Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii
WASZ EKSTRAKT:
80,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup

Rozmowy na zadany temat: Kino superbohaterskie, „Batman Początek” i diabli wiedzą co jeszcze

Esensja.pl
Esensja.pl
Daniel Gizicki, Tomasz Kontny, Krzysztof Lipka-Chudzik
1 2 3 4 »
Piątkowe popołudnie. Kolec, czyli Krzysztof Lipka-Chudzik, krytyk filmowy („Cinema”), felietonista (Stopklatka.pl), esensyjny Zbójcerz i od niedawna Morderca Polskiego Kina, nie bacząc na trudności, odwiedza nas w Katowicach. W jednym z pobliskich pubów siadamy przy kuflu jasnego (Kolec i Kontny) i ciemnego (Gizicki) piwa i zaczynamy rozmawiać o filmie, o którym wszyscy zdążyli już wszystko powiedzieć. A może nie?… Nawet jeśli tak, to wciąż można wyjść na geeka, ukuć nowy termin „kina superbohaterskiego” i spędzić miło popołudnie.

Daniel Gizicki, Tomasz Kontny, Krzysztof Lipka-Chudzik

Rozmowy na zadany temat: Kino superbohaterskie, „Batman Początek” i diabli wiedzą co jeszcze

Piątkowe popołudnie. Kolec, czyli Krzysztof Lipka-Chudzik, krytyk filmowy („Cinema”), felietonista (Stopklatka.pl), esensyjny Zbójcerz i od niedawna Morderca Polskiego Kina, nie bacząc na trudności, odwiedza nas w Katowicach. W jednym z pobliskich pubów siadamy przy kuflu jasnego (Kolec i Kontny) i ciemnego (Gizicki) piwa i zaczynamy rozmawiać o filmie, o którym wszyscy zdążyli już wszystko powiedzieć. A może nie?… Nawet jeśli tak, to wciąż można wyjść na geeka, ukuć nowy termin „kina superbohaterskiego” i spędzić miło popołudnie.
WASZ EKSTRAKT:
80,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Tomasz Kontny: Zacznijmy od prostego pytania. Film Ci się podobał?
Krzysztof Lipka-Chudzik: Tak. Choć pierwsze pół godziny wyrzuciłbym całkowicie. Natomiast cała reszta podobała mi się bardzo.
TK: Dla mnie pierwsze pół godziny było dobre, drugie pół godziny też było dobre, a od momentu pojawienia się Batmana jakby zaczęło się robić gorzej. Daniel?
Daniel Gizicki: Powiem, że film mi się podobał...
TK: Słyszałem, że miałeś być w opozycji?
DG: Opozycja będzie a propos komiksów, bo na nie chyba też zejdziemy, prawda?
KLC: Tak podejrzewam.
DG: Fabularnie film mi się podobał. Nie podobała mi się cała sekwencja, jak stwierdziłeś w jednym tekście, tego ichniego Kaer Morhen (główna kwatera i miejsce treningów młodych wiedźminów z książek Sapkowskiego - przyp. TK), która na początku strasznie mnie śmieszyła. Natomiast potem zaczęła układać się w logiczną całość, powiedzmy, w miarę wiarygodną.
KLC: Powiedzmy.
TK: Tak się zastanawiałem, co możemy powiedzieć nowego w temacie po ponad miesiącu od premiery filmu. I pomyślałem, że głównymi zarzutami wobec poprzednich "Batmanów" są albo przerysowanie (dwa pierwsze filmy), albo sutkowatość (dwa ostatnie)...
KLC: Powiem coś, co może zakrawać na herezję, i podejrzewam, że wiele osób może mi się za to rzucić do gardła. Mianowicie nie widzę wielkiej różnicy między "Batmanami" Tima Burtona a "Batmanami" Schumachera. W tym sensie, że i jedne i drugie kompletnie nie nadają się już dzisiaj do oglądania. Podejrzewam, że wiele osób wielbi "Batmany" Burtona z tego względu, że przechowuje je we wspomnieniach. Natomiast gdyby obejrzeli je dzisiaj, tak jak, niestety, ja to zrobiłem, żeby mieć porównania z "Batmanem" Nolana, byliby zdziwieni, jak bardzo się zestarzały. Pamiętam recenzje, w których mówiło się, że pierwszy "Batman", ten z 1989 r., nawiązuje jakoś do "Powrotu Mrocznego Rycerza" ("The Dark Knight Returns" - DKR), że jest taki mroczny i w ogóle... Mroku jest tam tyle, co w "Mrocznym Widmie", a nawiązań do DKR nie ma. No, jest jedno, kiedy Vicky Vale wraca z jakieś podróży służbowej i okazuje się, że opisywała konflikt w Corto Maltese, który jest rzeczywiście pokazany w DKR. I to wszystko. Tak naprawdę "Batmany" Tima Burtona, jak też i te Schumachera, mają dla mnie jedną zasadniczą wadę. To są filmy bez głównego bohatera. "Batmany" bez Batmana. Przyjrzycie się, jak te filmy są skonstruowane. Przede wszystkim w centrum uwagi są ci źli, najpierw Joker Jacka Nicholsona, potem Pingwin i Kotka, później superłotrów mnoży się tyle, że trudno się połapać. A w "Batmanie i Robinie" to już cała galeria i gdzieś w tym ginie nasz bohater. To, co uważam za dobre w "Batmanie" Nolana, to przede wszystkim to, że on ponownie zwrócił uwagę na głównego bohatera.
