Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Brad Meltzer, Rags Morales
‹Kryzys tożsamości›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKryzys tożsamości
Tytuł oryginalnyIdentity Crisis
Scenariusz
Data wydania22 kwietnia 2015
RysunkiRags Morales
PrzekładJakub Syty
Wydawca Egmont
CyklDC Deluxe
ISBN978-83-281-1017-5
Format272s. 191×289mm; oprawa twarda
Cena89,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Superchłopcy też płaczą
[Brad Meltzer, Rags Morales „Kryzys tożsamości” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Po lekturze „Kryzysu tożsamości” czytelnik może dojść tylko do jednego wniosku: Bycie superbohaterem może i jest ekscytujące, ale jednocześnie wiąże się z ogromną odpowiedzialnością i mnóstwem niebezpieczeństw, na które narażeni są nie tylko przebierańcy w trykotach, lecz także ich rodziny, przyjaciele, znajomi. Dzieło Brada Meltzera (scenariusz) i Ragsa Moralesa (rysunki) nie pozostawia co do tego najmniejszych wątpliwości.

Sebastian Chosiński

Superchłopcy też płaczą
[Brad Meltzer, Rags Morales „Kryzys tożsamości” - recenzja]

Po lekturze „Kryzysu tożsamości” czytelnik może dojść tylko do jednego wniosku: Bycie superbohaterem może i jest ekscytujące, ale jednocześnie wiąże się z ogromną odpowiedzialnością i mnóstwem niebezpieczeństw, na które narażeni są nie tylko przebierańcy w trykotach, lecz także ich rodziny, przyjaciele, znajomi. Dzieło Brada Meltzera (scenariusz) i Ragsa Moralesa (rysunki) nie pozostawia co do tego najmniejszych wątpliwości.

