Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Paul Pope
‹Batman. Rok setny›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBatman. Rok setny
Scenariusz
Data wydania5 października 2016
RysunkiPaul Pope
Wydawca Egmont
CyklBatman
Cena89,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk

Gotham anno Domini 2039
[Paul Pope „Batman. Rok setny” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Paula Pope’a polscy czytelnicy znali do tej pory głównie z komiksów niezależnych. Dla wielu więc zapewne zaskoczeniem był fakt, że artysta ten ma w swoim dorobku również historie superbohaterskie. W tym kanoniczną dla wielu futurystyczną opowieść o Batmanie – „Rok setny”.

Sebastian Chosiński

Gotham anno Domini 2039
[Paul Pope „Batman. Rok setny” - recenzja]

Paula Pope’a polscy czytelnicy znali do tej pory głównie z komiksów niezależnych. Dla wielu więc zapewne zaskoczeniem był fakt, że artysta ten ma w swoim dorobku również historie superbohaterskie. W tym kanoniczną dla wielu futurystyczną opowieść o Batmanie – „Rok setny”.

Paul Pope
‹Batman. Rok setny›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBatman. Rok setny
Scenariusz
Data wydania5 października 2016
RysunkiPaul Pope
Wydawca Egmont
CyklBatman
Cena89,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Lubicie science fiction? I na dodatek jesteście wielbicielami amerykańskich superbohaterów? Świetnie! „Rok setny” Paula Pope’a został stworzony właśnie dla Was. Tak można by reklamować ten komiks. I nie byłoby w tym ani słowa przesady. Pope (rocznik 1970) pochodzi z Filadelfii, choć obecnie mieszka w Nowym Jorku; tworzeniem opowieści obrazkowych zajął się na początku lat 90. Z jednej strony nie odmawia współpracy z gigantami wydawniczymi (jak DC Comics czy Marvel), z drugiej jednak nie mniej chętnie tworzy dla niezależnych oficyn (Caliber Comics, First Second). W środowisku niezależnym jest zresztą dużo bardziej znany niż w mainstreamie. Na polskim rynku zadebiutował stosunkowo późno, bo dopiero przed niespełna dwoma laty, kiedy światło dzienne ujrzały dwie jego prace: „Wielki Escapo” (1999) oraz „Battling Boy” (2013). Rok później Egmont sięgnął po jego historie o Batmanie, które zebrane zostały w tomie „Rok setny i inne opowieści”.
Album ten ukazał się w poczytnej egmontowskiej serii DC Deluxe, w której wcześniej pojawiły się także inne cenione komiksy o Człowieku-Nietoperzu, w tym chociażby „Rok pierwszy” (1987), tak zwana „Trylogia Demona” (1987-1993), „Azyl Arkham. Poważny dom na poważnej ziemi” (1989), „Mroczne odbicie” (2010-2011) oraz dwa tomy cyklu „Ziemia Jeden” (2012-2015). „Rok setny” ukazał się pierwotnie – w czterech zeszytach – pomiędzy lutym a majem 2006 roku. Spotkał się z bardzo dobrym przyjęciem zarówno ze strony czytelników, jak i krytyków. Dość powiedzieć, że uhonorowano go dwiema nagrodami Eisnera; uznany został za najlepszą miniserię, dodatkowo wyróżniono Pope’a jako najlepszego autora (rysownika i scenarzystę). Słusznie? Po lekturze komiksu nie można mieć co do tego najmniejszych wątpliwości!
Skąd wziął się tytuł dzieła? To akurat proste. Paul Pope umieścił jego akcję w 2039 roku, a więc dokładnie w sto lat po symbolicznych „narodzinach” Batmana, jakie miały miejsce w maju 1939 roku (w dwudziestym siódmym zeszycie z serii „Detective Comics”). Nawiązań do tego faktu jest zresztą w „Roku setnym” więcej, co świadczy o tym, że pomimo całkiem poważnej treści, Pope nie stroni także od mrugnięć okiem w kierunku czytelników. Powodów do radości Mroczny Rycerz tu jednak zbyt wielu nie ma. Czasy, które nastały, nie sprzyjają bowiem superbohaterom. On sam uważany jest jedynie za… miejską legendę. Nikt nie wierzy w jego istnienie. Inna sprawa, że jest mu to na rękę. Wprawdzie wciąż działa, ale tak, aby nie rzucać się w oczy. I bardzo długo mu się to udaje. Przynajmniej do momentu, gdy naciska na odcisk wszechwładnym agentom federalnym (FPC).