Batman: Rok pierwszy
Batman: Rok pierwszy
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TK: Ale czy nie poświęcił za mało uwagi tym złym? Źli są ciekawi - zwykle nie znamy ich pochodzenia, a zło samo w sobie fascynuje w jakiś sposób. A Batman? Batman jest po prostu Batmanem. Kolesiem, który przebiera się w łaszki nietoperza. A tutaj przez godzinę oglądamy, jak on do tego dochodzi.
KLC: Porozmawiajmy o tym, jaki jest i kim jest Batman. Postawiłem sobie niedawno pytanie, ilu właściwie jest Batmanów. Sześcioletni syn mojego znajomego zachwyca się Batmanem z serialu animowanego. Ja zachwycam się Batmanem z DKR, niektórzy mogą się zachwycać Batmanem z lat 60., kiczowatym do granic możliwości. Są jeszcze Batmani Burtona i Schumachera. Pytanie brzmi - czy to jest ta sama postać? Bo jest to tak naprawdę bohater na tyle elastyczny, że można go dopasować niemal do każdego gatunku. Jest taki dosyć zabawny komiks należący do cyklu Elseworlds "Batman: Man-bat". Batman jest tam kompletnym wałem. To komiks, w którym bohater negatywny Man-Bat jest tak naprawdę mędrcem, kimś, kto uczy Batmana podejścia do życia i świata. Tymczasem sam Batman jest strasznie napuszonym głąbem, który potrafi jedynie wygłaszać wzniosłe maksymy patetycznym językiem. Na ile Batman Nolana jest zgodny z Batmanem, którego my sobie wyobrażamy? Podejrzewam, że wskutek różnorodności wcieleń Nietoperza każdy ma jakieś wyobrażenie tej postaci. Nie wiem, czy wam jest bliższy Batman groteskowy, czy bardziej horrorzasto-okultystyczny, czy Batman przyziemny, realistyczno-sensacyjny - jak u Franka Millera.
TK: Właśnie, właśnie. W filmie Nolana bardzo podobało mi się to, że wyjaśnia nie tylko pochodzenie, które łykam, bo nie jest bardzo różne od tego, co było wcześniej, ale i całą sferę, która stoi za Batmanem. Czyli pojazd - ze świetną sekwencją wybierania dla niego koloru i tekstem "Czy są czarne?" - i gadżety, które mają jakiś techniczny wymiar działania. To taki Batman przygotowany na rok 2005. W poprzednich filmach Batman po prostu już był.
DG: Nolan odpowiada na pytanie Jokera: "Skąd on bierze te wszystkie zabawki?".
KLC: Przyznaję się wam szczerze i bez bicia. We wszystkich filmach o superbohaterskich faza origin jest dla mnie najnudniejsza, najcięższa do przetrawienia. Dlatego np. bardzo podobał mi się pierwszy "Blade", w którym nie pokazywali, jak bohater się uczył, jak bohater uświadamiał sobie powołanie, zdobywał kostium, pseudonim i tak dalej. Nie, Blade wchodzi i robi jatkę. I to było to. Dlatego podejrzewam, że w większości tych filmów scenarzyści nastawiają się dopiero na sequele, żeby pokazać bohatera w pełni. Pierwszy "Spider-Man" na przykład. Bohater chodzi i mędzi. "Hulk" - główny bohater pokazuje się po pierwszej godzinie. Tak samo i tutaj. W zasadzie obserwujemy, jak Bruce Wayne kroczek po kroczku przepoczwarza się w Batmana, a tak naprawdę Batman zaczyna mieszać dopiero w ostatnich trzech kwadransach filmu. Teraz wszystko zależy od podejścia widza. Jeżeli bliżej ci do klimatów komiksów realistycznych, które od pewnego czasu dominują w komiksie superbohaterskim, to ten film jest jak najbardziej na miejscu. To bardzo dobre zilustrowanie przemian superbohatera. Natomiast jeżeli jesteś przyzwyczajony - jak na przykład niektórzy recenzenci "Gazety Wyborczej" - do tego, że superbohater to facet w kostiumie, który wychodzi i coś tam robi, to możesz tego nie zrozumieć. Po cholerę aż tyle czasu poświęcać na to, czemu ten facet robi to, co robi, skoro i tak wiadomo, że on ten kostium założy i wszystko jest z góry przewidziane?
