Michał „Śledziu” Śledziński, autor „Na szybko spisane 1980-1990”, tak mówił o swoim komiksie w wywiadzie dla belowradars.com: „To rodzaj pamiętnika pewnego introwertycznego człowieczka. Sam bohater emocjonalnie jest mi tak daleki, jak tylko może być, zupełnie niekompatybilny z moją ekstrawertyczną osobowością.

Paradoksalnie, dzięki temu dystansowi, jest to najbardziej osobista rzecz, jaką kiedykolwiek napisałem i narysowałem. Mogłem odszukać w swoim życiu najsłabsze akcje, jakie mi się przydarzyły i opisać je bez koloryzowania, czy przekłamania. Sama fabuła za to została spięta klamrami, które są wymyślone, są bajką. Czytelnik będzie miał sporo frajdy w doszukiwaniu się tego, co mogłoby być prawdą”.

„Na szybko spisane”, którego pierwsza część z planowany trzech dzieje się w latach 1980-1990, to bardzo intymna, zabawna i wzruszająca opowieść o pewnym etapie życia głównego bohatera. To równocześnie jeden z najciekawszych, najbarwniejszych opisów tamtej, tak burzliwej i ważnej dla Polski, dekady.

Michał „Śledziu” Śledziński, były redaktor naczelny słynnego magazynu „Produkt” i rysownik m.in. nowych przygód kapitana Żbika, odtwarza w „Na szybko spisane” fascynującą krainę dzieciństwa nie tylko swojego, ale całego pokolenia urodzonego na przełomie lat 70. i 80. Gra „w noża” i oranżada w woreczku, klocki lego i pierwsze komputery, telewizja i kasety VHS – wszystko to jak w kalejdoskopie przewija się przez strony tego komiksu. I przypomina, że dla dzisiejszych dwudziestoparo- i trzydziestolatków były to rzeczy równie ważne, co Solidarność, stan wojenny i ’89 dla całej Polski.