Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Gavin Hood
‹X-Men Geneza: Wolverine›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
70,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułX-Men Geneza: Wolverine
Tytuł oryginalnyX-Men Origins: Wolverine
Dystrybutor CinePix
Data premiery30 kwietnia 2009
ReżyseriaGavin Hood
ZdjęciaDonald McAlpine
Scenariusz
ObsadaHugh Jackman, Ryan Reynolds, Liev Schreiber, Dominic Monaghan, Lynn Collins, Danny Huston, Daniel Henney, Taylor Kitsch, Kevin Durand, Will i Am
MuzykaHarry Gregson-Williams
Rok produkcji2009
Kraj produkcjiAustralia, Nowa Zelandia, USA
CyklX-Men
WWW
Gatunekakcja, SF
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Rosomaku, naostrz pazury!
[Gavin Hood „X-Men Geneza: Wolverine” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Jeden z najciekawszych i najpopularniejszych bohaterów komiksowego uniwersum Marvela powraca na ekrany kin – w stylu niezłym, ale pozostawiającym też trochę do życzenia. „X-Men Geneza: Wolverine” nie odstaje od średniej ekranizacji komiksów, jednak wypada gorzej nie tylko od genialnego „Batmana”, ale i swoich poprzedników spod znaku X.

Jakub Gałka

Rosomaku, naostrz pazury!
[Gavin Hood „X-Men Geneza: Wolverine” - recenzja]

Jeden z najciekawszych i najpopularniejszych bohaterów komiksowego uniwersum Marvela powraca na ekrany kin – w stylu niezłym, ale pozostawiającym też trochę do życzenia. „X-Men Geneza: Wolverine” nie odstaje od średniej ekranizacji komiksów, jednak wypada gorzej nie tylko od genialnego „Batmana”, ale i swoich poprzedników spod znaku X.