Brad Meltzer, Rags Morales
‹Kryzys tożsamości›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKryzys tożsamości
Tytuł oryginalnyIdentity Crisis
Scenariusz
Data wydania22 kwietnia 2015
RysunkiRags Morales
PrzekładJakub Syty
Wydawca Egmont
CyklDC Deluxe
ISBN978-83-281-1017-5
Format272s. 191×289mm; oprawa twarda
Cena89,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Przed sześcioma laty serwis ComicsAlliance uznał „Kryzys tożsamości” za jedną z piętnastu najgorszych opowieści rysunkowych dekady (chodzi o pierwsze dziesięciolecie XXI wieku), argumentując to w ten sposób, że jest on uosobieniem tego, co najgorsze we współczesnym komiksie superbohaterskim. Abstrahując od tego, jak bardzo niesprawiedliwa jest to ocena, można też jednak próbować zrozumieć autora tych słów. Całkiem możliwe, że osąd ten wziął się z wielkiego rozczarowania wielbiciela historii o superbohaterach, któremu trudno było przełknąć fabułę przedstawiającą niektórych z lubianych przez czytelników „trykociarzy” w – delikatnie mówiąc – niekoniecznie najkorzystniejszym świetle. Taka sama konsternacja musiała być udziałem fanów filmów o Dzikim Zachodzie, kiedy na ekrany kin zaczęły w latach 60. ubiegłego wieku przebijać się pierwsze antywesterny. Powie ktoś: ale przecież Alan Moore i jego „Strażnicy” (1986-1987) przetarli szlaki podobnym opowieściom. Owszem, tyle że brytyjski twórca – poprzez nasycenie swego dzieła wątkami psychologicznymi i futurystyczno-politycznymi – przeniósł wymyśloną przez siebie narrację na inny, niemal metafizyczny poziom, podczas gdy jego kolega po fachu – Amerykanin Brad Meltzer – wyłożył kawę na ławę, w pewnym sensie pokazując superbohaterów (z wyjątkiem dwóch) jako osoby, które mogą być groźne nie tylko dla przestępców, ale nawet dla siebie nawzajem. To z kolei rodzi uzasadnione pytania o ich moralność (względnie jej brak).
Brad Meltzer (rocznik 1970) trafił do świata opowieści rysunkowych kuchennymi drzwiami; najpierw bowiem dane mu było zrobić karierę jako prozaik – autor poczytnych thrillerów i książek dla dzieci. Gdy zajął się pisaniem scenariuszy komiksowych, pochłonął go świat „trykociarzy”. Tworzył fabuły dla takich herosów (działających w pojedynkę bądź w grupie), jak Green Arrow czy Liga Sprawiedliwości; jego pomysły trafiały też na karty zeszytów z cyklu „Detective Comics”. Bogata wyobraźnia, radzenie sobie z historiami pełnymi rozmachu, a przede wszystkim umiejętność panowania nad tłumem domagających się uwagi postaci sprawiły, że Meltzer podjął się kolejnego niełatwego wyzwania – wymyślenia intrygi, pokazującej zaludniony przez superbohaterów świat, który prostą drogą zmierza do katastrofy. I wcale nie chodzi tu o wątki postapokaliptyczne, które dwie dekady wcześniej uwypuklone zostały w arcydziele Alana Moore’a. Mistrzowskim posunięciem amerykańskiego pisarza jest to, że zaczątkiem kataklizmu staje się wydarzenie może nie tyle błahe (co to, to nie!), co dotyczące postaci w panteonie „trykociarzy” ze stajni DC trzecioligowej. Bo kto z Was słyszał wcześniej o Elongated Manie?
Elongated Man, a w rzeczywistości Ralph Dibny, posiadający umiejętność rozciągania ciała, tyle czasu poświęca swoim obowiązkom superbohaterskim, co ukochanej żonie Sue. Tworzą od lat bardzo zgraną parę; bez wątpliwości można stwierdzić, że kochają się tak mocno, jak tuż po ślubie. Sue jest lubiana również przez przyjaciół męża z Ligi Sprawiedliwości. Dlatego też wieść o jej śmierci wywołuje wielki szok. Na miejsce zdarzenia natychmiast przybywają towarzysze Ralpha, w tym Green Arrow ojciec i syn, Mister Miracle, Kapitan Atom, Animal Man, Wonder Woman, a nawet Batman. Oględziny zwłok nie pozostawiają wątpliwości, że kobieta została zamordowana. A kto dopuścił się tego czynu? Dokonać tego mógł jedynie któryś z superzłoczyńców. Bo komu innemu udałoby się obejść wszystkie zabezpieczenia zamontowane w domu Dibnych… Członkowie Ligi Sprawiedliwości dość szybko typują podejrzanego i ruszają jego śladem. Są przekonani o jego winie z dwóch powodów: po pierwsze – na niego wskazuje rodzaj obrażeń, jakich doznała Sue, po drugie – już kiedyś, dawno temu, skrzywdził on żonę Ralpha i odgrażał się, że to nie koniec, że nadejdzie moment, kiedy dokona zemsty. Teraz wszystkim superbohaterom stają przed oczyma tamte dramatyczne wydarzenia; budzą w nich także wyrzuty sumienia. Dlaczego? Ponieważ, jeśli miałoby się okazać, że za zabójstwem kobiety stoi ten, którego podejrzewają, wina za to, co się stało, w dużym stopniu spada również na nich.
Śmierć Sue nie jest jednak wcale końcem wstrząsających zdarzeń. Niebawem zabójca zagraża bowiem życiu bliskiej osoby kolejnego superbohatera. Od tej pory już nikt nie może czuć się bezpieczny. Nadzwyczajne moce, jak się okazuje, nie gwarantują spokoju. „Kryzys tożsamości” łączy w sobie historię detektywistyczną (vide śledztwo w sprawie zabójstwa pani Dibny) z sensacją (akcja gna na złamanie karku, a jej zwroty są w stanie przyprawić o zawrót głowy), ale niezwykle ważną rolę odgrywają również pogłębione portrety psychologiczne najważniejszych bohaterów. To, co przydarzyło się żonie Ralpha, Brad Meltzer traktuje jako punkt wyjścia do opowieści o nierzadko bardzo skomplikowanych relacjach łączących innych superbohaterów. Służą temu kolejne epizody, w których na plan pierwszy wybijają się Green Arrow i jego syn, Robin i jego ojciec (z bardzo wyrazistym Batmanem w tle), Kapitan Atom i jego eksżona Jean Loring. Ba! scenarzysta, starając się uczłowieczyć obecne na kartach komiksu postaci, rozbudowuje także wątek jednego z łotrów – Kapitana Bumeranga, który jest tak żałosny, że aż wzbudzający litość i współczucie. Inna sprawa, że podobne odczucia zaczynają od pewnego momentu towarzyszyć czytelnikom także odnośnie bohaterów, którzy z definicji powinni być pozytywni. I choć takimi – w zasadzie – nie przestają być, to mimo wszystko na spiżowych posągach niektórych z nich zaczynają pojawiać się rysy. Wszystko za sprawą tajemniczego zdarzenia z przeszłości.
Na plan pierwszy „Kryzysu…” wybijają się superbohaterowie drugiego sortu (naprawdę nie obrażamy ich w ten sposób); ci najważniejsi – jak Batman czy Superman – pojawiają się zaledwie kilka razy i to jedynie w epizodach. Co ciekawe, scenarzysta z jednej strony podkreśla ich ważność dla świata przedstawionego w komiksie (nikt raczej nie ma wątpliwości, że to oni przede wszystkim są fundamentem sprawiedliwości dziejowej), z drugiej – patrząc oczyma innych, poddaje ich pozycję rewizji. Bruce Wayne jest więc obrażalskim samotnikiem, któremu z trudem przychodzi praca w grupie (co ma zresztą dramatyczne reperkusje); z kolei Clark Kent przypomina – nie tylko z wyglądu – maminsynka. Kto wie, czy to właśnie nie te cechy ikonicznych postaci popkultury nie rozsierdziły twórców ComicsAlliance do tego stopnia, że postanowili zrównać „Kryzys tożsamości” z ziemią? W każdym razie – niesprawiedliwie. Bo choć komiksowi Meltzera i Moralesa daleko do ideału, ma on też kilka fragmentów wielkich, na czele ze sceną, w której do Robina, czyli Tima Drake’a, dociera mrożąca krew w żyłach wiadomość. Nie inaczej należy ocenić sekwencję zdarzeń z przeszłości, które rozgrywają się na satelicie, będącym ówczesną siedzibą Ligi Sprawiedliwości. A jak to się ma do głównego wątku opowieści? Udanie go pogłębia, służąc nade wszystko umotywowaniu postępowania bohaterów – i to zarówno temu, które spotyka się z akceptacją, jak i jej brakiem ze strony czytelników.
Rysownikiem serii, która pierwotnie ukazała się w siedmiu zeszytach publikowanych od sierpnia 2004 do lutego 2005 roku, jest Rags – a w rzeczywistości Ralph – Morales, mający spore doświadczenie we „współpracy” z superbohaterami (rysował między innymi Hawkmana, Supermana, Wonder Woman, Nightwinga i New Avengers). I to na planszach „Kryzysu…” widać. Choć bywa, że w jednym kadrze musi umieszczać kilku (czy nawet, jak w scenie pogrzebu Sue Dibny, kilkunastu) „trykociarzy”, robi to z dużym pietyzmem, żadnego nie traktuje po macoszemu. Świetnie radzi sobie także z oddaniem zmieniającego się nastroju opowieści – płynnie przechodzi od scen ironicznych, mogących wzbudzić uśmiech, do dramatycznych, w których potrafi wręcz wycisnąć łzy z oczu. Po mistrzowsku przedstawia mimikę postaci; zbliżenia na twarze bohaterów niekiedy mówią znacznie więcej, niż pojawiający się w „dymkach” tekst – nie konkurują z nim jednak, ale go uzupełniają. Scenariusz Meltzera zyskał w grafikach Moralesa idealne dopełnienie. Do tego stopnia, że można odnieść wrażenie, iż obaj artyści mówią jednym głosem. „Kryzys tożsamości”, jak wiele tego typów crossoverów, pełen jest podtekstów i nawiązań do innych opowieści spod znaku DC Comics. Polskim czytelnikom wiele z nich trudno byłoby wychwycić, dlatego wielce pomocny jest odautorski aneks, w którym Brad i Rags rozkładają swoje dzieło na czynniki pierwsze (co dodatkowo „ilustrowane” jest fragmentami oryginalnego scenopisu). Czyta się to z nie mniejszym zainteresowaniem niż sam komiks.
koniec
15 lipca 2015

