Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

François Bourgeon
‹Pasażerowie wiatru #2›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPasażerowie wiatru #2
Scenariusz
Data wydania18 listopada 2015
RysunkiFrançois Bourgeon
Wydawca Egmont
CyklPasażerowie wiatru
ISBN9788328102828
Cena99,99
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Osiemnaście mieć lat… i całe życie przed sobą
[François Bourgeon „Pasażerowie wiatru #2” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Dziewczynka z Lasu Kajmanów” stanowi kontynuację pięciotomowej, awanturniczej serii „Pasażerowie wiatru” Françoisa Bourgeona. Po dwudziestu pięciu latach francuski twórca powrócił do historii, która zagwarantowała mu miejsce wśród mistrzów opowieści graficznych i przedstawił ostatni jej rozdział. Trzeba przyznać, że dalsze losy niepokornej i buntowniczej dziewczyny o imieniu Isabeu (a właściwie Agnes), żyjącej na przełomie XVIII i XIX zostały przedstawione w dość nietypowy sposób.

Paweł Ciołkiewicz

Osiemnaście mieć lat… i całe życie przed sobą
[François Bourgeon „Pasażerowie wiatru #2” - recenzja]

„Dziewczynka z Lasu Kajmanów” stanowi kontynuację pięciotomowej, awanturniczej serii „Pasażerowie wiatru” Françoisa Bourgeona. Po dwudziestu pięciu latach francuski twórca powrócił do historii, która zagwarantowała mu miejsce wśród mistrzów opowieści graficznych i przedstawił ostatni jej rozdział. Trzeba przyznać, że dalsze losy niepokornej i buntowniczej dziewczyny o imieniu Isabeu (a właściwie Agnes), żyjącej na przełomie XVIII i XIX zostały przedstawione w dość nietypowy sposób.

