Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Sajdo Kurbanow, Wiktor Mirzajanc
‹Dżura – myśliwy z Min-Archaru – część 5›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDżura – myśliwy z Min-Archaru – część 5
Tytuł oryginalnyДжура – охотник из Мин-Архара
ReżyseriaSajdo Kurbanow, Wiktor Mirzajanc
ZdjęciaAleksiej Najdionow
Scenariusz
ObsadaIskander Irkajew, Abduraim Abduwachobow, Gułru Astanowa, Jodgor Sogdijew, Siergiej Nikonienko, Mentaj Utepbergenow, Szarif Kabułow, Gieorgij Strokow, Jurij Gorobiec, Szuchrat Irgaszew, Iwan Gawriliuk, Jurij Diedowicz, Jurij Gusiew
MuzykaGiennadij Aleksandrow
Rok produkcji1985
Kraj produkcjiZSRR
Czas trwania65 min
Gatunekdramat, historyczny, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Klasyka kina radzieckiego: Gdzie się podziali „czerwoni”?
[Sajdo Kurbanow, Wiktor Mirzajanc „Dżura – myśliwy z Min-Archaru – część 5” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W przedostatnim odcinku tadżyckiego serialu „Dżura – myśliwy z Min-Archaru” sytuacja robi się coraz bardziej skomplikowana. Tytułowy bohater znajduje się w rękach basmaczy, Zajnab czeka (choć wcale nie z założonymi rękoma), aż ostatecznie zniewoli ją Tagaj, a Kuczkar trafia pod skrzydła ekscentrycznego artysty-malarza, którego rola w całej intrydze jest bardzo niejasna.

Sebastian Chosiński

Klasyka kina radzieckiego: Gdzie się podziali „czerwoni”?
[Sajdo Kurbanow, Wiktor Mirzajanc „Dżura – myśliwy z Min-Archaru – część 5” - recenzja]

W przedostatnim odcinku tadżyckiego serialu „Dżura – myśliwy z Min-Archaru” sytuacja robi się coraz bardziej skomplikowana. Tytułowy bohater znajduje się w rękach basmaczy, Zajnab czeka (choć wcale nie z założonymi rękoma), aż ostatecznie zniewoli ją Tagaj, a Kuczkar trafia pod skrzydła ekscentrycznego artysty-malarza, którego rola w całej intrydze jest bardzo niejasna.

