Co nam w kinie gra: Dwóch solistów w duecie, a piła znów rżnie (23.10.2009)Pomagamy wybrać seans filmowy na weekend. Premiery tego tygodnia to: „Solista”, „Serafina”, „Odgłosy robaków: zapiski mumii”, „Notorious”, „Piła VI”, „Granice miłości”, „Mniejsze zło”, „Zero” i „Gamer”.
EsensjaCo nam w kinie gra: Dwóch solistów w duecie, a piła znów rżnie (23.10.2009)Pomagamy wybrać seans filmowy na weekend. Premiery tego tygodnia to: „Solista”, „Serafina”, „Odgłosy robaków: zapiski mumii”, „Notorious”, „Piła VI”, „Granice miłości”, „Mniejsze zło”, „Zero” i „Gamer”. Co tydzień w piątek punktualnie o godzinie 10:00 szukajcie na naszych łamach poradnika, mającego pomóc wybrać wam premiery filmowe, na które w najbliższy weekend warto wybrać się do kina. Jeśli natomiast chcecie nadrobić zaległości – sprawdzajcie, co warto zobaczyć według Zgryźliwych Tetryków. Głównym bohaterem historii jest utalentowany skrzypek Nathaniel Ayers, który w czasie drugiego roku studiów na prestiżowej akademii muzycznej Juilliard School of Music w Nowym Jorku, zachorował na schizofrenię i ostatecznie skończył jako bezdomny zarabiający na życie graniem na ulicach. Czytaj w „Esensji": Jakub Gałka pisze w Subiektywnym Przeglądzie Filmów: Historia skrojona dokładnie pod gusta Akademii, broniąca się tylko tym, że jest prawdziwa. Ciężko uwierzyć, ale rozwiedziony pracoholik, uczący się od kloszarda pasji i dobroci oraz upadły geniusz, nie mogący odnaleźć się w społeczeństwie, to postacie prawdziwe. Do tego znakomicie zagrane przez Jamiego Foxxa i Roberta Downeya Jr. Oscarowy faworyt? No nie, do tego jest „Soliście” jednak daleko. (70%) Czytaj całą recenzję. Tetrycy o filmie: Piotr Dobry: Robert Downey Jr. jest wspaniały jako współczesny Judym pochylający się nad bezdomnym z początku tylko dla korzyści, a dopiero później również ze szlachetniejszych pobudek. Jamie Foxx jako ów bezdomny tworzy równie przejmującą kreację co w „Rayu”. Właściwszym tytułem byłby tu chyba „Duet”, bo mimu kilku popisowych solówek prawdziwy koncert gry aktorskiej dostajemy, kiedy obaj panowie są w jednym kadrze. (9/10) Zobacz opis filmu w „Esensjopedii”. Ocena widzów wg www.imdb.com: 6.9/10 Ocena krytyków wg www.rottentomatoes.com: 54% • • • W 1913 roku niemiecki kolekcjoner Wilhelm Uhde, jeden z pierwszych nabywców dzieł Picassa i odkrywca Celnika Rousseau, wynajmuje mieszkanie w Prowansji, aby pisać i odpocząć od intensywnego paryskiego życia. Do prac domowych zatrudnia 48-letnią Séraphine. Wkrótce u jednego z lokalnych notabli dostrzega fascynujący obraz namalowany na desce. Jego zaskoczenie jest olbrzymie, gdy dowiaduje się, że jego autorką jest właśnie Séraphine. Czytaj w „Esensji": Kamil Witek pisze w relacji z Era Nowe Horyzonty: Mimo że „Serafina” nie unosi się zbytnio ponad poziom typowego filmu biograficznego, jest przede wszystkim brawurowo zagrana, z pełnymi i ujmującymi kreacjami. W podobieństwie do żywych, niemal „ruchomych” obrazów artystki, tak i film Provosta ma osobisty czar i niełatwy do wyjaśnienia wewnętrzny magnetyzm, pozwalający interpretować go co najmniej na kilku płaszczyznach. (70%) Czytaj całą recenzję. Tetrycy o filmie: Urszula Lipińska: Martin Provost zebrał w swoim filmie najważniejsze zalety francuskiego kina: od poziomu w jakim autor