Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 20 kwietnia 2024

PRL w kryminale: Femme fatale za kierownicą
„Zaczęło się w Zakopanem” to pierwsza – z dotychczas znanych – gazetowa „powieść milicyjna” Pawła Borysa Henelta, która nie ukazała się na łamach „Słowa Powszechnego”. I pierwsza, w której jako główny bohater nie pojawia się Wiktor Zaruba, chociaż nie brakuje w niej jego najbliższych współpracowników. Pod nieobecność majora na najważniejszego funkcjonariusza MO wyrasta porucznik Zbigniew Madej.
Reacher: Sez. 2. odc. 1. Specjalna grupa śledcza na celowniku
Twórcy serialu nie zdecydowali się na ekranizowanie powieści Lee Childa po kolei, gdyż drugi sezon przedstawia wydarzenia z jedenastej w cyklu „Elity zabójców”. Niewątpliwą zaletą tego rozwiązania – oprócz atrakcyjnej sensacyjnej fabuły – jest zaś możliwość lepszego poznania przez widzów przeszłości Jacka Reachera.
Oblicza strachu
Jak pisać o końcu świata, gdy wszystko wokół nas się rozpada? Można tak jak Eugenia Kuzniecowa, której znakomita powieść „Drabina” została książką roku 2023 w Ukrainie.
Niekoniecznie jasno pisane: Superheroizm psychodeliczny
Najsłynniejszą superbohaterską grupą mutantów Marvela od zawsze była i jest X-Men. Tego nikt nie podważa, w końcu Chris Claremont (ale nie tylko) wywindował pod koniec dwudziestego wieku popularność Cyclopsa i spółki na poziom niespotykany. Ale oprócz X-Men istniały i istnieją też inne grupy – dziś zajrzymy do najlepszego okresu jednej z nich, drugiej po X-Men według chronologii założenia. Poznajmy Nowych Mutantów z czasów, gdy rysował ich sam Bill Sienkiewicz.
W krainie Wojennego Młota: Luty 2024
Mimo dodatkowego dnia tegoroczny luty nie obfitował w nadmiar warhammerowych nowinek.
Niedzielny krytyk komiksów: Można się nią ogolić!
Historia z przygodami pirackimi jest swoistą ciekawostką w dorobku Szarloty Pawel. Artystce kilkukrotnie zdarzyło się tworzyć od nowa swoje historie, ale w przypadku tej opowieści wygląda na to, że były to aż trzy podejścia. W tym tekście skupię się na ostatniej odsłonie, tej z przełomu lat 1982-83, wskazując jednocześnie co ciekawsze różnice w stosunku do wcześniejszych wersji oraz pozwolę sobie na kilka dygresji.
Kulawe konie: Sez. 3. odc. 6. Prawda jak oliwa zawsze na wierzch wypływa
Po raz kolejny mamy okazję się przekonać, że chociaż agenci ze Slough House pod wieloma względami może nie dorównują kolegom z Regent’s Park, to nie sposób odmówić im pomysłowości, odwagi i waleczności (nawet jeśli cechy te nie rozkładają się równomiernie w ich grupie). Nie możemy mieć natomiast pewności, czy porażka Ingrid Tearney spowoduje, że w MI5 rzeczywiście nastąpią zmiany na lepsze.

Gry

Magazyn CCXXXV

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

Zapowiedzi

growe (wybrane)

Bretwalda
Lew Sołowiej
Aqua
Dan Halstad, Tristan Halstad
Inferno
Fernando Eduardo Sánchez
Na skrzydłach smoków
Connie Vogelmann
Pursuit of Victory
Raymond de Maria
River of Gold
Keith Piggott
Trekking przez historię
Charlie Bink
Triumph
Raymond de Maria, Waldek Gumienny

więcej »

Pożegnania 2020 (1/4)

Jarosław Loretz

« 1 2 3

Pożegnania 2020 (1/4)

W marcu:

3. – CC (od Copy Cat lub Carbon Copy), czyli… kotka będąca pierwszym komercyjnie sklonowanym zwierzęciem. Oficjalnie urodziła się 22 grudnia 2001, co oznacza, że przeżyła wielu pupili urodzonych klasyczną metodą.