François Bourgeon
‹Pasażerowie wiatru #2›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPasażerowie wiatru #2
Scenariusz
Data wydania18 listopada 2015
RysunkiFrançois Bourgeon
Wydawca Egmont
CyklPasażerowie wiatru
ISBN9788328102828
Cena99,99
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Akcja komiksu rozgrywa się w dwóch planach czasowych. W pierwszym z nich śledzimy rozgrywające się na tle wojny secesyjnej losy niejakiej Zabo, pochodzącej z Luizjany osiemnastoletniej dziewczyny, która okazuje się być prawnuczką bohaterki pierwszego cyklu, czyli doskonale nam znanej Isabeu. W wyniku splotu tragicznych zdarzeń młoda dziewczyna opuszcza w 1862 roku Nowy Orlean i wyrusza na poszukiwania swojej prababci. Po wielu perypetiach związanych z toczącą się właśnie bratobójczą wojną trafia na zapomnianą plantację, gdzie spotyka – po raz pierwszy – dziewięćdziesięcioośmioletnią Isabeu. Sędziwa Isa dostrzega w swej młodszej o osiemdziesiąt lat prawnuczce coś, co budzi w niej dawne wspomnienia. Początkowo obie kobiety traktują się nawzajem z dystansem, ale z czasem powstaje pomiędzy nimi specyficzna więź.
Relacje pomiędzy Zabo i Isą (warto odnotować, że obie noszą to samo imię – Isabeu, ale dla osiemnastolatki jest ono zbyt przestarzałe i dlatego posługuje się zdrobnieniem Zabo) poprawiają się w głównie dzięki temu, że Isa postanawia podzielić się ze buntowniczą prawnuczką swoją przeszłością. I właśnie w ten sposób, dzięki opowieści, jaką snuje sędziwa kobieta, przenosimy się do drugiego planu czasowego. Wracamy mianowicie do momentu, w którym rozstaliśmy się z Isą w ostatnim tomie pierwszego cyklu. Jak pamiętamy zostawiliśmy ją w trudnym dla niej momencie, kiedy po wyjściu z więzienia uświadamia sobie, że nie zobaczy już nigdy swego ukochanego Hoela. Równocześnie jednak zdaje sobie sprawę z tego, że ma dopiero osiemnaście lat i całe życie przed sobą. Trzeba przyznać, że to życie okazało się niezwykle burzliwe i obfitowało w dramatyczne przygody. Było to także życie, które dzięki spotkaniu z prawnuczką zatoczyło koło i zyskało dodatkowe symboliczne znaczenie.
Początkowo może się wydawać, że drugi cykl będzie opowieścią o Zabo, jednak gdy tylko na scenę wkracza Isa i rozpoczyna swą niezwykłą opowieść, od razu kradnie prawnuczce całe przedstawienie. Zabo staje się od tego momentu jedynie słuchaczką, która urzeczona dramatyczną opowieścią swojej prababci, stopniowo zmienia swój – początkowo dość chłodny – stosunek do niej. To, co przydarzyło się Isie jest dla czytelnika zdecydowanie bardziej atrakcyjne – choć spotykało ją w życiu rzeczy straszne – niż to co na swej drodze napotyka Zabo. Bez względu jednak na ten brak symetrii w obu narracjach, sam pomysł na to, by kontynuację doskonałej, awanturniczej opowieści przedstawić w taki niekonwencjonalny sposób, okazał się bardzo interesującym posunięciem. Dzięki temu Bourgeon pokazuje nie tylko symbolicznie gęstą relację pomiędzy prababcią i prawnuczką, ale ukazuje również odtworzone z niezwykłą pieczołowitością historyczne realia dwóch epok i pokazuje łączące je zależności.
O tym, że nic nie zostało pozostawione tu przypadkowi świadczy m.in. to, że Bourgeon z naukową niemal pieczołowitością starał się odtworzyć na planszach swej opowieści nawet zróżnicowanie językowe charakterystyczne dla czasów i miejsc, w których toczy się opowieść. Mamy tu zatem ludność mówiącą po francusku, angielsku, kreolsku i akadyjsku, co niewątpliwie stanowiło wyzwanie zarówno dla samego autora, jak i tłumacza polskiej edycji. Wojciech Birek stanął oczywiście – jak zawsze – na wysokości zadania decydując się na przedstawienie wypowiedzi Kreoli i Akadyjczyków za pomocą wystylizowanej na pełną anachronizmów i niepoprawności gramatycznych polską gwarę ludową. Dzięki temu podczas lektury możemy rzeczywiście odczuć to zróżnicowanie językowe charakterystyczne dla tego – można rzec – multikulturowego regionu.
Pod względem graficznym „Dziewczynka z Lasu Kajmanów” to prawdziwe – i nie ma w ty stwierdzeniu żadnej przesady – arcydzieło. Możemy tu mianowicie podziwiać to, co stanowi znak firmowy twórczości Bourgeona, czyli rysowane z chirurgiczną wręcz precyzją elementy architektury i przyrody. Wszystko jest dopracowane w najdrobniejszych szczegółach i wydaje się, że po niemal dwudziestu pięciu latach dzielących autora od pierwszego cyklu, pracował on nad komiksem z jeszcze większym pietyzmem, niż za pierwszym razem. Pomiędzy dwoma cyklami widać również różnicę w sposobie rysowania postaci, a przede wszystkim ich twarzy. Mówiąc wprost, w pierwszym cyklu twarze bohaterów nie zawsze wyglądały dobrze, co wyraźnie kontrastowało z doskonałymi tłami. Czasami można było nawet odnieść wrażenie, że jest to najsłabszy element w warsztacie rysownika. Na marginesie warto odnotować, że pewną różnicę w rysowaniu twarzy widać już pomiędzy pierwszym („Dziewczyna z rufówki” – 1979) i ostatnim („Hebanowy ładunek” – 1984) tomem pierwszej serii. Natomiast w drugim cyklu oblicza bohaterów są już rysowane w sposób, który doskonale współgra z wyśmienicie skomponowanymi tłami. Obserwując zaś poszczególne kadry obu tomów daje się zauważyć coraz wyraźniejszą – z każdą kolejną planszą – specyfikę rysowania twarzy bohaterek. Tak, jak na pierwszy rzut oka można rozpoznać np. twarze rozwiązłych kobiet rysowanych przez Milo Manarę, tak samo wyraźna staje się wyjątkowość twarzy silnych kobiet rysowanych przez Bourgeona.
Podsumowując należy stwierdzić, że drugi cykl „Pasażerów wiatru”, w niczym nie ustępuje pierwszej serii (choć jest od niej znacznie krótszy). Jest to interesująca, opowiedziana z niebywałą troską o najdrobniejsze szczegóły, wzruszająca opowieść o trudnym życiu niezależnych kobiet w świecie ogarniętym wojną. Pojawienie się tego komiksu na naszym rynku można uznać za kolejny etap w procesie udostępniania polskiemu czytelnikowi dzieł tego wyjątkowego twórcy. Po „Towarzyszach zmierzchu” (2008) i pierwszym cyklu „Pasażerów wiatru” (2015) otrzymaliśmy również finał tej awanturniczej opowieści, a to przecież nie koniec. Na rok 2016 Egmont planuje wydanie dość nietypowej jak dla Bourgeona serii „Cyann”. Jest to tworzona wspólnie z Claude’m Lacroix na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat opowieść science-fiction. Jednym słowem, fani Bourgeona niedługo będą mieć kolejne powody do radości.
koniec
7 grudnia 2015

