Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Władysław Krupka, Grzegorz Rosiński
‹Kapitan Żbik #22: Gotycka komnata›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKapitan Żbik #22: Gotycka komnata
Scenariusz
Data wydania1972
RysunkiGrzegorz Rosiński
Wydawca Sport i Turystyka
CyklKapitan Żbik
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk

Kapitan Żbik: Piękna rudowłosa
[Władysław Krupka, Grzegorz Rosiński „Kapitan Żbik #22: Gotycka komnata” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Dokończenie dylogii rozpoczętej „Człowiekiem za burtą” prezentuje się równie ciekawie jak jej rozpoczęcie. Władysław Krupka postarał się tym razem o nadzwyczaj intrygującą fabułę (z korzeniami sięgającymi czasów drugiej wojny światowej), natomiast Grzegorz Rosiński stworzył najpiękniejszą kobiecą postać w całej historii komiksów o kapitanie Żbiku. To najważniejsze zalety „Gotyckiej komnaty”.

Sebastian Chosiński

Kapitan Żbik: Piękna rudowłosa
[Władysław Krupka, Grzegorz Rosiński „Kapitan Żbik #22: Gotycka komnata” - recenzja]

Dokończenie dylogii rozpoczętej „Człowiekiem za burtą” prezentuje się równie ciekawie jak jej rozpoczęcie. Władysław Krupka postarał się tym razem o nadzwyczaj intrygującą fabułę (z korzeniami sięgającymi czasów drugiej wojny światowej), natomiast Grzegorz Rosiński stworzył najpiękniejszą kobiecą postać w całej historii komiksów o kapitanie Żbiku. To najważniejsze zalety „Gotyckiej komnaty”.