Sajdo Kurbanow, Wiktor Mirzajanc
‹Dżura – myśliwy z Min-Archaru – część 5›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDżura – myśliwy z Min-Archaru – część 5
Tytuł oryginalnyДжура – охотник из Мин-Архара
ReżyseriaSajdo Kurbanow, Wiktor Mirzajanc
ZdjęciaAleksiej Najdionow
Scenariusz
ObsadaIskander Irkajew, Abduraim Abduwachobow, Gułru Astanowa, Jodgor Sogdijew, Siergiej Nikonienko, Mentaj Utepbergenow, Szarif Kabułow, Gieorgij Strokow, Jurij Gorobiec, Szuchrat Irgaszew, Iwan Gawriliuk, Jurij Diedowicz, Jurij Gusiew
MuzykaGiennadij Aleksandrow
Rok produkcji1985
Kraj produkcjiZSRR
Czas trwania65 min
Gatunekdramat, historyczny, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Można odnieść wrażenie, że Dżura (Iskander Irkajew) – główny bohater inspirowanego powieścią Gieorgija Tuszkana serialu Sajdo Kurbanowa i Wiktora Mirzajanca – ma niebywały wręcz dar pakowania się w kłopoty. Ale też, gdyby go nie miał, to prawdopodobnie nie stałby się bohaterem powieści, a potem także filmów (w liczbie mnogiej, ponieważ na dwie dekady przed tadżyckim serialem nakręcono w Kirgizji dzieło kinowe). W rozdziale czwartym opowieści młodzian z Min-Archaru znalazł się po drugiej stronie granicy, w chińskim Karaszarze, i trafił do basmackiej niewoli – wraz z przemytnikiem Saidem (Mentaj Utepbergenow) oraz służącym wcześniej w oddziałach „białych” kozakiem-akrobatą Aleksiejem (Siergiej Nikonienko).
Los tak pokierował wydarzeniami, że w tym samym czasie i tym samym miejscu znaleźli się również przyjaciele Dżury: przeznaczona na kolejną żonę dla zdradzieckiego basmacza Tagaja (Jodgor Sogdijew) i mieszkająca w jego domu Zajnab (Gułru Astanowa) oraz Kuczkar (Abduraim Abduwachobow), który po nielegalnym przekroczeniu granicy został sprzedany ślepemu starcowi jako jego „pies-przewodnik”. Przypadek sprawia, że Zajnab dowiaduje się o obecności Kuczkara w mieście i stara się do niego dotrzeć. Jednocześnie w czasie zakupów na bazarze spotyka handlarza Chasana (wciela się w niego rosyjski aktor Gieorgij Strokow, znany z miniserialu „Dziś niczym…” oraz dramatu wojennego „Idź i patrz”), który w swojej ofercie ma charakterystyczne, wykonane z drewna zabawki. Kiedyś takie – również dla niej – rzeźbił Dżura.
Chasan obiecuje dziewczynie, że jeśli wieczorem przyjdzie ponownie na targ, być może powie jej więcej na temat tego, kto te zabawki wykonuje. W rzeczywistości woli ostrzec strażników pilnujących Dżurę, że ktoś dopytuje o chłopca. A że Zajnab jest już znana w mieście jako „żona” Tagaja, strażnicy wolą nie mieć z nią ani tym bardziej z nim do czynienia. Zwłaszcza że pozostają w służbie niekoniecznie dobrze życzącego Tagajowi gubernatora Kipczikbaja (Szarif Kabułow). Sytuacja robi się więc coraz bardziej zagmatwana. W każdym razie, dowiedziawszy się o wszystkim, Dżura ma kolejny powód do tego, by ze swoimi kompanami zaplanować ucieczkę. Ale jak wydostać się z głębokiej na kilka metrów studni? Jedynie podstępem!
W tym samym czasie scenarzyści – przypomnę, że są nimi ukrywający się pod pseudonimami Marlen Chucyjew i jego syn Igor – rozwijają dwa inne wątki. Pierwszy dotyczy Kuczkara, nad którym lituje się pracujący dla gubernatora artysta-malarz Fiodor Wasiljewicz Olchow (gra go Jurij Gusiew – patrz: „Stworzył nas jazz” oraz „Kryminalny kwartet”) i bierze go pod swoją opiekę. Główną postacią drugiego jest natomiast rosnący w siłę Tagaj. Aczkolwiek w tym odcinku wydarza się coś, co stawia jego dalszę rolę w walce z „czerwonymi” pod wielkim znakiem zapytania. Zostaje on bowiem wezwany do budzącego strach Czarnego Imama (Iwan Gawriliuk). Co gorsza, okazuje się, że ich drogi już kiedyś przecięły się i że w czasie tamtego spotkania – mówiąc bardzo eufemistycznie – Tagaj zachował się wyjątkowo niegodnie.
Dziwić może to, że w tym odcinku niewiele jest komunistów. Zapodziali się gdzieś i Maksimow, i Szagodaj. Na plan pierwszy wybijają się natomiast ich wrogowie: z jednej strony basmacze, jak chociażby Czarny Imam, Tagaj czy Kipczikbaj, z drugiej – na arenie pojawia się były carski pułkownik Aleksandr Iwanowicz Paszyn (w tej roli zmarły w ubiegłym roku Jurij Gorobiec – vide „Samolot w płomieniach”). A jest jeszcze – pojawiający się w tle jak groźne memento – brytyjski agent Brix (Jurij Diedowicz), który do spółki z Alim (Szuchrat Irgaszew) zastanawia się, jak przejąć kontrolę nad wszystkimi siłami walczącymi z bolszewikami w Turkiestanie. To w przyszłości pozwoliłoby Anglikom kontrolować ten region Azji Środkowej. Słowem: Akcja zagęszcza się i prostą drogą zmierza do efektownego finału!
koniec
10 maja 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.