Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Florian Sigl
‹Czarodziejski flet›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCzarodziejski flet
Data premiery21 kwietnia 2023
ReżyseriaFlorian Sigl
Scenariusz
ObsadaJack Wolfe, Iwan Rheon, F.Murray Abraham, Niamh McCormack
Kraj produkcjiNiemcy, USA
Czas trwania2 godz.
Gatunekmusical
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Harry Potter? Narnia? Mozart!
[Florian Sigl „Czarodziejski flet” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Szafka z zegarem w szkolnej bibliotece okazuje się przejściem do świata fantazji. Brzmi jak początek streszczenia powieści dla młodzieży młodszej? Trochę tak, bo „Czarodziejski flet” Floriana Sigla to niejako próba pożenienia opery Mozarta z motywami typowo szkolnymi: wredny szpaner, sympatyczny fajtłapa, atrakcyjna koleżanka, budzący strach dyrektor. A po drugiej stronie – przygody, ratowanie świata i… królewna. Kogo wybierze bohater?

Agnieszka ‘Achika’ Szady

Harry Potter? Narnia? Mozart!
[Florian Sigl „Czarodziejski flet” - recenzja]

Szafka z zegarem w szkolnej bibliotece okazuje się przejściem do świata fantazji. Brzmi jak początek streszczenia powieści dla młodzieży młodszej? Trochę tak, bo „Czarodziejski flet” Floriana Sigla to niejako próba pożenienia opery Mozarta z motywami typowo szkolnymi: wredny szpaner, sympatyczny fajtłapa, atrakcyjna koleżanka, budzący strach dyrektor. A po drugiej stronie – przygody, ratowanie świata i… królewna. Kogo wybierze bohater?

Florian Sigl
‹Czarodziejski flet›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCzarodziejski flet
Data premiery21 kwietnia 2023
ReżyseriaFlorian Sigl
Scenariusz
ObsadaJack Wolfe, Iwan Rheon, F.Murray Abraham, Niamh McCormack
Kraj produkcjiNiemcy, USA
Czas trwania2 godz.
Gatunekmusical
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Siedemnastoletni Tim Walker (Jack Wolfe, znany z serialu „Cień i kość”) dostaje stypendium do szacownej szkoły muzycznej imienia Mozarta. Wiekowy budynek położony w niedostępnych górach może kojarzyć się z Hogwartem, szczególnie po scenie w pociągu, gdzie chłopak poznaje sympatyczną Sophie. W szkole jak to w szkole: są kujoni, są wyluzowane dzieciaki no i koniecznie jest Ten Wredny – tu konkretnie syn słynnego śpiewaka operowego – dający w kość każdemu, kto okaże jakąś słabość. Niezwykle stresogenny jest też dyrektor; co ciekawe, w tej roli obsadzono F. Murraya Abrahama, który w filmie „Amadeusz” zagrał Salieriego.
Kiedy późną nocą Tim przegląda książkę z nutami do „Czarodziejskiego fletu”, objawiają mu się trzy duszki w postaci kulistych światełek o dziecięcych głosach, i prowadzą do biblioteki. Chłopak zauważa, że w szafce zwieńczonej zegarem brakuje jednego tomu – akurat tego, który trzyma w ręku. Włożona na półkę książka działa jak klucz i z wybiciem godziny trzeciej nasz bohater zostaje „wessany” do bajkowego świata, gdzie ludzie porozumiewają się głównie za pomocą arii.
W uniwersum fletu Tim podaje się za księcia Tamino i zostaje przez Królową Nocy wysłany z misją odzyskania jej córki. Towarzyszy mu uroczo łotrzykowaty Papageno (walijski piosenkarz Iwan Rheon). Niestety, po trzech godzinach następuje przymusowy powrót do naszego świata, przez co epizody fantastyczne przetykane są szkolnymi perypetiami. Trójka to w ogóle ważna liczba w „Czarodziejskim flecie”, co wyjaśnia jeden z nauczycieli na wykładzie poświęconym masońskim inspiracjom Mozarta. Trzecia godzina, trzy podstawowe rodzaje uczniów (jak tłumaczy Timowi jego współlokator), trzy czarodziejki znajdujące bohatera na pustyni, trzy próby i tak dalej. Aż dziw, że oryginalna opera nie miała trzech aktów.
Ocenę filmu od strony muzycznej pozostawiam koneserom, godzi się wszelako zauważyć, że znaczna część obsady to piosenkarze, a Królowa Nocy i Sarastro zostali zagrani przez profesjonalnych śpiewaków operowych – Sabine Devieilhe i Morrisa Robinsona (wspaniały basso profondo!). Efekty specjalne są troszeczkę jak z lat 90., za to spodobały mi się kostiumy oraz scenografia.
Szkolne perypetie powinny przypaść do gustu nastoletniej części widowni, szczególnie, że oprócz motywu prześladowania (dość niestandardowo rozwiązanego!) oraz młodzieńczej miłości, występuje tam wątek spełniania – lub nie – oczekiwań otoczenia, w szczególności zaś rodziców. Ciekawe, czy godzina seansu – w moim mieście 10:45 – sugeruje, że na ten film powinni iść uczniowie. Moim zdaniem wyszłoby im to na dobre.
koniec
13 maja 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż autora

I gwiazdka z nieba nie pomoże, kiedy brak natchnienia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Tajemnica beczki z solą
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Serializacja MCU
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Półelfi łotrzyk w kanale burzowym
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Zwariowane studentki znów atakują
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Transformersy w krainie kucyków?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Płomykówki i gadzinówki
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Jedyna nadzieja w lisiczce?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Ken odkrywa patriarchat, czyli bunt postaci drugoplanowych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.