Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Terry Dodson, Mark Millar
‹Wielka Kolekcja Komiksów Marvela #62: Marvel Knights Spider-Man: Śmiertelna trwoga›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWielka Kolekcja Komiksów Marvela #62: Marvel Knights Spider-Man: Śmiertelna trwoga
Tytuł oryginalnyMarvel Knights Spider-Man: Down Among the Dead Men
Scenariusz
Data wydania8 kwietnia 2015
RysunkiTerry Dodson
PrzekładTomasz Sidorkiewicz
Wydawca Hachette
CyklWielka Kolekcja Marvela
ISBN978-83-2820-303-7
Format112s. 170×260mm; oprawa twarda
Cena39,99
Gatunekprzygodowy, superhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Marvel: Pozostaje czekać na kontynuację
[Terry Dodson, Mark Millar „Wielka Kolekcja Komiksów Marvela #62: Marvel Knights Spider-Man: Śmiertelna trwoga” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Sześćdziesiąty drugi tom Wielkiej Kolekcji Komiksów Marvela „Marvel Knights Spider-Man: Śmiertelna trwoga” miał wszystkie predyspozycje do tego, by stać się jednym z najważniejszych wydawnictw minionego roku. A jednak coś poszło nie tak…

Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Marvel: Pozostaje czekać na kontynuację
[Terry Dodson, Mark Millar „Wielka Kolekcja Komiksów Marvela #62: Marvel Knights Spider-Man: Śmiertelna trwoga” - recenzja]

Sześćdziesiąty drugi tom Wielkiej Kolekcji Komiksów Marvela „Marvel Knights Spider-Man: Śmiertelna trwoga” miał wszystkie predyspozycje do tego, by stać się jednym z najważniejszych wydawnictw minionego roku. A jednak coś poszło nie tak…

Terry Dodson, Mark Millar
‹Wielka Kolekcja Komiksów Marvela #62: Marvel Knights Spider-Man: Śmiertelna trwoga›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWielka Kolekcja Komiksów Marvela #62: Marvel Knights Spider-Man: Śmiertelna trwoga
Tytuł oryginalnyMarvel Knights Spider-Man: Down Among the Dead Men
Scenariusz
Data wydania8 kwietnia 2015
RysunkiTerry Dodson
PrzekładTomasz Sidorkiewicz
Wydawca Hachette
CyklWielka Kolekcja Marvela
ISBN978-83-2820-303-7
Format112s. 170×260mm; oprawa twarda
Cena39,99
Gatunekprzygodowy, superhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Najpierw pomówmy o oczekiwaniach, ponieważ te niebezpodstawnie były całkiem spore. Już sama nazwa „Marvel Knights” zwiastowała, że będziemy mieli do czynienia z pozycją niebanalną. Seria ta została uruchomiona w 1998 roku i jej założeniem było prezentowanie historii o popularnych superbohaterach dla bardziej dojrzałego czytelnika, który nie tylko nie wzdryga się na widok przemocy, ale także oczekuje fabuł mocniejszych niż standardowe. Kolejnym wabikiem, który zachęcał do lektury „Śmiertelnej trwogi”, była osoba scenarzysty – Marka Millara, który w doskonały sposób przeniósł świat Avengers do XXI wieku („Ultimates” – WKKM cz. 24 i 44). O samym głównym bohaterze nie ma co wspominać, albowiem cieszę się na każdy solowy stęp Spider-Mana.
Teoretycznie wszystko to otrzymujemy w omawianym komiksie. Faktycznie Pajęczak potrafi sobie zakląć pod nosem i tłucze bez pardonu swoich przeciwników (a także jest tłuczony przez nich – ląduje nawet z tego powodu w szpitalu). Millar natomiast piętrzy przed nim kolejne przeszkody. Oto bowiem Peter Parker musi odnaleźć swoją ciotkę, którą ktoś porwał z jej mieszkania. Nie ma złudzeń, że May nie stała się przypadkową ofiarą, a porywacz, znając tajną tożsamość Spidera, przy jej pomocy stara się doprowadzić go do utraty zmysłów. I faktycznie. Nasz bohater, nie mając punktu zaczepienia, zaczyna się miotać po omacku po mieście, z jednej strony starając się wycisnąć coś ze swoich najstarszych wrogów (Norman Osborn, Vulture, Electro), z drugiej – szukając pomocników wśród kumpli (Avengers).
W sześćdziesiątym drugim tomie WKKM dostajemy jedynie zalążek całej historii – zawiera on bowiem tylko cztery oryginalne zeszyty, co czyni go jedną z najcieńszych pozycji, jakie zaserwowało nam Hachette. Bardzo nieładnie tak zdzierać kasę z fanów, zwłaszcza że może się okazać, iż nie poznamy wszystkich dwunastu części. Wróćmy jednak do samej historii, która zapowiada się bardzo intrygująco, delikatnie nawiązując do genialnej opowieści o Daredevilu „Odrodzony”, w której Kingpin poznaje tajną tożsamość Śmiałka i niszczy go przy pomocy swych wpływów. Tu w rolę łysego olbrzyma wciela się Norman Osborn, który daje do zrozumienia, że komuś wyjawił, kto też ukrywa się pod maską Spider-Mana, by ten niecnie wykorzystał tę wiedzę. Co, biorąc pod uwagę reakcję Parkera, udaje mu się znakomicie.
Niestety, w „Śmiertelnej trwodze” brakuje tego, co stanowiło siłę „Odrodzenia” – emocjonalności. Niby chodzi o ukochaną ciotkę May, ale tak po prawdzie można by zamiast niej wstawić kogokolwiek z otoczenia Pająka. Co prawda w kółko powtarza się motyw determinacji, ale jakoś w czasie lektury się jej nie czuje. Do tego dochodzą całkiem niepotrzebne wątki, które praktycznie rozbijają gęstniejącą atmosferę całości, jak chociażby długa sekwencja, kiedy Spider-Man udaje się po pomoc do Avengers, a ci biorą go za przebierańca i zaczynają atakować. Takie rzeczy były dobre w latach 70., a nie w komiksie aspirującym do miana dojrzałego i ambitnego. Przegięć nie brakuje także w drugą stronę, jak choćby melodramatyczne wyjaśnienie zbójeckich poczynań Vultura.
Mam też wrażenie, że Millar po prostu nie za bardzo czuje postać Spider-Mana, nie mogąc się zdecydować, czy chce z niego zrobić bohatera tragicznego, czy też czerstwego zgrywusa, rzucającego wyjątkowe suchary, nawet jak na niego. Niemniej kilka smaczków mu się udało, jak choćby całkiem zgrabne wykorzystanie postaci Owla.
Być może całość wyglądałaby lepiej, gdyby nie rysunki. Na pewno są miłośnicy kreskówkowego stylu prezentowanego przez Terry′ego Dodsona, ale ja do nich nie należę. O tyle o ile w scenach walki między zamaskowanymi postaciami jeszcze jakoś sobie radzi (odświeżone kostiumy Vultura i Electro wypadają bardzo fajnie), to już w momentach gadanych, tam, gdzie znaczenie ma mimika twarzy – nie bardzo. Można też odnieść wrażenie, że największą przyjemność sprawiało mu rysowanie Czarnej Kotki, bo ta wypada nad wyraz zmysłowo w każdym kadrze.
Przyznam też, że nie bardzo rozumiem, na czym ma polegać ta „dorosołość” Marvel Knights, ponieważ podobnych opowieści o Spiderze było całkiem sporo – Vulture już kiedyś porywał ciotkę May (choć nie chodziło mu o zemstę na Pająku). Podobnie sytuacja wygląda z brutalnością, która nie odbiega specjalnie od tego, co widzieliśmy za czasów TM-Semic (zwłaszcza w wydaniu Todda McFarlane′a i Erika Larsena). Jeśli więc „Śmiertelną trwogę” miałbym traktować jako pojedynczy egzemplarz wchodzący w skład WKKM, to nie jestem pewien, czy jego obecność jest tu uzasadniona. Pozostaje czekać na kontynuację.
koniec
9 stycznia 2016