Władysław Krupka, Grzegorz Rosiński
‹Kapitan Żbik #22: Gotycka komnata›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKapitan Żbik #22: Gotycka komnata
Scenariusz
Data wydania1972
RysunkiGrzegorz Rosiński
Wydawca Sport i Turystyka
CyklKapitan Żbik
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Choć poprzedni odcinek służył jedynie jako przetarcie, nieprawdą byłoby stwierdzenie, że niewiele się w nim działo. Było przecież morderstwo (a w zasadzie nawet dwa), były zamachy na życie (w tym jeden udany). A jednak wszystko, co najlepsze, scenarzysta pozostawił na deser i podzielił się tym z czytelnikami dopiero w zwieńczeniu dylogii. Dylogii – przypomnijmy – opartej na wydanej zaledwie kilka miesięcy wcześniej mikropowieści kryminalnej „Tajemnica gotyckiej komnaty” (1971), która opublikowana została przez Władysława Krupkę w serii „Ewa wzywa 07” pod nazwiskiem Krupiński. Należy więc założyć, że do stworzenia jej intrygi autor przyłożył się szczególnie, co zaowocowało również w przypadku komiksu – powstała bowiem jedna z najciekawszych opowieści w czternastoletniej historii Żbika.
Miejscem akcji jest położone nad jeziorem – zapewne gdzieś w północnej części Polski – miasteczko Waśnice, którego główną atrakcją jest pamiętający czasy średniowieczne zamek. Obecnie znajduje się w nim filia Muzeum Państwowego, chętnie zresztą odwiedzana każdego lata przez turystów (także z zagranicy). Niestety, nagle zaczyna dziać się w placówce coś bardzo niedobrego. W krótkim czasie w dramatycznych okolicznościach ginie dwóch kolejnych kustoszów. Zawierciński zostaje przejechany przez samochód, natomiast jego następca, Kazimierz Groński, wypada za burtę statku podczas podróży morskiej do Kopenhagi na konferencję młodych historyków sztuki. I chociaż często mówi się o nieszczęściach chodzących parami, ten zbieg okoliczności jest mimo wszystko bardzo zaskakujący. Na razie jednak milicja nie ma powodów do podejrzeń, że nie były to jedynie nieszczęśliwe wypadki. Ale tylko do czasu…
Informacja o śmierci Grońskiego trafia do Komendy Głównej, na biurko pułkownika Czeladki, który wzywa do siebie kapitana Żbika i każe mu jechać do Waśnic. Tak właśnie kończy się „Człowiek za burtą”. Żbik oczywiście wypełnia rozkaz przełożonego, ale zamiast do miasteczka, w pierwszej kolejności rusza do Gdańska (a towarzyszą mu w tej lotniczej eskapadzie podporucznik Romanek i sierżant Wolski). Zapoznaje się z protokołem z sekcji zwłok Grońskiego oraz przesłuchuje kapitana i załogę płynącej do stolicy Danii „Minerwy”. Te rozmowy pozbawiają go wszelkich złudzeń – młody historyk został zamordowany, ktoś najpierw uderzył go w głowę ciężkim, tępym narzędziem, a dopiero później wyrzucił do wody. Upewniwszy się co do takiego przebiegu zdarzeń, dzielny funkcjonariusz MO – wraz ze swymi kompanami – wyjeżdża do Waśnic, gdzie przyjmuje go zastępująca Grońskiego (na czas jego wyprawy do Kopenhagi) Danuta Zawadzka.
Ich znajomość zaczyna się dramatycznie – milicjant musi bowiem piękną panią kustosz poinformować o śmierci przełożonego, ale potem jest już tylko lepiej. Kobieta jest rzeczywiście piękna (wielkie oczy, rude włosy, delikatne rysy twarzy), cała emanuje seksapilem, nic więc dziwnego, że przystojny kapitan nie pozostaje obojętny na jej wdzięki. Wyraźnie coś między nimi iskrzy, szkoda więc – choć z drugiej strony jest to całkiem zrozumiałe (komiks powstał wszak z myślą o młodych czytelnikach) – że oboje nie posunęli się dalej (w każdym razie porucznik Sławomir Borewicz z serialu „07 zgłoś się” takiej okazji na pewno by nie przepuścił). Czas w Waśnicach Żbik spędza więc głównie na rozmowach z Zawadzką, jest bowiem przekonany, że śmierć Grońskiego (i Zawiercińskiego) musi mieć bezpośredni związek z tajemnicą skrywaną w zamkowych murach. Utwierdza go w tym jeszcze informacja o pewnym rybaku, którego szczególnie interesują prace renowacyjne prowadzone w zamkowej piwnicy.
Fabuła „Gotyckiej komnaty” idealnie wpisuje się w cieszące się w tamtej epoce – mowa o latach 60. i 70. XX wieku – historie o nieodkrytych jeszcze skarbach ukrywanych na terenie Polski przez uciekających na zachód przed Armią Czerwoną hitlerowców. Zresztą czy do dzisiaj coś się w tym względzie zmieniło? Wystarczy sobie przypomnieć nie tak dawną psychozę związaną z rzekomym odkryciem na Dolnym Śląsku, niedaleko Wałbrzycha, tak zwanego „złotego pociągu”. Przed (ponad) czterema dekadami opowieści takie dużo bardziej jednak rozbudzały wyobraźnię, ponieważ wciąż jeszcze żyli Niemcy, którzy te skarby mogli ukrywać, a którzy – korzystając z odwilży w relacjach pomiędzy władzami Polski Ludowej i Republiki Federalnej – coraz częściej i chętniej przyjeżdżali nad Wisłę. Temat ten przenikał więc do popkultury, o czym świadczą chociażby film Jana Batorego „Ostatni świadek” (1969) czy – publikowany w Magazynie Opowieści Rysunkowych „Relax” – komiks Jerzego Wróblewskiego „Ślad wiedzie w przeszłość” (1979-1980).
Można wprawdzie narzekać, że finał tej intrygi okazuje się tak bardzo przewidywalny, ale pamiętajmy, w jakich czasach komiks ten powstał i jakie miał do spełnienia zadania. Jego propagandowy wydźwięk, dzisiaj na pewno irytujący, na początku lat 70. raczej nikogo ani specjalnie nie dziwił, ani nie drażnił. Dlatego też majorowi Krupce należy wystawić za „Człowieka za burtą” i „Gotycką komnatę” wysoką ocenę. Trochę słabiej, niż nas do tego przyzwyczaił (na przykład w „Czarnej Nefretete”), wypadł ponownie Grzegorz Rosiński. Może miał za mało czasu, aby dopieścić rysunki, a zwłaszcza detale drugiego planu, może za bardzo skupił się na postaci Zawadzkiej, a może – to też trzeba brać pod uwagę – zaczął już zwyczajnie tracić serce do Żbika i nie przykładał się do kolejnych zeszytów tak, jak wcześniej (narysował jeszcze tylko jeden odcinek serii, „Skodę TW 6163”, ustępując tym samym miejsca Bogusławowi Polchowi i Jerzemu Wróblewskiemu).
W liście do czytelników (tradycyjnie pisanym przez Krupkę) Żbik tym razem zwracał uwagę na kolejny palący problem – alkoholizm wśród ludzi młodych, ba! nawet wśród uczniów, sięgających po piwo, wino i wódkę nie tylko podczas domowych prywatek, ale także na ulicach, w parkach czy bramach. Jako przestrogę podaje przykład absolwentów pewnej szkoły podstawowej (sic!) w województwie wrocławskim, którzy ciesząc się z zakończenia kieratu, popili się tak bardzo, że następnie powybijali wszystkie okna w placówce, do której uczęszczali. Na szczególną uwagę zasługuje jednak to (wytłuszczone w oryginale) zdanie: „Nie dajcie się nigdy namówić na picie alkoholu! Zwracajcie uwagę swoim rówieśnikom na jego szkodliwość. Nie przejmujcie się niemądrymi żartami kolegów na temat Waszej postawy. To Wy macie rację, a nie oni. (…) alkohol to wróg człowieka (…)”. Jakkolwiek nieznośnie mentorsko ono brzmi, trudno z nim się nie zgodzić – tym bardziej że adresatem tych słów byli nastolatkowie.
W rubryce „Za ofiarność i odwagę” uhonorowano dziesięcioletniego chłopca, Rudolfa Jonka z Nowej Wsi w powiecie prudnickim (w obecnym województwie opolskim), który 22 maja 1970 uratował przed pewną śmiercią w pożarze stajni kilkuletnie rodzeństwo Miechników. Oprócz rozpisanej na trzy kadry historyjki umieszczono również zdjęcie bohaterskiego chłopca i dzieci, które uratował. W „Kronice MO” autorzy kontynuują wątek tworzenia struktur milicyjnych na lewym brzegu Wisły, już po wycofaniu się ze stolicy Niemców. Podkreślone są tutaj zasługi funkcjonariuszy, którym dane było pracować w skrajnie trudnych warunkach, walcząc przeciwko „bandom rabunkowym i terrorystycznym” oraz „reakcyjnemu podziemiu”. Za co nierzadko spotykała ich śmierć. Bestialska, skrytobójcza śmierć.
koniec
15 stycznia 2017