zwraca się do widza po delikatność dotykania tak bardzo zbanalizowanych przez reżyserów tematów jak niewytłumaczalność talentu czy odmienność artysty. W „Serafinie” twórca nie uzurpuje sobie prawa do wykładania na ekranie wszystkiego. Opowiada historię będącą rewersem „Mojego Nikifora”, odwrotnie niż państwo Krauze, przekonując, że nie każdą odmienność można oswoić i zaadaptować do społecznych norm. „Serafina” wybija się wysoko ponad poziom filmu biograficznego o wyjątkowej artystce, stając się bardziej obrazem o nieprzeniknionej naturze geniuszu. Talent Serafiny nie przenosi jej ani odmiany losu, ani nie ratuje jej od tragedii, ani nie jest siłą destrukcyjną – a w kierunku takich prostych tez skłania się większość filmowych biografii. Provost natomiast podsuwa mnóstwo spostrzeń o tajemnicy geniuszu, ale żadnego z nich nie zamyka kropką. (8/10) Michał Oleszczyk: Wstrząsający film o niedopasowaniu artysty wobec świata: nic wspólnego z „Moim Nikiforem”, bo nie ma tu żadnej waty ani cukru. Serafina nie jest miłą nieszkodliwą maskotką ani nawet ciekawym dziwadłem – pod tym głupkowatym wyrazem twarzy, jaki Yolande Moreau tak wspaniale zagrała, czai się gniew, religijny obłęd, autodestrukcyjna spirala. Wybitny film, a jeśli ktoś napisze, że to proza i powieść, odpowiadam: tak – jak u Manna, jak u Hamsuna. (10/10) Zobacz opis filmu w „Esensjopedii”. Ocena widzów wg www.imdb.com: 7.4/10 Ocena krytyków wg www.rottentomatoes.com: 91% • • • Myśliwy polujący na króliki odkrywa w lesie zmumifikowane ciało 40-letniego mężczyzny. Lekarze twierdzą, że zgon nastąpił około stu dni wcześniej. Zmarły prowadził dziennik, z którego możemy odtworzyć ostatnie dwa miesiące jego życia. Czytaj w „Esensji": Kamil Witek pisze w relacji z Era Nowe Horyzonty: Eksperymentalne kino esejowo-dokumentalne. Płynące z zapisków mądrości są prawdziwe, sny i halucynacje chwilami przerażają, ale robi to wrażenie przez pierwsze kilkanaście minut. Z czasem jest już tylko monotonną i męczącą wyliczanką, wywołującą u oglądającego co najwyżej ból brzucha. (30%) Czytaj całą recenzję. Zobacz opis filmu w „Esensjopedii”. Ocena widzów wg www.imdb.com: 7.8/10 • • • Film opowiada historię Christophera Wallace′a, który dzięki swemu talentowi i determinacji osiągnął sukces i stał się – dla wielu – największym raperem wszech czasów. Film opowiada o jego trudnej drodze do sławy i bezkompromisowej osobowości. Historia Notoriousa B.I.G. nadaje nowy wymiar legendzie tzw. „amerykańskiego snu”. Czytaj w „Esensji": Jakub Gałka pisze w Subiektywnym Przeglądzie Filmów: Dokładnie to, co na raperskich teledyskach: mnóstwo bluzgów, kręcących tyłkami nagich lasek i grubi Murzyni w śmiesznych czapkach, obwieszeni złotem. Uparty, bezwzględny, pomiatający kobietami i je zdradzający – jego życie i wybory zupełnie nie tworzą dojrzałego mężczyzny, jakim nazywa się Notoriousa w finale filmu. I to, obok niepotrzebnego rozdęcia do prawie 130 minut, główna wada filmu. Poza tym nie jest wcale tak źle: niezłe aktorstwo, trochę humoru, a na okrasę odważne sceny seksu. (60%) Czytaj całą recenzję. Tetrycy o filmie: Urszula Lipińska: Brakuje tu ręki Spike’a Lee. Artysty, potrafiącego rozrysować na ekranie zależność między człowiekiem i środowiskiem potęgującym napięcie otaczającym