Fury oprowadza Wendela po zoo, ale myślami jest zupełnie gdzie indziej… pragnie wojny… krwawej jatki… rozróby jak za dawnych, dobrych czasów… i niespodziewanie marzenie się spełnia. Gagarin rozpoczyna grę i zaprasza do niej Fury’ego… chce go widzieć po drugiej stonie barykady… chce konfrontacji… i dobrze wie, że Fury nigdy nie odrzuca raz otrzymanego zaproszenia…

Jak poprzednio – lista zalet tego zeszytu zaczyna się i kończy na okładce Billa Sienkiewicza. W środku Punisher przebrany za pułkownika Fury’ego najpierw bierze pod but biurokratycznych maminsynków, a potem jedną ręką kładzie na glebę oddział komandosów, który składa mu w domu niezapowiedzianą wizytę. I to w zasadzie tyle. Można sobie darować i od razu przejść do następnego odcinka.