Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Nurtas Adambaj
‹Winda›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWinda
Tytuł oryginalnyЛифт
ReżyseriaNurtas Adambaj
ZdjęciaAzamat Dułatow
Scenariusz
ObsadaIsbek Abilmażynow, Żandos Ajbasow, Ałdabek Szałbajew, Gulnaz Żołanowa, Magżan Orda, Aset Imangalijew, Azamat Szargyn, Ajbar Tangyt, Akmarał Dajrbajewa, Armat Urpekow, Saken Rakiszew, Danijar Ałszynow
MuzykaNikita Kariew
Rok produkcji2018
Kraj produkcjiKazachstan
Czas trwania95 min
Gatunekdramat, psychologiczny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

East Side Story: Opowiem ci swoją historię…
[Nurtas Adambaj „Winda” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Chyba każdemu, kto mieszka bądź pracuje na wysokim piętrze wieżowca, przytrafiła się jakaś przykra, stresująca niespodzianka z windą. Dwóm bohaterom kazachskiego dramatu psychologicznego autorstwa Nurtasa Adambaja nawet bardzo konkretna – utknęli w niej na niemal trzy dni.

Sebastian Chosiński

East Side Story: Opowiem ci swoją historię…
[Nurtas Adambaj „Winda” - recenzja]

Chyba każdemu, kto mieszka bądź pracuje na wysokim piętrze wieżowca, przytrafiła się jakaś przykra, stresująca niespodzianka z windą. Dwóm bohaterom kazachskiego dramatu psychologicznego autorstwa Nurtasa Adambaja nawet bardzo konkretna – utknęli w niej na niemal trzy dni.

