Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Fernando Meirelles
‹Miasto ślepców›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMiasto ślepców
Tytuł oryginalnyBlindness
Dystrybutor Best Film
Data premiery27 marca 2009
ReżyseriaFernando Meirelles
ZdjęciaCésar Charlone
Scenariusz
ObsadaJulianne Moore, Mark Ruffalo, Gael García Bernal, Danny Glover, Alice Braga, Sandra Oh, Maury Chaykin, Don McKellar
MuzykaMarco Antônio Guimarães
Rok produkcji2008
Kraj produkcjiBrazylia, Japonia, Kanada
Czas trwania121 min
WWW
Gatunekdramat, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Jasność widzę, jasność!
[Fernando Meirelles „Miasto ślepców” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Fernando Meirelles bawi się w doktora. Diagnoza wydaje się jasna – stan pacjentów jest ciężki, lecz nie beznadziejny. Choroby duszy nie da się wyleczyć witaminami ani dobrą energią. „Miasto ślepców” musi budzić skojarzenia z terapią szokową.

Piotr Czerkawski

Jasność widzę, jasność!
[Fernando Meirelles „Miasto ślepców” - recenzja]

Fernando Meirelles bawi się w doktora. Diagnoza wydaje się jasna – stan pacjentów jest ciężki, lecz nie beznadziejny. Choroby duszy nie da się wyleczyć witaminami ani dobrą energią. „Miasto ślepców” musi budzić skojarzenia z terapią szokową.

Fernando Meirelles
‹Miasto ślepców›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMiasto ślepców
Tytuł oryginalnyBlindness
Dystrybutor Best Film
Data premiery27 marca 2009
ReżyseriaFernando Meirelles
ZdjęciaCésar Charlone
Scenariusz
ObsadaJulianne Moore, Mark Ruffalo, Gael García Bernal, Danny Glover, Alice Braga, Sandra Oh, Maury Chaykin, Don McKellar
MuzykaMarco Antônio Guimarães
Rok produkcji2008
Kraj produkcjiBrazylia, Japonia, Kanada
Czas trwania121 min
WWW
Gatunekdramat, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Czy znachorom z kamerami można w ogóle zaufać? Alejandro Inarritu po sukcesie „Amores Perros” ze smakiem zjada własny ogon, a jego liczni epigoni mają złudną nadzieję, że ich łzy wyleczą raka toczącego stosunki międzyludzkie. Z podobną szarlatanerią „Miasto ślepców” nie ma nic wspólnego. Scenarzysta, zamiast ufać wytworom własnego umysłu, podparł się pierwszorzędną literaturą (film stanowi ekranizację powieści laureata Nagrody Nobla – Jose Saramago). Metafora utraty wzroku wydaje się genialna w swojej prostocie. Błądzący od ściany do ściany chorzy nie są w stanie dostrzec żadnych drogowskazów moralnych. Zmuszone do nowej organizacji swojego świata jednostki padają na czworaka – upodlone i bezradne. W korowodzie ślepców znajdzie się miejsce dla każdego. Akcja toczy się w bliżej nieokreślonym mieście, zamieszkanym przez ludzi różnych ras mówiących odmiennymi językami. Historia upadku kolejnej Wieży Babel pod względem fabuły niewiele różni się od znakomitej powieści Saramago – kreatywność reżysera uwidacznia się w warstwie formalnej. Rozmyty obraz uchwycony w sekwencjach filmowanych z perspektywy niewidzącego – oto najbardziej rzucający się w oczy element „Miasta ślepców”.
Szkoda tylko, że gdzieś w tym rozmazaniu ginie ironiczno-litościwy ton opowieści, dzięki któremu Saramago trafił ze swoją wizją w dziesiątkę. Pozbawiony tego atutu reżyser strzela ślepakami. Znacznie trudniej przychodzi mu udowodnienie, że ludzie, choć zostają obdarzeni współczuciem, i tak zasługują na swój los. Mimo że żadnego z dotkniętych epidemią nie znamy z imienia i nazwiska, kluczowe postacie powieści były wyposażone w wyraziste cechy. Dwie godziny to dla Meirellesa za mało, aby któregokolwiek z bohaterów obdarzyć rysem indywidualności.
Przerażająca wizja rzeczywistości szokuje tak samo, niezależnie od stosunku do jednostek, które w niej funkcjonują. W świecie ślepców królem wydaje się ten, kto posiada pistolet i potrafi zabić w sobie ludzkie odruchy. Ostatecznym zwycięzcą okazuje się jednak kto inny. To Żona Lekarza – jedyna niedotknięta chorobą bohaterka filmu poddająca się kwarantannie i znosząca wszystkie upokorzenia w imię miłości do męża.
Nie na darmo chorzy zamiast zwyczajowej ciemności widzą przed sobą biel – kolor czystości i niewinności. Widok nędznych ulic pełnych rozkładających się ciał, których smród daje się niemal poczuć, działa oczyszczająco. Gdy przeżyło się Apokalipsę, można zacząć wszystko od początku. Wszak na otwarcie oczu nigdy nie jest za późno.
koniec
27 marca 2009

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż autora

Do boju, Polsko!
— Piotr Czerkawski

Cud - miód
— Piotr Czerkawski

Nie wszystko gra
— Piotr Czerkawski

Czerwono mi
— Piotr Czerkawski

Francuska miłość
— Piotr Czerkawski

Szukajcie, a znajdziecie?
— Piotr Czerkawski

Two Men Show
— Piotr Czerkawski

Rysownicy do ołówków!
— Piotr Czerkawski

Dyskretny urok francuskiej mżawki
— Piotr Czerkawski

Dlaczego Ikea jest w Jankach?
— Piotr Czerkawski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.