Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Mike Carey, Peter Gross, Ryan Kelly, Dean Ormston
‹Lucyfer #10: Gwiazda Zaranna›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułLucyfer #10: Gwiazda Zaranna
Scenariusz
Data wydania9 czerwca 2014
RysunkiDean Ormston, Peter Gross, Ryan Kelly
Wydawca Egmont
CyklLucyfer
Cena59,99
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk

Kto obroni Niebiosa?
[Mike Carey, Peter Gross, Ryan Kelly, Dean Ormston „Lucyfer #10: Gwiazda Zaranna” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
O tym, że fucha Władcy Piekieł nie należy do najłatwiejszych, dzięki Mike’owi Careyowi wiemy już od dawna. Dziesiąty tom sagi o Lucyferze, zatytułowany „Gwiazda Zaranna”, dostarcza nam jedynie kolejnych na to dowodów. Główny bohater serii, ostatecznie przekonawszy się, ile zamieszania wywołała jego decyzja o opuszczeniu swego władztwa, postanawia bowiem wreszcie naprawić popełnione błędy.

Sebastian Chosiński

Kto obroni Niebiosa?
[Mike Carey, Peter Gross, Ryan Kelly, Dean Ormston „Lucyfer #10: Gwiazda Zaranna” - recenzja]

O tym, że fucha Władcy Piekieł nie należy do najłatwiejszych, dzięki Mike’owi Careyowi wiemy już od dawna. Dziesiąty tom sagi o Lucyferze, zatytułowany „Gwiazda Zaranna”, dostarcza nam jedynie kolejnych na to dowodów. Główny bohater serii, ostatecznie przekonawszy się, ile zamieszania wywołała jego decyzja o opuszczeniu swego władztwa, postanawia bowiem wreszcie naprawić popełnione błędy.

Mike Carey, Peter Gross, Ryan Kelly, Dean Ormston
‹Lucyfer #10: Gwiazda Zaranna›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułLucyfer #10: Gwiazda Zaranna
Scenariusz
Data wydania9 czerwca 2014
RysunkiDean Ormston, Peter Gross, Ryan Kelly
Wydawca Egmont
CyklLucyfer
Cena59,99
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Jak to często z podobnymi, powstającymi przez lata seriami bywa, „Lucyfer” Mike’a Careya przeżywał swoje wzloty i upadki. Początek opowieści o zbuntowanym Władcy Piekieł, który pewnego dnia postanowił opuścić swoje pielesze i udać się do Miasta Aniołów (czyli Los Angeles), by prowadzić tam bar „Światło” („Lux”), był znakomity – równie dobry, a niekiedy nawet ciekawszy od „Sandmana”, z którego zresztą wypączkował. Niestety, mniej więcej od tomu czwartego poziom cyklu zaczął sukcesywnie spadać, co jednak wcale jeszcze nie było tragedią, biorąc pod uwagę, że trzy wcześniejsze albumy można było uznać wręcz za arcydzieła. Ale i tak nie zmieniało to w niczym faktu, że scenarzysta zwyczajnie zaczął gubić się w kolejnych wprowadzanych do opowieści wątkach pobocznych. Pojawiali się wciąż nowi bohaterowie, uniwersum niebezpiecznie się rozrastało, a główny bohater zaczął stopniowo schodzić na plan dalszy. Aż w pewnym momencie Carey doszedł do wniosku, że rzecz całą należy wreszcie jakoś logicznie zamknąć. W „Gwieździe Zarannej” – dziesiątej odsłonie serii – przymierzył się do tego już na poważnie.
Album ten zawiera osiem oryginalnych zeszytów (opublikowanych pierwotnie w latach 2005-2006), na które złożyły się – rozpisana na sześć rozdziałów – opowieść tytułowa oraz dwie krótsze historyjki („Młyny boże”, „Bestia nie może w tej chwili rozmawiać”), bardzo luźno powiązane z postacią tytułową. I od nich zacznijmy. W „Młynach bożych” Carey uwypukla postać Karla Dahmnuttera, dręczonego przez wyrzuty sumienia skinheada, który zdecydował się odpokutować swoje grzechy, opiekując się jeżdżącym na wózku inwalidzkim Jayeshem Devą. Jayesh – prawdopodobnie Hindus bądź Pakistańczyk z pochodzenia – widzi w Karlu jedynie oddanego mu przyjaciela, nie wie jednak, że Dahmutter był jednym z tych, którzy przed ośmioma miesiącami napadli go, pobili i tym samym przyczynili się do jego kalectwa. Lecz od przeszłości nie da się uciec; o winie młodego mężczyzny wie bowiem ktoś jeszcze i ten ktoś pragnie wykorzystać go do realizacji własnych celów. Tym sposobem drogi Karla przecinają się ze ścieżkami innych bohaterów: między innymi skorumpowanego policjanta, liczącego się w mieście gangstera oraz walczącej z narkobiznesem radnej miejskiej.
Ta realistyczna, sensacyjna opowieść przedstawiona jest z ogromną powagą, czym znacznie się różni od „Bestia nie może w tej chwili rozmawiać”, nad którą unosi się aura groteski i czarnego humoru. Główną postacią tego rozdziału jest Culver Harland, starzejący się mag, któremu udaje się przywołać na Ziemię najpotężniejszego demona z Piekła. Brzmi groźnie? Owszem, ale proszę pamiętać, że Piekło od dłuższego już czasu jest opuszczone; przywołanym „najpotężniejszym demonem” okazuje się więc znany już doskonale z wcześniejszych albumów Gaudium, którego zdecydowanie trudno określić mianem liczącego się diabła. Radość Harlanda szybko zostaje wystawiona na ciężką próbę, a czytelnik ma całkiem sporo powodów do uśmiechu. Za stronę graficzną wspomnianych opowieści odpowiadają rysownicy, którzy wcześniej przy serii nie pracowali. I chociaż starali się oni dopasować do stylistyki głównego nurtu, można dostrzec w ich kresce pewnie różnice. Colleen Doran („Młyny boże”) posłużyła się znaczącymi uproszczeniami; jej bohaterowie są kanciaści, a drugi i trzeci plan praktycznie nie istnieją; dla odmiany Michael Wm. Kaluta dołożył starań, aby – mimo swej fantastyczności – wyczarować świat bardzo realistyczny. I wyszedł z tego obronną ręką.
„Gwiazda Zaranna” – najdłuższy fragment przedostatniego tomu „Lucyfera” – to w końcu opowieść, w której główną rolę gra Władca Piekieł. A przychodzi mu pojawić się w niezwykle dramatycznym momencie. Demonica Lilith wraz z nowo spłodzonymi przez siebie zastępami atakuje Niebiosa; jej wojska ruszają na Srebrne Miasto, którego bronią ostatni ocaleli aniołowie, z Urielem na czele. Szanse na odparcie natarcia są jednak niewielkie; jeśli ktoś nie przyjdzie im z pomocą, Niebiosa dostaną się w ręce fanatycznych demonów, co całkowicie zmieni układ sił w zaświatach. Mazikeen (córka Lilith), nie chcąc do tego dopuścić, wysyła wiadomość Lucyferowi; ten z kolei wraca do Piekła i prosi o wsparcie jego aktualnego władcę, Christophera Rudda. Rudd najpierw długo się waha, a gdy w końcu podejmuje decyzję – nikt nie może być pewnym, dla kogo ostatecznie okaże się ona korzystna. Bitwa o Srebrne Miasto i znajdujący się w nim tron Jahwe – Primum Mobile – przedstawiona jest w sposób wyjątkowo przykuwający uwagę. Z jednej strony Carey dba bowiem o zaskakujące zwroty akcji (vide pojawienie się wilka Fenrisa, jego pojedynek z Ruddem, wreszcie sąd zorganizowany przez Jahwe, na który wezwana zostaje Elaine Belloc), z drugiej wszelkich starań, by jak najciekawiej pokazać tę historię od strony graficznej, dokładają Peter Gross i Ryan Kelly, nieprzerwanie pracujący nad „Lucyferem” od tomu drugiego, czyli „Dzieci i potworów”.
koniec
25 marca 2015