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Dyskretny urok showbiznesu
Paweł Ciołkiewicz

24 IV 2024

Nestor Burma to prywatny detektyw, który ma skłonność, naturalną chyba u prywatnych detektywów, do wpadania w tarapaty. Po „Mgle na moście Tolbiac”, „Ulicy Dworcowej 120” oraz „Awanturze na Nation” dostajemy kolejny album z jego przygodami. „Chciałeś mnie widzieć martwą?” to opowieść o intrydze rozgrywającej się w świecie musicali.

więcej »

Przygody małych króliczków
Maciej Jasiński

23 IV 2024

„Opowieści z Bukowego Lasu” to kolejna już seria dla dzieci, którą od roku 2021 publikuje wydawnictwo Egmont. Tym razem mamy do czynienia z cyklem przeznaczonym dla najmłodszych czytelników, którzy dopiero stawiają pierwsze kroki w świecie komiksu.

więcej »

Impreza się rozkręca
Dagmara Trembicka-Brzozowska

22 IV 2024

Seria duetu Carbone & Gijé fabularnie rozwija się w bardzo ciekawym kierunku - widać to dosłownie z tomu na tom. Autorzy najwyraźniej mają zamiar stworzyć rozbudowaną opowieść fantastyczną z całkiem rozległym światem przedstawionym.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Zrzucanie jarzma
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Uciec przed nocą
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Esensja czyta dymki: Maj-czerwiec 2009
— Jakub Gałka, Wojciech Gołąbowski, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

3 to liczba doskonała
— Daniel Gizicki

Tegoż autora

Dyskretny urok showbiznesu
— Paweł Ciołkiewicz

Piękny umysł
— Paweł Ciołkiewicz

Mieć chaos w sobie
— Paweł Ciołkiewicz

Blask z innej przestrzeni
— Paweł Ciołkiewicz

Między prawdą a kłamstwem
— Paweł Ciołkiewicz

Nosferatu ponad wszystko
— Paweł Ciołkiewicz

Obrzęd przejścia
— Paweł Ciołkiewicz

Szklane domy
— Paweł Ciołkiewicz

Miejska pułapka
— Paweł Ciołkiewicz

Przeciwstawić się losowi
— Paweł Ciołkiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.