Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 1 czerwca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Reiner Knizia
‹Pędzące Jeże›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPędzące Jeże
Data produkcjiwrzesień 2014
Autor
Wydawca Egmont
EAN5908215004828
Info3 - 5 osób; od 6 lat
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Mała Esensja: Na złamanie karku
[Reiner Knizia „Pędzące Jeże” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Pędzące jeże” to wesoła, niezwykle dynamiczna gra dla całej rodziny, która stylistycznie nawiązuje do znakomitych „Pędzących żółwi”. Od poprzednika różni się jednak nie tylko głównymi bohaterami, ale też mechaniką.

Jacek Jaciubek

Mała Esensja: Na złamanie karku
[Reiner Knizia „Pędzące Jeże” - recenzja]

„Pędzące jeże” to wesoła, niezwykle dynamiczna gra dla całej rodziny, która stylistycznie nawiązuje do znakomitych „Pędzących żółwi”. Od poprzednika różni się jednak nie tylko głównymi bohaterami, ale też mechaniką.

Dziękujemy wydawnictwu Egmont za udostępnienie egzemplarza gry na potrzeby recenzji.

Reiner Knizia
‹Pędzące Jeże›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPędzące Jeże
Data produkcjiwrzesień 2014
Autor
Wydawca Egmont
EAN5908215004828
Info3 - 5 osób; od 6 lat
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Jeśli ktoś interesuje się grami planszowymi, trudno by nie kojarzył nazwiska Reinera Knizi, odpowiedzialnego między innymi za takie gry, jak: „Eufrat i Tygrys”, „Keltis”, „Blue Moon City”, „Modern Art” czy wspomniane na wstępie „Pędzące żółwie”. „Pędzące jeże” to wariacja jego „Honeybears”, zachowująca zasady oryginału, ale zmieniająca oprawę graficzną i przenosząca ją w nowe środowisko, ukierunkowane bardziej na najmłodszego odbiorcę. Gra miała do tej pory kilka wersji, pierwsza przedstawiała misie próbujące dostać się jak najszybciej do garnców z miodem, inna, znana jako „Bucket brigade”, w głównej roli miała strażaków biegnących z wiadrami pełnymi wody po drabinie do pożaru. Zasady pozostały jednak przez lata niezmienne.
W pudełku znajdujemy zestaw kilkudziesięciu kart z rysunkami jeży w czterech kolorach (plus kilka kart jokerów), żetony do liczenia punktów, niewielką planszę oraz duże drewniane figury jeży. Wszystko solidnie wykonane, z ładnymi grafikami i w przyjemnych dla oka barwach. Rozgrywka jest prosta i niezwykle dynamiczna, a przy niezastanawiających się zbytnio nad swoimi ruchami graczach całość może trwać dosłownie kilka minut (przy czym zwykle najwięcej czasu zabiera liczenie punktów po każdej turze). Na starcie stoją jeże w czterech kolorach. Gracze mają w ręce karty odpowiadające barwom zwierząt i wykładają po jednej w swoim ruchu. Jeśli np. na stole pojawi się karta z zielonym jeżem i dwoma plusikami – odpowiednią figurkę przesuwa się o dwa pola do przodu. Zgodnie z tytułem – małe gryzonie na złamanie karku pędzą do przed siebie, aby dobiec do końcowego pola.
Jeże muszą dać z siebie wszystko, plansza bowiem skonstruowana jest w przebiegły sposób. Pierwsze kilka pól oznaczonym jest liczbą „-1”, potem są pola bez żadnej wartości i dopiero pod sam koniec toru mamy kilka pozycji punktowanych dodatnio. Tura kończy się w momencie, gdy pierwszy ze zwierzaków dopadnie ostatniego, oznaczonego liczbą „3”, pola. Następnie rozpoczyna się podliczanie zdobyczy punktowych. W podstawowym wariancie gracz mnoży liczbę kart w danym kolorze, jakie zostały mu w ręku przez wartość pola, na którym zakończył turę odpowiedni jeż. Zwierzak, który został na polu minusowym da oczywiście ujemne punkty.
Wydaje się, że nic prostszego – jeśli mamy na ręce wiele kart w jednym kolorze, po prostu wykładamy je, przesuwając właściwe zwierzę do przodu. Nic bardziej mylnego. W praktyce żaden gracz nie jest w stanie samodzielnie „dobiec” jeżem do mety, zawsze liczyć musi na to, że inne osoby mu w tym zadaniu pomogą. Rozgrywka polega więc na odpowiednim wyważeniu ruchów – musimy poruszać jeżami do przodu, aby mogły one zapewnić nam punkty (ułatwiają to karty jokerów, ale nie ma ich zbyt wiele), ale jednocześnie nie powinniśmy pozbywać się kart zbyt szybko, bo tylko te, które zostaną nam w ręku na koniec tury dadzą nam punkty.
Ocenę końcową nieco obniżam za jedyny, acz nieco irytujący mankament. Otóż wydawca dodał do gry kartonowe żetony służące podliczaniu punktów. I wszystko byłoby w porządku, gdyby nie to, że jest ich zwyczajnie za mało. Przy rozgrywce trzyosobowej powinny nam bez problemów wystarczyć, ale przy większym gronie należy uzbroić się w kartkę i ołówek, aby sumować punkty w tradycyjny sposób. Szczególnie, gdy zdecydujemy się na zaawansowany tryb, zaproponowany przez twórców w instrukcji. Wówczas żetony kończą się już w połowie gry.
Pędząca jak zwariowana rozgrywka świetnie nadaje się do wesołej zabawy w gronie rodzinnym, zwłaszcza z dziećmi, dla których opanowanie zasad nie powinno stanowić żadnego problemu. Interakcja między graczami jest ogromna, bo choć każdy zbiera punkty dla siebie, nie ma możliwości wygrania bez „pomocy” pozostałych. Wymagający intelektualnych wyzwań gracze mogą być rozczarowani chaosem, który wkrada się do gry, ale to właśnie jest paradoksalnie jej największą zaletą. Trudno opracować tu jakąś wygrywającą strategię, ba, niektórzy twierdzą nawet, że wykładanie kart bez ładu i składu to najskuteczniejszy sposób na wygraną. Ale kto by tam im wierzył.
koniec
8 listopada 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