bohatera. Zawężenie perspektywy do kurczowego trzymania się jedynie postaci Notoriousa niestety z czasem mści się na George’u Tillmanie. Jamal Woodlard talent aktorski ma odwrotnie proporcjonalny do rozmiarów, podobnie jak reszta mizernej obsady. Jedyna ratowana dobrym aktorstwem Angeli Bassett matka rapera dowodzi, że można było znaleźć ciekawe i mniej banalne ujęcie jego biografii. Jej udało się pokazać nerw tego tragicznego istnienia raptem w trzech scenach. Woodlardowi nie wyszło nawet przez dwie godziny. (4/10) Zobacz opis filmu w „Esensjopedii”. Ocena widzów wg www.imdb.com: 6.3/10 Ocena krytyków wg www.rottentomatoes.com: 50% • • • Kolejna część głośnego cyklu. Agent specjalny Peter Strahm nie żyje, a detektyw Mark Hoffmann stał się niepokonanym następcą Jigsawa. Jednak, kiedy FBI zbliża się do Hoffmanna, jest on zmuszony do uruchomienia nowej śmiercionośnej gry, a wielki plan Jigsawa wreszcie zostaje zrozumiany… Czytaj w „Esensji": Zobacz opis filmu w „Esensjopedii”. • • • Historia kilku osób, żyjących w różnych miejscach i w różnym czasie. Ich losy związane są jednak ze sobą tajemnicą wybaczenia i miłości. Zobacz opis filmu w „Esensjopedii”. Ocena widzów wg www.imdb.com: 6.8/10 Ocena krytyków wg www.rottentomatoes.com: 29% • • • Film na podstawie powieści Janusza Andermana „Cały czas”. Głównym bohaterem jest pisarz, karierowicz-oportunista, tłem historii – polskie dzieje najnowsze, od PRL-u do dnia dzisiejszego. Jest rok 1980 i od młodych, wykształconych ludzi oczekuje się zajęcia jasnego stanowiska: albo jesteś z nami, albo… przeciw nam. Ale Kamil jakoś nie potrafi się określić. Zobacz opis filmu w „Esensjopedii”. • • • W wielkiej, bliżej nieokreślonej metropolii wstaje dzień. Na wysokim piętrze biurowca, w dużym gabinecie szefa międzynarodowej korporacji dzwoni telefon. Biznesmen chwilę wpatruje się w ekran komórki, aż w końcu odbiera. Dzwoni niechlujny tłuścioch jadący rozklekotanym vanem z dziwacznym towarzyszem. Pyta o decyzję. Chodzi o śledzenie pewnej osoby. Po chwili wahania biznesmen potwierdza zlecenie… Czytaj w „Esensji": Beata Zatońska pisze w relacji z Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych: Zero” to Altmanowska w stylu, bardzo precyzyjnie napisana, wielowątkowa historia, z wieloma bohaterami. Kamera zawsze idzie za tym, który wypowiada ostatnie słowo w scenie. Film narzuca reżim, trzyma w napięciu, zmusza do dyscypliny, ale emocjonalnie wychodzimy na zero. Czytaj cały tekst. Zobacz opis filmu w „Esensjopedii”. • • • Niedaleka przyszłość, w której przenikanie do umysłów innych dzięki wysoko rozwiniętej technologii stało się faktem. Ludzie kontrolują się wzajemnie poprzez gry komputerowe. Kable jest mistrzem niezwykle okrutnej gry „Slayers”, której uczestnicy kierują prawdziwymi więźniami. Kable jest skazańcem, kontrolowanym przez Simona, młodego gracza, który zwycięża we wszystkich rozgrywkach. Zobacz opis filmu w „Esensjopedii”. Ocena widzów wg www.imdb.com: 6.1/10 Ocena krytyków wg www.rottentomatoes.com: 29% 23 października 2009 |
Przebarwienia na twarzy mogą mieć naprawdę różne pochodzenie. Mogą być wynikiem zarówno działania słońca, jak i zmian hormonalnych, stanów zapalnych, a także niewłaściwej pielęgnacji skóry. Zobacz jak sobie radzić z przebarwieniami.