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Małe sprzeczki w nowej rodzinie
Maciej Jasiński

18 IV 2024

Pierwsze dwa tomy serii „Pan Borsuk i pani Lisica” były naprawdę interesującymi komiksami przedstawiającymi wspólne życie dwóch zupełnie obcych kulturowo rodzin. Pan Borsuk wychowujący samotnie trójkę dzieci oraz pani Lisica, która wraz z córką musiała uciekać przed myśliwymi – zamieszkali razem w norce, tworząc z czasem jedno gospodarstwo domowe. W kolejnych albumach czytelnicy będą mieli okazję lepiej poznać bohaterów.

więcej »

Piękny umysł
Paweł Ciołkiewicz

17 IV 2024

Życie nie rozpieszczało Wiktora. Wychowywał się bez ojca, a jego matka raczej nie była osobą, którą trudno uznać za wzór macierzyńskiej troskliwości. Wszystkie problemy chłopak rekompensował sobie zanurzaniem się w cudowny świat…, nie, nie baśni, lecz matematyki. To liczby i ich wzajemne relacje pochłaniały go bez reszty. A u źródeł tej fascynacji stało, rzecz jasna, poszukiwanie szczęścia.

więcej »

Oto koniec znanego nam świata
Marcin Knyszyński

16 IV 2024

Nieistniejący już imprint DC Comics o nazwie „Vertigo” miał kilka flagowych tytułów, takich swego rodzaju wizytówek lat dziewięćdziesiątych amerykańskiego komiksu. Jedną z nich są bez wątpienia „Niewidzialni”, których ostatni, czwarty tom zbiorczy wyszedł w marcu nakładem Egmontu. Każdy, kto uważa, że pierwsze trzy były trudne w odbiorze, musi przygotować się na jeszcze większe wyzwanie. Teraz Grant Morrison nie ma już zupełnie litości i nie bierze jeńców.

więcej »

Polecamy

Batman zdemitologizowany

Niekoniecznie jasno pisane:

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część pierwsza
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Z tego cyklu

Game over, man, game over!
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Dużo szumu i do domu
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Kosmos taki wielki, a Avengers malutcy
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Hail Kapitanie!
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Burzy zmysłów nie ma
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Ubogi klon
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Przyjdzie Galactus i wyrówna
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Pół na pół
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

A co ty robiłeś w 2013 roku?
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tak niewielu decyduje za tak wielu
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tegoż twórcy

Wieczna wojna
— Marcin Knyszyński

Mroczny świat
— Paweł Ciołkiewicz

Anioł stróż rozwiązłych i niemoralnych
— Sebastian Chosiński

Przebieranie lalki Barbie
— Daniel Gizicki

Tegoż autora

Komiksowe Top 10: Marzec 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

I ty możesz być Kubą Rozpruwaczem
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Po komiks marsz: Kwiecień 2024
— Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch

My i Oni
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Wielki mały finał
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Piołun w sercu a w słowach brak miodu, czyli 10 utworów do tekstów Ernesta Brylla
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Kim był Józef J.?
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Komiksowe Top 10: Luty 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Ilu scenarzystów potrzea by wkręcić steampunkową żarówkę?
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Magia i Miecz: Siłą rozpędu
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.