Gavin Hood
‹X-Men Geneza: Wolverine›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
70,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułX-Men Geneza: Wolverine
Tytuł oryginalnyX-Men Origins: Wolverine
Dystrybutor CinePix
Data premiery30 kwietnia 2009
ReżyseriaGavin Hood
ZdjęciaDonald McAlpine
Scenariusz
ObsadaHugh Jackman, Ryan Reynolds, Liev Schreiber, Dominic Monaghan, Lynn Collins, Danny Huston, Daniel Henney, Taylor Kitsch, Kevin Durand, Will i Am
MuzykaHarry Gregson-Williams
Rok produkcji2009
Kraj produkcjiAustralia, Nowa Zelandia, USA
CyklX-Men
WWW
Gatunekakcja, SF
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Oczywiście nie każda ekranizacja komiksu musi być mrocznym studium siedzącego w ludziach zła, nakręconym w realistycznej konwencji. Choć akurat marvelowscy mutanci mają ku temu spory potencjał: wygrywany w poprzednich filmach motyw prześladowanej mniejszości, nielubianych odmieńców1), daje dużo większe możliwości udramatyzowania fabuły i wejścia w psychologię postaci niż historie kosmitów ze stali czy zmutowanych pajęczaków. Właściwie to żyjący 200 lat facet, który przeżył nieludzkie eksperymenty, pochował kilka ukochanych kobiet, a dziesiątki wrogów nadział na swoje wysuwane z dłoni szpony, ma nawet większy potencjał niż bogaty playboy nakładający po nocach kalesony i czarną maskę ze spiczastymi uszami. Zależy tylko, jak się do tego podejdzie – Gavin Hood niestety nie jest reżyserem tej klasy co Christopher Nolan.
Historia Rosomaka jest równie długa i pogmatwana, jak pochodzenie jego przydomka i – niekoniecznie prawdziwego – nazwiska. Przez wiele lat pewnikiem było właściwie tylko to, że Logan był członkiem programu Weapon X, gdzie jeszcze wzmocniono jego naturalne zdolności do regeneracji, powlekając jego szkielet – a więc także i słynne pazury – prawie niezniszczalnym metalem, adamantium. Kilka lat temu jednak, na fali wprowadzania serii o „początkach” i „końcach”2), zdecydowano pokazać się genezę superbohatera w miniserii o mało oryginalnym tytule „Wolverine: Origin”. Tam dowiedzieliśmy się, że niejaki James Howlett urodził się w pierwszej połowie XIX wieku w Kanadzie w rodzinie bogatego właściciela ziemskiego, ale jego biologicznym ojcem był najpewniej parobek tego ostatniego. Na tym pomyśle zbudowana była cała historia, pełna niepewności (przez dłuższy czas nie wiadomo było, który z przyrodnich braci okaże się Rosomakiem) i iście hamletowskiego dramatyzmu. Gavin Hood brutalnie skrócił to wszystko do dwuminutowego wstępu przed napisami. Z jednej strony to dobrze, bo wyciągając samą esencję, w ciągu kilku minut prologu i ciekawie zrealizowanych napisów (w trakcie których poznajemy historię Rosomaka, znaczoną przez półtora wieku właściwie tylko wojnami i zabijaniem) reżyser – prosto bo prosto, ale skutecznie – zarysował charaktery dwóch kluczowych postaci: Logana i Sabretootha. Robi tym dobre wrażenie, ale niestety, dalej jest gorzej – poczynając od tego, że żaden Logan ani Sabretooth się w filmie nie pojawiają.
O ile bowiem „Origin” filmowcy oddali w formie wprawdzie bardzo skondensowanej, ale wiernie, o tyle przedstawiając dalszą historię popuścili już wodze własnej fantazji. Nominalnie fabuła kręci się wokół programu Weapon X, o którym opowiadał choćby znakomity komiks Barry’ego Windsor-Smitha o takim samym tytule. Tyle że o tej wojskowej agendzie dowiedzieliśmy się też sporo w „X2”, a tytuł „X-Men Origins” zobowiązuje, więc to do filmowego uniwersum trzeba było się dostosować. Niestety: „dostosować” scenarzyści zrozumieli zbyt dosłownie, przez co „Wolverine” nie dość, że fabularnie jest kalką „X2”, to nie jest wierny ani komiksom, ani serii filmowej, ani nawet samemu sobie. Problemy są choćby z kluczową postacią Sabretootha (pisałem o nich na blogu), której spójność z wielkoludem z pierwszego filmu o drużynie X rozwiązano, po prostu pomijając ksywkę3). Niezbyt inteligentnie rysuje się wątek wprowadzonego na siłę Williama Strykera, który, jak wynika z wewnętrznej chronologii, za kilkanaście lat powtórzy ten sam eksperyment, tylko gorzej (pomijając fakt, że – zwłaszcza w kontekście epilogu – nie wiadomo, kto mu po raz drugi da do ręki tak niebezpieczne zabawki). Różnych zmian, nieścisłości i nielogiczności jest zresztą w filmie sporo więcej, a niektóre zwroty akcji są wprowadzone chyba tylko po to, by doprowadzić do określonych sytuacji i efektownych konfrontacji.
Jak się okazało - jedna, niewielka, ale istotna część ciała Rosomaka nie została pokryta warstwą ochronną.
Jak się okazało - jedna, niewielka, ale istotna część ciała Rosomaka nie została pokryta warstwą ochronną.
Prawdziwym problemem jest jednak niezadowalający dramatyzm fabuły. Kulminacje pojawiają się raz po raz, główny przeciwnik wcale nie okazuje się ostatecznym, za to ten ostatni wyskakuje niczym diabeł z pudełka (i dosłownie identycznie jak w „X2”). Mimo ponad stuminutowego materiału widz nie ma na dobrą sprawę czasu, by wyrobić sobie jakieś zdanie na temat bohatera czy stosunek emocjonalny wobec niego i jego wrogów ani też zacząć przejmować się losem poszczególnych postaci. Nawet nie chodzi tu o łopatologię niektórych scen, pokazujących, jaki to Logan jest w głębi duszy dobry, a jego przeciwnicy źli, bo mordują Bogu ducha winnych poczciwców, próbujących uczłowieczyć Rosomaka. Po prostu „Wolverine” jest mało wyrazisty, nawet mimo korzystania ze sprawdzonych schematów typu „śmierć ukochanej – zemsta”, i po pierwszych kilkunastu minutach widz zdaje sobie sprawę, że zapowiedziana na wstępie skrótowość będzie cechą całego filmu, zbudowanego na przeskakiwaniu od jednej sceny akcji do drugiej.
Nie chodzi o to, że fabuła jest kompletnie niesatysfakcjonująca – ale nie jest tak dobra, jak mogłaby być, co pokazuje konfrontacja „Wolverine’a” z „X2”. Starszy film Bryana Singera rozkłada swojego młodszego klona na łopatki. Oczywiście „Wolverine” nadrabia jako rozrywka – tak efektom, jak i scenom akcji trudno coś zarzucić, choć są momenty lepsze i gorsze. Bardzo jasnym punktem jest Hugh Jackman, który jest jedną z najlepiej obsadzonych postaci komiksowych w historii ekranizacji tego medium – jego Wolverine jest może odrobinę zbyt łagodny i za mało cyniczny, ale spójny w tym przyjaźniejszym wcieleniu. A dzięki drobnym dodatkom typu nieodłączne cygaro czy cięte riposty, całkowicie satysfakcjonujący dla miłośników komiksów. Dla tych zalet warto „Wolverine’a” jednak obejrzeć, bo to efektowna rozrywka na wysokim poziomie. Szkoda, że tylko rozrywka.
koniec
1 maja 2009
1) Pomijając już takie smaczki jak duchowe rozterki Nightcrawlera czy teologiczne implikacje istnienia Angela, nie mówiąc o – może trochę zbyt dosłownie zarysowanych – analogiach do znanych z historii Magneto hitlerowskich obozów zagłady, gdzie również likwidowano „innych”.
2) Tak, tak, jeśli chcecie wiedzieć, jak Wolverine dokona żywota i co/kto okaże się jego ostatecznym życiowym nemezis, możecie to sprawdzić w „Wolverine: The End”, ale – pomijając fakt, że sam wydawca zrobi z tego z czasem „tylko” swoisty „elseworld”, a nie część głównonurtowej historii – zdecydowanie nie warto.
3) Co rodzi problem z nazwiskami, bo ciężko w jednej dwuosobowej rodzinie połączyć aż trzy: Howlett, Logan i Creed.