Człowiek-Nietoperz wplątuje się w prowadzoną przez FPC akcję, podczas której jeden z agentów traci życie. Pozostali uznają go za sprawcę śmierci kolegi i rzucają się w pościg, wykorzystując przy tym wszystkie dostępne sobie sposoby. Niewiele brakuje, by go dopadli. Nadludzkim wysiłkiem ciężko rannemu Batmanowi udaje się jednak ujść obławie. Do bezpiecznego miejsca sprowadzają go Robin i nastoletnia Toro, której matka, koroner Kris Goss, doprowadza go następnie do stanu używalności. Na razie Mroczny Rycerz może cieszyć się życiem, ale czas względnego spokoju przeszedł właśnie do historii – wpadłszy na trop „nieistniejącego” superbohatera, FPC przecież nie odpuści. Tym bardziej że jako zabójca agenta, staje się on niemalże wrogiem publicznym numer jeden. Tyle że Batman go nie zabił. A jeśli nie on, to kto? I dlaczego? Odpowiedzi na te pytania mógłby udzielić kapitan Jim Gordon, ale agenci FPC nie chcą dopuścić go do miejsca zdarzenia i, jak tylko potrafią, utrudniają śledztwo.
Nie oznacza to jednak, że Gordon rezygnuje ze swojego dochodzenia; podobnie zresztą jak Batman. Z tą różnicą, że w przeciwieństwie do setek innych komiksów o Mrocznym Rycerzu przez większość czasu nie będą oni ze sobą współpracować. Z prostego powodu – w stworzonym przez Paula Pope’a Gotham anno Domini 2039 Bruce Wayne i Jim Gordon nie znają się. „Rok setny”, mimo sztafażu fantastycznonaukowego, to przede wszystkim thriller sensacyjny, w którym z biegiem czasu na plan pierwszy wybija się motyw ohydnego spisku na skalę globalną. Zapobiec mogą mu jedynie dwie osoby – inteligentne i zdeterminowane, niezależne i uczciwie. Ale też tylko wtedy, gdy zespolą siły. Scenarzysta musi więc napocić się trochę, aby drogi Człowieka-Nietoperza i starego gliniarza z Gotham mogły się przeciąć. Aby sobie wzajemnie zaufali. W końcu – by znaleźli sposób na przeciwstawienie się najpotężniejszym ludziom w kraju, a może i na świecie. Rozmachu fabule na pewno nie brakuje. Podobnie jak i odpowiedniego napięcia, które dodatkowo windowane jest nad wyraz atrakcyjnymi wizualnie scenami pościgów i pojedynków.
Rysunki Pope’a odbiegają nieco od superbohaterskiej normy. Zwłaszcza postać Batmana, w wielu kadrach pojawiającego się z nieco spłaszczoną głową i wampirzymi zębami. Z drugiej strony wygląda on dzięki temu jeszcze bardziej przerażająco, trochę jak hrabia Orlok z legendarnego filmu „Nosferatu, symfonia grozy” (1922) Friedricha Wilhelma Murnaua. I trudno uznać to podobieństwo za przypadkowe. Cały „Rok setny” utrzymany jest zresztą – przynajmniej od strony graficznej – w stylistyce jednocześnie krwawego i mrocznego horroru. Śmierć czai się tu na każdym kroku, nikomu nie można ufać, ba! nawet bycie policjantem nie chroni przed skatowaniem, czego bardzo boleśnie doświadcza Jim Gordon. Jednego możemy być pewni – w Gotham 2039 roku nikt zdrowy na umyśle nie chciałby dobrowolnie mieszkać. I nie zmieniłby tego przekonania nawet fakt, że do tego momentu udało się ostatecznie rozwiązać problem z pensjonariuszami Azylu Arkham. Jak? To jedna z najciekawszych zagadek komiksu.
Do „Roku setnego” dołączono jeszcze „inne opowieści”, czyli trzy (z pięciu) krótkich historyjek o Człowieku-Nietoperzu, jakie Pope stworzył pomiędzy 1998 a 2005 rokiem. „Berliński Batman” ukazał się po raz pierwszy w jedenastym zeszycie „The Batman Chronicles” (z zimy 1998 roku). Przedstawia on Bruce Wayne’a - oj! przepraszamy, Barucha Wane’a – jako superbohatera sprzeciwiającego się nazistom. Jednym z jego głównych rywali jest natomiast… komisarz Garten. Historyjka jest pretekstowa i dość naiwna, na dodatek świadcząca o tym, że tworząc ją, Pope miał pojęcie o III Rzeszy na poziomie większości swoich rodaków. „Nastoletni pomocnik” ukazał się z kolei numerze trzecim magazynu „Solo” w 2005 roku. Mroczny Rycerz jest tu postacią drugoplanową; główne skrzypce gra bowiem Robin, który próbuje wyrwać się oprychom prowadzącym go do Jokera. Short ten okazał się na tyle dowcipny i dramatyczny zarazem, że zasłużył sobie na nagrodę Eisnera dla najlepszej krótkiej historii.
Tego szczęścia nie miał o pięć lat wcześniejszy „Złamany nos”, który najpierw pojawił się w magazynie „Batman. Gotham Knights #3” (2000), a następnie został przedrukowany w znanej także w naszym kraju antologii „Batman. Black & White, Volume 2” (2003). Nie zmienia to faktu, że ta czarno-biała opowieść o walce Człowieka-Nietoperza ze złoczyńcą zwanym Mabuse (to kolejne nawiązanie do niemieckiego filmowego ekspresjonizmu z lat 20. XX wieku) prezentuje się nad wyraz atrakcyjnie i – pomijając brak barw – wypada najbardziej klasycznie. Żałować tylko można, że Pope nie zdecydował się na stworzenie całej historii w takim klimacie.
koniec
9 stycznia 2017