W świecie pdf-ów: Księga wiedźmich czarów
Miłosz Cybowski

20 V 2023

„Blood and Bramble” to jeden z tych dodatków, które przydadzą się wyłącznie graczom i Mistrzom Gry planującym zgłębiać wątki nielicencjonowanej magii. Całość to tylko trochę więcej niż lista nowych czarów.

więcej »

W świecie pdf-ów: Pancerni bez psa
Miłosz Cybowski

15 IV 2023

Imperialne czołgi parowe to niezwykle cenne i śmiercionośne urządzenia. Zniknięcie jednego z nich stanowi punkt wyjścia dla przygody „Emperor’s Wrath”.

więcej »

Erpegi ze starej szafy: Stopniowanie napięcia
Miłosz Cybowski

8 IV 2023

„Kodeks Bushido” spełnia swoje zadanie i może dostarczyć sporo dobrej zabawy. A przy tym stoi na o wiele wyższym poziomie niż zamieszczona w podręczniku podstawowym przygoda dla początkujących bohaterów.

więcej »

Polecamy

Księga wiedźmich czarów

W świecie pdf-ów:

Księga wiedźmich czarów
— Miłosz Cybowski

Pancerni bez psa
— Miłosz Cybowski

Słudzy Pana Rozkładu
— Miłosz Cybowski

Mali, brzydcy i zieloni
— Miłosz Cybowski

Polityka wśród zielonoskórych
— Miłosz Cybowski

Tajemnicza wyspa
— Miłosz Cybowski

Nie trać głowy
— Miłosz Cybowski

Przygoda na Halloween
— Miłosz Cybowski

W ogrodzie Morra
— Miłosz Cybowski

Kaplice zamiast pomników
— Miłosz Cybowski

Zobacz też

Z tego cyklu

Dla niej nie ma rzeczy niemożliwych
— Marcin Mroziuk

Na przekór zimnu
— Marcin Mroziuk

Jak znaleźć skarby cenniejsze niż złoto
— Marcin Mroziuk

Tego nawet w serialu nie zobaczycie
— Marcin Mroziuk

Sceny z życia pisarki
— Marcin Mroziuk

Jak rozświetlić ludziom życie
— Marcin Mroziuk

Zwycięża to, co dobre
— Joanna Kapica-Curzytek

Wszystko, czego można zapragnąć
— Marcin Mroziuk

W oczekiwaniu na Mikołaja
— Marcin Mroziuk

Lasem pachnące
— Wojciech Gołąbowski

Tegoż twórcy

Szkoła dorzucania do stosu
— Wojciech Gołąbowski

Logiczna zmiana nastroju
— Marcin Mroziuk

Ilu piratów, tyle map
— Miłosz Cybowski

Dla wytrwałych
— Miłosz Cybowski

Uczłowieczanie przez granie
— Marcin Mroziuk

Łupieżcza wyprawa
— Jacek Jaciubek

W poszukiwaniu liczby doskonałej
— Miłosz Cybowski

Moje ping jest lepsze niż twoje pang
— Miłosz Cybowski

Małpki cokolwiek niemrawe
— Joanna Kapica-Curzytek

Nieprzyjacielskie porachunki
— Jakub Małecki

Tegoż autora

Nieprawdopodobne, a jednak prawdziwe
— Jacek Jaciubek

Zabójczy ziemniak
— Jacek Jaciubek

Szpiega wynajmę
— Jacek Jaciubek

Suchość w ustach
— Jacek Jaciubek

Wszystkie odcienie szarości
— Jacek Jaciubek

Królestwo za kafelek
— Jacek Jaciubek

Historia wiary znaczona krwią
— Jacek Jaciubek

Esensja czyta: Czerwiec 2016
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Joanna Kapica-Curzytek, Anna Nieznaj, Joanna Słupek

Człowiek-puzzle
— Jacek Jaciubek

Esensja czyta: Maj 2016
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.