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
TK: Czy Nolan nie doszedł do pewnego punktu przegięcia, skoro realizm objawia się w sekwencjach akcji, walki, pościgów, które nie są ładne? To nie jest to, do czego przyzwyczaiło nas kino superbohaterskie - że są ekstra wybuchy, ekstra pościgi. Pościgi są słabe, wybuchy są małe albo źle nakręcone.
KLC: To prawda. Sceny walk to akurat duża usterka w filmie Nolana. Natomiast chcę zwrócić uwagę na jedną rzecz. Używamy w rozmowie sformułowania "kino superbohaterskie". Taki termin oficjalnie nie istnieje. Wydaje mi się, że należy go wylansować, ponieważ nie można mówić o kinie komiksowym, prawda? To jest termin, który nic nie znaczy. Kino komiksowe to jest na przykład...
TK: "Ghost World".
KLC: ...proszę bardzo. To może być "Batman", to może być "Garfield", to może być "Droga do zatracenia". Tak samo można by mówić, że jest kino literackie - czyli adaptacje książek, powieści, opowiadań. Bez sensu. W momencie, w którym powstają takie produkcje jak "Niezniszczalny" czy "Iniemamocni", nie można też z kolei mówić tylko o adaptacjach. Dlatego wydaje mi się, że pojęcie, którym się posługujemy - kino superbohaterskie - prędzej czy później zostanie oficjalnie zaakceptowane, a my możemy się cieszyć, że jesteśmy prekursorami.
TK: Skoro już jesteśmy przy "Niezniszczalnym". Czy tam przemiana bohatera nie była pokazana lepiej?
KLC: Wydaje mi się, że tak. Z jednego względu. Nawet jeśli popatrzeć na Batmana w tym najnowszym filmie, to nie traktujesz do końca poważnie tych wszystkich jego duchowych rozterek, z tego względu, że po prostu wiesz, co będzie dalej. Że niezależnie od tego, jak bardzo by się miotał, poszukiwał, wzdychał i myślał "być albo nie być", to i tak wiemy, że on ten kostium założy.
DG: Tylko że tak myślimy my, którzy jesteśmy zaprawieni w czytaniu komiksów albo znamy ten serial. Ja wziąłem na ten film moją dziewczynę, której kontakt z komiksem jest taki, że widzi u mnie półkę w mieszkaniu, i faktycznie film przykuł jej uwagę. I oglądała go z zaciekawieniem, bo nie znała tej historii. O dziwo, film bardzo się jej podobał. Myślę, że to właśnie plus tego "Batmana" - dla ludzi, którzy w ogóle nie znają tej historii i nie czują tego klimatu, jest on strawny.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
KLC: Niemniej jednak zauważ, że mimo wszystko, jak idziesz na film o Batmanie, to wiesz, że wyjdzie facet w czarnym kostiumie i będzie się działo. Nawet jeśli przez pierwszą godzinę bohater chodzi i toczy spojrzeniem chmurnym. Natomiast w "Niezniszczalnym" nie wiesz tak do końca, w którą stronę akcja się potoczy. Nie jest to adaptacja żadnego komiksu i w związku z tym równie dobrze może się okazać, że bohater grany przez Bruce′a Willisa rzeczywiście ma supermoce, a równie dobrze, że jest wkręcany przez Samuela Jacksona. Do końca nie wiadomo, co się stanie. Oczywiście przychodzi też ten moment, w którym on uświadamia sobie, że ma powołanie, ma moc i rusza do akcji, jednak "Niezniszczalny" ma tę przewagę nad adaptacjami - przepraszam, że powiem to jak ostatni banał - że adaptacją nie jest. W związku z tym nie wiemy, co będzie dalej, jak to się skończy. Każdy z nas grubsza orientuje się, jak wyglądały losy superbohaterów, poczynając od Spider-Mana, do Daredevila i paru innych, więc niezależnie od tego, jak by się miotali w opowieściach retrospektywnych i tak czekamy, aż jeden z drugim założą kostiumy, trykoty i ruszą w cholerę, do akcji. Coś się będzie działo.
1 2 3 4 »