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zagubiony w samym sobie
Andrzej Goryl

25 IV 2024

„Czarny Młot” to seria, która miała bardzo intrygujący początek, ciekawie się rozwijała, ale jej zakończenie było co najmniej rozczarowujące. Po drodze ukazało się też kilka komiksów pobocznych, które w większości nie prezentowały zbyt wysokiego poziomu. Podobnie sprawa się ma z najnowszą publikacją z tego uniwersum – albumem „Pułkownik Weird. Zagubiony w kosmosie”.

więcej »

Dyskretny urok showbiznesu
Paweł Ciołkiewicz

24 IV 2024

Nestor Burma to prywatny detektyw, który ma skłonność, naturalną chyba u prywatnych detektywów, do wpadania w tarapaty. Po „Mgle na moście Tolbiac”, „Ulicy Dworcowej 120” oraz „Awanturze na Nation” dostajemy kolejny album z jego przygodami. „Chciałeś mnie widzieć martwą?” to opowieść o intrydze rozgrywającej się w świecie musicali.

więcej »

Przygody małych króliczków
Maciej Jasiński

23 IV 2024

„Opowieści z Bukowego Lasu” to kolejna już seria dla dzieci, którą od roku 2021 publikuje wydawnictwo Egmont. Tym razem mamy do czynienia z cyklem przeznaczonym dla najmłodszych czytelników, którzy dopiero stawiają pierwsze kroki w świecie komiksu.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Wyłącz ten telewizor!
— Marcin Osuch

Śliczne i superproste
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Hrabia Monte Skarbek
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Ten Polak to wspaniały zawodnik!
— Konrad Wągrowski

Krótko o komiksach: Opowieść kompletna
— Marcin Osuch

Klasycznie i od nowa
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Legendarna Historia Polski: Umarł król, niech żyje król!
— Marcin Osuch

Legendarna Historia Polski: Gryzonie zemsty
— Marcin Osuch

Legendarna Historia Polski: Zanim pojawił się wiedźmin
— Marcin Osuch

Prosta historia
— Marcin Knyszyński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.