8. – Max von Sydow, szwedzki aktor, który przez 70 lat zagrał w blisko 150 filmach i serialach, zdobywając dwie nominacje do Oscara („Pelle zwycięzca” i „Strasznie głośno, niesamowicie blisko”). Wśród wielu jego ról warto wymienić Antoniusa Blocka z „Siódmej pieczęci”, Töre ze „Źródła”, Johana Borga z „Godziny wilka”, Jezusa z „Opowieści wszech czasów”, ojca Merrina z „Egzorcysty”, Jouberta z „Trzech dni Kondora”, Cesarza Minga z „Flasha Gordona”, króla Osrica z „Conana Barbarzyńcy” czy choćby antykwariusza ze „Sprzedawcy śmierci”.

9. – Gary B. Kibbe, drugi z operatorów filmowych Johna Carpentera, tym razem jednak związany z reżyserem przez ponad dekadę, od roku 1987, kiedy ujrzał światło dzienne „Książę ciemności”, po 2001, gdy premierę miały „Duchy Marsa”.

15. – Suzy Delair, tancerka, piosenkarka, gwiazda wodewilu, ale przede wszystkim swego czasu jedna z najsłynniejszych francuskich aktorek, święcąca triumfy w latach 40. i 50. Wystąpiła m.in. w „Morderca mieszka pod 21” i „Kto zabił?” Henri-Georgesa Clouzota (notabene przez 12 lat jej partnera życiowego), „Gervaise” René Clémenta, „Damskim krawcu” Jeana Boyera, „Rocco i jego braciach” Luchino Viscontiego, ostatnim filmie Stana Laurela i Olivera Hardy’ego „Flip i Flap na bezludnej wyspie” oraz w „Przygodach Rabina Jakuba”, u boku Louisa de Funesa.

16. – Stuart Whitman, amerykański aktor. Popularny w latach 60. („Piętno”, za grę w którym dostał nominację do Oscara, „W kraju Komanczów”, „Najdłuższy dzień”, „Piaski Kalahari”, „Ci wspaniali mężczyźni w swych latających maszynach”, serial „Cimarron Strip”), dość szybko zaczął się zsuwać w kino podrzędniejszego rodzaju, trafiając m.in. do „Miasta pod wodą”, „Zjedzonych żywcem” i cieszącej się niezdrową sławą „Nocy lepusa”, w której strach mają budzić ogromne, mordercze… króliczki o ruchliwych noskach.

18. – Emil Karewicz, urodzony w Wilnie aktor, który zapisał się w pamięci polskich widzów przede wszystkim rolą sturmbannführera Hermanna Brunnera ze „Stawki większej niż życie”. Grał też jednak w „Krzyżakach” (Władysław Jagiełło), „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” (oficer gestapo), „Hubalu” (rotmistrz Sołtykiewicz), „Bazie ludzi umarłych” (Tadek „Warszawiak”) czy „Hallo Szpicbródka” (Maks).

20. – Kenny Rogers, amerykański piosenkarz country, kompozytor i aktor, trzykrotny laureat nagrody Grammy. Śpiewał w duetach m.in. z Dolly Parton i Sheeną Easton, komponował piosenki wespół z Lionelem Richie, trafił do panteonu Country Music Hall of Fame. Dochrapał się też własnej sieci restauracji – Kenny Rogers Roasters.

24. – Manu Dibango, kameruński saksofonista i wibrafonista, który wytworzył swój własny styl, będący mieszanką jazzu, funku i tradycyjnej kameruńskiej muzyki. Na salony wszedł swoją czwartą płytą, zawierającą utwór „Soul Makossa”, za który zresztą otrzymał dwie nominacje do nagrody Grammy. Ostatnią płytę wydał w roku 2014.

24. – Stuart Gordon, reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta i producent filmowy. Specjalizował się w kinie klasy B, dostarczając widzom nadspodziewanie dobre horrory (m.in. „Reanimator”, „Zza światów” i „Dagon” według Lovecrafta, „Lalki”, „Studnia i wahadło”) oraz filmy SF (m.in. „Robot Jox”, „Forteca” z Christopherem Lambertem, „Kowboje przestrzeni” z Dennisem Hopperem i Stephenem Dorffem).