P.S. Po napisach końcowych jest scenka, równie krótka jak w „Iron Manie”, ale w przeciwieństwie do niej (i choćby epilogu „Incredible Hulk”) zupełnie niewzbudzająca dreszczu emocji. Choć obiecująca w kontekście potencjalnego sequela…

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Esensja ogląda: Maj 2014 (1)
— Jarosław Loretz, Agnieszka Szady

Esensja ogląda: Listopad 2013 (2)
— Karolina Ćwiek-Rogalska, Ewa Drab, Krystian Fred

Ender w wersji soft
— Konrad Wągrowski

Gra o wielką stawkę
— Karolina Ćwiek-Rogalska

Kino moralnego spokoju
— Urszula Lipińska

Tegoż autora

Więcej wszystkiego co błyszczy, buczy i wybucha?
— Miłosz Cybowski, Jakub Gałka, Wojciech Gołąbowski, Adam Kordaś, Michał Kubalski, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Nieprawdziwi detektywi
— Jakub Gałka

O tych, co z kosmosu
— Paweł Ciołkiewicz, Jakub Gałka, Jacek Jaciubek, Adam Kordaś, Michał Kubalski, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Wszyscy za jednego
— Jakub Gałka

Pacjent zmarł, po czym wstał jako zombie
— Adam Kordaś, Michał Kubalski, Jakub Gałka, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Jarosław Robak, Beatrycze Nowicka, Łukasz Bodurka

Przygody drugoplanowe
— Jakub Gałka

Ranking, który spadł na Ziemię
— Sebastian Chosiński, Artur Chruściel, Jakub Gałka, Jacek Jaciubek, Michał Kubalski, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Ludzie jak krewetki
— Jakub Gałka

Katana zamiast pazurów
— Jakub Gałka

Trzy siostry Thorgala
— Jakub Gałka

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.