więcej »W świecie pełnym ekscytujących gier komputerowych LEGO wkracza na scenę, oferując szeroki wybór zestawów, które przenoszą ulubione światy wirtualne prosto na dywan w pokoju malucha. Dla fanów gier, zarówno młodych, jak i tych bardziej dojrzałych, LEGO stworzyło zestawy, które zapewniają godziny wspaniałej zabawy. Jakie jest najlepsze LEGO dla graczy? Wybierz je wspólnie z nami!
więcej »Gra Wiedźmin 3 dostępna jest na komputery osobiste, a także na takie konsole jak PlayStation 4 i Xbox One. Każda z tych platform ma swoje zalety i wady. Dlatego wybór platformy sprzętowej nie powinien być przypadkowy. Pod uwagę wziąć należy kilka czynników. Przede wszystkim bardzo istotny jest efekt wizualny. Warto zatem poznać różnice w wymaganiach sprzętowych między wersją na PC a wersją na konsolę.
więcej »Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz
Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz
Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz
Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz
Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz
Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz
Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz
Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz
Zemsty szpon
— Jarosław Loretz
Żaden dobry uczynek nie ujdzie na sucho
— Ewa Drab
Na ramieniu sztuki
— Ewa Drab
SPF – Subiektywny Przegląd Filmów (7)
— Jakub Gałka
Perfect Days
— Kamil Witek
Czasem myślę o umieraniu
— Kamil Witek
Poprzednie życie
— Kamil Witek
Ślepowidzenie
— Sebastian Chosiński
Umrika
— Sebastian Chosiński
„Tajemnice Bridgend” i „Czarodziejska góra”
— Sebastian Chosiński, Konrad Wągrowski
Jesteśmy waszymi przyjaciółmi
— Sebastian Chosiński
Slow West
— Sebastian Chosiński
Imigranci
— Marta Bałaga, Sebastian Chosiński
Steve Jobs
— Kamil Witek
Mąż stanu, którego trudno polubić
— Sebastian Chosiński
One Man Show
— Kamil Witek
Esensja ogląda: Styczeń 2017 (1)
— Sebastian Chosiński, Jarosław Loretz
Wzloty i upadki kobiety zawiedzionej
— Sebastian Chosiński
Esensja ogląda: Kwiecień 2013
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Tomasz Kujawski, Małgorzata Steciak, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski
Esensja ogląda: Marzec 2013 (2)
— Grzegorz Fortuna, Alicja Kuciel, Małgorzata Steciak, Agnieszka Szady
Esensja ogląda: Styczeń 2013 (Kino)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Piotr Dobry, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Alicja Kuciel, Beatrycze Nowicka, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski
Film w teatrze, teatr w filmie
— Konrad Wągrowski
Pociąg (do) drugiej klasy
— Jakub Gałka
Dziecko z krwią na rękach
— Ewa Drab
Zmarł Leonard Pietraszak
— Esensja
Do kina marsz: Marzec 2020
— Esensja
Do kina marsz: Luty 2020
— Esensja
50 najlepszych filmów 2019 roku
— Esensja
Do kina marsz: Styczeń 2020
— Esensja
Do kina marsz: Grudzień 2019
— Esensja
Do kina marsz: Listopad 2019
— Esensja
Do kina marsz: Październik 2019
— Esensja
Do kina marsz: Wrzesień 2019
— Esensja
Do kina marsz: Sierpień 2019
— Esensja