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Przygody małych króliczków
Maciej Jasiński

23 IV 2024

„Opowieści z Bukowego Lasu” to kolejna już seria dla dzieci, którą od roku 2021 publikuje wydawnictwo Egmont. Tym razem mamy do czynienia z cyklem przeznaczonym dla najmłodszych czytelników, którzy dopiero stawiają pierwsze kroki w świecie komiksu.

więcej »

Impreza się rozkręca
Dagmara Trembicka-Brzozowska

22 IV 2024

Seria duetu Carbone & Gijé fabularnie rozwija się w bardzo ciekawym kierunku - widać to dosłownie z tomu na tom. Autorzy najwyraźniej mają zamiar stworzyć rozbudowaną opowieść fantastyczną z całkiem rozległym światem przedstawionym.

więcej »

Beznadziejna piątka
Marcin Knyszyński

21 IV 2024

Spider-Man to tylko jeden bohater komiksowy, ale posiadający tak rozbudowane własne uniwersum, jak mało który. Nic dziwnego, był to od zawsze pupil samego Stana Lee, ulubieniec czytelników i wydawniczy samograj. Wrogów miał mnóstwo, najwięcej tych występujących kilka razy i często zapominanych, bo przemykających szybko po nawet nie drugim czy trzecim, ale czwartym planie. Dziś czytamy komiks z takimi właśnie kolesiami w rolach głównych.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Inne recenzje

Miękkie podbrzusze
— Marcin Knyszyński

Tegoż twórcy

Amazonka w wersji deluxe
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tegoż autora

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Czekając na…
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.