Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Richard Donner
‹16 przecznic›

EKSTRAKT:30%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Tytuł16 przecznic
Tytuł oryginalny16 Blocks
Dystrybutor Monolith
Data premiery11 sierpnia 2006
ReżyseriaRichard Donner
ZdjęciaGlen MacPherson
Scenariusz
ObsadaBruce Willis, Mos Def, David Morse, Jenna Stern, David Sparrow, Richard Wenk, Richard Donner
MuzykaKlaus Badelt
Rok produkcji2006
Kraj produkcjiNiemcy, USA
Czas trwania105 min
WWW
Gatuneksensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Bruce wszechmogący
[Richard Donner „16 przecznic” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Chyba mam alergię na Bruce’a Willisa. Nie jestem pewny, czy „alergia” to trafne określenie, ale lepsze nie przychodzi mi do głowy. Nie wątpię w jego aktorski talent, a jednocześnie tuż pod naskórkiem postaci odgrywanych przez Bruce’a Willisa widzę to, co powinno zostać uniewidocznione: Bruce’a Willisa.

Przemysław Ćwik

Bruce wszechmogący
[Richard Donner „16 przecznic” - recenzja]

Chyba mam alergię na Bruce’a Willisa. Nie jestem pewny, czy „alergia” to trafne określenie, ale lepsze nie przychodzi mi do głowy. Nie wątpię w jego aktorski talent, a jednocześnie tuż pod naskórkiem postaci odgrywanych przez Bruce’a Willisa widzę to, co powinno zostać uniewidocznione: Bruce’a Willisa.

Richard Donner
‹16 przecznic›

EKSTRAKT:30%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Tytuł16 przecznic
Tytuł oryginalny16 Blocks
Dystrybutor Monolith
Data premiery11 sierpnia 2006
ReżyseriaRichard Donner
ZdjęciaGlen MacPherson
Scenariusz
ObsadaBruce Willis, Mos Def, David Morse, Jenna Stern, David Sparrow, Richard Wenk, Richard Donner
MuzykaKlaus Badelt
Rok produkcji2006
Kraj produkcjiNiemcy, USA
Czas trwania105 min
WWW
Gatuneksensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Mam wrażenie, że Bruce uśmiecha się „podprogowo” czy raczej podskórnie, nawet gdy wbije sobie drzazgę pod paznokieć. Gdyby uśmiechał się z błyskotliwą ironią albo zwyczajnie dobrodusznie, wszystko byłoby ok. Ale nie, Bruce uśmiecha się po cwaniacku, w stylu wiecznie zadowolonego z siebie macho, fetyszyzującego kowbojki, cygara i country (choć właściwie swojego czasu nagrał płytę w stylu blues/R&B, „The return of Bruno” – słyszałem: szajs). Rekapitulując: Bruce Willis jest jak dla mnie nieco „cheesy” (polski odpowiednik tego poręcznego epitetu niesłusznie urąga mieszkańcom prowincji, dlatego wybrałem znakomicie brzmiący angielski wariant). Jeśli to fobia, nie zamierzam się z niej leczyć – zwyczajnie dopełnię swoich dni, czując rezerwę wobec Bruce’a Willisa, jednocześnie niezmiennie ceniąc „Pulp Fiction” i „12 małp”.
Jednak wszystkie (niechby i wyimaginowane) usterki Willisa to pikuś wobec usterek „16 przecznic”. Właściwie ocenianie filmu Donnera jest jak tropienie sprawnych trybików w wadliwym, rdzą przeżartym mechanizmie. A przecież Richard Donner to stary wyga, odpowiedzialny między innymi za takie generatory wysokiego napięcia, jak „Zabójcza broń” czy „Omen”.
„16 przecznic” to film, w którym Bruce stara się nie uśmiechać, ponieważ gra styranego, kuśtykającego i trunkowego policjanta, odliczającego dni do emerytury. Glina ów, Jack Mosley, zostaje obarczony obowiązkiem przeeskortowania świadka z aresztu do sądu. Odległość od startu do mety to tytułowe szesnaście przecznic, czyli niezbyt wiele. Jednak czas nagli, bo zeznania muszą zostać złożone przed godziną dziesiątą. Kłopot w tym, że z zeznań może wyniknąć zbyt wiele nieprzyjemności dla wysoko postawionych funkcjonariuszy policji. Resztę łatwo przewidzieć: promieniejący morale policyjny kuternoga decyduje się chronić świadka-bandziora przed własnymi ziomkami, a przebudzone sumienie (tak, szczegóły w kinie) daje mu takiego kopa, że mimo kuśtyków dociera do celu, nadając nowego znaczenia pojęciu „brawura”. Aż dziw bierze, że nie zostaje schwytany przez służby porządkowe, ponieważ porusza się po boleśnie utartych szlakach scenariuszowych. Świadek w wykonaniu Mosa Defa budzi sprzeczne uczucia – przyznam nieśmiało, że we mnie dość pozytywne. Dlaczego nieśmiało? Kto usłyszy jak gada Mos Def, ten zrozumie. Jego wściekle nosowy akcent, który bawi, a zarazem irytuje to chyba najbardziej charakterystyczny element filmu.
Gwoździem do trumny chałtury Donnera jest zakończenie – nie psując, mam nadzieję, nikomu zabawy wyjawię jedynie, że Mosley załatwia swojego oponenta „na Michnika”. Proszę wybaczyć, ale ja nie jestem Rywin, żeby to łyknąć.
koniec
11 sierpnia 2006

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Jankes na Wojnie Stuletniej
— Jarosław Loretz

Tegoż autora

Homo bohemicus
— Przemysław Ćwik

Nieładne kwiatki
— Przemysław Ćwik

Złoty strzał
— Przemysław Ćwik

Koncept art
— Przemysław Ćwik

Lekcja plastyki
— Przemysław Ćwik

Bloodywood
— Przemysław Ćwik

Człowiek, który śmiał się nie za dużo
— Przemysław Ćwik

Królowa Śnieżka i 32 zęby premiera
— Przemysław Ćwik, Urszula Lipińska

Jajka niespodzianki
— Przemysław Ćwik

Million dollar fortel
— Przemysław Ćwik

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.