata Ałuy, Alibeka (gra go dobrze znany wielbicielom kina kazachskiego Murat Bisenbin – patrz: „Wojownik” oraz „Tomyris”), dociera informacja o śmierci wszystkich Umarowów. Nie dziwi więc, że Alibek, który świetnie dogadywał się ze swoimi siostrzeńcem i siostrzenicą, godzinami opowiadając im fantastyczne historie (zapewne prawdziwe, jak i zmyślone), jest kompletnie załamany. Niebawem jednak okazuje się, że Temirlan cudem przeżył. Wuj przejmuje opiekę nad nim. To właśnie on nazywa chłopca „Chmurą”, tak ponury i burzowy jest malec po dramatycznych przejściach.
Mija kilkanaście lat. Alibek, notabene weteran wojny afgańskiej, jest właścicielem siłowni i klubu, w którym trenują młodzi bokserzy; Temirlan (teraz ma on twarz debiutującego na dużym ekranie Armana Szekimowa) pomaga mu w prowadzeniu interesu, przy okazji też sam poznaje tajniki sztuk walki. Wydaje się, że wyszedł na prostą. Zwłaszcza kiedy poznaje piękną klientkę siłowni Danę (wciela się w nią Ajnur Nijazowa, która zadebiutowała dekadę wcześniej w „Likwidatorze” Satajewa) i zaczyna się z nią spotykać. Ten spokój kończy się w dniu, w którym Temirlan słyszy w wiadomościach telewizyjnych informację, że jeden z uczestników napadu na jego ojca, matkę i starszą siostrę opuszcza więzienie i wychodzi na wolność. Rozczarowany tym faktem postanawia wziąć sprawiedliwość we własne ręce, a o pomoc prosi Alibeka, byłego komandosa z Afganu.
Reszty można się bardzo łatwo domyśleć. Zaczyna się polowanie na byłych przestępców, którzy w tej chwili są już w większości (nie licząc tych, którzy mieli mniej oleju w głowie) szanowanymi biznesmenami. Oczywiście, majątku dorobili się nieuczciwie, ich interesy wciąż pozostawiają wiele do życzenia (gdyby było inaczej, nie potrzebowaliby armii ochroniarzy), ale z prawnego punktu widzenia nic im nie można zarzucić. Tym mniejszą Temirlan ma nadzieję na to, że kiedykolwiek poniosą odpowiedzialność za to, co kiedyś wyrządzili jego rodzinie. Czy to przyniesie młodemu mężczyźnie spokój sumienia? Zwłaszcza że na końcu tej drogi czeka go poznanie okrutnej prawdy… „Tucza” to klasyczne kino gatunkowe. Western przeniesiony z dziewiętnastowiecznego Dzikiego Zachodu w miejską dżunglę XXI wieku. Ogląda się z przyjemnością i bezboleśnie, chociaż na głębszą analizę psychologiczną nie ma co liczyć.
koniec
23 kwietnia 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Odcięta głowa Jima Clarka
Sebastian Chosiński

17 IV 2024

Niby powinny cieszyć nas wielkie sukcesy odnoszone przez polskich artystów poza granicami kraju. A powieść Brunona Jasieńskiego „Człowiek zmienia skórę” bez wątpienia taki sukces odniosła. Tyle że to sukces bardzo gorzki: po pierwsze – książka była typowym przejawem literatury socrealistycznej, po drugie – nie uchroniła autora przed rozstrzelaniem przez NKWD. Cztery dekady po jego śmierci na jej podstawie powstał w sowieckim Tadżykistanie telewizyjny serial.

więcej »

Co nam w kinie gra: Perfect Days
Kamil Witek

16 IV 2024

„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że (...)

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.