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Koledzy od komiksów to już by cię gonili z widłami
Tomasz Kołodziejczak

21 III 2024

O albumie "Historia science fiction", polskiej fantastyce i całej reszcie, z Tomaszem Kołodziejczakiem rozmawia Marcin Osuch

więcej »

Dobry western powinien być prosty
John Maclean

20 XI 2015

Z Johnem Macleanem o stawianiu sobie ograniczeń i o tym, dlaczego wszystkie westerny są rewizjonistyczne rozmawia Marta Bałaga.

więcej »

Jak zrobić „Indianę Jonesa” lepszego od „Poszukiwaczy Zaginionej Arki”?
Menno Meyjes

23 XI 2014

Usłyszałem od Spielberga, że nie powinienem kręcić, dopóki nie poznam emocjonalnego sedna sceny, dopóki nie spojrzę na nią z sercem- mówi Menno Meyjes, scenarzysta „Koloru purpury” i „Imperium słońca”, które wkrótce ponownie wejdą do polskich kin.

więcej »

Polecamy

Bo biblioteka była zamknięta

Z filmu wyjęte:

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Taśmowa robota
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Ostatnie takie wariatkowo
— Sebastian Chosiński

Cicho sza
— Artur Długosz

Bój się Nietoperza
— Michał R. Wiśniewski

Knot-woman
— Konrad Wągrowski

Frank Miller jakiego znamy
— Hubert Brychczyński

Krótko o komiksach: Luty 2004
— Sebastian Chosiński, Wojciech Gołąbowski, Konrad Wągrowski

DVD: Daredevil
— Konrad Wągrowski

Próba psychoanalizy superbohatera
— Daniel Gizicki

Niedopracowany superbohater
— Konrad Wągrowski

Krótko o filmach: Lipiec 2003
— Marta Bartnicka, Eryk Remiezowicz, Konrad Wągrowski

Z tego cyklu

Rozmowy na zadany temat – Sin City
— Daniel Gizicki, Tomasz Kontny, Jarek Obważanek

Katalizator światopoglądu
— Daniel Gizicki, Tomasz Gut, Tomasz Kontny

Tegoż twórcy

Złote dziecko komiksu i jego mutanci
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Krótko o filmach: Porozmawiajmy z innym mną
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Batman cartoonowy
— Marcin Knyszyński

Kobiety Dzikiego Zachodu
— Maciej Jasiński

Po rewolucji
— Marcin Knyszyński

Chaos kontrolowany
— Marcin Knyszyński

Batman metalem
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Pięć minut
— Marcin Knyszyński

Dobry, zły i łamliwy
— Konrad Wągrowski

Krótko o filmach: Iniemamocni 2
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Tegoż autora

Esensja czyta dymki: Reaktywacja
— Daniel Gizicki, Wojciech Gołąbowski, Marcin Osuch, Paweł Sasko, Konrad Wągrowski

Na marginesie scenariusza #1
— Daniel Gizicki

Mała Esensja: Na spotkanie z przygodą
— Daniel Gizicki

Mała Esensja: Przeplatające się światy
— Daniel Gizicki

Na północy krew z rozbitych czaszek bucha
— Daniel Gizicki

Letnie dni
— Daniel Gizicki

Narkotyki i poszukiwania
— Daniel Gizicki

Wspaniały komiks!
— Daniel Gizicki

Młodociani turpiści?
— Daniel Gizicki

Czy na sali jest korekta?
— Daniel Gizicki

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.