Komentarze

25 III 2015   22:46:20

Lilith to demonica?

25 III 2015   23:12:47

@HTR Technicznie rzecz biorąc - nie, jest człowiekiem (pierwszą żoną Adama). Co nie przeszkadza jej być matką Lilim, czyli plemienia demonów.

26 III 2015   14:00:38

No wlasnie - Lilim to demony po tatusiach.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Małe sprzeczki w nowej rodzinie
Maciej Jasiński

18 IV 2024

Pierwsze dwa tomy serii „Pan Borsuk i pani Lisica” były naprawdę interesującymi komiksami przedstawiającymi wspólne życie dwóch zupełnie obcych kulturowo rodzin. Pan Borsuk wychowujący samotnie trójkę dzieci oraz pani Lisica, która wraz z córką musiała uciekać przed myśliwymi – zamieszkali razem w norce, tworząc z czasem jedno gospodarstwo domowe. W kolejnych albumach czytelnicy będą mieli okazję lepiej poznać bohaterów.

więcej »

Piękny umysł
Paweł Ciołkiewicz

17 IV 2024

Życie nie rozpieszczało Wiktora. Wychowywał się bez ojca, a jego matka raczej nie była osobą, którą trudno uznać za wzór macierzyńskiej troskliwości. Wszystkie problemy chłopak rekompensował sobie zanurzaniem się w cudowny świat…, nie, nie baśni, lecz matematyki. To liczby i ich wzajemne relacje pochłaniały go bez reszty. A u źródeł tej fascynacji stało, rzecz jasna, poszukiwanie szczęścia.

więcej »

Oto koniec znanego nam świata
Marcin Knyszyński

16 IV 2024

Nieistniejący już imprint DC Comics o nazwie „Vertigo” miał kilka flagowych tytułów, takich swego rodzaju wizytówek lat dziewięćdziesiątych amerykańskiego komiksu. Jedną z nich są bez wątpienia „Niewidzialni”, których ostatni, czwarty tom zbiorczy wyszedł w marcu nakładem Egmontu. Każdy, kto uważa, że pierwsze trzy były trudne w odbiorze, musi przygotować się na jeszcze większe wyzwanie. Teraz Grant Morrison nie ma już zupełnie litości i nie bierze jeńców.

więcej »

Polecamy

Batman zdemitologizowany

Niekoniecznie jasno pisane:

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część pierwsza
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Saga Młota dobiega końca
— Andrzej Goryl

Zamknięta w opowieści
— Agata Włodarczyk

Coś kontra nic
— Marcin Knyszyński

Na właściwych torach
— Marcin Knyszyński

Krótko o komiksach: Ostry zakręt
— Marcin Knyszyński

Po krawędzi monety
— Marcin Knyszyński

Kto jest godzien?
— Marcin Knyszyński

Początek uniwersum
— Marcin Knyszyński

Nie przegap: Maj 2021
— Esensja

Wolności!
— Marcin Knyszyński

Tegoż autora

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Czekając na…
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.