Nurtas Adambaj
‹Winda›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWinda
Tytuł oryginalnyЛифт
ReżyseriaNurtas Adambaj
ZdjęciaAzamat Dułatow
Scenariusz
ObsadaIsbek Abilmażynow, Żandos Ajbasow, Ałdabek Szałbajew, Gulnaz Żołanowa, Magżan Orda, Aset Imangalijew, Azamat Szargyn, Ajbar Tangyt, Akmarał Dajrbajewa, Armat Urpekow, Saken Rakiszew, Danijar Ałszynow
MuzykaNikita Kariew
Rok produkcji2018
Kraj produkcjiKazachstan
Czas trwania95 min
Gatunekdramat, psychologiczny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Kazachstan to kraj wielkich kontrastów. Z jednej strony tkwiąca w zaprzeszłych dekadach prowincja, nierzadko z zacofaną, postsowiecką infrastrukturą, z drugiej – wyglądające jak wielkie azjatyckie metropolie Astana i Ałmaty, z dziesiątkami szklanych wieżowców. Podobnie wygląda to w kwestiach społecznych: skrajna bieda zderza się z niewyobrażalnym bogactwem, a wszelkie różnice wynikające ze stanu posiadania i pochodzenia są dużo bardziej wyraziste niż w czasach, kiedy kształtowała się świadomość narodowa Kazachów. Dzisiaj po prostu „niewolnictwo” przyjmuje inną postać, głównie ekonomiczną. Film Nurtasa Adambaja nie jest konkretnie o tym właśnie, ale dotyka tych spraw i daje sporo do myślenia na temat tego, jak wygląda współczesne społeczeństwo kazachskie. Aczkolwiek raczej nie należy spodziewać się po nim pogłębionej refleksji.
Adambaj urodził się w 1981 roku w Tarazie, który wówczas nosił nazwę Dżambuł. Jako dwudziestodwulatek został absolwentem mieszczącego się w Ałmatach Kazachstańskiego Uniwersytetu Stosunków Międzynarodowych i Języków Świata im. Abyłaj-chana. Nie został jednak dyplomatą czy lingwistą, lecz… aktorem (zagrał między innymi w dramacie Kanagata Mustafina „Zerwanie”), producentem, scenarzystą i reżyserem, na dodatek w początkach kariery specjalizującym się w sitcomach, komediach i programach satyrycznych. Z czasem Adambaj wyspecjalizował się w kręceniu bezpretensjonalnych komedii romantycznych, takich jak trzy części „Narzeczonej Sabiny” (2014, 2016, 2020), „Ucieczka z aułu. Operacja Machabbat” (2015), „Narzeczony na pięć dni” (2018), „Bogowie” (2018) oraz „Akim” (2019). Jedynymi obrazami, jakie wyłamują się z tego schematu, są kryminał „Taraz” (2016) oraz dramat psychologiczny, choć z wątkiem melodramatycznym, „Winda” (2018).
Ten ostatni obraz, nakręcony na podstawie scenariusza samego Adambaja, miał premierę w październiku 2018 roku. „Winda” ma dwóch pełnoprawnych głównych bohaterów. Trzydziestoletni Timur Rachmetow (w którego wcielił się Żandos Ajbasow, znany chociażby z „Dzielnic miasta” Akana Satajewa) to typowy przedstawiciel „złotej młodzieży”. Wszystko, co posiada – czyli luksusowy samochód, pieniądze, wpływy – zawdzięcza tak naprawdę nie sobie ani tym bardziej swojej ciężkiej pracy, lecz bogatemu ojcu-przedsiębiorcy (zagrał go niemal sześćdziesięcioletni Ałdabek Szałbajew – patrz: „Szlaban” i „Droga do matki”). Stary Rachmetow żąda jednak od syna całkowitego posłuszeństwa. Jeśli w przyszłości ma odziedziczyć po nim firmę, musi robić to, co on każe. W tym również związać się z kobietą, którą on dla niego wybierze.
I na pewno nie jest nią obecna dziewczyna Timura (Gulnaz Żołanowa, absolwentka dziennikarstwa). Problem tylko w tym, że kobieta jest w ciąży. Mężczyzna staje więc przed dylematem, co zrobić: podporządkować się ojcu i liczyć na dziedziczone po nim miliony czy wybrać uczucie i zapomnieć o życiu w bogactwie? Pogodzić się tego – przynajmniej z takim podejściem Rachmetowa seniora – nie da. Timur porzuca więc narzeczoną i zawiera „diabelski pakt” z ojcem. Ten każe mu jeszcze tego samego dnia lecieć do Niemiec na podpisanie w jego imieniu kontraktu. Przed wylotem ma jednak dokonać inspekcji dwóch kondygnacji w budowanym przez firmę wieżowcu. Gdy jest już po wszystkim Timur wraz z ochroniarzem Askarem (ma on twarz Isbeka Abilmażynowa, który zagrał również w „Starcu” oraz dwóch częściach historycznej epopei „Chanat Kazachski”) wsiada do windy, by kilka minut później wyruszyć na lotnisko. Tymczasem…
…winda zatrzymuje się między piętrami i nie chce ruszyć ponownie. Jest piątkowe popołudnie, wszyscy pracownicy poszli już do domu, Askar jest jedynym, który pozostał w pustym wieżowcu. W dyżurce ochroniarzy nie ma więc nikogo, kto odebrałby wiadomość przez interkom czy też zobaczył w kamerze, iż z windą stało się coś niepokojącego. Do poniedziałku rana nikt ich nie uwolni, nikt też nie będzie ich szukał – ojciec Timura pomyśli, że syn poleciał do Niemiec, a Askar nie ma nikogo bliskiego, kto zaniepokoiłby się jego obecnością. Dwaj zupełnie obcy sobie mężczyźni, których dzieli pokolenie, ale przede wszystkim przepaść społeczna – zostają skazani na to, by w małym, zamkniętym, klaustrofobicznym pomieszczeniu spędzić ze sobą niemal trzy dni. Wiadomo, że w takich sytuacjach, bez wątpienia ekstremalnych, puszczają hamulce, dają o sobie znać urazy, kompleksy, wychodzi na jaw mroczna strona duszy.
I nie inaczej jest w przypadku Askara i Timura. A zwłaszcza tego pierwszego, który, jak się szybko okazuje, ma za sobą traumatyczną przeszłość. Młody bogacz, chcąc nie chcąc, poznaje koleje losu zgorzkniałego ochroniarza i z każdą kolejną godziną uświadamia sobie, jak bliski był (może nawet wciąż jest) popełnienia katastrofalnego w perspektywicznych skutkach błędu. Askar daje młodemu mężczyźnie specyficzną lekcję, ale też, zagłębiając się we własną przeszłość, pogrąża w szaleństwie i tym samym staje się dla Timura realnym zagrożeniem. Gdyby tę historię wymyślił albo przynajmniej dostał do wyreżyserowania twórca z mniejszymi ciągotkami melodramatycznymi, mógłby uczynić „Windę” obrazem o bardzo mocnym przesłaniu społecznym. Stało się inaczej. Warto dodać na koniec, że za zdjęcia odpowiadał doświadczony operator Azamat Dułatow („Polowanie na Ducha”, „Samotna [Ona]”, „Ułbołsyn”), natomiast za minimalistyczną ścieżkę dźwiękową – Nikita Kariew („Świt Wielkiego Stepu”).
koniec
14 maja 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.