Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 23 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Todd Field
‹Małe dzieci›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMałe dzieci
Tytuł oryginalnyLittle Children
Dystrybutor Warner Bros
Data premiery16 lutego 2007
ReżyseriaTodd Field
ZdjęciaAntonio Calvache
Scenariusz
ObsadaKate Winslet, Patrick Wilson, Jennifer Connelly, Gregg Edelman, Sadie Goldstein, Ty Simpkins, Noah Emmerich, Raymond J. Barry, Jane Adams, Trini Alvarado, Tom Perrotta
MuzykaThomas Newman
Rok produkcji2006
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania130 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Kamuflaż
[Todd Field „Małe dzieci” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Jak to twierdził Freud: „Nie ma ludzi zdrowych, są tylko niezdiagnozowani”. Jeśli wydajemy się sobie normalni, przystosowani do życia w społeczeństwie i szczęśliwi w prowadzonym życiu, warto wspomnieć to zdanie. Jak również film Todda Fielda „Małe dzieci”, w którym spokojne środowisko mieszkańców przedmieść okazuje się kolebką zdrad, nudy, niespełnienia i obłudy.

Ewa Drab

Kamuflaż
[Todd Field „Małe dzieci” - recenzja]

Jak to twierdził Freud: „Nie ma ludzi zdrowych, są tylko niezdiagnozowani”. Jeśli wydajemy się sobie normalni, przystosowani do życia w społeczeństwie i szczęśliwi w prowadzonym życiu, warto wspomnieć to zdanie. Jak również film Todda Fielda „Małe dzieci”, w którym spokojne środowisko mieszkańców przedmieść okazuje się kolebką zdrad, nudy, niespełnienia i obłudy.