Komentarze

09 I 2017   13:02:20

Co w tym wypadku oznacza "kanoniczna"?

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zagubiony w samym sobie
Andrzej Goryl

25 IV 2024

„Czarny Młot” to seria, która miała bardzo intrygujący początek, ciekawie się rozwijała, ale jej zakończenie było co najmniej rozczarowujące. Po drodze ukazało się też kilka komiksów pobocznych, które w większości nie prezentowały zbyt wysokiego poziomu. Podobnie sprawa się ma z najnowszą publikacją z tego uniwersum – albumem „Pułkownik Weird. Zagubiony w kosmosie”.

więcej »

Dyskretny urok showbiznesu
Paweł Ciołkiewicz

24 IV 2024

Nestor Burma to prywatny detektyw, który ma skłonność, naturalną chyba u prywatnych detektywów, do wpadania w tarapaty. Po „Mgle na moście Tolbiac”, „Ulicy Dworcowej 120” oraz „Awanturze na Nation” dostajemy kolejny album z jego przygodami. „Chciałeś mnie widzieć martwą?” to opowieść o intrydze rozgrywającej się w świecie musicali.

więcej »

Przygody małych króliczków
Maciej Jasiński

23 IV 2024

„Opowieści z Bukowego Lasu” to kolejna już seria dla dzieci, którą od roku 2021 publikuje wydawnictwo Egmont. Tym razem mamy do czynienia z cyklem przeznaczonym dla najmłodszych czytelników, którzy dopiero stawiają pierwsze kroki w świecie komiksu.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Inne recenzje

Mit ucieleśniony
— Marcin Knyszyński

Tegoż twórcy

Gęsta zupa
— Marcin Knyszyński

Miłość, śmierć i pułapki
— Paweł Ciołkiewicz

Miłość, sztuka i rozrywka
— Daniel Gizicki

Krótko o komiksach: Grudzień 2003
— Sebastian Chosiński, Daniel Gizicki, Piotr Niemkiewicz

Kolorowe, choć czarno-białe
— Piotr Niemkiewicz

Bohater w czerni i bieli
— Marcin Lorek

Tegoż autora

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
— Sebastian Chosiński

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Z widokiem na Manhattan
— Sebastian Chosiński

Duńczyk, który gra po amerykańsku
— Sebastian Chosiński

Awangardowa siła kobiet
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.