24. – Juan Padrón, kubański twórca komiksów, ilustrator, karykaturzysta, a przede wszystkim prekursor tamtejszego kina animowanego. Spod jego ręki wyszły m.in. „Wampiry w Hawanie”, uroczo kiczowata historia o potomku Draculi, który – wykopany z Europy – wynajduje Vampisol, substancję pozwalającą wampirom cieszyć się ciepłem słonecznych promieni. Po czym musi go bronić tak przed wampirami europejskimi (chcą na nim zarobić), jak i amerykańskimi (chcą go zniszczyć, bo psuje biznes sztucznych plaż dla wampirów).

24. – Albert Uderzo, francuski rysownik komiksowy włoskiego pochodzenia. Wieloletni współpracownik René Goscinnego, z którym powołał do życia najpierw Umpa-Pę Czerwonoskórego (3 albumy), a potem Asterixa (24 albumy wspólne i – po śmierci Goscinnego – 9 samodzielnych).

29. – Jurij Bondariew, rosyjski autor powieści wojennych („Gorący śnieg”, „Bataliony proszą o ogień”, „Ostatnie strzały”) i dramatów obyczajowych („Brzeg”, „Cisza”, „Dwoje”, „Krewni”), z których kilka zostało zekranizowanych. Scenarzysta monumentalnego, 7-godzinnego „Wyzwolenia”, wciąż cieszącego się sławą najdroższej rosyjskiej produkcji filmowej.

29. – Krzysztof Penderecki, światowej sławy kompozytor i dyrygent, autor czterech oper, ośmiu symfonii i rozmaitych drobniejszych utworów instrumentalnych, spośród których najbardziej znane są „Ofiarom Hiroszimy – Tren”, „Pasja według św. Łukasza”, „Polskie Requiem”, „III Symfonia”, „Anaklasis” i „Utrenja I (Jutrznia – złożenie do grobu)”. Czterokrotny zdobywca nagrody Grammy. Jego muzyka znalazła się m.in. w „Egzorcyście” Friedkina, „Lśnieniu” Kubricka, „Ludzkich dzieciach” Cuarona i „Wyspie tajemnic” Scorsese.

30. – Bill Withers, amerykański wokalista, gitarzysta i kompozytor rhythm and bluesowy i soulowy. W ciągu swojej 15-letniej kariery muzycznej, traktowanej raczej jako rodzaj przygody niż sposób na życie (z tej też przyczyny łatwo się rozstał z przemysłem muzycznym w 1985 roku), nagrał osiem albumów i zdobył trzy nagrody Grammy, zostawiając po sobie takie przeboje, jak „Ain’t No Sunshine”, „Use Me”, „Lean on Me”, „Lovely Day” czy „Just the Two of Us”.

31. – Andrew Jack, brytyjski specjalista od dialektów, współpracujący przy produkcji kilkudziesięciu filmów, w tym „Władcy Pierścieni” (tworzył akcenty ludów Śródziemia oraz wymowę języka elfów i Czarnej Mowy), „Troi” (akcenty Greków i Trojan), „Sherlocka Holmesa”, „Chaplina” czy szeregu „Bondów”. Zagrał też Caluana Ematta, oficera ruchu oporu w VII i VIII części „Gwiezdnych wojen”.

« 1 2 3

21 stycznia 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

W krainie Wojennego Młota: Marzec 2024
Miłosz Cybowski

3 IV 2024

Marzec nie przyniósł zbyt wielu nowości ze świata Warhammera – do najważniejszych należy zaliczyć prezentacje kolejnych dwóch armii do The Old World.

więcej »

Magia i Miecz: Siłą rozpędu
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

13 III 2024

Drugi numer „Magii i Miecza” ukazał się na zasadzie siły rozpędu. Jeśli wierzyć informacji zawartej we wstępniaku, miał premierę dwa tygodnie po pojawieniu się numeru pierwszego.

więcej »