Todd Field
‹Małe dzieci›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMałe dzieci
Tytuł oryginalnyLittle Children
Dystrybutor Warner Bros
Data premiery16 lutego 2007
ReżyseriaTodd Field
ZdjęciaAntonio Calvache
Scenariusz
ObsadaKate Winslet, Patrick Wilson, Jennifer Connelly, Gregg Edelman, Sadie Goldstein, Ty Simpkins, Noah Emmerich, Raymond J. Barry, Jane Adams, Trini Alvarado, Tom Perrotta
MuzykaThomas Newman
Rok produkcji2006
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania130 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Wbrew pierwszemu wrażeniu, w centrum fabuły filmu Fielda nie znajduje się trójkąt głównych bohaterów: Sarah, Brada i jego żony Kathy. Owszem, oko kamery śledzi przede wszystkim ich postępowanie, ale każda postać w „Małych dzieciach” odgrywa tu niebagatelną rolę, dokładając element do skomplikowanej układanki skonstruowanej przez twórców filmu. Fabuła zakreślona w sposób stereotypowy dopiero później nabiera zupełnie nowych kształtów: Brad opiekuje się synkiem, podczas gdy jego żona zarabia na dom, Sarah szuka odskoczni od obowiązków matki w romansie z Bradem, Kathy przeżywa dramat zdradzanej kobiety. Ale w „Małych dzieciach” to nie tylko ich historia się liczy. Ważny jest każdy szczegół.
Na przykład niepokojący odgłos pociągu przejeżdżającego w sąsiedztwie osiedla domków jednorodzinnych, przewijający się przez cały film Fielda nie bez powodu. Błahy z pozoru detal burzy zakłamany – chociaż sielski – nastrój ładu i harmonii, wprowadza niepokój nadchodzących zmian, a nawet daje sygnał, że porządne, idealnie zorganizowane życie mieszkańców przedmieść jest tak naprawdę dużo bardziej zepsute, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. I tak jest z wszystkimi drobnymi szczegółami wypełniającymi tę historię: z pozoru mało ważne, nabierają znaczenia. Prosto skonstruowany, operujący szablonami film przekształca się w wiwisekcję zamkniętej społeczności. Wnioski z tej bolesnej operacji przeprowadzonej przez Fielda – zdzierania z bohaterów warstw obłudy, pozorności i konformizmu – są gorzkie i nieprzyjemne, bo też dotykają spraw sumienia. Nawet mimo pokrzepiającego, a nieprzystającego do opowiedzianej historii zakończenia.
Co więcej, mało można obejrzeć dramatów obyczajowych z nutą cynicznego humoru, które z początku udają senne, przegadane historie, by potem rozwinąć się w trzymające w napięciu, wstrząsające filmy o wieloznacznej treści. W miarę rozwoju fabuły „Małe dzieci” ogląda się w atmosferze thrillera, a nie dramatu.
Pamietaj! Romanse na słońcu bez odpowiedniej ochrony mogą grozić niezdrową opalenizną a nawet poparzeniami!
Pamietaj! Romanse na słońcu bez odpowiedniej ochrony mogą grozić niezdrową opalenizną a nawet poparzeniami!
Duży udział w jej budowaniu ma obsada. Każdy aktor w „Małych dzieciach” wyciska ze swojej roli to, co najważniejsze i najbardziej poruszające. Nie mówi się wcale o świetnej Jennifer Connelly w roli zdradzanej żony, bo uwaga wszystkich skupiła się na Kate Winslet i Jackiem Earle′u Haleyu, którzy zresztą nie bez powodu zostali nominowani do Oscara. Prawdziwą rewelacją jest Haley w roli ekshibicjonisty-pedofila Ronny’ego mieszkającego wraz z matką na pozornie spokojnych i przyzwoitych przedmieściach. Aktor nie wpasowuje się w stereotypy, nie pokazuje swojego bohatera jako potwora, ale jako zniszczonego, chorego człowieka. Nie wybiela go też – po prostu formuje tę postać w sposób nieoczywisty. To duża sztuka przy tak kontrowersyjnym i delikatnym temacie. Wątek „zboczeńca” w zamkniętym, fałszywym środowisku osiedlowej społeczności obnaża ludzkie zachowania wywołane strachem. Nagonka zorganizowana przez przerażonych rodziców i byłego policjanta, próbującego odkupić swoje grzechy z przeszłości, burzy pozorny porządek i pozwala przyjrzeć się uważniej temu mikroświatu, który okazuje się jeszcze bardziej złożony i interesujący w nowej, trudnej sytuacji. Okazuje się, że w przyzwoitym kręgu sąsiadów znaleźć można również niemoralne zjawiska, z których nikt nie zdaje sobie sprawy, bo pozostają one ukryte pod postacią zachowań pozornie tylko wpasowujących się w ogólnie przyjęty porządek społeczny. Podobnie jest ze związkiem Sarah i Brada. Sarah, egoistka traktująca opiekę nad własną córką jak konieczność, pragnie być zauważona i pożądana. Brad, zmęczony problemami domowymi, szuka czegoś nowego i łatwego do otrzymania. Ten głód zmian, jak to określa bohaterka Winslet, prowadzi ich jedynie do wzajemnej fascynacji niepopartej szczerym uczuciem i tak naprawdę niczego niezmieniającej. Złudzenia, że można porzucić dotychczasowe życie bez żadnych konsekwencji, tak jak dzieci odrzucają stare zabawki, okazuje się ulotne. Dorosły człowiek musi dojrzeć, zacząć być odpowiedzialnym za swoje postępowanie i za bliskich, umieć walczyć i przegrywać, dokonywać wyborów. Bohaterowie filmu Fielda nie rozumieją tych prostych zasad. Czują się bezkarni i beztroscy, chcą zmian, ale idą po linii najmniejszego oporu. Powinni zostać za to ukarani, lecz dostają szansę na otwarcie nowego rozdziału w życiu.
Interpretacje filmu Fielda można by mnożyć bez końca, bo „Małe dzieci” to porządny materiał do przemyśleń. Film wieloznaczny, niepokojący, pozostający w pamięci i zręcznie operujący aluzjami i cytatami, jak choćby z „Pani Bovary” Flauberta. Poza tym świat opisany przez Fielda to odbicie dzisiejszej rzeczywistości zaludnionej wiecznie nieodpowiedzialnymi dorosłymi, którzy nie radzą sobie w życiu. A taki obraz przeraża.
koniec
12 marca 2007

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Fallout: Odc. 2. Elementy układanki zaczynają do siebie pasować
Marcin Mroziuk

19 IV 2024

Z jednej strony trudno nam zachować powagę, gdy obserwujemy, jak bardzo zachowanie Lucy nie pasuje do zwyczajów i warunków panujących na powierzchni. Z drugiej strony w miarę rozwoju wydarzeń wygląda na to, że właśnie ta młoda kobieta ma szansę wykonać z powodzeniem misję, która na pierwszy rzut oka jest ponad jej siły.

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Studium rozpaczy
— Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Szybciej. Głośniej. Więcej zębów
— Ewa Drab

Samochody (nie) latają
— Ewa Drab

Kreacja automatyczna
— Ewa Drab

PR rządzi światem
— Ewa Drab

(I)grać i (wy)grać z czasem
— Ewa Drab

Llewyn Davis jest palantem
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna

Wszyscy jesteśmy oszustami
— Ewa Drab

Rzut kośćmi i sekrety Freuda
— Ewa Drab

Kto się boi Vina Diesla?
— Ewa Drab

Duch z piwnicy
— Ewa Drab

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.